เกาะยาว พระเจ้า และความหวัง

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=bottom align=right width=1 height=1></TD><TD vAlign=bottom align=middle background=/images/linedot_hori.gif height=1></TD><TD vAlign=bottom align=left width=1 height=1></TD></TR><TR><TD vAlign=center align=middle width=1 background=/images/linedot_vert.gif></TD><TD><TABLE cellSpacing=5 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD vAlign=center align=middle width=1 background=/images/linedot_vert.gif></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=right width=1 height=1></TD><TD vAlign=top align=middle background=/images/linedot_hori.gif height=1></TD><TD vAlign=top align=left width=1 height=1></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=bottom align=left height=12></TD></TR><TR><TD bgColor=#cccccc><TABLE cellSpacing=1 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle bgColor=#ffffff><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=200><TABLE cellSpacing=4 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=Image vAlign=baseline align=middle>คลิกที่ภาพเพื่อดูขนาดใหญ่ขึ้น</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR><TR><TD vAlign=baseline align=middle>เอกอัครราชทูตฯ เยอรมันมอบอวน และเครื่องมือหาปลาแก่ชาวประมงบนเกาะยาว </TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR><TR><TD vAlign=baseline align=middle>สตรีมุสลิมบนเกาะยาว ทำอาชีพเพนต์ผ้าบาติกเป็นรายได้เสริม</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR><TR><TD vAlign=baseline align=middle>บนเกาะยาวแต่ละหมู่บ้านต่างมีมัสยิด</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR><TR><TD vAlign=baseline align=middle>ระบำรองเง็ง หนึ่งในการแสดงพื้นบ้านที่เด็กๆ บนเกาะยาวเตรียมมาต้อนรับ</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR><TR><TD vAlign=baseline align=middle>รับประทานอาหารร่วมกันอย่างอบอุ่น</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR><TR><TD vAlign=baseline align=middle>บ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ บ่อน้ำจืดในทะเล สถานที่ท่องเที่ยวแห่งหนึ่งของเกาะยาวน้อย</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle width=165 height=1></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD width=4 background=/images/linedot_vert3.gif></TD><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=7 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left> อันดามันในวันที่คลื่นลมฉ่ำไปด้วยสายฝนที่โปรยปรายแทบไม่ขาดเม็ด ดูสวยสงบแปลกตาอย่างคาดไม่ถึง ผืนน้ำทะเลสีเงินยวงกระเพื่อมเพียงน้อยนิด ดูไปก็คล้ายกับผ้าแพรผืนใหญ่ที่ห่อคลุมนครใต้สมุทรเอาไว้ ขณะที่โลกเบื้องบนเผชิญกับม่านฝน และฉากท้องฟ้าสีเทาทึมชวนอึดอัด

เราบอกตัวเองไม่ถูกเหมือนกันว่าชอบหรือไม่กับสภาพที่เห็นตรงหน้า บางครั้งความคาดหวังก็สร้างความรู้สึกขัดแย้งในตัวเองบ่อยครั้ง เมื่อหวังมากก็ผิดหวังมาก แต่การไม่มีความหวังอะไรเลยจะดีกว่าจริงหรือ ?

-1-

หาดทรายสีน้ำตาลอ่อนเบื้องหน้าละเอียดราวกับแป้ง เราย่ำเท้าลงบนเกาะยาวน้อยพร้อมสัมภาระ ก่อนก้าวขึ้นรถสองแถวไปยังที่พักที่อยู่อีกฟากหนึ่งของเกาะ

เกาะยาวน้อย เป็นหนึ่งในสองเกาะหลักของอำเภอเกาะยาว จังหวัดพังงา ซึ่งประกอบด้วย เกาะยาวใหญ่ และเกาะยาวน้อย ว่ากันว่า สิ่งหนึ่งที่จะแยกได้ว่าคนไหนเป็นคนเกาะยาวน้อยหรือเกาะยาวใหญ่ก็คือ นามสกุล

