หัวใจของพุทธศาสนา เขียนเองโดย telwada

คำว่า คำว่า หัวใจ ทุกคนก็ย่อมต้องทำความเข้าใจก่อนว่า คืออะไร
หัวใจ ก็คือ ศูนย์กลางการทำงานของร่างกาย หรือศูนย์กลางการทำงานในกิจการต่างๆ แห่งสรรพสิ่ง หรือศูนย์รวมของระบบการทำงานทุกชนิด เป็นที่บัญชาการ สั่งการ และอื่นๆ ถ้าไม่มีหัวใจ ก็ย่อมไม่สามารถทำงานได้ ไม่สามารถสั่งการ ให้กระทำการใดใดได้

ดังนั้น คำว่า "หัวใจพุทธศาสนา" ก็คือศูนย์กลาง หรือศูนย์รวมแห่งหลักความจริง ที่มนุษย์ สัตว์ พืช และสรรพสิ่งต่างๆทั้งที่มีชีวิต และไม่มีชีวิต ล้วนต้องเป็นไป หรือประพฤติ ปฏิบัติ หรือดำเนินไป หาก มนุษย์ สัตว์ พืช และสรรพสิ่งฯ ไม่ประพฤติ ไม่ปฏิบัติ ไม่เป็นไป ก็แสดงว่า ไม่มี "หัวใจ" นั่นก็คือ ไม่มีพุทธศาสนา คือ ไม่มี ศูนย์กลาง หรือศุนย์รวมแห่งหลักความจริง

แต่ คำว่า "หัวใจของพุทธศาสนา" นั้นแท้จริงแล้ว หมายถึง "แก่นแท้ หรือหลักการ หรือหลักธรรมะ " อันจักทำให้บุคคลผุ้ปฏิบัติ ได้พบ ได้รู้ ได้ตื่น ได้เบิกบาน และเป็นหลักความจริง เป็นหลักธรรมชาติ ของสรรพสิ่งทั้งที่มีชีวิต และไม่มีชีวิต

ดังนั้น "หัวใจของพุทธศาสนา" หรือ แก่นแท้ หรือหลักการ หรือหลักธรรมะ" ก็คือ
ทุกข์
สมุทัย
นิโรธ
มรรค
หรือรวมเรียกว่า "อริยะสัจสี่" ซึ่งย่อมหมายความว่า หรือมีความหมายว่า
มนุษย์ และสรรพสิ่ง ทั้งที่มีชีวิต และไม่มีชีวิต ทั้งที่มนุษย์มองเห็นได้ด้วยตา และที่ไม่สามารถมองเห็นด้วยตาเปล่า
ล้วนต้อง เกิดทุกข์
ล้วนต้องประสบกับ เหตุที่ทำให้เกิดทุกข์
ล้วนต้องรู้และเข้าใจใน เหตุที่ทำให้ถึงซึ่ง ความดับทุกข์
ล้วนต้องรู้และเข้าใจใน หนทางที่ทำให้เกิดความดับทุกข์
ท่านทั้งหลาย เมื่อท่านอ่านมาถึงตรงนี้ ท่านทั้งหลายลองระลึก หรือ นึกถึง ที่ท่านได้อ่านไปแล้ว แล้วเปรียบเทียบกับหัวใจของมนุษย์หรือของท่านดูซิว่า มี สี่ห้องเหมือนกันใช่ไหม ถ้าใช่ อ่านต่อขอรับ

แล้วอะไรกันละที่เป็น อริยสัจสี่ ตรงจุดนี้แหละ ถ้าเป็นในร่างกายมนุษย์ ก็คือ เส้นเลือด,เลือด อากาศ น้ำเหลือง และอื่นๆ เพราะ อริยสัจสี่ คือ หัวใจ
มีหัวใจ อย่างเดียว ไม่มีอย่างอื่น เป็นปัจจัยประกอบ ร่างกาย หรือกิจการใดใด ก็ย่อมไม่สามารถขับเคลื่อน หรือทำงานได้ตามปกติ อย่างแน่นอน

ดังนั้น
เมื่อมีหัวใจ คือ อริยสัจสี่ แล้วปัจจัยประกอบ เส้นเลือด หรือเลือด อากาศ ฯลฯ คืออะไรละ
(ความจริงแล้ว ข้าพเจ้าเคยสอนและเผยแพร่ ไปหลายครั้งหลายหนแล้ว บางเวบถึงกับกล่าวร้ายให้ร้าย ข้าพเจ้า บางเวบก็ดี มีความคิดอ่านที่กว้าง ดูท่าทีมาโดยตลอด ในที่นี้ไม่เปิดเผยชื่อเวบนะขอรับ)
บรรดา เส้นเลือด,หรือเลือด, อากาศ และอื่นๆฯลฯ ซึ่งย่อมเป็นปัจจัย หรือเครื่อง หรือสิ่งประกอบ อันจักทำให้หัวใจทำงานได้ตามปกติ
นั่นก็หมายความว่า หัวใจของพุทธศาสนา หรือ อริยสัจสี่ จะทำงานได้ ก็เพราะ การที่มนุษย์ หรือ สรรพสิ่งฯ ล้วนต้อง รู้จัก หรือมี หรือย่อมมี
1.การระลึก (นึกถึง) และ ดำริ
2.สรรพอาชีพ และ ประพฤติ
3.กตัญญู และ เจรจา (การติดต่อสื่อสาร)
4.การครองเรือน และ ทาน

ทั้ง 4 คู่ 8 ข้อ เปรียบเสมือนเส้นเลือด และเลือด ,อากาศ ,น้ำเหลือง ,และอื่นๆ ที่จะเป็นปัจจัยหรือสิ่งประกอบในอันที่จะทำให้หัวใจ คือ "อริยสัจสี่" หรือ "หัวใจของพุทธศาสนา" ทำงานหรือขับเคลื่อน ทำให้ส่วนอื่นๆทำงานไปได้ตามปกติสุข
ในที่นี้จะไม่อธิบายขยายความ เพราะเคยได้อธิบายไปมากหลายครั้งแล้ว ละไว้ฐานที่เข้าใจ แต่หากท่านใดมีข้อสงสัย ก็ถามได้ ข้าพเจ้าจะตอบหรือแก้ข้อสงสัยให้เต็มกำลังความสามารถ

จ่าสิบตรี เทวฤทธิ์ ทูลพันธ์

 

เห็นด้วยเจ้าค่ะ

 

โอวาทปาติโมกข์

- สัพพฺปาปัสฺสอกรณํ
- กุสสลสฺสูปสมฺปทา
- สจิตตปริโยทปนํ

๑. ไม่ทำความชั่วทั้งปวง เว้นจากความชั่วด้วยกาย วาจา ใจ
๒. ทำความดีให้ถึงพร้อม ด้วยกาย วาจา ใจ
๓. การทำจิตใจให้บริสุทธิ์ผ่องใส สะอาด ปราศจากความเศร้าหมองโดยประการทั้งปวง