เส้นทางนักสะสมพระเครื่อง - ช้าง ราชดำเนิน

เส้นทางนักสะสมพระเครื่อง - ช้าง ราชดำเนิน





วงการพระเครื่อง เมื่อช่วงปี ๒๕๑๗ เป็นต้นมา ชื่อของ ช้าง ราชดำเนิน ย่อมเป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวาง ในฐานะนักข่าวนักเขียนเรื่องราวของวงการพระในยุคบุกเบิก แม้จะไม่ใช่ คนแรก แต่ก็ได้ชื่อว่าเป็น รุ่นแรกๆ คนหนึ่งก็ว่าได้ เพราะสมัยนั้น คนที่ดูพระได้ และ เขียนเรื่องเป็น มีน้อย นับจำนวนคนได้เลย

เซียนพระ ส่วนใหญ่จะดูพระได้เก่ง แต่เขียนเรื่องพระ หรือถ่ายทอดความรู้เรื่องพระทางตัวหนังสือ ไม่ค่อยจะชำนาญ หรือสันทัดจัดเจนนัก

ในขณะเดียวกัน คนเขียนเรื่องพระ ได้ดีมีความสามารถในการเขียนบทความ ส่วนใหญ่กลับ ดูพระไม่เป็น หรืออาจจะเป็น แต่ก็เพียงผิวเผินเท่านั้น

แต่สำหรับ ช้าง ราชดำเนิน มีความสามารถทั้ง ๒ อย่าง ถือเป็น นักเขียนเซียนพระ ผู้ประสบความสำเร็จในระดับหนึ่ง บนเส้นทางสายนี้

บัณฑิต ทองหลิม เป็นชื่อจริงของ ช้าง ราชดำเนิน เป็นชาวบางลำพู กทม. โดยกำเนิด ต่อมาทางบ้านย้ายไปอยู่ที่ จ.เพชรบุรี ระยะหนึ่ง ก่อนย้ายกลับมาอยู่ย่านบางลำพูเหมือนเดิม

สมัยเด็กๆ เคยไปดูผู้ใหญ่ส่องดูพระกันที่ใต้ถุนศาลอาญา รวมทั้งโคนต้นมะขามในละแวกนั้น แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก เพราะยังเด็กและไม่มีเงิน

เมื่อจบการศึกษาแล้ว ได้ทำงานเป็นเซลส์แมนขายรถยนต์ พอมีเงินอยู่บ้าง ช่วงนี้เองที่ได้เข้าสนามพระเป็นครั้งแรก ที่วัดมหาธาตุ ท่าพระจันทร์ ทำให้ได้รู้จักกับเซียนพระรุ่นเก่าหลายคน โดยเฉพาะ ธีระภาพ วงศ์เทียมชัย ลุงเครื่อง สำราญ บางแค ลิ หนวด ลิ ทองถนอม เฮียจั๊ว ตลาดพลู ฯลฯ

รวมทั้ง ท้วม เจียมอนุสรณ์ ซึ่งถือว่าเป็น ครูคนแรก ที่ได้สอนวิธีดูพระให้หลายอย่าง วิวัฒน์ เรืองพรสวัสดิ์ (คนบางลำพูด้วยกัน) ป๋วย หงษ์ทอง อยุธยา ฯลฯ ได้แนะนำการดูพระผงสุพรรณ พระวัดพลับ และพระยอดนิยมอื่นๆ จนเรียกได้ ดูพระได้ดีพอสมควร เพราะสมัยก่อน พระปลอม ส่วนใหญ่เป็นแบบปลอมอย่างง่ายๆ ฝีมือห่างไกลจากของแท้มากมาย

และอีกท่านหนึ่งที่ได้สอนทั้งการดูพระ และสอนการสวดคาถาชินบัญชร ก็คือ อ.สุธรรม โพธิ์แพ่งพุ่ม ปัจจุบันท่านไปบวชเป็นพระอยู่ที่วัดแห่งหนึ่งที่ จ.พระนครศรีอยุธยา