คนเกาะยาวใหญ่ มักจะมีนามสกุลเกี่ยวข้องกับอาชีพทางการเกษตร เช่น ช่วยการ กล้า, ดำนาดี, รู้เชิงไถ หรือ กองข้าวเรียบ ฯลฯ ขณะที่คนเกาะยาวน้อย นามสกุลจะเกี่ยวข้องกับทะเล อย่าง ถิ่นทะเล, ดำสมุทร, ทะเลลึก ฯลฯ นามสกุลจึงพอจะบ่งบอกอาชีพของคนส่วนใหญ่ที่นี่ได้ แต่ก็ไม่เสมอไปเพราะเราเคยเห็นชาวประมงเกาะยาวน้อยนามสกุลว่า 'พ่อค้า' มาแล้ว

วิวา อุปมา สมาชิก อบต. เกาะยาวน้อย กล่าวถึงวิถีชีวิตของชุมชนเกาะยาวว่า เนื่องจากพื้นที่เกาะยาวส่วนใหญ่เป็นภูเขา 80 เปอร์เซ็นต์ของชาวเกาะยาวจึงประกอบอาชีพประมง และเลี้ยงปลาในกระชัง ที่เหลือประมาณ 15 เปอร์เซ็นต์ ทำการเกษตรบนที่ราบตามหุบเขา เช่น สวนมะพร้าว, สวนยางพาราและนาข้าว มีเพียง 5 เปอร์เซ็นต์ เท่านั้นที่มีอาชีพค้าขาย ฯลฯ

ด้านประวัติเกาะยาวนั้นเล่าว่า บรรพบุรุษของชาวเกาะยาวเป็นชาวตรัง และสตูลที่ถูกเกณฑ์ทัพมากับกองทัพไทยในสงครามกับกองทัพเรือพระเจ้าประดุงแห่งหงสาวดี เมื่อสิ้นสงครามก็ไม่ได้เดินทางกลับพร้อมกองทัพ แต่ตั้งรกรากอยู่ที่เกาะยาว โดยผู้คนที่มาจากเมืองตรัง ได้ตั้งบ้านเรือนที่เกาะยาวน้อย ขณะที่ผู้คนจากเมืองสตูล และไทรบุรีนั้น ตั้งบ้านเรือนที่เกาะยาวใหญ่

แต่ถิ่นที่มาซึ่งแตกต่างกันนั้น หาใช่อุปสรรคกางกั้นทั้งสองเกาะออกจากกันไม่ แม้จะมีผืนทะเลคั่น แต่ชาวเกาะทั้งสองก็อยู่ใต้ผืนฟ้าที่มีพระเจ้าองค์เดียวกัน เพราะชาวเกาะยาวนั้นเป็นชาวมุสลิมกว่า 98 เปอร์เซ็นต์ วิวากล่าวว่า มีมัสยิดที่จดทะเบียนถูกต้องบนเกาะยาวน้อย 7 แห่ง และบนเกาะยาวใหญ่ 11 แห่ง ในบางหมู่บ้านก็จะมี 'บาลาย' หรือมัสยิดย่อยๆ โดยมีโต๊ะอิหม่ามคอยดูแล จึงไม่น่าแปลกใจที่เราจะได้ยินเสียงขับอาซานให้ทำพิธีละหมาดแว่วอยู่ทุกมุมเกาะ

ระหว่างที่อยู่บนเกาะยาวเป็นระยะเวลา 4 วัน เราจึงพยายามทำตัวเป็นนักท่องเที่ยวที่ให้เกียรติสถานที่ ปฏิบัติตามขนบธรรมเนียมของชาวเกาะ ซึ่งมีข้อห้ามอยู่ 3 ประการ คือ ไม่ใส่สายเดี่ยวและกางเกงขาสั้น, ห้ามนำผลิตภัณฑ์อาหารประเภทหมู สุรา และเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ขึ้นไปบนเกาะ

