อสัตบุรุษ คนพาล 5 ประเภท

อสัตบุรุษ คนพาล 5 ประเภท
บุรุษผู้มีวาทะว่าหาเหตุมิได้ ๑
ผู้มีวาทะว่าพระเจ้าสร้างโลก ๑
ผู้มีวาทะว่าสุขและทุกข์เกิดเพราะกรรมที่ทำมาก่อน ๑
ผู้มีวาทะว่าขาดสูญ ๑
คนที่มีวาทะว่าฆ่าบิดามารดาเป็นกิจที่ควรทำ ๑
ทั้ง ๕ คนนี้ เป็นอสัตบุรุษ เป็นคนพาล แต่มีความสำคัญว่าตนเป็นบัณฑิตในโลก คนเช่นนั้นพึงกระทำบาปเองก็ได้ พึงชักชวนผู้อื่นให้กระทำก็ได้ ความคลุกคลีด้วย อสัตบุรุษมีทุกข์เป็นที่สุด มีผลเผ็ดร้อนเป็นกำไร.
เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๘ บรรทัดที่ ๓๒๑ - ๔๕๑. หน้าที่ ๑๓ - ๑๘.
http://www.84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=28&A=321&Z=451&pagebreak=0
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ขยายความ
ผู้มีวาทะว่าหาเหตุมิได้ หมายถึง คนที่มักคิดว่า สิ่งต่างๆ
ที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องบังเอิญ คนประเภทนี้ย่่อมประมาทอยู่เป็นนิตย์
ซึ่งเมื่อเกิดสิ่งใดแล้ว จะไม่หาเหตุไม่หาผลในสิ่งที่เกิดขึ้น
คนประเภทนี้ มักเป็นคนที่ไม่สนใจศึกษาทางศาสนา
ไม่สนใจเรื่องสิ่งที่มีคุณค่าจิตวิญญาณใดๆ
มักอยู่กับการเสพสิ่งที่พอใจเท่านั้น หรือ
ใช้ชีวิตไปตามกระแสโลกอย่างไม่มีเป้าหมาย

ผู้มีวาทะว่าพระเจ้าสร้างโลก หมายถึง คนที่เชื่อพระเจ้า
เชื่อว่าทุกอย่างในโลกเป็นประสงค์ของพระเจ้า
คนประเภทนี้ย่อมไม่ต่างจากประเภทแรก
เพียงแต่เปลี่ยนจาก บังเอิญ เป็น พระเจ้า เท่านั้น
คนที่เชื่อพระเจ้า จะเชื่อแต่พระเจ้าในลัทธินิกายของ
ที่เผ่าตนเชื่อเพียงอย่างเดียวซึ่งมักไม่ยอมรับลัทธินิกาย
หรือศาสนาอื่นๆ ซึ่งก่อให้เกิดความขัดแย้ง แย่งชิง
อย่างที่เห็นในประวัติศาสตร์ ยูดาย(ยิว) คริสต์ อิสลาม
ซึ่งต่างก็เชื่อในพระเจ้า

คนประเภทนี้มักเบียดเบียนลบหลู่ศาสนาหรือนิกายอื่นๆ
ชอบอ้างพระเจ้าที่ตนเชื่อ และมักด่าทอว่า
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ศาสนาอื่นเป็นมารซาตาน เบเอเซบูล ไชยฏอน หรือสิ่งชั่วร้ายต่างๆ
หนักเข้าก็ทำลายสัญลักษณ์ต่างศาสนา

คนประเภทนี้ จะอ้างว่าทำเพื่อพระเจ้าที่เขาเชื่อ
เขาจะทำอะไรก็ได้เพื่ิอสังเวยความเชื่อ
ตั้งแต่ฆ่าสัตว์พลี บูชายัญ ยอมฆ่าตัวตายเพื่อพระเจ้า
ฆ่าคนเพื่อพระเจ้า ทำสงครามเพื่อพระเจ้า
โดยมักไม่สนใจว่าจะเบียดเบียนทำร้ายชีวิตผู้อื่นและตนเองแต่อย่างใด

