เรื่องเด่น อานิสงส์การปฏิบัติภิกษุอาพาธ หลวงพ่อพระราชพรหมยานตอบปัญหาธรรม

อานิสงส์การปฏิบัติภิกษุอาพาธ
หลวงพ่อพระราชพรหมยานตอบปัญหาธรรม

ผู้ถาม :- "ทีนี้อย่างคนป่วยเป็นพระ แล้วเราก็ปฏิบัติดูแลท่าน
อานิสงส์จะเหมือนกับปฏิบัติพระพุทธเจ้าไหมครับ เพราะเคย
ได้อ่านในหนังสือพบ มีตอนหนึ่งว่า ผู้ใดปฏิบัติภิกษุไข้ ก็
คล้ายกับปฏิบัติเราผู้ตถาคต"

หลวงพ่อ :- "ก็เหมือนกัน ปฏิบัติพระพุทธเจ้าก็อดนอน
ปฏิบัติพระก็อดนอน"

ผู้ถาม :- (หัวเราะ)

หลวงพ่อ :- "แต่ความจริงอานิสงส์มันไม่เท่ากันหรอก
เพราะว่าอานิสงส์ของพระพุทธเจ้ากับพระอริยสงฆ์ทั้งหลาย
ไม่เท่ากันอยู่แล้ว ใช่ไหม...ท่านบอกว่าคล้าย ๆ กับปฏิบัติเรา
ก็เพราะว่าพระศาสนาจะทรงอยู่ได้ ก็ต้องอาศัยพระสงฆ์ หาก
ว่าทำให้พระสงฆ์อยู่ได้เหมือนกับทำให้พระองค์อยู่ได้ ท่าน
เปรียบเทียบให้ฟังนะ"

ผู้ถาม :- "แล้วอย่างที่เขาบอกว่าพระอาพาธ หรือพระป่วย
ฉันข้าวเย็นได้ ต้องป่วยขนาดไหนครับ...?"

หลวงพ่อ :- "ความจริงป่วยธรรมดา คือ ชิคัจฉา ปรมา โรคา
ความหิวเป็นโรคอย่างยิ่ง มันหิวเมื่อไรกินเมื่อนั้น ของร้อน
ก็ได้ ของเย็นก็ได้ คุณถามข้าวเย็นนี่ คุณไม่ได้ถามเวลา"

ผู้ถาม :- "คือไปเจอที่โรงพยาบาล ตอนเย็นก็เอาเตาไฟฟ้า
มานึ่งข้าวเหนียว แล้วก็หลนปลาร้ามาจิ้ม"

หลวงพ่อ :- "ความจริงถ้าพระองค์ไหนป่วย เราก็พยาบาล
พระองค์นั้นนะ ถ้าอาหารที่พระป่วยฉัน เราก็ฉันกับพระป่วยได้
น่าจะปฏิบัติบ่อย ๆ นะ"

ผู้ถาม :- "เอ...แล้วไม่เป็นอาบัติหรือครับ...?"

หลวงพ่อ :- "ดูเหมือนเคยพบในหนังสือ ที่ไหนนะ ท่าน
บอกว่า อนุญาตเฉพาะน้ำข้าวต้มกับน้ำแกงเท่านั้นนะ
ไม่ใช่เนื้อนะ เขาเอาข้าวต้มให้เละ แล้วเอามาคั้น แต่ว่า
อาจจะมีเนื้อติดอยู่บ้าง แต่มันไม่เป็นก้อนแล้วนะ กับข้าว
ก็คือน้ำแกง

พออ่านหนังสือฉบับนั้นก็มีความรู้สึกเลยว่า พระพุทธเจ้า
ท่านมีความรอบคอบจริง ๆ ถ้าปล่อยให้ฉันข้าวเม็ดนี่ไม่
รอบคอบ อย่างฉันไม่ได้หม่ำข้าวเย็นมาหลายสิบปี ถ้าฉัน
เข้าไปเพิ่มโทษอีกคือท้องอืด อ่านหนังสือแล้วก็ไปนั่ง
ใคร่ครวญดูว่าอันไหนมันจะถูก คิดว่าอันนี้แหละถูก
เพราะพระท่านไม่พบกับอาหารตอนเย็นมานานใช่ไหม
ระบบการย่อยไม่ดี ถ้าเป็นน้ำนี่ไม่มีโทษ ไม่ต้องรอ
การย่อย ถ้าเป็นเนื้อนี่ไม่ไหวแน่
ฉันไปโดนเข้าที ฉันป่วยที่โรงพยาบาล ไปเจอพระ
ข้าง ๆ ห้อง นั่งเข้าสมาธิอยู่ข้างตุ่มน้ำ
ถามว่า "หลวงน้า เข้าสมาธิเรอะ"
บอก "เปล่าครับ"
"แล้วทำอะไรล่ะ"
"หมอเขาให้กินข้าวตอนเย็น ล่อเข้าไปพุงตื้อเลย"
นอนไม่ลงก้มไม่ได้ เป็นฌานข้าวสุกไป
นี่เป็นโทษ...เห็นไหม..."

ผู้ถาม :- "เรื่องอย่างนี้นะครับ มีอยู่ครั้งหนึ่งไปทำบุญ
ที่โรงพยาบาลสงฆ์ ตามธรรมดาผมเคยไปถวายเสมอ ๆ
เอากระเพาะปลาบ้าง สุกี้ยากี้บ้าง โอวัลตินบ้างไปถวาย
วันนั้นพลาดไปยังไงก็ไม่ทราบ พอเข้าไปถึงตึกพระอาพาธ
ก็ประกาศ

"พระคุณเจ้าที่เคารพ ขอนิมนต์เตรียมถ้วยเตรียมชามไว้
เจ้าข้า โยมจะเอากระเพาะพระมาถวาย"

พอประกาศไปเท่านั้นแหละ ปรากฎว่าไม่มีพระองค์ไหน
หยิบชามเลย ปิดประตูหมดเลย"

หลวงพ่อ :- (หัวเราะ) "ท่านคงนึกนะ เอ...เอากระเพาะพระ
อะไรมาให้กูวะ สักวันหนึ่งกูคงโดน"

ผู้ถาม :- "เลยวันหลังต้องระวังหนัก"


ขอบคุณที่มา : ศูนย์พุทธศรัทธา สำนักปฏิบัติพระกรรมฐานสาขาวัดท่าซุง www.BuddhaSattha.com