ห้องป้าน้อย

ห้องป้าน้อย

ขนหัวลุก

ใบหนาด



"โด่ง" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกจากบ้านเพื่อน

เพื่อนผมบอกว่าบ้านมันมีผีสิง! ฟังแล้วน่าตื่นเต้นนะครับ แบบนี้ผมต้องหาโอกาสไปดูสักครั้ง คงจะสนุกกว่าไปเที่ยวบ้านผีสิงตามสวนสนุกแน่ๆ เผลอๆ ผมอาจได้เห็นของจริงก็ได้

ในที่สุด โอกาสนั้นก็มาถึง!

ผมขออนุญาตพ่อแม่ว่าต้องไปทำรายงานกลุ่ม ผมไม่ได้โกหกครับ เราต้องใช้เน็ตค้นคว้าหาข้อมูล และพอดีเน็ตบ้านผมมันเจ๊ง ทางที่ดีที่สุดคือไปใช้ที่บ้านของเจ้าป๊อบ ผมไปเย็นวันศุกร์ ค้างคืนถึง 3 คืนแน่ะ เช้าวันจันทร์เราก็ไปโรงเรียนพร้อมกัน

ปีนี้ต้องขยันหน่อย เพราะปีหน้าจะขึ้น ม.4 แล้ว ผมกะจะอยู่แผนกวิทย์

คิดๆ แล้วตลกนะครับ คนที่ชอบวิทยาศาสตร์และคำนวณอย่างผมน่ะ ดันมาสนใจเรื่องผีๆ สางๆ กับเขาด้วย!

ในความรู้สึกของผม เรื่องผีนี่น่าสนใจที่สุด มันอาจเป็นความลึกลับของชีวิต ที่วิทยาศาสตร์ยังเข้าไม่ถึง ผมไม่ตำหนิคนที่ไม่เชื่อเรื่องผีหรอกครับ เพราะมันหาข้อพิสูจน์ไม่ได้เอาเลย ประสบการณ์ผีหลอกเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับประสาททั้ง 5 ของคนที่ถูกหลอกเท่านั้นเอง

บ้านของเจ้าป๊อบมีเนื้อที่กว้างขวาง ด้านหน้าเป็นสนามใหญ่ขนาดเตะบอลได้สบายๆ ตัวตึกสองชั้นไม่ใหญ่โตนักแต่โอ่อ่าน่าอยู่ ป๊อบบอกว่าเป็นบ้านที่ปลูกมาตั้งแต่พ่อของป๊อบยังเป็นเด็กโน่นแน่ะ

ห่างจากตึกไปทางด้านหลังสัก 10 เมตร เป็นที่จอดรถ เรือนคนใช้ และโรงครัว ลักษณะเป็นห้องแถวยาว ข้างบนเป็นไม้ มีห้องนอนคนรับใช้ 3 ห้อง ด้านล่างแบ่งเป็นที่จอดรถและครัว ส่วนห้องน้ำสร้างต่างหาก อยู่ด้านหลังริมรั้วมี 2 ห้อง เวลาคนรับใช้จะเข้าห้องน้ำต้องเดินจากชั้นบนลงบันไดที่อยู่นอกเรือน

จากห้องนอนชั้นบนของป๊อบนั้น ถ้าเปิดหน้าต่างออกมาจะประจันหน้ากับเรือนคนรับใช้พอดี...ที่นี่ละครับที่มันเล่าว่ามีผี แถมดุมาก! เป็นผีแม่ครัว-คนเก่าคนแก่ที่ตายไปนานแล้ว แกชื่อป้าน้อย!

ตำแหน่งคนครัวนี่ก็ประหลาดครับ อย่าทำประมาทไปเชียว มันเป็นตำแหน่งที่ทรงอิทธิพลอย่างเหลือเชื่อ ยิ่งมีฝีมือดีๆ ทำอาหารอร่อยอย่างป้าน้อยละก็...หายห่วง! เพราะมีแต่นายจ้างจะง้อและเอาอกเอาใจ

ป้าน้อยเป็นคนรับใช้ของคุณย่าป๊อบ ถ้าแกอยู่ป่านนี้ก็อายุ 80 กว่าเข้าไปโน่น แกเก่งมาก ทำอาหารไทย จีน ฝรั่ง ได้อย่างเข้าท่า นี่ผมฟังจากที่แม่ป๊อบเล่านะครับ ว่าสมัยนี้หาอย่างนั้นไม่ได้แล้ว เวลาแขกไปใครมา ป้าน้อยจะทำอาหารว่างไว้รับรอง เป็นที่ชิดหน้าชูตา

ข้อเสียของป้าน้อยก็คือ แกมีอิทธิพลมากเกินไปน่ะซี!