ต่อมาเมื่อสนามพระย้ายไปอยู่ที่ตลาดท่าพระจันทร์ ส่วนหนึ่ง (คือสนามพระท่าพระจันทร์ในทุกวันนี้) และอีกส่วนหนึ่งย้ายไปอยู่ที่วัดราชนัดดา ทำให้ช้างต้องเข้าสนามพระทั้ง ๒ แห่งอยู่เป็นประจำ ช่วงนั้นดูพระได้แล้ว จึงมีการซื้อขายอยู่เป็นประจำ ทำให้มีรายได้ดีกว่าอาชีพเซลส์แมนรถยนต์เสียอีก

ขณะเดียวกัน วงการหนังสือพระ ก็มีการจัดพิมพ์ออกมาจำหน่ายหลายเจ้า จากเดิมที่มีอยู่ไม่กี่หัวหนังสือ และส่วนใหญ่มีกำหนดออกไม่แน่นอน เป็นรายสะดวก

หัวหนังสือพระที่ออกใหม่ ส่วนใหญ่ออกเป็นรายเดือน รายปักษ์ (๑๕ วัน) ช่วงนี้เองที่ช้างได้รับเชิญให้เขียน ข่าวสังคมวงการพระ เพราะเห็นว่าคลุกคลีอยู่ในสนามพระเป็นประจำ จึงรู้ความเคลื่อนไหวของเซียนพระต่างๆ ได้เป็นอย่างดี ว่ามีใครได้พระอะไร ขายพระอะไร รวมทั้งข่าวพระแตกกรุ ข่าวการสร้างพระใหม่ของพระเกจิอาจารย์ต่างๆ ซึ่งมีอยู่แทบทุกเดือน

หนังสือพระที่ช้างได้เขียนข่าวไปลงฉบับแรก คือ พระเครื่องปริทรรศน์ ของ ประจันต์ กระแสสินธุ์ ประลอง กระแสสินธุ์

นอกจากนี้ยังได้เขียนเรื่องพระกรุพระเก่า และพระเกจิอาจารย์ ตามแต่โอกาส

ต่อมาเมื่อหนังสือ ลานโพธิ์ เปิดตัวเป็น หนังสือพระเครื่อง ราย ๑๐ วันฉบับแรกของเมืองไทย ช้างก็ได้รับมอบหมายให้เป็นผู้รายงานข่าวสังคมด้วยความฉับไหวทันเหตุการณ์อยู่เสมอ รวมทั้งรับหน้าที่ ตอบปัญหาพระเครื่อง ที่ผู้เขียนถามมา ซึ่งสมัยนั้นส่วนใหญ่สอบถามกันด้วยภาพเขียน ไม่มีภาพถ่ายประกอบมาด้วย ก็ต้องใช้ความพยายามกันอย่างยิ่งยวด

"การตอบปัญหาพระเครื่องจากท่านผู้อ่าน ผมไม่ได้รู้เองไปเสียหมด ส่วนใหญ่อาศัยสอบถามเซียนพระในสนามนั่นแหละ ใครชำนาญพระสายไหน ก็ถามเขาในพระประเภทนั้นๆ และจากการสอบถามเซียนพระทั้งรุ่นพี่ และรุ่นเพื่อน ทำให้เราเองก็พลอยได้รับความรู้กว้างขึ้นด้วย" ช้างกล่าวเปิดใจ

สมัยก่อนงานประกวดพระ มีการจัดไม่บ่อยนัก ปีละไม่กี่ครั้งเท่านั้น และทุกครั้งช้างก็จะไปร่วมงานด้วยเสมอ และจากการที่เป็นคนพูดคุยเก่ง เสียงดังฟังชัด มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดีกับทุกคน ผู้จัดงานจึงมอบหมายหน้าที่ โฆษกงานประกวดพระ อย่างเป็นทางการ โดยไม่ได้รับค่าพูดแต่อย่างใด เป็นการช่วยงานการกุศล

ตรงนี้ถือได้ว่า ช้าง ราชดำเนิน เป็นโฆษกงานประกวดพระ คนแรก ได้อย่างเต็มปาก จนต่อมาได้มี ทวน มีแสง แพร สีทอง แดง สนิทวงศ์ ชาญวิทย์ รถทอง โกวิท แย้มวงษ์ พนม แพทย์คุณ ฯลฯ มาช่วยแบ่งเบากันแล้ว ช้างจึงได้ยุติหน้าที่นี้ไปหลายปีแล้ว

