อยู่อย่างไรให้เป็นสุข..กับพุทธศาสนา..และสิ่งที่มองไม่เห็น

ignorrสวัสดีครับผม..เริ่มเลยละกัน;enter
ตั้งแต่เด็กผมไม่ค่อยได้ทำบุญมากมายนักหรอก..อาศัยพวกผู้ใหญ่ลาก+ไล่เข้าหาวัดหาวา มีบางครั้งที่นึกอยากจะเข้าไปเองก็เพราะเป็นเด็กนั่นแหละจึงยังไม่เข้าใจอะไรๆในทางธรรมนัก...
แต่เวลาเห็นพระแล้วใจมันชื่นบานมีความสุขใจ ผมว่าสมัยก่อนธรรมชาติยังสวยงามน่าอยู่กว่านี้มาก ปัจจุบันลองดูเอานะช่างวุ่นวายน่าเบื่อจริงๆ กว่าจะตื่นและหลับลงได้ในแต่ละวัน..
คนสมัยก่อนนิยมทำบุญทำทานกันมาก ช่วยเหลือเกื้อกูลกันดีจริงๆเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ความเจริญทางวัตถุก็ไม่มากเท่าสมัยนี้ ดูซิห้างสรรพสินค้าให้เพียบ...รถรามากมายอากาศเป็นพิษ..อาจจะมองแง่ร้ายไปหน่อย
มุมดีๆก็มีนะผมว่าลองตรึกตรองดู ยิ่งเจริญ ใจคนยิ่งห่างวัดห่างธรรม นอกจากมีทุกข์ทางใจ+ทางกาย เมื่อไหร่ นั่นแหละวัดกับธรรมจึงเป็นที่พึ่งแต่เอาเข้าจริงๆก็ประพฤติปฎิบัติกันได้ไม่นานประมาณว่า ยังหลงกันอยู่ มือถือสากปากถือศีลงี้ การแบ่งชนชั้นก็มากขึ้นความแตกต่างของสังคมมีให้เห็นอยู่ร่ำไป ภัยต่างๆก็สุดจะมากมี โอ้..ความเจริญ
ถ้าใช้ถูกทางก็ดีไปหลงเมื่อไหร่ทุกข์ทันที...บางคนบางกลุ่มหาประโยชน์จากผู้มีทุกข์ด้วยวัตถุธรรม เรื่องเหลือเชื่อ อ้างโน่น นี่ จนบางคนติดกับ เวงจริงๆ..
ทุกอย่างจะหยุดทีความพอ..ดั่งที่ในหลวงว่าไว้ :z1พอก็เป็นสุขไม่วิ่งหาสิ่งใดมาเป็นห่วงคล้องตัวเรา ใจก็สำคัญ หมั่นดูจิตให้ทันไม่ต้องแส่ไปหลายทาง ศีล ภาวนา ก็ให้มั่น ทำได้แล้วก็คงมีความเจริญทั้งทางโลกและทางธรรมเอง ผมว่านะ"เรามาเร่งสร้างความดีถวายในหลวงซึ่งเป็นพระโพธิสัตว์ของพวกเราดีกว่า ทำดีไปเรื่อยๆแรงของพวกเราถึงจะน้อยแต่เมื่อรวมกันมันก็มากได้ไม่ใช่หรือชาวพุทธทั้งหลาย"แล้วว่างๆ..ผมจะมาใหม่ ขอทุกท่านมีความสุขในทางโลกและทางธรรมตราบเข้าสู่นิพพานนะครับ...นายหรั่ง

 

ใครเชื่อเรื่องสิ่งลี้ลับบ้าง..มีมาเล่ากันบ้างเดะ..ไว้ปลงและตาสว่างครับ

ผมเคยโดนผีอำตอนวัยรุ่น..แหมไม่น่าบอก"เดี๋ยวว่าแก่"อิอิ
เรื่องมีว่า..:boo:ผมมีบ้านอยู่ต่างจังหวัด..ที่ชอบปั้นโอ่งอะคับมิใช่ปั้นน้ำนะ..วันหยุดเสาร์-อาทิตย์ผมชอบกลับบ้านต่างจังหวัด แบบว่าชอบบรรยากาศชิวๆต้นไม้ใบหญ้า อากาศปลอดโปร่งไว้ล้างตับ ไต ไส้ พุงให้หมดจด อิอิ
แล้วมีอยู่คืน 1 ผมไปนอนที่ระเบียงหน้าบ้านชั้น 2 คนเดียว ก็ใกล้หลับแล้วแต่เหมือนอยู่ในภวังค์รู้สึกตัวอยู่ กางมุ้งนะขอบอก แล้วซักพักเหมือนมีใครเปิดมุ้งเห็นเป็นเงาตะคุ่มๆเข้ามานอนอยู๋กับผมข้างๆ ทีแรกนึกว่าแม่กลัวผีเลยเข้ามานอนด้วย ก็ไม่สนใจอะไร มันมืดมากมองไม่เห็น แล้วผมก็พลิกตัวนอนตะแคงได้แปบนึงก็มีขามาพาดตัวผมไว้ ก็แบบอึดอัดไงรำคาญ ก็นึกว่าเป็นแม่อีก กรรมจริงๆ
จนทนไม่ไหวก็พยายามขยับเอาออกแต่ทำไม่ได้เพราะไม่มีแรงกระดิกตัวเลย :'(คิดทันทีว่างานเข้าระนี่ สงสัยเจ้าบ้านโดนดีวันนี้ ทีแรกก็กลัวท่องมนต์คาถาน่าดู ก็ไม่ยอมใปจนกลายเป็นโกรธครับสวดก็แล้วแผ่เมตตาก็แล้วยังไม่ไป
เลยด่ากราดซิครับงานนี้ หายกลัวกลายเป็นโกรธ ผมก็ว่า"นี่ขนาดเจ้าของบ้านยังทำกันแบบนี้ แล้วคนอื่นมาจะทำเขาไหมนี่ แล้วก็สวดมนต์ต่อแปบเดียวขยับตัวได้"นั่น..ต้องอย่างนี้พูดดีๆไม่ฟัง แล้วแผ่เมตตาให้ครับ จบเท่านี้และ อ้อพวกเพื่อนๆหรือคนอื่นมักเห็นอะไรหรือได้ยินแปลกๆที่บ้านผม ไม่รู้เป็นไร งง แต่ก็นานมากแล้วที่เรื่องแปลกๆในบ้านไม่ค่อยปรากฎเท่าไหร่เพราะผมสวดมนต์บ่อยขึ้นแล้วมั้ง....แล้วพวกคุณละเจอกันมั่งหรืออออออยังงงงงง..อิอิ