อะไรที่ทำให้เกิดเป็นยมบาลครับ

อยากทราบครับว่า เกิดเป็นยมบาลนั้น จัดว่ามีบุญหรือบาป แล้วทำอะไรไว้จึงไปเกิดเป็นยมบาลคอยควบคุม-ทรมานสัตว์นรกครับ

 

เพราะยินดีในบาปที่คนอื่นทำ แม้ว่าตนจะไม่ได้ลงมือทำบาปนั้นเอง

ขออนุโมทนาบุญครับ

 

เพราะว่าทำบุญที่เจือโทสะครับ...
ผลบุญส่งให้ไม่ต้องรับความลำบาก...แต่ในขณะเดียวกันก็ไปสวรรค์ไม่ได้..เพราะบนสวรรค์ปกครองกันแบบผู้มีเมตตาครับ...

 

อยากรุ้มานานเหมือนกัน

เพิ่งจะได้ทราบวันนี้เอง

สาธุๆ

 

กฏแห่งกรรมมีอยู่ทุกที่แม้แต่เหตุการณ์ในนรกยังต้องอาศัยความเมตตา และการไม่จองเวร
จะได้พ้นจากอบายได้้เร็วขึ้น

 

เท่าที่ทราบมานะค่ะ ประมาณว่า เป็นคนที่เคยมีจิตในการทำโทษ หรือให้โทษคนที่ทำผิดมาก่อน เช่น เคยเป็นผู้คุม ลงโทษคนทำผิด หรือ

บางครั้งในบางคน เห็นคนทำผิด แล้วชอบมีจิตคิดว่า ไอ่พวกนี้บาปนักน่าจะฆ่าให้ตายให้หมด ประมาณนี้อ่ะค่ะ

จะเห็นว่าเรื่องของจิตนี่แสนจะละเอียดมั่กๆๆ ฉะนั้นต่อให้เห็นเค้าผิดเค้าเลวแค่ไหนก็ด้วยเป็นเรื่องของ กรรมของแต่ละบุคคล (ผลย่อมเกิดจากเหตุ) การวางใจแบบพรหมวิหารสี่ เมตรา กรุณา มุทิตา อุเบกขา จึงสำคัญมาก

เคยอ่านบทความในเว็บพลังจิตนี่ละมั้ง บอกว่า เป็นยมบาลใช่จะสบาย นะ เพราะในนรก ร้อนแสนร้อน ภาพที่เห็นก็หดหู่ใจ ต้องคอยลงโทษคนอื่นตลอดเวลา มีความทุกข์มากกว่าจะสุขนะค่ะ (แต่ก้อต้องทำเพราะเป็นหน้าที่ และใจมันเคยผูกไว้)

เท่าที่ทราบก็แบบนี้ ผิดถูกยังไงก็พิจารณานะค่ะ

 