จากการที่ได้เขียนข่าวสังคมรายงานความเคลื่อนไหวของคนในวงการพระมานานปี ทำให้ช้างสามารถจดจำชื่อเสียงเรียงนาม และฉายา ของเซียนพระน้อยใหญ่ รวมทั้งนักสะสมพระชื่อดังทุกคนได้อย่างแม่นยำ รวมทั้งพระเครื่ององค์ดังๆ ของเซียนแต่ละคนอีกด้วย

ช้าง ราชดำเนิน ได้ทำหน้าที่เขียนข่าวสังคมวงการพระ ผ่านคอลัมน์ "ทางม้าลาย" ในนิตยสารพระเครื่องลานโพธิ์ มานานกว่า ๓๐ ปี จนมาถึงเมื่อไม่นานมานี้ จึงได้บอกอำลาจากผู้อ่านไปอย่างน่าเสียดาย โดยช้างบอกว่า อายุมากแล้ว ถึงจุดอิ่มตัว และจะได้พักผ่อนเสียที

บนเส้นทางสายใหม่ ที่ช้างบอกว่า มีความสุข และความสบายใจมากกว่า คือ การที่ได้มีโอกาสไปกราบ หลวงปู่ดู่ วัดสะแก อ.อุทัย จ.พระนครศรีอยุธยา พระสุปฏิปันโนผู้บริสุทธิ์ผุดผ่องในวัตรปฏิบัติมาโดยตลอดชีวิต เป็นเพชรน้ำหนึ่งในบวรพระพุทธศาสนา อีกรูปหนึ่งที่มีศิษยานุศิษย์ทั่วประเทศ


ช้างกล่าวถึงเรื่องนี้ว่า "ผมได้รับคำแนะนำจาก ผศ.มานิตย์ เขียวดารา</PERSONNAME /> อาจารย์โรงเรียนสาธิตรามคำแหง ให้ไปกราบหลวงปู่ดู่ ก็ได้รับความเมตตาจากหลวงปู่มาโดยตลอด ท่านได้สอนแนวทางการปฏิบัติธรรมเบื้องต้น ที่ท่านเรียกว่า 'ทำงาน' คือ การนั่งสมาธิ ท่านให้ไปรับคำแนะนำจาก หลวงพี่สายหยุด ซึ่งเป็นพระลูกศิษย์ของท่านก่อน เมื่อปฏิบัติได้ระดับหนึ่งแล้ว จึงเข้ารับการอบรมจากท่านโดยตรง และจากการมีโอกาสได้ปฏิบัติธรรมกับหลวงปู่มาตลอด ทำให้ผมสามารถเลิกเหล้าเลิกบุหรี่ได้เด็ดขาด รวมทั้งความอยากได้อยากมีในกิเลสทั้งหลายทั้งปวง จนทำให้จิตใจสบายขึ้น มีความสุขทุกครั้งที่ได้ปฏิบัติธรรม ได้นั่งสมาธิ นี่คือกิจกรรมของผมในทุกวันนี้"

การนั่งสมาธิ ภาวนา ปฏิบัติธรรม ต้องทำไปอย่างสม่ำเสมอ เหมือนกับ การตักน้ำใส่ตุ่ม หากตักใส่ไปเรื่อยๆ น้ำก็จะเต็มตุ่ม หากหยุดตักใส่เมื่อไร น้ำก็ไม่เต็มตุ่ม...เป็นปริศนาธรรมคำสอนที่ หลวงปู่ดู่ มักจะสอนลูกศิษย์เสมอ

ทุกวันนี้ ช้าง ราชดำเนิน ในวัยเกษียณมาหลายปีแล้ว มีลูกๆ ที่โตเป็นหนุ่มเป็นสาว มีหน้าที่การงานทำเป็นอย่างดี จึงมีความสุขตามวัยและอัตภาพ

และมักจะใช้เวลาว่าง ไปพบปะสนทนากับพรรคพวกเพื่อนฝูง ที่ร้านกาแฟกาโตว์ ศูนย์การดิโอลด์สยาม อยู่เป็นประจำ เพื่อนพ้องน้องพี่ในวงการพระ หรือท่านที่รู้จักมักคุ้นกันมาเก่าก่อน จะไปพูดคุยด้วยก็ได้

โดยเฉพาะในเรื่องของพระเครื่อง ก็ยังมีการแลกเปลี่ยนความรู้ ทัศนะ ความคิดเห็นกันอยู่เสมอ

0 ตาล ตันหยง 0​