เราจะนับถือศาสนาและ รักษาข้อศีล ในศาสนา นั้นอย่างไร

เราจะนับถือศาสนาและ รักษาข้อศีล ในศาสนา นั้นอย่างไร
การศรัทธาในศาสนา หรือการนับถือศาสนานั้น จะต้องรู้จักศาสนาให้ดีก่อนว่า
ศาสนา ไม่ใช่กฎหมาย
ศาสนา ไม่ใช่ข้อห้าม
ศาสนา เป็นเพียงคำแนะนำ หรือข้อควรปฏิบัติ

ศาสนา เป็นสิ่งที่แนะนำท่านทั้งหลายให้รู้จักการสังคมเป็นอยู่ร่วมกัน อย่างเป็นสุข
ศาสนา เป็นสิ่งที่สอนให้ท่านทั้งหลาย ได้ขัดเกลากิเลส หรือขัดเกลา
บังคับ ควบคุม สภาพสภาวะจิตใจในรูปแบบต่างๆมิให้เกิดความรุนแรง
กันอาจเกิดเป็นอันตรายต่อตนเองและผู้อื่น

ศาสนา ไม่ใช่กฎหมาย ดังนั้น บรรดาข้อศีล ข้อธรรม ที่มีอยู่
สำหรับ ปุถุชนคนทั่วไปแล้ว
ย่อมไม่มีผลว่าดีหรือไม่ดี คือ ไม่มีผลว่า
ถ้าไม่ทำตามแล้วจะไม่ดีหรือบาป ถ้าทำตามแล้ว
จะดี คือบุญ
แต่ในทางตรงกันข้าม ในการดำรงชีวิตของปุถุชนคนทั่วไปนั้น
หากทำตามข้อศีล ก็ย่อมทำให้สังคมนั้น เกิดความสุขสงบ ทั้งตนเองและผู้อื่น
ถ้าไม่ทำตามข้อศีล ก็ย่อมทำให้สังคมนั้น อาจจะ (ใช้คำว่าอาจจะ)
เกิด ความไม่สงบสุข ทั้งตนเองและผู้อื่นก็เป็นได้
แต่ยังมีข้อยกเว้น สำหรับ พระภิกษุสงฆ์ ฯ ที่มี พระวินัย 227 ข้อ
ซึ่ง พระวินัย เหล่านั้น ก็เป็นเพียงข้อให้พระภิกษุสงฆ์
ได้ใช้เป็นข้อฝึกตนเพื่อความแข็งแกร่งทางจิตใจ
เพื่อความละเอียด ในการคิด และอื่นๆ
หากพระภิกษุสงฆ์ รูปใด ไม่สามารถปฏิบัติตาม ในข้อที่ทำให้ขาดจากความเป็นภิกษุ
ก็ย่อมต้องอาบัติปาราชิก เพราะศาสนา สอนให้บุคคลเป็นผู้รู้ตน มีความรับผิดชอบ
อันนี้ไม่อธิบายในรายละเอียดนะขอรับ
นอกเหนือจากอาบัติปาราชิกแล้ว ก็เป็นเพียงอาบัติธรรมดา
ที่สามารถปลง หรือเข้ากรรม ก็หมดสิ้น นั้นเป็นเพียงการฝึกตน
สำหรับพระภิกษุสงฆ์ ฯ เท่านั้น
มิได้หมายรวมถึง เหล่าฆราวาส หรือปุถุชนคนทั้งหลายที่ศรัทธา
หรือนับถือ ศาสนาอยู่อย่างแน่นอน
เพราะศาสดาแห่งศาสนาย่อมรู้ดีอยู่แล้วว่า มนุษย์นั้นเป็นอย่างไร
มีความคิด และพฤติกรรมเป็นอย่างไร
เพราะหากไม่รู้ ก็ไม่ใช่ศาสดาละนะ เมื่อรู้ธรรมชาติของมนุษย์แล้ว
จึงได้สร้างศีล สำหรับ คฤหัสถ์
ไว้เป็นลำดับขั้น คือ ศีล 5 ศีล 8 และศีล 10 สำหรับ
ศีล 10 นั้น เป็นได้ทั้งศีลของคฤหัสถ์ และเป็นทั้งศีลของสามเณร
เพราะศีล 10 นั้น สามารถใช้ได้ในชีวิตประจำวัน ของบุคคลทั่วไปเหมือนกัน
ศีล สำหรับ คฤหัสถ์ คือ ศีล 5 และศีล 8 นั้น เป็นเพียงข้อฝึกตน ละเว้นมิให้ปฏิบัติ
เพื่อให้เกิดสภาพสภาวะจิตใจที่เรียกว่า ธรรมะในศาสนาขึ้น
ซึ่งในทางที่เป็นจริง สภาพสภาวะจิตใจที่เรียกว่าธรรมะของเขาเหล่านั้น
ก็มีอยู่เองตามธรรมชาติอยู่แล้ว แต่ธรรมชาติของมนุษย์
และสิ่งมีชีวิตย่อมมีความโลภ มีความโกรธ มีความหลง
ดังนั้นศาสนาจึงได้สร้างข้อศีลขึ้นไว้เพื่อให้คฤหัสถ์ ฝึกตนโดยการยึดถือข้อศีล
ทั้งหลายไว้
แต่มิได้บัญญัติ ความผิด หากเกิดการไม่ปฏิบัติตามศีล แต่ความรู้สึกผิดหรือถูก
จะเกิดขึ้นในใจของผู้นับถือ หรือยึดถือศีล นี้เป็นหลักความจริง
หากความรู้สึกผิดหรือถูก เมื่อปฏิบัติตามศีล
หรือไม่ปฏิบัติตามข้อศีลเกิดขี้นในใจของบุคคล เขาเหล่านั้นก็จะคิดว่า
บาป คือความไม่ดี หากผิดศีล และคิดว่า บุญ คือความดี หากปฏิบัติตามข้อศีล
แต่ในความจริงแล้ว ไม่มีความผิดใดใด ไม่มีความถูกใดใด เกิดขึ้นเลย
ไม่ว่าจะปฏิบัติตาม หรือไม่ปฏิบัติตามข้อศีล
แต่เนื่องจากธรรมชาติของสรรพสิ่งย่อมต้องการความสงบสุข
ไม่ชอบการทะเลาะเบาะแว้งหรืออยู่กันอย่างไม่สงบสุข ไม่สบายใจ
ดังนั้นศาสนาจึงเกิดขึ้น ศาสนาจึงเป็นเครื่องจรรโลงใจ
ศาสนาจึงเป็นสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจ ของมนุษย์
เพราะมนุษย์เป็นสัตว์โลก ที่มีสมองสติปัญญาดียิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉาน
จึงจำเป็นต้องมีศาสนาไว้กล่อมเกลา ขัดเกลา อบรม สั่งสอน
หรือคอยช่วยเหลือมิให้เกิดความเลวร้ายในจิตใจของแต่ละบุคคล
มิให้ประพฤติเหมือนเหล่าสัตว์เดรัจฉานบางชนิด ที่คอยแต่จะทำร้ายผู้ที่อ่อนแอกว่า
ให้มีความรักใคร่ต่อมวลมนุษย์ ด้วยกัน และสัตว์อื่นๆ
ความผิดถูกในจิตใจและความผิดถูกตามค่านิยมของสังคมจึงเกิดขึ้นหากไม่ปฏิบัติตาม หรือปฏิบัติตามศีลธรรมในศาสนา