อ้างอิงจากไตรภูมิพระร่วง กองพระญาลิไทย หน้า 17

ที่ยมบาลอยู่นั้นแต่ฝูงนรกบ่าวและนรกเล็กๆทั้งหลาย หากมียมบาลอยู่ไส้ แต่ฝูงนรกบ่าวมีอยู่ดังนั้นแลเรือกชื่ออุสุทธนรกผู้ ๔ อันเป็นยมบาลดังนั้น เมื่ออยู่เมืองคนบาปเขาก็ได้ทำบุญเขาก็ได้ทำ ปางเมื่อตายก็ได้ไปเกิดในนรกนั้น ๑๕ วัน และมียมบาล ฝูงอื่นมาฆ่าฟันพุ่งแทงกว่าจะถ้วน ๑๕ วันนั้นแล้วจึงมาเป็นยมบาล ๑๕ วัน เวียนไปเวียนมาเล่าดังนั้นหึงนานนัก เพราะว่าไป่มิสิ้นบาปอันเขากระทำดุจมาว่านี้ก็เป็นจำพวกหนึ่ง อันชื่อว่าเปรตวิมานนั้นแล ฯ ลางคนนั้นกลางวันเป็นเปรต ครั้นกลางคืนเป็นเทวดา ฯ ลางคนนั้นกลางวันเทวดา ครั้นกลางคืนเป็นเปรต ฯ ลางคนเดือนขึ้นเป็นเปรต เดือนแรมเป็นเทวดาฯ ลางคนเดือนขึ้นเป็นเทวดาเดือนแรมเป็นเปรต ฯ ด้วยบาปกรรมเขา ฝูงนี้ไป่บมิสิ้นเป็นดังนี้ทุกเดือนหลายปีนักแล ฯ ฝูงเปรตฝูงนั้นและยมบาลตูคู่กันแลยังไป่บมิสิ้นกรรมดังนั้น ยังเวียนไปมาเป็นคนนรกเป็นยมบาลทุกเมื่อบมิได้อยู่สักคาบว่าสิ้นกรรมนั้น จึงเป็นยมบาลแล้วก็ตายไปเกิดเป็นแห่งอื่นแล ฯ
แลมีเมืองพระญายมราชนั้นใหญ่นักหนาและอ้อมรอบประตูนรกทั้ง ๔ ประตูนรกนั้นแล พระญายมราชนั้นทรงธรรมนักหนา พิจารณาถ้อยความอันใดๆ และบังคับโจทและจำเลยนั้นด้วยสัจซื่อและชอบธรรมทุกอันเมื่อ ผู้ใดตายย่อมไปไหว้พระญายมราชก่อน ฯ พระญายมราชจึงถามผู้นั้นยีงมึงได้กระทำบาปฉันใด แลมึงเร่งคำนึงดูว่าโดยสัจโดยจริง ฯ เมื่อดังนั้นเทวดาทั้ง ๔ องค์อันแต่งมาซึ่งบาปชีบุญและบาปแห่งคนทั้งหลายก็ได้ไปอยู่ในแห่งนั้นด้วย แลถือบาญชีอยู่แห่งนั้น ผู้ใดกระทำบุญอันใดไส้ เทพยดานั้นเขียนชื่อผู้นั้นในแผ่นทองสุกแล้วทูลใส่เหนือหัวไปถึงพระญายมราช ๆ ก็จบใส่หัวแล้วก็สาธุการอนุโมทนายินดีแล้วก็วางไว้แท่นทองอันประดับนิ์
ด้วยแก้วสัตตพิธรัตนะ และมีอันเรืองงามแล ผู้ใดอันกระทำบาปไส้ เทวดาก็ตราบาญชีลงในแผ่นหนังหมาแลเอาไว้ ๑ เมื่อพระญายมราชถามดังนั้น ผู้ใดกระทำบุญด้วยอำนาจบุญผู้นั้นหากรำพึงรู้ทุกอันแลกล่าวแก่พระญายมราชว่า ข้าได้ทำบุญธรรมดังนั้นเทพยดาถือบาญชีนั้นก็หมายบาญชีในแผ่นทองนั้นก็ดุจ
ความอันเจ้าตัวกล่าวนั้น พระญายมราชก็ชี้ให้ขึ้นไปสู่สวรรค์อันมีวิมานทองอันประดับนิ์ด้วยแก้ว ๗ ประการ และมีนางฟ้าเป็นบริวารแลมีบริโภคเทียรย่อมทิพย์ และจะกล่างเถิงความสุขนั้นมิได้เลย ฯ ผิแลผู้ใดกระทำบาปนั้นบันดาลตู่ตนมันเองนั้นแลมิอาจบอกบาปได้เลย จึงเทพยดานั้นเอาบาญชีในแผ่นหนังหมามาอ่านให้มันฟัง มันจึงสารภาพว่าจริงแล้วพระญายมราชนั้น ก็บังคับแก่ฝูงยมบาลให้เอามันไปโดยบาปกรรมมันอันหนาและเบานั้นแล ฯ บังคับอันควรในนรกอันหนักและเบานั้นแลความทุกขเวทนาแห่งเขานั้นจะกล่าวบมิถ้วนได้เลย ฯ ผู้กระทำบุญก็ได้กระทำบาปก้ได้กระทำ เทพยดานั้นจะชักบุญและบาปนั้นมาดูทั้งสองฝ่าย ๆ ใดหนักก็ไปฝ่ายนั้นแล้วแม้นว่าผู้บุญหนักแลไปสวรรค์ก็ดี เมื่อภายหลังยังจะมาใช้บาปตนนั้นเล่าบมิอย่าเลย ฯ ผู้ส่วนบาปหนักและไปในนรกก่อนแลเมื่อภายหลังนั้นจึงจะได้เสวยบุญแห่งตนนั้น
บมิอย่าแลฯอันว่าคนผู้กระทำบุญกระทำบาปเสมอกันดังนั้นไส้ พระญายมราชและเทพยดาถือบาญชีนั้นบังคับให้เป็นยมราชเป็นยมบาล ๑๕ วันมีสมบัติทิพยดุจเทพยดา และตกนรก ๑๕ วันนั้นต่อสิ้นบาปมันนั้นแล ฯ

