แสงไฟในเศษฟืน....... ถ้ากระทู้นี้จะช่วยคนได้

ขอโทษและขออภัยถ้าผิดวัตถุประสงค์ของบอร์ด
ได้รับเมล์นี้มาแล้วทนไม่ได้ อยากหาทางช่วยแต่ก็ไม่รู้ว่าจะช่วยยังไง
ทำได้แค่เพียงโพสข้อความและรูปในบอร์ดนี่ล่ะคับ
ใครจะมีน้ำใจช่วยกันโพสที่บอร์ดอื่นก็ดีคับ
(ปกติไม่เคยโพสรูป แต่ครั้งนี้ไม่ไหว น้ำตาจะไหลล่ะคับ)

แสงไฟในเศษฟืน::ถ้าเราพอจะช่วยได้..ยาย..รอ...
คำสอนของยายทอง ขอปล้องกลาง
ชีวิตหญิงชราวัย 81 ปี ที่ต่อสู้ชีวิต ด้วยการ"ขายเศษฟืน"
ยายทอง คือยายที่เราเคยไปถ่ายทำสารคดีเรื่อง แสงไฟในเศษฟืน

แล้วได้รับรู้ว่าชิวิตของยายนั้นต้องอยู่อย่างลำบากในเพิงสังกะสีเก่าๆ
ไม่ต่างจากกองขยะ ที่ทั้งอุดอู้ สกปรก และไม่สามารถกันแดดฝนอะไรได้เลย
ยายต้องเดินเท้าหลายกิโลพร้อมกับกระสอบฟืน ขวดน้ำเก่าๆ และร่มคันหนึ่ง
ใช้พยุงตัวเองมาเรื่อยๆให้ถึงหน้าโรงเรียนบุญวัฒนาเพื่อขอขึ้นรถโดยสาร
(ที่บางคันจอดรับ และบางคันก็ไม่ให้ยายขึ้น) ไปยังหน้าร้านทอง
สามแยกตลาดแม่กิมเฮง

"1 บาท เศษไม้ขอแลกเศษเงิน ขอบคุณลูกหลาน..ที่ช่วยต่อชีวิตให้ยาย"
ประโยคหนึ่งในเศษกระดาษเก่ายับที่วางอยู่หน้ากองฟืน
ได้คนขับสามล้อแถวนั้นเขียนทิ้งไว้ให้
เผื่อว่าคนที่ผ่านไปมาจะได้เห็นว่า


ที่มุมเสาไฟฟ้านั้นมีอีกชีวิตที่รอคนเมตตา
ซึ่งความจริงนั้นบางวันยาย...
อาจได้แค่คนที่หยุดมองอย่างสงสัยแต่ก็ไม่มีใครสนใจจะซื้อเศษไม้ไร้ค่านั้นเลย
สั ก ค น เ ดี ย ว


ด้วยความที่อยากช่วยเหลือยาย
แต่ไม่รู้จะช่วยด้วยวิธีไหน
อยากให้เพื่อนๆช่วยกระจายข้อความพร้อมนี้ต่อกันไปเรื่อยๆ
เผื่อว่าคนที่อยู่โคราช และมีโอกาสผ่านไป
ถนนเส้นย่าโม สามแยกทางเข้าตลาดแม่กิมเฮง ตรงเสาไฟฟ้า หน้าร้านทอง
เพื่อนๆจะเห็นคนแก่คนหนึ่ง ที่ไม่มีอะไรเลย นั่งอาศัยเงาจากเสาไฟฟ้า
เพื่อขายของบางอย่าง ที่คนสมัยนี้เค้าไม่ได้ต้องการแล้ว
แต่ "ฟืน" มันก็เป็นเหมือนความหวังเดียวที่ยายมี
ทางออกเดียวที่ยายเห็น
จากดวงตาที่พร่ามัวเกือบบอดด้วยโรคชรา
และหูที่ตึงจนเกือบไม่ได้ยินแล้ว ถ้าเพื่อนไม่ได้ผ่านไปก็ช่วยกระจายหรือทำ Forward mail นี้ต่อๆกันไปที
ถือว่าเป็นการทำบุญเท่าที่เราทำได้ เผื่อว่าวันหนึ่ง
จะมีใครสักคนที่จะเข้ามาช่วยเหลือ
ยายทอง ให้เป็นอยู่ในสภาพที่ดีกว่านี้....
​

 

(verygood) อนุโมทนา...ในน้ำใจของเพื่อนมนุษย์
ู่
ผมอยู่โคราชครับ...และเคยได้รับเมล์เนื้อหานี้...และทางทีมงานผมก็ได้ไปดู..
และได้พบกับ..ยายทอง..จริงครับ..

ทางทีมงานจึงได้รวบรวมเงินได้จำนวนหนึ่ง...เพื่อนำไปมอบให้ยาย...

แต่รู้ไหมครับ...ตอนแรกยายไม่รับ..ยายทองบอกว่า "ยายไม่ได้มาขอทาน"

ทางทีมงานก็เลย ขอซื้อเศษฟืนของยายแทน...ด้วยเงินจำนวนนั้น

สุดท้าย..ทางทีมงานก็ได้นำเศษฟื้นไปใช้ในการออกแค็มป์..ทำอาหารทานกันอย่างอร่อย


แต่เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อตอนต้นปีนะครับ...ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนี้ยายจะเป็นไงบ้าง..

 

เศษฟืนเก่าๆ ที่มองดูไร้ค่า แต่ลองจุดมันดูซิครับ มันคงเป็นดังเปลวไฟที่ช่วยให้ชีวิตสว่างโชติช่วง ชั่วกาลนาน...

 

ผมว่าเราน่าจะเอาเศษฟืนของยายไปแกะเป็นพระแล้วทำการปุกเสกให้คนอื่นบูชาจะดีไหมครับ เป็นอานิสงค์ด้วยยายก็ได้ เราก็ได้ ถ้ามีสมาชิกท่านใดอยู่จังหวัดเดียวกับยาย ลองไปสร้างดูก็ได้นะครับ หรือทางเว็ปเราก็ได้นะครับ นำทีมโดยพี่ตั้ม ผู้บุญสูง แล้วเรานำไม้มาจ้างเขาแกะพระแล้วให้หลวงพี่เล็กปุกเสก แล้วให้สมาชิกเว็บบูชา แล้วส่วนหนึ่งเข้าวัด ที่เหลือมอบให้ยาย ความคิดนะครับ อาจเป็นจริงได้.....

 

ผมตั้งรุ่นให้ครับ "พระสว่างนิมิต" เปรียบดั่งนิมิตที่สว่างไสว ขจัดความมืดมน ให้กับยาย และสมาชิกทุกท่าน