เรื่องเด่น เรื่องจริง เศรษฐีเกิดเป็นลูกขอทาน

(ภาพประกอบทางอินเตอร์เน็ต)

เรื่องจริงที่เกิดขึ้นเป็นเวลา ๓๐ กว่าปีแล้ว ตั้งแต่อาตมา
อยู่วัดพรหมบุรีโน้น

มีเศรษฐีบ้านหนึ่ง สองสามีภรรยามีลูก ๕ คน มีนา ๓,๐๐๐ กว่าไร่
มีข้าวของเยอะ สอนลูกนักสอนลูกหนาว่า ขอทานมาอย่าให้มันนะ
ตาดี หูดี เท้าดี มือดี อย่าไปให้มันกิน
บาตรก็ไม่อยากใส่ ขี้เหนียว ขี้ตืด ขี้ตัน สอนลูกหลานตลอดมาว่า
อย่าไปให้มันกินนะ อย่าไปใส่บาตรมัน เสียเงินเสียทอง เสียข้าว
เสียของ เสียเวลาเหลือเกิน

เราประกอบอาชีพการงาน ก็เหลือกินเหลือใช้ ไม่ต้องไปทำบุญ
ไม่ต้องไปทำทาน สอนลูกอย่างนี้ตลอดมา ถ้าขอทานเข้าบ้าน
ไล่แห่ไปเลย ถ้าพระมาเรี่ยไรก็ไล่แห่ไป หาว่าเสือเหลืองเข้ามา
เปลืองเวลา ขอทานเข้าตามตรอก ออกตามประตู ก็บอกว่า
บ้านนี้ไม่ทำบุญ ไล่ไปเลย ทำนองนี้เป็นต้น เดี๋ยวนี้ยังมีตระกูล
หลานอยู่

เล่าให้โยมฟัง เป็นเรื่องทรงจำใจดีกำหนดจดจำไว้ ขี้เหนียว
อำนาจของโลภะ ต้องเป็นเปรตแน่นอน ขอทานมาไล่ พระมาบิณฑบาตก็ไม่สนใจ ไม่อยากจะใส่บาตรแต่ประการใด
และสอนลูกทุกวัน อย่าไปทำบุญ อย่าไปทำทาน ขอทานมา
ไล่แห่มันไป พวกขี้เกียจหากิน ขี้เกียจประกอบอาชีพการงาน

ในเวลากาลต่อมา เศรษฐี บ้านนั้นก็แบ่งสมบัติให้ลูกไปทั้ง ๕ คน
และยังฝังทรัพย์สมบัติไว้อีกมากมายที่โคกยายมอญ เลยวัดมะปรางไป (อยู่ทางทิศตะวันออก ของวัดอัมพวัน) ฝังไว้หลังบ้านเขา มีทั้ง
เงินกลม เงินบาท ทองเอี้ยวมากมาย

ต่อมาทั้งพ่อทั้งแม่ตาย แม่ตายก่อน ตายแล้วไม่ทราบว่าไปเกิด
ที่ไหน แต่เศรษฐีที่เป็นพ่อไปเกิดเป็นลูกขอทาน เป็นลูกขอทาน
ตัวเล็ก ๆ ถือขันไปขอบ้านนี้บ้านนั้นเรื่อยไป
ลูกขอทานอยู่ที่บ้านห้วยแสลง ก็เดินขอทานมาเข้าไปในบ้าน
ของตัวเอง เกิดรำลึกชาติได้ เนื่องจากมาขอ ลูกก็ไล่แห่ ขับให้
สุนัขไล่กัดออกจากบ้านไป นั่นแหละเกลียด ขอทานเลยไปเกิด
เป็นลูกขอทาน

ลูกขอทานก็ขอทานไปทั่ว ๆ ไป มากับพ่อแม่ขอทาน ตอนนั้น
เป็นเด็กประมาณ ๑๔ ขวบ เมื่อรำลึกชาติได้ จึงได้บอกกับลูก
เศรษฐีว่า เราได้ฝังทรัพย์สมบัติไว้ที่โคกยายมอญ ขอให้เจ้า
ไปขุด บ้านนี้เขาก็ไม่เชื่อว่า พ่อเขาจะไปเกิดเป็นลูกขอทาน
ในที่สุด เมื่อขุดก็ได้ทรัพย์สมบัติตามนั้น อาตมายังขอเขามา
เมื่อตอนที่ยังไม่ได้บวช เอามาไว้เป็นตัวอย่าง

