เฮ้อ...เบื่อหน่ายกับชีวิตสิ้นดี

ตอนนี้ก้อยเบื่อ ... เบื่อหน่ายกับชีวิตภายนอกมาก ไม่อยากอยู่ในโลกมนุษย์ที่มีแต่ความวุ่นวายอีกแล้ว เบื่อๆๆพอกันที อยากไปหาที่สงบสุข ปฏิบัติธรรม ลดละเลิกกิเลส มารในใจ อยากไปนิพพาน โลกมนุษย์ไม่ใช่ความสุขที่แท้จริง มีแต่ความทุกข์ทั้งนั้น เบื่อกับชีวิตสังคมภายนอกมาก อยากบวชตลอดชีวิต...ใครๆเป็นเหมือนก้อยบ้างคะ... ขอเสียงสมาชิกผู้ใจบุญทุกท่านร่วมปฏิบัติธรรมด้วยกันนะคะ แล้วเราจะไปเจอกันแน่นอนที่ฝั่งนิพพาน

 

ครับ ช่วงมรสุมของชีวิต หลายๆคนก็คงผ่านเข้ามา พวกเราที่เป็นชาวพุทธ บางครั้งก็เบื่อหน่ายกับการใช้ชีวิตที่เป็นอยู่ เพราะบางครั้งก็คิดว่ามันไร้สาระสิ้นดี แต่พวกเราก็ยังจำเป็นต้องดำเนินชีวิตอย่างนี้ต่อไป เพราะบางคนก็มีเหตุผลที่ยังต้องตอบแทนบุญคุณผู้มีพระคุณ เช่น พ่อแม่ของพวกเราเสียก่อน เมื่อใดหมดห่วงจากตรงนี้แล้ว ก็คงถึงเวลาสำหรับเราแล้วล่ะ

สู้ๆต่อไปนะครับ ผมเป็นกำลังใจให้ครับ พวกเราจะไปเจอกันที่ดินแดนนิพพานนะครับ ทำความดีเยอะๆน๊า สู้ๆครับ

 

ถ้าเบื่ออย่างนึง แต่อยากอย่างนึงแทน วัฏฏะยังไม่จบนะ
เป็นกำลังใจให้นะครับ เคยผ่านสภาพนี้มาเหมือนกัน ฝึกภาวนากายใจไปเรื่อยๆอย่าท้อ

 

ผมเบื่อมานานแล้วล่ะคับ ตอนจบม.ปลายก็ได้ขอพ่อกับแม่บวช ตลอดชีวิต พ่อก็ไม่ห้าม แต่แม่ผมไม่อนุญาต พุทธบัญญัติ กล่าวไว้ว่า ถ้าบิดา มารดา ทั้งสองไม่อนุญาต ก้จะไม่สามารถบวชได้ ผมก็เลยต้องอยู่ในโลกแห่งความวุ่นวายต่อไป แต่ก็ดีคับ ถือว่าได้ทดสอบขันติ และฝึกตัวเอง กับสังคมที่มันวุ่นวายนี้ สวรรค์ พรหม ผมไม่เอาแล้วล่ะคับ จะไปนิพพานอย่างเดียวเท่านั้นหลังจากเสร็จภารกิจทางโลก ตอบแทนผู้มีพระคุณ อันมีบิดามารดาแล้ว ผมก็คงเข้าสู่ร่มกาสาวพัฒร์ เป็นพระภิกษุตลอดชีวิตคับ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ก้อยนะคับ อย่าท้อแท้คับ ปฏิบัติเยอะๆๆๆ แล้วนิพพานก้จะไม่ไกลเกินเอื้อมคับ เจอกันที่นิพพานนะคับ ทุกๆๆท่าน

 

อยากบวชค่ะเเต่ยังห่วงสังคมไทยอยู่

 

ก็ต้องคิดให้ดีก่อนนะครับ กาลเวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ ถึงแม้เราจะไม่ได้บวชแต่ก็สามารถที่จะปฏิบัติได้ ใช้เวลาศึกษาธรรมะเพื่อเพิ่มพูนความรู้ไปก่อน ที่ไหน ๆ ก็มีแต่ความวุ่นวายทั้งนั้น หากใจไม่สงบครับ

 

ขอให้สมความปรารถนานะครับ

 

กิมหยง

(bb-flower ขอให้สำเร็จสมดั่งใจนะค่ะ

 

ผมก็เบื่อเหมือนกันครับ โลกมนุษย์มีเเต่การแก่งแย่งชิงดี ไม่จบไม่สิ้น เฮ้อ อยากไปพระนิพพานเหมือนกันครับ ติดที่ว่า พ่อ กับ แม่ ไม่ค่อยเชื่อผมเท่าไร ผมต้องตอบแทนคุณพ่อแม่ที่เลี้ยงดูมาก่อนละครับ เมื่อนั้น ผมจักหาทางบรรลุธรรมไปพระนิพพานให้ได้ หวังว่า ทุกคนคงเจอกันที่พระนิพพานนะครับ โชคดีครับผม