 

แง่ว - -"

ข้าพเจ้าขอบูชาและขอขมาพระพุทธพระธรรมพระสงฆ์และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งปวง รวมทั้งท่านพระยายมราชทุกท่านค่ะ (ขออภัยค่ะ หนูไม่ทราบข้อเท็จจริงค่ะ *.*)

 

เวลาทำบุญทุกครั้งนึกถึงท่านพญายมราชและนายนิรยบาลด้วยนะครับ
ขอให้ท่านร่วมอนุโมทานาบุญและเป็นสักขีพยานในการทำบุญของเราด้วย
สาธุครับ สาธุ

 

ผมว่ายมบาลกับสัตว์นรก ไม่น่าจะเกี่ยวกันนะถ้่าใครมีความรู้ช่วยแนะำเพิ่มเติมด้วย

 

เอ้ ....ในความคิดเห็นที่ลงไว้ ยมบาล หมายถึง นายนิรยบาลมากกว่าค่ะ

ส่วนท่านพญายมราชนั้น ท่านก็มีบุญบารมีมากปกครองชุมชนนรกด้วยความเมตราและมีความยุติธรรม

ในบทสวดมนต์ทุกวันที่สวด ตอนแผ่เมตราก็จะเอยนามท่านด้วยค่ะ

แต่ก็ต้องขอกราบขมาท่านค่ะ หากข้อความกลายเป็นปรามาสท่านไป
ขอบคุณที่ตักเตือนค่ะ^^

 

เล่าเป็นธรรมทาน ให้รู้แจ้งแห่งการทำดี
** อ้างอิงจากหนังสือ อ่านก่อนตาย เสียดายคนตายไม่ได้อ่านเล่ม 1 กับชีวประวัติของหลวงปู่แม่ทา
** บาปก็ทำ บุญก็ทำ บาปที่ทำจึงส่งผลให้ได้รับความทุกข์เวลาดูแลสัตว์นรกบางทีโดนน้ำเดือดในกระทะกระเด็นใส่ให้เกิดเจ็บปวด แต่บุญที่ทำหลังจากทำงานเสร็จก็ไปกินอาหารทิพย์อยู่ในวิมานแสนสุขสบาย

 

ที่ว่าควบคุมสัตว์นรก คือ นายนิรยบาล นะคะ

 

อ่านๆไปก็ยัง งงๆ อ่ะ ครับ

หากคำพูดของข้าพเจ้าเป็นการปรามาสผู้ใดตนใดเนื่องจากความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ข้าพเจ้าขออโหสิกรรมไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ

ยังไงขออนุโมทนากับทุกท่านครับ

 

ขอโทษนะทีถ้าทำให้หงุดหงิด ไม่ได้ตั้งใจจะปรามาสครับ คือสมัยเรียนเคยแปลไตรภูมิพระร่วงเอาไว้ จำได้ว่าเป็นประมาณนี้น่ะ ก็เลยตอบคร่าวๆ อาจจะอ่านยากนิดนึง เพราะภาษาที่บันทึกมันตั้งแต่ยุคสุโขทัย

 

55555 ตลก ดีครับ ถ้าพลาดตกลงไปแล้วท่านจำได้นะ งานเข้าแน่ ไม่มีศาลอุทธรณ์ด้วยสิ555555

 

ผม ไปดูดวงกับหมอดูที่มีญาณ ท่านบอกว่าอดีตชาติ ผมเป็นนายนิรบาล พอหมดอายุขัยก็ลงมาเกิดเป็นมนุษย์ ทำเอาผมเครียดไปเลย ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆครับ