เรื่องสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=578 align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top colSpan=3><TABLE class=webbody cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=webbody width=749 height=33>

คำสอนของหลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต
<!-- #EndEditable -->​

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD height=206></TD><TD vAlign=top colSpan=3><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><!--DWLayoutTable--><TBODY><TR><TD vAlign=top><!-- #BeginEditable "detail" -->

เรื่องสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม
​

เราทั้งหลาย ต่างเกิดมา ด้วยวาสนา มีบุญพอเป็นมนุษย์ได้ อย่างเต็มภูมิ ดังที่ทราบ อยู่แก่ใจ อย่าลืมตัว ลืมวาสนา โดยลืม สร้างคุณงาม ความดีเสริมต่อ ภพชาติของเรา ที่เคยเป็นมนุษย์ จะเปลี่ยนแปลง และกลับกลาย หายไป เป็นชาติที่ต่ำทราม ท่านจึงสอน ไม่ให้ดูถูก เหยียดหยามกัน เมื่อเห็นเขาตกทุกข์ หรือกำลังจน จนน่าทุเรศ เราอาจมีเวลา เป็นเช่นนั้น หรือ ยิ่ง กว่านั้นก็ได้ เมื่อถึงวาระเข้าจริงๆ ไม่มีใครมีอำนาจ หลีกเลี่ยงได้ เพราะกรรมดี กรรมชั่ว เรามีทางสร้างได้ เช่นเดียวกับผู้ อื่น ผู้สงสัยกรรม หรือไม่เชื่อกรรมว่ามีผล คือ ลืมตน จนกลายเป็นผู้มืดบอด อย่างช่วยไม่ได้ กรรม คือ การกระทำดีชั่วทาง กาย วาจาใจต่างหาก ผลจริง คือ ความสุขทุกข์ มนุษย์ก็มีกรรมชนิดหนึ่ง ที่พาให้มาเป็นเช่นนี้ ซึ่งล้วนผ่านกำเนิดต่างๆ มา จนนับไม่ถ้วน ให้ตระหนักในกรรมของสัตว์ว่า มี ต่างๆกัน เพราะฉะนั้น ไม่ให้ดูถูกเหยีดหยาม ในชาติกำเนิด ความเป็นอยู่ ของกันและกัน และสอนให้รู้ว่า สัตว์ทั้งหลายมีกรรมดี กรรมชั่วเป็นของๆตน
​

เรื่องคนดีมีศีลธรรม
​

สมบัติของโลก มิใช่สมบัติอันแท้จริง ของเราตัวจริง ไม่มีใครเหลียวแล สมบัติในโลก เราแสวงหามา หามาทุจริต ก็เป็นไฟ เผา เผาตัวทำให้ฉิบหายได้จริงๆ อย่าสำคัญว่า ตนเก่งกาจสามารถ ฉลาดรู้กว่าเขาเลย ถึงกับ สร้างความมืดมิด ปิดตา ทับ ถมตัวเอง ไม่มีวันสร่างซา เมื่อถึงเวลาจนตรอก อาจจนยิ่งกว่าสัตว์
​

พระธรรมเทศนาบทสั้น เรื่องไม่ควรติเตียน
​

การตำหนิติเตียนผู้อื่น ถึงเขาจะผิดจริงก็เป็นการก่อกวนจิตใจตนเอง ให้ขุ่นมัวไปด้วย การกล่าวโทษผู้อื่น โดยขาดการไตร่ ตรอง เป็นการสั่งสมโทษ และบาปใส่ตน ให้ได้รับความทุกข์ จึงควรสลดสังเวช ต่อความผิดของตน งดความเห็นที่เป็นบาป ภัยแก่ตนเสีย ผู้เห็นคุณค่าของตัว จึงควรเห็นคุณค่า ของผู้อื่น ผู้มีปัญญา ซึ่งมีธรรมเป็นเครื่องอยู่ มีความพากเพียร แยก กิ เลสให้หมดไป จะไม่เกียจคร้านขยันหมั่นเพียร ทั้งกลางวันและกลางคืน
​

ใครผิดถูกชั่วดีก็ตัวเขา ใจของเราเพียรระวัง ตั้งถนอม

อย่าให้อกุศล วนมาตอม ควรถึงพร้อมบุญกุศล ผลสบาย


คัดมาจาก หนังสือรวมคำสอนจากพระป่า
​

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>