 

การพิจารณาความไม่ดีของโลกจนเกิดเบื่อหน่ายในโลกจัดเป็น นิพิทาญาณ ในวิปันาญาณ 9 เด็กอนุบาลขอโมทนาต่อความดีนี้ของคุณก้อยครับ

เด็กอนุบาลเองก็เป็นเหมือนก้อย ที่ช่วงหลังมาเดือนนึงนี้ เจอความวุ่นวายทางโลกมาทดสอบจิตใจทุกวัน จนเห็นทุกข์ในโลก จนเบื่อในโลกมากมาก แต่ยังต้องอยู่กับโลกเพราะต้องดูแลคุณพ่อคุณแม่ที่มีพระคุณ ให้มีความสุขในบั้นปลายชีวิตท่าน

ความสุขทางใจที่หาได้ในช่วงนี้ ก็เกิดจากการตัดขันธ์ห้าทำมโนมยิทธิส่งจิตไปเกาะพระนิพพานตามคำแนะนำของหลวงพ่อฤาษีและพระท่าน แล้วแผ่เมตตาบุญให้พระบนพระนิพพานและอุทิศให้ทุกดวงจิตในสังสารวัฏ ทำแล้วจิตใจสดชื่น มีกำลังสามารถผจญกับความวุ่นวายในโลกต่อไปได้

การเกิดนิพิทาญาณเป็นสิ่งที่ดีครับก้อย แต่เพื่อไม่ให้จิตตกอยู่กับความหดหู่จากความเบื่อ ควรจะพิจารณาต่อไปให้ถึงสังขารุเปกขาญาณ คือเห็นธรรมดาว่าที่เราต้องเกิดมาผจญความเบื่อความทุกข์ทั้งหลายก็เพราะจิตคบกิเลสตัณหาจนเกิดมีร่างกายเลวๆ เน่าๆ พังๆ ที่นำแต่ความวุ่นวาย ความทุกข์มาให้เราไม่หยุดหย่อน ต่อนี้ไป เราไม่หลงโง่อีกแล้ว ร่างกายเลวๆมันจะรับทุกข์มาเท่าไรก็เชิญแต่จิตเราไม่ขอมีทุกข์ด้วย จิตเรามีความสุขได้เสมอเพราะเราส่งจิตไปอยู่กับพระท่าน ได้รับรอยยิ้ม กำลังใจ คำแนะนำสั่งสอน และบารมีจากพระท่านทรงเมตตาเราอยู่เสมอ

ร่างกายจะพังตอนนี้ก็ได้ เราไม่สนใจ เราจะได้อยู่บนนิพพานกับพระท่านหมดเรื่องหมดราวไป แต่ถ้ามันยังไม่พังก็ช่างมัน เดี๋ยวมันก็พังไปเอง มันยังไม่พังเพียงไร เราก็ไม่เดือดร้อน เพราะเรายังมาหาพระท่านได้อยู่เสมอ

นี่แหละพระคุณของพระพุทธเจ้าและหลวงพ่อฤาษีฯ ที่ท่านสอนวิชามโนมยิทธิให้ลูกหลานได้มีทางออก สามารถหลีกพ้นจากความเบื่อในโลก มากราบพระท่านบนพระนิพพานได้เสมอ

 

อนุโมทนาครับสำหรับความคิดที่ดีๆ

การบวชตลอดของผมเป็นความคิดสมัยเด็กๆ

แต่ตอนนี้อยากทำนุบำรุงพระศาสนาตามกำลังของตนเอง

เพราะว่าการบวชกายเป็น สมมุติสงฆ์

เราเป็นฆารวาส ก็บวชใจได้ เพราะ พระ ไม่ได้หมายถึงภิกษุ เพียงแค่นั้น

แต่พระ คือ ใจที่เป็นอริยะ ตั้งแต่ พระโสดาบัน พระสกิทาคามี พระอนาคามี

และพระอรหันต์เป็นที่สุดครับ

วันนี้เราไม่มีโอกาสได้บวช ก็ไม่เป็นไร ทำใจให้เป็นพระ

สถานที่สงบนั้น อยู่ที่ใจเราเอง

อนุโมทนาครับ

นิพพานัง ปัจจโย โหนตุ

 

ผมก็เคยเบื่อ ยิ่งกว่านี้อีกอยากจะตายๆไปเลยจะได้จบๆ แต่ท้อเมื่อไหร่
ก็จะได้กำลังใจจากพระท่านเสมอ ทำให้ผมต้องกตัญญูและตอบแทน
พระคุณท่าน อีกอย่างก็ยังเป็นห่วงญาติๆทั้งหลายไม่อยากจะให้ตกนรก
กัน สงสัยผมจะเข้านิพพานไม่ได้ก่อน
ตอนนี้บางทีผมก็ท้อนะ เพราะว่าผมทำตัวไม่เหมือนเพื่อนๆ ที่กินเหล้าไปวันๆ
เพื่อนๆจะล้อว่าผมเป็นมัคทายกบ้าง คนเล่นของบ้าง เป็นหลวงพี่บ้าง จนบาง
ครั้งเหมือนกับเราอยู่คนเดียวหรือเนี่ย? ไม่รู้ว่าผมไม่คบมัน หรือมันไม่คบผม
55 แต่ก็ไม่เป็นไร คิดซะว่าเราจะต้องเป็น 1% ที่ไม่ตกนรกละกัน แค่นี้
ก็ยิ้มได้แล้วครับ