คุณย่าให้เงินค่ากับข้าวเป็นรายเดือน ให้แกถือไว้ใช้ตามสบาย แถมมันเป็นจำนวนสูงมากด้วย ลือกันว่าแกกินเงินค่ากับข้าว! แล้วยังเบียดบังเอาเครื่องแก้วเจียระไน ช้อนส้อม มีดเงิน ของมีค่าประดามีที่เก็บไว้ในห้องใต้ดิน ให้น้องเขยที่อยู่ต่างจังหวัดมาขนไปทีละเล็กทีละน้อยจนเกลี้ยง

คุณย่าไม่เคยลงไปดูเองนี่ครับ ท่านมอบให้อยู่ในความดูแลของป้าน้อย และช่วงหลังๆ ที่บ้านก็ไม่ได้จัดงานเลี้ยงอะไรเลย ท่านจึงไม่ทราบว่าเขาขนไปหมดแล้ว

คุณย่าไปสวรรค์ก่อนป้าน้อยเกือบ 10 ปี ป้าน้อยแก่มาก แต่แกตัวคนเดียว น้องสาวน้องเขยไม่ได้ให้แกไปอยู่ด้วย อ้างว่าแกเป็นคนดุ ลูกหลานไม่กล้าเข้าใกล้ แกจึงอยู่ที่บ้านป๊อบจนตายไปเมื่อราว 5 ปีก่อน...

ช่วงหลังๆ ป้าน้อยไม่ได้ทำงานอะไร แกอยู่เฉยๆ เหมือนญาติผู้ใหญ่คนหนึ่ง

ป้าน้อยตายที่โรงพยาบาล เล่ากันว่า ช่วงสุดท้ายแกเหงา เศร้ามาก แกพูดไม่ได้ แต่นัยน์ตาส่องถึงความสำนึกผิด ...บ้านนี้ดีกับแกเหลือเกิน ทั้งที่แกโกงและยักยอกสารพัด

พอแกตาย ศพที่มอบให้โรงพยาบาลไว้ให้นักเรียนแพทย์ศึกษา แต่เชื่อไหมครับ...วิญญาณแกกลับมาอยู่ที่ห้องเดิม มาวนเวียนไม่ยอมจากไปไหน 5 ปีแล้วละ

ป๊อบเห็นแกอยู่ในห้องของแกเหมือนเมื่อครั้งยังมีชีวิตอยู่ ทีแรกมันกลัวแทบตาย แต่ตอนหลังก็ชินแล้วละครับ ห้องป้าน้อยอยู่ทางริมด้านใน ทุกวันนี้ไม่มีคนอยู่ ใช้เป็นห้องเก็บของจริงๆแล้วห้องข้างๆ ก็ว่างเหมือนกัน มีแต่เด็กพม่า - คนรับใช้ใหม่ 2 คนนอนรวมกันที่อีกห้องหนึ่ง

ทั้งคู่ยืนยันว่าไม่กลัวผีเลย!

เคยมีขโมยปีนเข้าบ้านครั้งหนึ่ง มันร้องโวยวายแทบตาย เพราะเห็นหญิงแก่ร่างท้วม นุ่งผ้าถุง สวมเสื้อคอกระเช้า ยืนแลบลิ้นยาว ตาพอง....

คืนที่ผมมาค้างบ้านป๊อบนี่ ป้าน้อยก็มาต้อนรับครับ!

คือตอนสองยาม ไฟห้องแกเปิดสว่างจ้าขึ้นมาเฉยๆ แล้วก็ดับวูบลง 2-3 ครั้งอย่างน่าฉงน แถมสักตี 2 เห็นจะได้ ผมได้ยินเสียงประตูเปิดดังแอ๊ดดด...เจ้าป๊อบหลับสนิท ผมแอบย่องไปเปิดม่านดูอยู่นานก็ไม่เห็นอะไร นอกจากประตูที่เปิดอ้าคล้ายลมพัด แล้วก็ปิดเองเรียบร้อย...

ปิดอย่างสนิทเหมือนลงกลอนจากข้างในซะด้วย

ปรากฏการณ์ต่างๆ อันเป็นอิทธิฤทธิ์ของบ้านป้าน้อยหรือเปล่า ก็ตอบไม่เต็มปาก แต่ผมว่ามันผิดธรรมชาติ เลยเห็นเป็นเรื่องแปลก ครั้นจะไปเฝ้าดูถึงห้องแก ผมก็กลัว...แค่มองไปที่ห้องป้าน้อยผมก็ขนลุกแล้วครับ!


http://www.matichon.co.th/khaosod/v...ionid=TURNd013PT0=&day=TWpBd09DMHdNUzB3TkE9PQ==