อาการแบบนี้เรียกว่าอภิญญาป่าวครับ มือใหม่ครับ ขอคำแนะนำ

ที่ผมเคยมีประสบการ์ณมานะครับ เริ่มต้นผมเริ่มจากการเดินจงกรมก่อน แล้วก็มานั่งสมาธิต่อด้วยวิธีดูลมหายใจครับ ในตอนแรกที่ทำก็ไม่ได้คิดว่าจะมีอะไรก็แค่ดูลมหายใจไปเพลินๆอ่ะครับ แต่พอเรื่มดูไปซักพัก ก็ มีอาการแปลก คล้ายๆกับปลายนิ้วโป้งเท้าทั้งสองข้างชาครับ แต่จิงๆแล้วไม่ได้ชาแต่มันเป็นหัวนิ้วโป้งเท้าทั้งสองข้างหายไปครับ บวกกับอาการ หน่วงๆที่ระหว่างคิ้วเป็นเหมือนเกลียวนำ้อ่ะครับ ผมก็ไม่ได้สนใจมากครับเพราะคิดว่าคงจะคิดไปเองครับ(คือกำลังเพลินกับการดูลมเลยไม่สนใจกับอาการทางกายครับ) เลยดูลมต่อไป พอดูต่อไปได้ซักพัก ทีนี้อาการนั้นรุนแรงมากไปกว่าเดิมคือ การท่อนล่างหายไปครับเหลือความรู้สึกแต่กายท่อนบน บวกกับอาการหน่วงที่ระหว่างคิ้วรุนแรงมากขึ้นจากเกลียวที่หมุนเล็กๆกลายเป็นเกลียวน้ำที่ใหญ่เกือบเต็มหน้าผากครับ ตอนนั้นแปลกใจนิดๆแต่ไม่ตกใจนะครับ ก็เลยกลับไปจับที่ที่ความรู้สึกของลมเหมือนเดิมพอไปจับที่ลมเหมือนเดิมเท่านั้นแหล่ะ ที่นี้ เป็นเรื่องเลยครับ ไอ้เกลียวที่หมุนอยู่ระหว่างคิ้ว มันดูดความรู้สึกที่เหลือที่กายครึ่งตัวอ่ะครับวูบเดียวมันดูดไปรวมที่เกลียวหมดเลยครับแล้วเป็นแรงอะไรบางอย่างคล้ายพลังงานที่รุนแรงมากเหมือนจะระเบิดออกมาครับ แล้วทุกอย่างก็ดับไป ไม่มีกายครับ กายหายครับ แล้วกลายเป็น ดวงอะไรไม่รู้ครับ มันมีลักษณะคล้ายดวงจันทร์ มีสีขาวนวล มาไห้เห็นในความว่างนั้น ผมก็งงอ่ะครับว่าดวงจัทนร์มาให้่เห็นในความว่างได้ยังไงผมเลยไม่ได้ตื่นเต้นกับดวงกลมๆที่คล้ายกับดวงจันทร์นั้น แล้วอาการตอนนั้นมันก็ว่างอย่างที่สุดคือ 1 กายหายไป 2มีดวงกลมๆคล้ายดวงจันทร์นั้น 3 มีแต่ความรู้สึกลอยอยู่ว่างๆ เอ่อมันก็แปลกดีนะนี่คืออะไรกันนี่ ทีนี้เลยไม่รู้จะทำไงต่อก็เลยกลับไปจะจับที่ลมหายใจเหมือนเดิม แต่โอ้ว ลมหายใจมันหายไปแล้วครับ ไม่มีให้จับ เลยไม่รู้จะทำไงก็เลยไปจับอยู่กับความรู้ว่างนั้น โดยไม่ได้ไปสนใจไอ้ดวงกลมๆนั้น ที่นี้แหล่ะ ไอ้ดวงกลมๆนั้นมันพุ่งเข้ามาคลอบที่เรา หรือคล้ายว่าเราจะพุ่งเข้าไปในตรงกลางของดวงจันทร์นั้นแล้วความว่าง กับดวงจันทร์นั้นก็หายไปกลายเป็นพลังงานที่รุนแรงที่ระหว่างคิ้วกลับมาตอนนั้นยังไม่มีกายเหมือนเดิมนะครับ แต่มีแค่ความรู้สึกที่ระหว่างคิ้วเท่านั้น