เกิดดับฉับพลัน พร้อมกันไม่ว่างเว้น นั่นคือ การดำรงอยู่ของสมมุติ

ไม่มีช่วงใดที่สมมุติดำรงอยู่โดยไม่เกิดและดับ
เมื่อสมมุติหนึ่งดับ สมมุติหนึ่งก็เกิดขึ้น พร้อมกัน
การเกิดและดับ ไม่มีว่างเว้น ดุจเหรียญสองด้าน
ที่หมุนไปมา หลอกล่อบุคคลให้หลงยึดติดด้าน
ใดด้านหนึ่ง บุคคลใดเพ่งด้าน "ดับ" ก็เห็นแต่ดับ
บุคคลใดเพ่งด้าน "เกิด" ก็เห็นแต่เกิด แท้แล้วทั้ง
สองเป็นหนึ่งเนื้อธรรมเดียวกัน แยกไม่ออก ดุจ
เหรียญสองด้าน ที่มีด้านหนึ่งเกิด ด้านหนึ่งดับ
หมุนเวียนเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ


นี่คือ การดำรงอยู่ของ "สมมุติ" การดำรงอยู่ของ
สมมุติ ไม่แยกจากการเกิดและการดับ ทั้งสามสิ่ง
ล้วนเป็นหนึ่งเดียวกัน ไม่อาจแยกธรรมเป็นเกิดขึ้น,
ดำรงอยู่ และดับไปได้ แม้แยกได้ก็ด้วยอำนาจแห่ง
อุปทาน คือ การยึดเอาว่าสมมุติใดสมมุติหนึ่งเป็น
ที่ตั้งแห่งการเพ่งพิจารณาเบื้องต้นเท่านั้น เช่น เพ่ง
ลมหายใจเข้า ลมหายใจมี ก็เรียกดำรงอยู่ เมื่อสิ้น
ลงก็เรียกว่าดับไป ด้วยอำนาจแห่งการอุปทานเอา
ลมหายใจ เป็นเครื่องหมายที่ตั้งแห่งการพิจารณา
เท่านั้น เมื่อ ไม่ได้เริ่ม "วิปัสสนาญาณ" ด้วยสมมุติ
แล้ว เกิด-ดับ ย่อมไม่มี จะเห็นแต่ธรรมหนึ่งเดียวแท้
ไม่เกิด ไม่ดับ ไม่ได้ดำรงอยู่เป็นอัตตาใดๆ เหนือซึ่ง
สมมุติใดๆ คือวิมุติธรรม ไม่เกิด-ไม่ดับ คือ นิพพาน

 

000

นึกถึงครั้งก่อน ตอนเริ่ม"รู้"
เคยนึกตรึกอยู่อยู่พักใหญ่ว่า...
เราจะตั้งสมมุตติ ขึ้นมาเพื่อดูสมมุติ ที่ถูกสมมุติขึ้นมา เพื่ออะไรกัน
แล้วก็ ค่อยๆ....กระจ่างขึ้นมา
แต่ก็ยังต้องใช้สมมุติ เพื่อรอจับความเคลื่อนไหวของสมมุติที่ยังไม่หมด อยู่เหมือนกัน

 

บางคนชำนาญที่จะอยู่กับสมมุติ แต่ไม่อาจเข้าถึงวิมุติธรรม
แต่บางคนเข้าถึงวิมุติแล้ว กลับอยู่กับสมมุติไม่ได้


โลกและธรรม ล้วนเป็นหนึ่งเนื้อเดียวกัน ไม่อาจทำให้แยกออก
บุคคลทำให้แยกออกได้ ก็ด้วยการ "อุปทาน" ของเขาเองเท่านั้น

 

การพิจารณาความดับของสมมุติ เป็นกุศโลบาย ในการคลายความยึดติดในสมมุติ เป็น "เครื่องช่วย" เด็กให้คลายจากมือบิดา หากเด็กติดเครื่องมืออยู่ ย่อมไม่อาจเดินได้เอง เด็กย่อมไม่ทราบว่า "พ้นเกิดและดับ" นั้น เป็นเช่นไร

 

000

ขั้นต่อไป สุดท้ายคือขั้น..ไม่เชื่อถือในสมมุติที่ถูกสมมุติโดยสมมุติ อย่างเด็ดขาด
ปล่อย โดยไม่มีการ ติด ถ่วง ยึด หรือวาง หรือแม้กระทั้งคำว่าปล่อย
มันไม่ได้วาง ไม่ได้หายไป มัน "เหมือนเดิม" ต่างหาก
เป็นปกติ เป็นธรรมดา เป็นธรรมชาติ
"สิ่งนั้น" ยังขาดจากกันอย่างไม่สมบูรณ์
กำลังแก้ทางอยู่ แต่รู้ และเข้าใจ..

 

ไม่แบนไม่กลม ไม่วิ่งไม่หยุด อนุโมธนาด้วยคนครับ