ภราดร บุตรละคร หัวหน้ากลุ่มเกาะยาวโฮมสเตย์ เล่าว่า วิถีชีวิตของชาวเกาะยาวเกี่ยวข้องกับทะเล ประกอบอาชีพประมงพื้นบ้านโดยใช้เครื่องมือหาปลาที่เป็นภูมิปัญญาชาวบ้าน ต่างใช้ชีวิตแบบเรียบง่าย อาศัยศาสนาเป็นเครื่องนำทางชีวิต แต่หลังจากกระแสการท่องเที่ยวเริ่มไหลบ่าเข้ามาสู่เกาะยาว ทำให้เกิดความเปลี่ยนแปลงในด้านลบ ทางชุมชนจึงรวมตัวกันเพื่อเข้ามามีส่วนร่วมในการจัดการการท่องเที่ยว และกำหนดทิศทางการเจริญเติบโตของเกาะยาว

"คุณคือญาติ ไม่ใช่นักท่องเที่ยว" คือ คอนเซ็ปต์ที่ภราดรย้ำและแสดงให้เห็นอย่างที่พูด ในการต้อนรับอย่างอบอุ่นตลอดระยะเวลาที่อยู่บนเกาะยาวของพวกเรา

เนื่องจากธรรมชาติอันสงบงาม มีทุ่งปะการัง และหาดทรายมากมาย รวมทั้งเกาะใหญ่น้อยรอบๆ ที่สวยงามอีกหลายเกาะ การท่องเที่ยวเชิงนิเวศที่เกาะยาวกำลังได้รับความสนใจมากขึ้นเรื่อยๆ พร้อมๆ กับการปรับตัวทำธุรกิจท่องเที่ยวของชาวเกาะยาว ที่ได้มีการรวมกลุ่มจัดทำที่พักแบบโฮมสเตย์ไว้รองรับนักท่องเที่ยวที่ต้องการมาสัมผัสวิถีชาวบ้านที่เกาะยาวอย่างแท้จริง

บ้านสำหรับรองรับนักท่องเที่ยวนั้นจะมีให้เลือกหลายลักษณะ เช่น บ้านริมทะเล, บ้านในสวนยาง-สวนมะพร้าว, บ้านริมทุ่งนา แต่ละแบบก็จะมีบรรยากาศ และกลิ่นอายเฉพาะตัวไม่ซ้ำกันให้นักท่องเที่ยวเลือกพักตามความพอใจ

"พี่จะเอาชื่อโรงเรียน หรือชื่ออิสลามล่ะคะ" ด.ญ.ชลิตา ฝากุล หรือ น้องซันด้า อายุ 11 ปี ถามเสียงแจ่มใส ซันด้าเป็นหนึ่งในเด็กๆ ที่ช่วยครอบครัวทำที่พักแบบโฮมสเตย์ เด็กหญิงเล่าว่า นอกจากจะช่วยแม่ทำกับข้าวและทำความสะอาดบ้านแล้ว อีกหน้าที่หนึ่งของเธอก็คือเป็น 'ไกด์' พานักท่องเที่ยวที่มาพักที่บ้านเที่ยวชมสถานที่ต่างๆ

ส่วนในวันปกติ ซันด้าก็จะไปโรงเรียนพร้อมกับเพื่อนๆ เช่น วีรพล สามัคคี หรือ ซาบีหรีน ต่างตรงที่ว่าบ้านของหรีนนั้นทำอาชีพประมง หากปิดเทอมหรือเป็นวันหยุด หรีนจะทำละหมาดก่อนออกไปช่วยพ่อออกเรือตั้งแต่หัวรุ่งเพื่อวางอวนกุ้งและอวนปู ด้วยวัยเพียง 12 ปี เด็กชายผู้นี้ก็เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงช่วยเหลือบิดาได้มากแล้ว หรีนเล่าด้วยใบหน้ายิ้มแย้มมองเห็นฟันขาวสะอาดตัดกับผิวสีคล้ำอย่างลูกทะเลว่า เขารู้จักปลาในทะเลทุกชนิดที่หาได้ แต่เด็กชายก็รู้จักซีรีส์เกาหลีเรื่องดัง 'แดจังกึม' เหมือนกัน