 

อนุโมทนา

​

บางกลุ่มบางคนในบางศาสนา เห็นว่าคนที่ไม่ได้เชื่อถือลัทธิศาสนาเช่นตน เป็นฝ่ายตรงข้ามไปหมด จึงได้เกิดความขัดแย้ง เข้าทำลายล้างกัน จนถึงเป็นถึงตาย อย่างที่เป็นมา และจะเป็นไป อีกนาน นับวันจะรุนแรงยิ่งขึ้น ตราบเท่าที่ "มิจฉาทิฐิ" ยังไม่หมดสิ่นไปจากใจเขา

 

นั้นเป็นเพราะธรรมชาติของมนุษย์ อันเกี่ยวกับความคิด ผสมกับความหลงในการครองเรือนของตัวเอง
ทำให้เกิดความคิดที่ผิดๆ
ศาสนา ไม่ได้มีไว้สำหรับแบ่งแยกเชื้อชาติหรือภาษา ศาสนาไม่ได้มีไว้เพื่อแบ่งแยกผิวพรรณ หรือ ความรู้
แต่ศาสนา มีไว้เพื่อให้ทุกคนหรือทุกท่านได้เข้าใจว่า ทุกคนล้วนเป็นไปตามสภาพแห่งสังคมสิ่งแวดล้อมนั้นๆ
เมื่อต้องการให้สภาพสังคมสิ่งแวดล้อม รวมไปถึงสภาพสภาวะจิตใจของตนเองและผู้อื่น อยู่ในภาวะปกติสุข ศาสนาคือเครื่องมือที่ทำให้ สภาพสังคมสิ่งแวดล้อม สภาพสภาวะจิตใจของตนเองและผู้อื่น อยู่ในสภาวะปกติสุข ฉะนี้

 

ก่อนจะมาสอนคนอื่น นับถือศีล5ให้ได้ก่อนเหอะจ่า ^ ^

 

ฮั่นแน่...ชักใบให้เรือเสีย ซะแล้ว
ก็รู้ๆอยู่
แค่ศีล 5 จิ๊บจ้อย
ศีล 227 ยังถือทุกข้อมาแล้วนะคุณ

 

ฮั่นแน่...ไอ้เควี่ย โม้ไปเรื่อยอีกแล้ว

ไปธุระมาหลายวัน ยังไม่ตายอีกเหรอเนี่ย ไอ้แก่บ๊อง

 

ศาสนา ไม่ได้มีไว้สำหรับแบ่งแยกเชื้อชาติหรือภาษา ศาสนาไม่ได้มีไว้เพื่อแบ่งแยกผิวพรรณ หรือ ความรู้
แต่ศาสนา มีไว้เพื่อให้ทุกคน

เราก้ว่างั้นเเหละ

 

หรือ ถือได้หรอลุง แล้วที่ลุงด่าคุณเสื่อเผ่นแบบหยาบๆ ล่ะ???

ผิดข้อห้ามที่ พูดปดและพูดส่อเสียด ผิดเต็มเลยนะจ่า ยังไม่รวมที่แอบหนีไปกินเหล้าตองด้วยนะ อิอิ

 

9