แล้วความรู้สึกที่ระหว่างคิ้วนั้นมันก็เคลื่อนที่ครับ มันเป็นพลังงานที่ค่อนข้างจะรุนแรงมาก มันเคลื่อนจากหว่างคิ้วแล้วค่อยๆเลื่อนขึ้นไปที่กลางหัวด้านบน แล้วพุ่งขึ้นเป็นเกลียวยาวออกไปจากหัวของผมครับ โอ้วสุดยอดครับตอนนั้นตกใจมาก เราตายแล้วเหรอนี่น่ะเหรอวิญญาณของเรา กายนี้ไม่ใช่เรานี่หว่า ยังไม่อยากตายเลย นี่คือความคิดในตอนนั้น พอคิดว่ายังไม่อยากตายเลยกลับเข้าร่างเถอะ มันก็กลับลงมาเองตามที่เราคิดเลยครับ คือมันออกไปทางไหนมันก็กลับไปทางนั้นอ่ะครับ คือมันกลับเข้ามาที่ทางกลางหัวเหมือนเดิม แล้วมันก็มารวมเป็นลูกกลมๆ ขนาดประมานลูกเทนนิสอ่ะครับ อยู่ที่กลางหัวด้านบนอ่ะครับ แล้วลูกพลังงานกลมๆนั้น ก็ค่อยๆเคลื่อนย้าย มาที่ท้ายทอยครับ ตอนนี้นี่อะเมซซิ่งที่สุดครับ สุดยอดที่สุดครับ ตอนที่มันย้ายมาที่ท้ายทอยครับสุดยอดครับ สุดยอดที่สุด คือมันแตกออกจากกันครับไอ้ลูกพลังงานกลมๆที่เป็นเรานั้นอ่ะ จากลูกพลังงานที่ลูกเท่าลูกเทนนิส แตกออก กลายเป็นอณูพลังงานเล็กนั้บไม่ถ้วนครับ วิ่งไปทั่วในร่างกายของเราแล้วซึมหายเข้าไปในทุกอณูของร่างกาย ทำไห้เราสามารถรู้ถึงการไหลเวียนรู้ถึงทุกระบบภายในที่อยู่ในร่างกายเราเลยครับ แล้วความรู้สึกที่ร่างกายก็กลับมาครับ โอ้ว เรากลับมาเข้าร่างเราแล้ว ช่างอัศจรรย์อะไรเช่นนี้ พอกลับเข้าร่างแล้วผมก็รีบลุกทันที่ครับ ด้วยความตกใจ แต่ตอนที่ลุกอ่ะมันไม่ค่อยจะเข้าที่เท่าไหร่อ่ะครับ มันจะเหมือนกลับหลวมๆ อ่ะครับ เบาๆ ถื่อๆ โหวงๆ แล้วก็มีน้ำมูกไหลออกมาเป็นน้ำใสๆเลยอ่ะครับ แปลกดีมันจะไหลออกมาทำไมวะน้ำมูกเนี่ย ก็งงๆ พอลุกได้เลยไปกราบพระพุทธรูปอ่ะครับ ตัวสั่นน้ำตานองหน้าเลย แล้วก็อุทานในใจ โถ่ พระพุทธเจ้า เป็นแบบนี้นี่เอง สิ่งที่ท่านพยายามจะบอกเราทุกคนเป็นแบบนี้ นี้เองเราเข้าใจแล้ว แล้วน้ำตาก็ไหลออกมาเองแบบอาบหน้าไปหมด อยากให้ผุ้รู้ช่วยบอกด้วยครับ ว่าอาการแบบนี้คือสมาธิขั้นไหนแล้วต้องทำอะไรไห้ยิ่งมากขึ้นไปกว่านี้อีกไหมครับ อยากให้ผู้รู้ไห้คำแนะนำครับ ขอบคุณครับ

 

โอวว....ดีจังเลยครับ ผมยังนั่งไม่ได้แบบท่านเลย....อยากมีประสบกสร์ณแบบนี้มั่งจังเลย แสดงความยินดีด้วยครับ

 

อนุโมทนาสาธุเพื่อนร่วมปฎิบัติครับ คือผมเป็นโยมครับ ไม่ใช่พระครับ คำแทนตัวว่า ท่าน ยังไม่อาจเอื้อมครับ แฮ่ะๆ