ฝีมือการ 'ออกเล' ของหรีนกับพ่อและชาวประมงคนอื่นๆ ส่งผลให้มีปูสดๆ กุ้งตัวโต หอยตัวใหญ่ๆ และปลาสารพัดชนิดเป็นอาหารทะเลสดๆ ให้นักท่องเที่ยวได้รับประทานทุกมื้อ ในราคาที่ถูกอย่างไม่น่าเชื่อ

-2-

"ที่นี่ไม่มีขโมยหรอก ไม่ต้องระวังอะไร"

เสียงจากใบหน้าคร้ามเข้มด้วยไอแดด และลมทะเลบ่ม เอ่ยง่ายๆ เมื่อถูกผู้มาเยือนจากแผ่นดินใหญ่ถามว่า พวกเขานอนเฝ้ากระชังปลากันอย่างไร

กุ้งมังกรตัวงามๆ โตเกือบเท่าศอกถูกยกขึ้นจากกระชังให้ทัศนาใกล้ๆ ราคากิโลกรัมละ 1,500 บาทของมัน ยวนใจพอที่จะทำให้คนที่เคยชินกับชีวิตเมืองหลวงนึกเกรงแทนว่า มูลค่าของมันจะนำมาซึ่งการโจรกรรม

และด้วยราคาแพงนี่เอง ส่งผลให้ชาวประมงที่ดูแลกระชังชุมชนของเกาะยาวน้อยแห่งนี้ ต้องประคบประหงมไม่ต่างจากลูก ทุกวันพวกเขาจะออกเรือเพื่อหาหอยกะพง ฯลฯ นำมาเป็นอาหารเลี้ยงกุ้งมังกรไม่ให้ขาด ก่อนที่กุ้งจะค่อยๆ ลอกคราบเจริญเติบโตขึ้นได้ขนาดพอที่จะขายเมื่อครบปี

แต่หากถามว่าพวกเขาเคยกินกุ้งที่ตัวเองเลี้ยงไหม ก็ได้รับคำตอบเป็นเสียงหัวเราะว่า "กินไม่ไหวหรอก มันแพง" เป็นความจริงที่ต้องยอมรับ แม้จะดูน่าเศร้าในสายตาคนฟัง แต่อย่างน้อยมันก็เป็นอาชีพหล่อเลี้ยงตัวและชีวิตของชาวบ้านที่นี่

ฉะนั้น หลังวันคริสต์มาสเมื่อหนึ่งปีก่อน เทพเจ้าแห่งท้องทะเลจึงพัดพาความหวังพวกเขาลงทะเลจนหมดสิ้น ทั้งพันธุ์ปลาในกระชัง และกุ้งมังกรที่กำลังโตเต็มที่ต่างถูกพัดสูญไปจนหมด

ไม่เพียงบ้านเรือนและเครื่องมือทำมาหากินจะสูญไปกับเกลียวคลื่น แต่ชาวเกาะยาวยังเป็นอีกพื้นที่หนึ่งที่สูญเสียชีวิตจำนวนมาก หากแต่ไม่ใช่ที่เกาะยาว กลับเป็นบนเกาะพีพี เขาหลักที่มีชาวเกาะยาวไปรับจ้างทำงานในโรงแรม รีสอร์ท และขับเรือเร็ว ส่งผลให้บางพื้นที่ในเกาะยาว เช่น พรุใน กลายเป็นนิคมแม่หม้ายในทันทีหลังคลื่นสึนามิ

