เกร็ดธรรม คำครู ของ หลวงปู่บุญเพ็ง กัปปโก

เกร็ดธรรม คำครู ของ หลวงปู่บุญเพ็ง กัปปโก

กัปปโก โอวาท

โดย นฤพาน


ผมได้มีโอกาสปฏิบัติธรรมกับพระคุณเจ้านามว่า หลวงปู่บุญเพ็ง กัปปโก ท่านเป็นพระวิปัสนาจารย์ องค์หนึ่ง ที่สอนทางด้านอานาปนสติได้อย่างไม่มีใดเทียม การสอนของท่านนั้นจะเป็นการสอนการจับลมหายใจและการเผ่งหน้าอก จนไปถึงผลลัพย์คือความสงบ ผมจึงอยากจะมาถ่ายทอด ประสบการณ์การ ภาวนา ถูกท่านแทงใจบ้าง ผ่านอะไรต่างๆๆนานา ทั้งความรู้สึก ความกระทบ จนไปถึงความสงบ ผมอยากจะถ่ายทอดประสบการณ์คยปฏิบัติภาวนากับท่านจึงตั้งกระทู้นึ้มาเพื่อให้ทุกท่านได้อ่านและพิจาณา

กัปปโก โอวาท


ถ้านั่งคิด ถ้ามันสงบ มันก็คงพอที่จะให้คิด ถ้าเราไปนั่งคิด ก็เพราะมันนั่งไม่สงบ ที่เรานั่งปฏิบัติบูชา เพื่อไปถึงความสงบ การปฏิบัติคือการนั่ง ก็เพื่อความสงบนั่นแหละมันเป็นผลลัพย์ ไม่ใช่เราให้นั่งคิด ไอ้เรื่องความคิดนั่นมันเป็นของไม่ยาก นอนก็คิดได้ นั่งอย่างอื่นก็คิดได้
ไอ้เรื่องความคิดนั่นไม่มีปัญหา เราจะอยู่อริยาบทใดก็ตาม แต่ไอ้เรื่องความสงบนั่นมันเป็นของลำบาก ไม่ใช่เราจะไปสวบด้วยความคิด เราจะสงบได้นั่นคือการ ระงับความคิดคือมันจะไม่ต้องไปตามเรื่องต่าง ที่เป็นอดีต ที่เราไปโกรธ ใคร เกียจใครมา ชอบใคร มา สิ่งเรานึ้มันจะมาฟ้องในจิตตนเอง แล้วมันมักจะมาปรุงแต่ง มาวิพากย์ วิจารย์ หาเรื่องความผิด ความถูก ทั้งเขาและเรา มันก็จะต้องนึกและคิดอยู่อย่างงั้นแล้วมันจะหาที่สิ้นสุดไม่ได้และมันจะไปจบลงตรงนั้นเราก็หาทราบมั่ยเราก็ได้แต่คิด นั่งเค้าเวลาการปฏิบัติก็ไม่มี นั่นทางลบ เรื่องใครก็ตาม เรื่องเราก็ตาม อย่าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องเรานั้น นอกจากพระพุทโธ เราต้องนำจิตไปยับในความเป็นพุททะ หรือ พุทโธ อย่าไปปราถนาอะไรให้มากนัก นอกจาก พุทโธ อย่าไปส่งจิตออก นอก ให้นึกแต่พระพุทโธในทรวงอก ถ้ามันสงบแล้วเรามันจะ วจะไปถึงฐานที่ตั่งของความสงบ ในทรวงอกนั้น ให้เราปล่อยจิต รวมจิต ลงไปในทรวงอกนั้น จิตมันก็จะดิ่งลงไป ถึงสภาพแห่งความสงบอยู่ภายใน

 

กัปปโกโอวาท

"ให้ระวังความยากในความคิดของตนเอง"

"นักปฏิบัติหลายท่านเวลาจิตจะสงบนั้น จิตจะละการบริกรรมพุทโธ หลายท่านจะคิดว่าลืมการภาวนา ทำให้จิตไม่ถึงความสงบซักที เวลาจิตจะสงบให้ปล่อย ให้ดิ่งลงไปเลย"

 

อนุโมทนา สาธุ<!-- google_ad_section_end --> ความสุขในโลกีย์ นอกจากความสงบไม่มี