นี่แหละญาติโยมทั้งหลายเอ๋ย เป็นตัวอย่างได้ดีมาก สอนลูก
ไม่ให้ทำทาน ฝังทรัพย์สมบัติไว้ เลยตัวเองตายไปเกิดเป็น
ลูกขอทาน เมื่อขุดทรัพย์สมบัติได้ เขาก็ให้ทานโดยที่บอก
ทรัพย์ให้เขา และตัวเองก็ต้องไปขอทานจนกระทั่งตาย
ข้างทางเดิน ไปเป็นลมตายที่บางขาม เลยวัดไลย์ไปหน่อย
นี่เหตุการณ์เกิดขึ้นตอนที่อาตมายังไม่ได้บวช

นี้เล่าให้โยมฟัง เล่าต่อให้ลูกหลานฟังมาหลายรายแล้ว
อย่าลืมนะ ยังมีอยู่ที่จะตายเป็นลูกขอทานกันต่อไป
มีทรัพย์สินเงินทองมากมายก่ายกองฝังไว้ แต่แล้วก็ต้องตาย
ไปเกิดเป็นลูกขอทาน และขอทานจนกระทั่งตายข้างถนน
ทรัพย์สินเงินทองไม่ได้เลย น่าอนาถใจ อาตามาเป็นผู้รู้
เพราะหาบของไปขายที่บางขาม เคยไปขอเขามา เอามา
ดูตัวอย่าง เดี๋ยวนี้ยังอยู่ด้วย

เดี๋ยวนี้โคกยายมอญ โคกกะเหรี่ยงที่เขาฝังทรัพย์ไว้ กลาย
เป็นถนนหนทางไปหมดแล้ว อันนี้มีเหตุผลหลายประการ
อำนาจโทสะ ไม่พอใจคนโน้น คนนี้ ตายขณะนั้นลงนรกไปเลย ทำบุญทอดกฐินกี่โครมก็ช่วยไม่ได้ สร้างศาลาไว้กี่หลัง ตั้งใจ
จะเป็นพระอินทร์ ตั้งใจจะเป็นเอกอัครมเหสีของจักรินเทวราช
ยกช่อฟ้าหน้าบัน ก็ต้องลงนรกไป ผิดหวังแน่นอน ด้วยอำนาจ
โทสะ

อำนาจโมหะ ตายไปคิดว่าจะเป็นบัณฑิต จะได้ปริญญาโทเอก
กลับไปเป็นสัตว์เดรัจฉาน หาสติปัญญาไม่ได้ ตายจากสัตว์
เดรัจฉานมาเป็นมนุษย์ เรียนหนังสือก็ไม่ได้ ได้อย่างดีก็แค่ ป.๔ อย่างนี้นะ อย่าทำอารมณ์อย่างนั้นเลย แก้ปัญหาปัจจุบันเสีย
ให้ได้ทันท่วงที ไม่รอรีแต่ประการใด

อาตมาขอสรุปอายตนะ วิธีปฏิบัติขอแก้ปัญหาปัจจุบันให้ได้
สมความปรารถนา และญาติโยมเอ๋ย ขอทานเข้าบ้านอย่าไล่
อย่างหมูหมานะ ถ้าไม่ทำก็นิ่งมันซะ ถ้าจะทำก็ทำไป

ขอสรุปรายการไว้เพียงเท่านี้ ขออนุโมทนาสาธุการ ขอบุญกุศล
ที่ท่านทั้งหลาย ได้บำเพ็ญมาแล้วทุกประการ จงมีแต่ความสุข
ความเจริญ และตัดกิเลสตัณหาทั้งหลาย โดยตั้งใจกำหนด
ใช้สติปัญญายับยั้ง สามารถขจัดปัญหา แก้ความชั่วออกจากตัวได้ และเดินทางกันต่อไป ข้ามฝั่งฟากถึงพระนิพพานโดยทั่วหน้ากัน
ณ โอกาสบัดนี้เทอญ.

คัดจากหนังสือ กฎแห่งกรรม ธรรมปฎิบัติ
หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม วัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี

 

สาธุๆๆ ค่ะ

 

เรื่องเศรษฐี กลับชาติมาเกิดเป็นคนยากจนหรือเป็นคนขอทาน เคยอ่านมาพอสมควร

เศรษฐีมาเกิดเป็นคนขอทาน ไปขอทานที่หน้าห้างดังแห่งหนึ่ง ลูกชายเศรษฐี ไม่สามารถระลึกชาติได้ก็ไล่ขอทาน ที่เคยเป็นพ่อของตนเอง ทำไมเศรษฐีกลับชาติมาเกิดเป็นคนขอทาน ต้องลองไปอ่านหนังสือกฎแห่งกรรม-ธรรมปฏิบัติ หลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน แล้วจะเข้าใจในกฏแห่งกรรมและการกลับชาติมาเกิด