ผู้มีวาทะว่าสุขและทุกข์เกิดเพราะกรรมที่ทำมาก่อน
หมายถึง คนที่เชื่อว่ากรรมทำให้เกิดสุขและทุกข์ ซึ่งแท้ที่จริิง
พุทธศาสนาระบุไว้ว่า สุขและทุกเกิดจากการสัมผัส(ผัสสะ)
เพราะที่จริงแล้ว มนุษย์เราสามารถ(จับ)ยึดและ(ปล่อย)วางสิ่งต่างๆ
ได้ตามสติปัญญาที่มี
มนุษย์สามารถเปลี่ยนสุขและทุกข์ของตนเองได้ เพียงการเปลี่ยนการรับรู้หรือทัศนคติ
ที่ิเชิงจิตวิทยาสมัยใหม่เรียกว่า การคิดเชิงบวก
ไม่ใช่ว่าตกอยู่ภายใต้กรรมทำมาก่อนจึงทำให้เกิดสุขหรือทุกข์

คนประเภทนี้ มักไม่เชื่อมั่นในตนเอง หวั่นไหวง่าย ตื่นข่าว
และมักท้อแท้กับชีวิตได้ง่ายๆ อยู่ด้วยความหวาดกลัวโชคชะตา
กลัวจะดวงไม่ดี กลัวบุญบารมีจะไม่ถึง หากมนุษย์คนใด
เป็นเช่นนี้ ก็ไม่ต่างจากสัตว์เดรัจฉาน
เพราะเชื่อเพียงว่าตนเองเกิดมารับกรรมเพียงอย่างเดียว

ผู้มีวาทะว่าขาดสูญ หมายถึง คนที่ไม่เชื่อเรื่องชีวิตหลังความตาย
ไม่เชื่อว่านรกสวรรค์มีจริง ไม่เชื่อเรื่องบาปกรรม
คนประเภทนี้มักไม่กลัวที่จะทำความชั่ว เพราะเขาเชื่อว่าจะชีวิตมีครั้งเดียว
ดังนั้น เขาจึงมักกอบโกยและแสวงหาสิ่งที่ต้องการโดยไม่สนใจว่าจะดีหรือชั่ว
เพราะเขาไม่รู้สึกละอายหรือกระดาก ซึ่งมีผลก่อให้เกิดความเอารัดเอาเปรียบ
ทำร้ายทำลายกัน เผาผลาญทรัพยากรอย่างสิ้นเปลือง

คนประเภทนี้ มักเป็นคนมีความทะเยอทะยานโดย
ไม่สนใจเรื่องจริยธรรมและศีลธรรมใดๆ เป็นนักถือวัตถุนิยม
มักคึกคะนองลำพองใจ ว่าเรียนจบสูง หรือเรียนจบต่างประเทศ
มักลบหลู่ดูหมิ่น กฎแห่งกรรม สิ่งศักดิ์สิทธิ์ จารีตประเพณี
ว่าเป็นเรื่องคร่ำครึโบราณ (ทั้งๆ ที่ตนเองก็ไม่เคยสัมผัสหรือพิสูจน์ถึงที่สุด)

คนที่มีวาทะว่าฆ่าบิดามารดาเป็นกิจที่ควรทำ
ข้อนี้ หากมนุษย์ที่สามารถฆ่าคนใกล้ตัวทางเชื้อสายที่สุดได้
เขาย่อมไม่กลัวว่าจะความชั่ว ก่อความเดือดร้อน ตีรันฟันแทง ประหัตประหารคนอื่น
หากผู้เป็นลูกที่นึกถึงผลประโยชน์
หรือความแค้นชิงชังต่อพ่อแม่มากกว่าความสัมพันธุ์ทางสายเลือด
ไม่ว่าจะด้วยเหตุใดๆ คนนั้นๆ มโนธรรมในใจเขาย่อมเหลวแหลก
ไปเป็นเช่นใดก็ย่อมได้

ขอให้ท่าสังเกตให้รอบด้าน ว่าคนทั้ง 5 ประเภท
ในปัจจุบันมีมากขึ้นเท่าไหร่ ความขัดแย้งก็จะยิ่งมีมาก
ความเอารัดเอาเปรียบก็จะยิ่งมีมาก สงครามก็จะยิ่งรุนแรงมาก

http://tobebuddhist.blogspot.com/2011/05/5.html

 

ขอบคุณมากครับ
เรามาใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องกันเถอะครับ