อยากทราบวิธีแก้อารมณ์หนัก

คือผมไปฝึกมโนมยิทธิแต่ครูท่านบอกว่าใช้อารมณ์หนักเกินไป ผมอยากรุ้ว่าควรทำอย่างไร ตอนแรกก้สนใจเสียงครูเห็นทุกอย่างขาวไปหมดแต่พอสักพักมันเพลินอะคับเหมือนกับเสียงหายไป รุ้สึกเหมือนตัวเองดิ่งอะคับ เลยขึ้นไปไม่ได้เสียใจเบาๆ

 

คุณก็อย่าปล่อยให้มันเข้าลึกเกินไป
ให้ท่องคำบริกรรมไว้ด้วย
เพราะถ้าคำบริกรรมยังอยู่
แสดงว่า ยังไม่ลึกเกินไป
กำลังดี เพียงพอกับการฝึกมโนมยิทธิ

อารมณ์หนัก คือ การใช้ความตั้งใจมากเกินไป
ลดความตั้งใจลงอีก
เปลี่ยนท่านั่งดู อย่าให้มันสมดุล
ให้มันเอียงๆ เข้าไว้
ไม่งั้น จิตจะเข้าลึก

ไปใหม่ๆ ไม่ต้องทำอะไรมากครับ
จับคำพูดของ ครูผู้สอนเอาไว้
เช่น เค้าบอกว่า ขึ้นสวรรค์ คุณก็ภาวนาว่า สวรรค์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไม่ต้องกลัวว่า มันจะขึ้นไปยังไง ปล่อยมัน
มันจะขึ้นไปท่าไหนก็ช่างมัน
ให้ขึ้นไปได้ก็พอ

หากเค้าบอกว่า พระจุฬามนี ก็ให้คุณภาวนาตามว่า จุฬามนีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แล้วเอาจิตไปจับไว้ที่จุฬามนี
ไม่ต้องนึกท่าทางการไป
เดี๋ยวมันก็โซซัดโซเซ ตามไปเองครับ
คนที่ทำคล่องแล้ว เค้าก็จะเห็นเรา
แต่เรายังไม่เห็นเค้า

 

นึกไปสถานที่ที่เราเองเคยไปมาแล้วก่อนสิครับ เช่น ทะเล ภูเขา น้ำตก ฯลฯ

 

ให้วางจิตรับรู้หลายๆอย่างพร้อมกัน

จับภาพพระด้วย

รับรู้สภาพร่างกายด้วย ให้อยู่ในสภาพเหมือนตัวเบาๆ

ฟังเสียงครูด้วย

จับลมหายใจด้วย

อารมณ์หนัก ก็แบ่งออกเป็นหลายๆส่วนครับ

 

555555555555+

รู้จิง ตัวเองหนักจิง ก็รับไป

มันต้องพอดีรู พอดีช่องที่จะเข้าครับ

ก็ปฏิบัติให้ชำนาญ วางอารมณ์ให้ถูก จับให้ได้เดี่ยวก็ได้เองครับ

ว่าต้องวางอารมณ์ระดับไหน