แต่ในท่ามกลางความมืดมิด ชาวเกาะยาวกลับไม่ไร้ซึ่งศรัทธา เสียงสวดอาซาน การทำละหมาดวิงวอนถึงพระเจ้าดูจะเป็นสายใยเดียวที่ร้อยรัดชุมชนแห่งนี้ไม่ให้แตกกระจาย เมื่อผนวกกับความช่วยเหลือจากองค์กรต่างๆ ในวันนี้เกาะยาวจึงเป็นพื้นที่ประสบภัยสึนามิที่ฟื้นตัวเร็วที่สุดแห่งหนึ่ง

หลังจากสึนามิ มีความพยายามนำพันธุ์กุ้งมังกรจากระนอง หรือแม้แต่ฝั่งพม่ามาเลี้ยงทดแทนของเดิมที่เสียไป แต่ก็ปรากฏว่า กุ้งเหล่านั้นพากันล้มตายเพราะ 'ช็อกน้ำ' พันธุ์กุ้งที่พอจะนำมาเลี้ยงที่นี่ได้คือจากทะเล จ.ตรัง

แต่ความเร่งด่วนก่อนหน้านั้น คือต้องเร่งสร้างกระชังขึ้นมาใหม่ รวมทั้งเรือประมง อวน เครื่องมือในการหาปลาหลักของชาวบ้าน จึงนำมาสู่ความร่วมมือกันระหว่างไทย-เยอรมัน โดยการให้ความช่วยเหลือขององค์กร 'เยอรมัน อโกร แอ๊กชั่น' (GAA) และสมาคมเกษตรกรก้าวหน้า (PFA) ที่มอบอุปกรณ์การทำประมงแก่หัวหน้ากลุ่มประมงชายฝั่งเกาะยาวน้อย ตลอดจนทุนการศึกษาแก่เด็กกำพร้าสึนามิ

มนตรี โกศัลวัฒน์ เลขาธิการมูลนิธิไทย-เยอรมัน และสมาคมเกษตรกรก้าวหน้า กล่าวถึงที่มาของโครงการความร่วมมือดังกล่าวว่า ที่ผ่านมาเขาทำงานร่วมกับเยอรมันมาโดยตลอด และทาง GAA ได้ให้การสนับสนุนการปลูกกล้ายางของสมาคมฯ ที่ จ.อุบลราชธานี เมื่อเกิดเหตุการณ์สึนามิ ทาง GAA ได้ประสานมาทางสมาคมฯ เพื่อหาแนวทางให้ความช่วยเหลือแก่ผู้ประสบภัย ทางสมาคมฯ จึงออกสำรวจพื้นที่หลายแห่ง กระทั่งมาลงตัวที่เกาะยาว จ.พังงา

"เท่าที่เราทราบมีหน่วยงานหลายหน่วยงาน ทั้งของรัฐและเอกชนให้ความช่วยเหลือ บริจาคแยะแยะในบางพื้นที่ ซึ่งเราไม่อยากทำซ้ำซ้อนกัน ท่านผู้ว่าฯ พังงาจึงแนะนำว่าให้ไปที่เกาะยาว เพราะอยู่ไกล เดินทางลำบากจึงไม่ค่อยมีใครอยากไป"

ด้าน ฯพณฯ เอกอัครราชทูตสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมัน กล่าวในพิธีการให้ความช่วยเหลือชาวบ้านเกาะยาวในนามชาวเยอรมันว่า ตนเองเพิ่งเข้ามาทำงานในประเทศไทยได้ไม่นาน แต่ก็เข้าใจว่าภัยพิบัติจากสึนามิก่อให้เกิดผลกระทบใหญ่หลวงมาก คนที่เสียชีวิตในคลื่นสึนามิ 5,000 คน ทุกๆ 10 คนจะเป็นคนเยอรมัน ในฐานะทูตชาวเยอรมันจึงมีความยินดีที่จะให้ความช่วยเหลือ แม้เป็นสิ่งน้อยนิดเมื่อเทียบกับความเสียหายที่ได้รับ แต่ชาวไทยได้แสดงให้เห็นถึงความมีน้ำใจช่วยเหลือชาวเยอรมันแม้ในยามวิกฤต

