เป็นไปได้มั้ยตัวมนุษย์เป็นเหมื่อนเครื่องฟอกของเสีย

เป็นไปได้มั้ยว่าตัวมนุษย์(ร่างกาย)เป็นเหมื่อนเครื่องฟอกของเสียให้เหล่าบรรดาสิ่งมีชีวิตต่างๆ(รวมถึงเราด้วย)ในเอกภพนี้ ที่มีชีวิตอยู่ในรูปแบบ พลังงาน(วิญญาน) เข้ามายึดร่างกายเพื่อมาปรับสภาพสภาวะพลังงานให้สมดุลเหมาะแก่การพัฒนาให้ก้าวไปในอีกระดับหนึ่ง โดยมีครู(ครูในที่นี้อาจจะหมายถึง พระศาสาดา แต่ละศาสานาก็ได้) โดยครูนี้อาจจะเหมื่อนทำหน้าสอนกันคนละชั้น เหมือนตามโรงเรียนในปัจจุปันก็ได้ คอยสั่งสอนดูแลจนกว่าจะจบหลักสูตรแต่ละชั้นไป เมื่อจบหลักสูตร(ผ่านการทดสอบ)แล้วก็ทำการเลื่อนชั้นขึ้นไปอีกชั้นหนึ่ง (อีกมิติหนึ่ง) และขึ้นต่อไปเรื่อยๆจนกว่าจะถึงจุดสิ้นสุด( นิพพาน) ส่วนคนที่ไม่ผ่านก็จะซ้ำชั้นนั้นจนกว่าจะสอบผ่าน(การเวียนว่ายตายเกิด) พึ่งค้นหาเจอครับ/www.mysteriousclub.com แล้วไปยัง ห้องพลังลี้ลับ-ความน่าอัศจรรย์ของพลังธรรมชาติ เลือก ต้นกำเนิดมนุษย์

 

คิดได้ไงอ่ะ เข้าท่าดี อืมมมม

 

เพราะในแต่มิติมีพลังงานความละเอียดไม่เหมื่อนกัน ถ้าหากจะหาหน่วยวัดค่าความละเอียดของพลังแบบเป็นปริมาตรคงยาก แต่ถ้าหากวัดค่าด้วยสภาวะของแสงน่าจะได้(แสงออร่า) คืออย่างชั้นๆหนึ่งอาจจะเป็นสีอีกแบบหนึ่ง จากสว่างน้อยๆไปจนถึงสว่างมาก จากคละสีกันไปจนถึงเป็นสีเดียวล้วนๆ อย่างเช่น พระที่ได้อภิญญา เวลาถ่ายภาพออกมาก็จะมีแต่แสงสีขาวล้วนๆ ส่วนคนธรรมดาก็น่าจะมีหลายสีบ้าง และอย่างมิติที่สูงสุด(อาจจะหมายถึงนิพพานด้วย)ก็น่าจะเป็น สีทอง(พระพุทธเจ้าก็ทรงมีฉัพพระรังสีเป็นสีทองสุขอร่าม) ล้วนๆมีความสว่างไสว่มากที่สุดกว่าในบรรดาสีทั้งหมด

 

ร่างกายเหมือนถังขยะ อาหารที่ใส่ลงไปก็คือสิ่งปฏิกูล ถ่ายออกมาก็เป็นสิ่งปฏิกูล จิตมาเกิดด้วยแรงกรรมอาศัยร่างกายเป็นแดนเกิด สั่งสมบุญแล้วตัดความเยื่อใยในกายไปสู่แดนนิพพานตามพุทธองค์

 

ผมจะมาบอกความลับของมนุษย์ชาติให้อ่าน ไม่รู้จะรับกันได้หรือเปล่า

ทำใจดีๆก่อนอ่านละกัน


จริงๆ แล้วโลกเราเป็นฟาร์มเลี้ยงมนุษย์ ของสิ่งมีชีวิตระดับสูง

บางคนอาจจะเรียกว่า มนุษย์ต่างดาว หรือบางคนหมายถึง เทพ เทวดา

สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ ก็ต้องการพลังงาน เหมือนสิ่งมีชีวิตทั่วไป เหมือนอย่างที่

มนุษย์กินอาหารเข้าไป แล้วย่อยได้สารอาหารมาเป็นพลังงานเคมีเพื่อดำรงชีพ

แต่สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ จะกินพลังงานโดยตรง นั้นก็คือ จิต ของมนุษย์


ในเมื่อกิน จิตมนุษย์ เป็นอาหาร จิต แต่ละคน ก็ย่อมมีรสชาติ และให้สาร

อาหารแก่สิ่งมีชีวิตระดับสูงได้ไม่เหมือนกัน จิตที่ดี ย่อมเป็นที่พึ่งพอใจได้

มากกว่า ดังนั้นสิ่งมีชีวิตชั้นสูงพวกนี้ ก้ต้องพยายามสร้างกฏขึ้นมา

ให้มนุษย์พยายามทำความดี นั้นก็คือ ศาสนา ถ้าสังเกตุดีๆ จุดมุ่งหมาย

ของศาสนาใหญ่ๆจะคล้ายๆกัน นั้นคือ จิตหรือตัวตนของเราจะเปลี่ยนรูปแบบไป


ศาสนาคริสต์ สาวกจะได้กลับไปสู่อ้อมกอดพระเจ้า (รวมเป็นส่วนหนึ่ง)
ศาสนาฮินดูหรืออิสลาม สาวกจะกลับไปรวมเป็นหนึ่งกับอาตมัน

ศาสนาพุทธ นิพพาน (ไม่เหลือตัวตนเพราะกลายเป็นส่วนหนึ่ง)


หรือก็คือพลังงานจิตของเราได้เปลี่ยนกลายเป็นพลังงานรูปแบบใหม่

ให้กับสิ่งมีชีวิตระดับสูงเหล่านี้ จิตที่ยังไม่ดีพอเป็นอาหารก็ต้องเวียนว่ายตาย

เกิดต่อไป (ประมาณว่ายังดิบอยู่ ไม่ดีต่อสุขภาพ ต้องรอแบบสุกๆ)


หลายคนอาจจะมองว่าเป็น เรื่องเหลือเชื่อ แต่ถ้าเรามองตามกฎธรรมชาติ

ก็เป็นเรื่องธรรมดา เหมือนกับที่มนุษย์อยู่บนจุดสูงสุดของห่วงโซ่อาหารบน

โลก ก็สร้างฟาร์ม เลี้ยงสัตว์ไว้เป็นอาหารเพื่อความอยู่รอด แต่ในจักรวาล

อันกว้างใหญ่ เมื่อมนุษย์ไม่ได้อยู่บนสุดของห่วงโซ่อาหารก็ไม่แปลกที่จะ

มีสิ่งมีชีวิตที่เหนือกว่า ทำกับเราแบบที่เราเคยทำกับสัตว์ อื่นๆ



นิทาน เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า จงมีเมตตาต่อสัตว์โลก ระลึกต่อบุญคุณของ

สิ่งมีชีวิตที่เสียสละชีวิตให้เราอยู่รอด อย่าได้เบียดเบียนพวกเขาเพียงเพื่อ

ความสนุก และอย่าคิดมากกับเรื่องที่เล่า ทำความดีกันเยอะๆ ก็แค่นิทานขำๆ