ใครเข้านิพพานก่อน ฝากช่วยดูๆผมด้วยละกันนะ อย่าให้ออกนอกลู่นอกทาง อิอิ

 

อนุโมทนา......กับกุศลจิต น่ะครับ

แต่แค่เบื่อโลกน่ะ ยังไปถึงพระนิพพานไม่ได้หรอน่ะ ครับ นั่นเป็นแค่อารมณ์หนึ่งในจิตเท่านั้น
ให้พิจารณาความเป็นจริงในโลกนี้ด้วยว่า วันนี้ตัวเราเป็นอะไรอยู่

ผู้ที่ละโลกได้อย่างแท้จริงแล้วนั่นแหละ ถึงจะสู่พระนิพพานได้จริง
แล้วผู้ที่จะถึงจุดนั้นได้จริง บุญบารมีที่สะสมและทั้งพละอินทรีย์ต้องกล้าแข็งถึงขนาดเอาชีวิตเข้าแลกกับมรรคผลเท่านั้น จึงจะสำเร็จ

วันนี้ให้ไปพิจารณา พละ +อินทรีย์ ให้มั่นคงเสียก่อน จะได้ไม่ผิดทาง

 

ดิฉันก็ไม่อยากเกิดอีกแล้ว จะพยายามอย่างที่สุด เพื่อที่จะไม่เกิดอีก เชื่ออย่างจริงใจแล้วว่าการไม่เกิดอีกคือสิ่งที่ดีที่สุด ขอเอาใจช่วยทุกท่านให้สมปราถนาในชาตินี้นะคะ

 

เบื่ออย่างเดียวไปนิพพานไม่ได้

เบื่อ.......เพราะหมดกำลังใจ ไม่สมหวัง ผิดหวัง หมดอาลัยไปนิพพานไม่ได้ เป็นวิภวะตัณหา
เบื่อ........เพราะเข็ดหลาบในทุกข์มี การเกิด แก่ เป็นต้น เป็นทางแห่งมรรค 8
....ถามใจเราว่าเบื่อแบบใหนกันแน่ เบื่อเหมือนกันแต่.....ไม่เหมือนกัน
เจริญพร
พระ12

 

อนุโมทนากับความคิดดีๆ ของทุกท่านครับ

ผมคิดว่าอย่าเพิ่งเบื่ออะไรหลายๆ อย่างเลย
ผมคิดว่าน่าจะหาวิธีที่ทำอย่างไร ให้มีความสุขในชีวิตประจำวัน
ไม่ว่าจะเป็นการเรียน การทำงาน การเที่ยว การกิน การนอน ที่เป็นสัจธรรมด้วยนะครับ

 

พระอรหันต์อยู่ที่ใจ...หากตั้งมั่นและตั้งใจ

ถึงแม้ฆราวาสอย่างเราๆยังมีภาระที่ต้องรับผิดชอบมากมาย

แต่ก็ไม่น่าจะเป็นอุปสรรคในการประพฤติตัวให้อยู่ในศีลธรรม

ความเบื่อมันเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา แต่จะตั้งอยู่นานแค่ไหน และดับไปเมื่อไร

เราเองเท่านั้นเป็นผู้รู้ เพราะฉะนั้น บวชที่ใจเราก่อนนี้แหล่ะดี

ตั้งใจทำให้ได้ไม่จำเป็นต้องมีพิธีรีตองอะไรมากมาย

พระพุทธองค์ สอนให้ ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน

ต่อให้เรามีโอกาสได้บวชกับครูบาอาจารย์ที่เก่ง

แต่ถ้าเราไม่ตั้งใจก็คงไม่มีใครช่วยทำให้เราพ้นได้นะจ๊ะ

 

ในเมื่อเรายังต้องอยู่ในโลกใบนี้อยากเพิ่งเบื่อเลยครับ
ถ้าเบื่อมากชีวิตจะไม่มีความสุข ตอนนี้มันกลางกลียุคก็วุ่นวายแบบนี้ละครับ
มั่นสร้างกุศลสะสมบุญไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็พ้นทุกข์เอง เป็นกำลังใจให้ครับ

 

อืมน่าเบื่อ.....เบื่อในขันธ์ 5

 

* * * * ไปบวช * * * *
http://larndham.net/index.php?showtopic=28728 ลองอ่านดูครับสนุกดี