-3-

ภาพมอเตอร์ไซค์จอดเรียงรายหน้าตลาดเล็กๆ ของเกาะยาวน้อยอาจไม่มีอะไรผิดแปลกจากภาพวิถีชีวิตตามต่างจังหวัดทั่วไป หากมอเตอร์ไซค์หลายคันนั้นจะไม่มีกุญแจเสียบคาทิ้งไว้ และไม่ใช่เหตุผลเพราะเจ้าของรถหลงลืม หากจงใจ!!

นี่คือเรื่องปกติธรรมดาบนเกาะยาว และหากเจ้าของรถเดินออกมาพบว่ารถหาย ก็เพียงแต่เดินไปสั่งกาแฟกินแกล้มโรตีอยู่แถวนั้นสักครู่ ไม่นานก็จะมีคนขี่รถมาคืนที่เก่า ก่อนถอยรถรุ่นเดียวกัน สีเหมือนกันเปี๊ยบที่จอดอยู่ไม่ไกลออกไป

แรกที่ได้ยินเรื่องราวแบบนี้หลายคนอาจจะไม่ค่อยเชื่อ แต่เมื่อมาเห็นด้วยตาตนเองจึงรู้ว่า คำบอกเล่าถึงอัธยาศัยไมตรี และความซื่อสัตย์ของคนบนเกาะนี้ไม่ไกลเกินจริงเลย

บางครั้ง เจ้าของบ้านไม่อยู่บ้าน ออกทะเล หรือไปฝั่งเป็นเดือนๆ โดยไม่ล็อกบ้านก็ไม่ปรากฏว่าจะมีทรัพย์สินใดสูญหาย

"เป็นเพราะสังคมของเรา ไม่มีเหล้ามาเป็นตัวแปร" ภราดรกล่าว แม้ปัจจุบันบนเกาะจะมีร้านบางแห่งจำหน่ายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์แก่นักท่องเที่ยว แต่ชาวชุมชนเกาะยาวก็ยังยึดมั่นในวิถีของตน จำกัดเขตให้ขายในบางพื้นที่เท่านั้น

วิวา อบต.หญิงคนเก่งเสริมว่า มีครั้งหนึ่ง คนถิ่นอื่นจอดรถไว้แล้วรถหายจึงไปแจ้งความที่โรงพัก แต่เมื่อตำรวจได้ฟังกลับหัวเราะแล้วบอกให้กลับไปรอที่เดิม เดี๋ยวก็มีคนเอามาคืนเอง คนผู้นั้นจึงโกรธตำรวจมากว่า ไม่กระตือรือร้นในการรับแจ้งความ เป็นเพราะเขาเป็นคนถิ่นอื่น ยังไม่เข้าใจวิถีชีวิตของคนที่นี่นั่นเอง

เรานั่งฟังเรื่องราวต่างๆ ด้วยอารมณ์ผ่องใส เหมือนอากาศบนเกาะยาวที่เริ่มมีแสงตะวันสาดส่องผ่านลงมาหลังม่านเมฆครึ้มมาหลายวัน

ใครบางคนบอกว่า ถ้าไม่คาดหวังก็จะไม่ผิดหวัง แต่การได้มาเยือนสัมผัสวิถีชาวเกาะยาวที่นี่ เรียกได้ว่า เริ่มต้นด้วยความผิดหวังในสภาพอากาศ ก่อนจะจบลงด้วยความสมหวังเกินกว่าสิ่งที่คาดหวังไว้เสียอีก

**********************



</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>ที่มา ผู้จัดการออนไลน์</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=right height=10></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

(verygood) .... ชุมชนเข้มแข็ง...ท่ามกลางความเรียบง่าย..งดงามของธรรมชาติ ....