เยือน

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=400 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=400> </TD></TR><TR><TD class=Image vAlign=baseline align=left>กรุงพนมเปญที่นับวันเริ่มเต็มไปด้วยตึกรามบ้านช่อง</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle height=5></TD></TR></TBODY></TABLE> หลังจากที่เครื่องบินร่อนลงจอดท่าอากาศยานโปเชนตง ในกรุงพนมเปญ ประเทศกัมพูชา ที่ถึงแม้จะดูเล็กกว่าบ้านเรามาก แต่ในเรื่องของระบบการตรวจคนเข้าเมืองก็ถือว่าทันสมัยไม่เบา ตั้งแต่กล้องถ่ายรูปตอนประทับหนังสือเดินทาง ไปถึงสนามบินที่ตกแต่งด้วยลายปูนปั้นนูนต่ำที่เหมือนจำลองนครวัดเลยทีเดียว

ออกมาจากสนามบินได้ไม่นานด้วยความตื่นตาตื่นใจที่ไม่ค่อยได้มีโอกาสไปเมืองนอกเมืองนาเหมือนคนอื่นเสียเท่าไร ผมจึงเริ่มลั่นชัตเตอร์ไม่ยั้งเก็บภาพชีวิตคนกัมพูชาที่น่าสนใจไม่น้อย ก็แหม...กล้องในยุคนี้มันช่างทันสมัยเหลือเกินถ่ายไม่พอใจก็ลบได้ แถมมีแลปท็อปในมืออย่างไรเสียไม่ต้องเป็นกังวลว่าเม็มโมรีจะเต็ม

ภาพชีวิตแรกที่เห็นและประทับใจไม่น้อยก็คือคนพนมเปญส่วนใหญ่จะนิยมใช้จักรยานยนต์สัญจรเป็นหลัก ส่วนรถยนต์ก็มีบ้างพอสมควรพอๆกับจักรยาน แต่ที่ดูคล้ายๆกับบ้านเราก็คือในช่วงเวลาเร่งด่วน บนถนนสายหลักรถจะติดหนึบประมาณน้องๆกรุงเทพฯทีเดียว

</TD></TR><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=400 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=400> </TD></TR><TR><TD class=Image vAlign=baseline align=left>จักรยาน-มอเตอร์ไซค์พาหนะยอดนิยม</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle height=5></TD></TR></TBODY></TABLE> ส่วนที่จะต้องระวังคงจะเป็นรถราที่วิ่งกันอย่างไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหม ใครใคร่เลี้ยวเลี้ยว ใครใคร่แซงก็แซง แถมวิ่งสวนเลนกันหน้าตาเฉย ยิ่งถ้าเป็นคนต่างเมืองที่ไม่เคยชินกับถนนวิ่งชิดขวาแล้ว ยิ่งต้องปรับตัวตอนข้ามถนนหันมองซ้ายมองขวาจนมึน

สำหรับบนถนนของพนมเปญนั้นไม่มีรถเมล์วิ่งในเมืองเหมือนกับกรุงเทพ ซึ่งหากนั่งท่องเที่ยวกระเป๋าบางแบบเราๆ ต้องการเดินทางไปไหนมาไหนก็ต้องหันไปพึ่งมอเตอร์ไซค์รับจ้างที่จอดรอบรรดานักท่องเที่ยวอยู่ตามหน้าโรงแรมและสถานที่ท่องเที่ยว ถึงแม้ว่าจะไม่มีเสื้อวินสีส้มให้เห็น แต่หากมองเห็นตาปริบๆเชิงอ้อนวอนก็รู้ใจว่ามารอลูกค้าแน่ โดยสนนราคานั้น ถ้าไปไม่ไกลนักอยู่ที่ครั้งละประมาณ 1000 รีล ประมาณ 15 บาท แต่หากจะเหมาเที่ยวทั้งวันจะตกอยู่ที่ประมาณ 6

 

แหะๆผมคนอรัญประเทศครับ ติดเขมรแหนะ แต่ไม่เคยเข้าปายพนมเปญเยยง้า ขอบคุณที่เอาภาพมาให้ดูครับ