โลภะเป็นเหตุให้ทำอกุศลกรรมได้อย่างไร

โลภะ คือ ความต้องการ ความทะยานอยาก ความติดข้อง ซึ่งเป็นสภาพจิตของทุกคนในขณะนี้
ผู้ที่ไม่ได้ศึกษาพระธรรมอย่างละเอียดจะไม่ทราบเลยว่าการดำเนินชีวิตปกติในชีวิตประจำวัน
เช่น การรับประทานอาหาร อาบน้ำ แต่งตัว พูดคุย ดูหนัง ฟังเพลง ซึ่งเป็นเหตุการณ์ปกติ
ในชีวิตประจำวัน ก็เป็นโลภะประเภทที่ไม่ได้ทำให้คนอื่นเดือดร้อน เสียหาย หรือเสียประโยชน์
แต่เป็นโลภะโดยสภาวะ คือ เป็นความติดข้อง ต้องการที่จะกระทำ เป็นโลภะขั้นละเอียด
ถ้าพระพุทธองค์ไม่ทรงแสดงความจริงนี้ เราจะไม่ทราบเลยว่า....
แท้จริงแล้วจิตของเราเป็นไปกับโลภะแทบจะตลอดเวลา
เราจะทราบลักษณะของโลภะต่อเมื่อโลภะมีกำลังแล้วเท่านั้น เช่น
อยากได้อะไรมากๆ ก็จะรู้สึกถึงความรุ่มร้อน ทุรนทุราย อยากได้มาเป็นของตน
เพราะมีความเป็นตัวตน ทุกคนจึงแสวงหาสิ่งที่ตนพอใจ
ถ้ามีความต้องการในสิ่งใดและสิ่งนั้นเกินกำลังของตนที่จะได้มาด้วยวิธีที่สุจริต

ผู้ที่โลภะมีกำลังมากก็จะคิดหาวิธี เพื่อให้ได้มาด้วยวิธีทุจริต
หรือ บางคนรวยมากแล้ว ก็ยังไม่รู้จักพอ ยังต้องการต่อไปอีกเรื่อยๆ ไม่รู้จบ
ความไม่รู้จักพอนี่เองเป็นเหตุให้..
ทำทุจริตทางกาย ....ลักขโมย ทุจริตคอรัปชั่น ปล้น จี้
ทำทุจริตทางวาจา...พูดโกหก
ทำทุจริตทางใจ...คิดอยากได้ วางแผนปล้น วางแผนทุจริต คอรัปชั่น