หลวงพ่อวิสัชชนาว่านรกสวรรค์มีจริงหรือไม่

นรก สวรรค์ มีจริงหรือ?
เนื่องด้วยความเคลือบแคลงสงสัยใจนิดของข้าพเจ้าเกี่ยวกับเรื่องนรก สวรรค์นั้นมีมาช้านาน โดยเฉพาะผู้ใหญ่ในยุคก่อนมักจะพูดอบรบเด็กๆ อยู่สมอจนติดปากว่า “ผู้ใดทำชั่วจะต้องไปชดใช้กรรมในเมืองนรกและถ้าผู้ใดสร้างสมแต่ความดี ก็จะได้ไปเสวยสุขในสวรรค์ เป็นเทวดาและนางฟ้ากัน” ซึ่งข้าพเจ้าก็ฟังแบบเข้าหูซ้ายทะลุออกหูขวาไปยังงั้นเอง หาได้นำมาใส่ใจไม่ เพราะคิดว่าเป็นเรื่องเพ้อฝัน เลื่อนลอยหรือไม่ก็เป็นเรื่องของผู้ใหญ่ที่เอามาหลอกเด็กโดยสร้างภาพความน่ากลัวต่างๆ ในเมืองนรกให้ผู้รับฟังเห็น จะได้เกิดความหวาดกลัวที่จะกระทำความชั่ว ในเวลาเดียวกันก็สร้างภาพความสวยงาม และความสะดวกสบายอย่างเลิศลอยในสวรรค์ชั้นฟ้าให้ผู้รับฟังเห็นจะได้เกิดความกระตือรือร้นที่จะกระทำความดี เพื่อที่จะได้ไปเสวยสุขในสวรรค์กับเขาบ้าง แต่ถึงแม้ว่าข้าพเจ้าจะไม่เชื่อว่านรก สวรรค์ มีจริงดังที่ได้กล่าว แต่ข้าพเจ้าก็ยังเห็นดีด้วยที่มีคนเชื่อ เพราะถ้าเชื่อได้เขาก็จะละเว้นความชั่วกระทำแต่ความดี ซึ่งก็เป็นเรื่องที่ดีสำหรับตัวเขาเอง และสังคมส่วนรวม
แต่หลังจากที่ข้าพเจ้าได้สอบถามปัญหาหลวงพ่อถึงเรื่องผี และได้รับความเมตตาจกหลวงพ่อช่วยอธิบายให้ฟังอย่างละเอียด(ดังที่ข้าพเจ้าได้เขียนเล่ามาแล้วในตอนต้น) ก็ทำให้ข้าพเจ้าฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า ในคำอธิบายนั้นหลวงพ่อได้เอ่ยถึงท่านเทพฤทธิ์ซึ่งเป็นเทวดา อีกทั้งพูดถึงเทวดาชั้นภูมิต่างๆ พรหม และพระนิพพานด้วย เอ..ถ้ายังงั้น นรก สวรรค์ พรหมและพระนิพพาน ก็คงไม่ใช่เรื่องที่นำมาเล่าขานกันอย่างไร้สาระน่ะซี?
ด้วยเหตุนี้เอง ในวันหนึ่งข้าพเจ้าจึงได้เลียบเคียงถามหลวงพ่อว่า “หลวงพ่อครับ เมื่อคราวก่อนผมถามหลวงพ่อเรื่องผี และหลวงพ่อก็ได้เมตตาอธิบายให้ผมฟังแล้ว อีกทั้งยังได้พูดพาดพิงไปถึงเทวดาและพรหมอีกด้วย ถ้ายังงั้น นรก สวรรค์ ที่เขาๆพูดกันก็มีจริงใช่ไหมครับ”
หลวงพ่อหัวเราะมองหน้าข้าพเจ้า แล้วเอ่ยถามว่า “เออ! คุณมนูญรู้จักเต่าไหม?”
ข้าพเจ้าชักงงไม่แน่ใจหลวงพ่อ ว่าได้ยินคำถามของข้าพเจ้าหรือไม่ แต่ก็รีบตอบว่า “โธ่! หลวงพ่อ ต.เต่าหลังตุง ใครๆก็รู้จัก แต่มันไม่เกี่ยวกับนรก สวรรค์ ที่ผมถามนี่ครับ”
“เกี่ยวซีคุณ เพราะฉันไม่อยากเป็นเต่าไงล่ะ คุณรู้ไหมว่าเต่าน่ะมันอยู่ในน้ำแหวกว่ายหาอาหารกินร่วมกับปลาเป็นประจำ แต่บังเอิญมันมีคุณสมบัติพิเศษเดินขึ้นไปเที่ยวบนบกได้ และก็ได้ไปเห็นห้วย หนอง บึง ต่างๆ มกมาย สามารถแยกแยะได้ว่าสถานที่ใดอุดมสมบูรณ์น่าอยู่น่าอาศัยกว่ากัน แต่ด้วยเต่านั้นมีความผูกพันกับฝูงปลาในหนองน้ำเก่าจึงย้อนกลับไปบอกปลาว่า ท่านทั้งหลายหนองน้ำที่ท่านอยู่กันในขณะนี้นั้นมันคับแคบอาหารการกินก็หาได้ยาก อีกทั้งน้ำก็กำลังจะเน่าเสียไม่น่าอยู่เลย แต่ถัดจากหนองน้ำนี้ไปอีกเพียงหกศอกเท่านั้นเอง มีบึงใหญ่น้ำใสสะอาด อาหารการกินอุดมสมบูรณ์ยิ่งนักหากท่านทั้งหลายเชื่อข้าพเจ้า ก็ขอให้พุ่งตัวกระโดดขึ้นไปบนขอบสระแล้วยอมว่ายบนบกกระเสือกกระสนตนเองสักชั่วอึดใจ ก็จะขอบไปเสวยสุขอยู่ในบึงใหญ่นั้นได้โดยไม่ต้องลำบากยากเข็ญกันอีกต่อไป” หลวงพ่อหยุดเล่าพร้อมกับถามข้าพเจ้าว่า “ถ้าคุณเป็นปลา คุณจะยอมเชื่อเต่า พุ่งตัวจากหนองน้ำขึ้นไปบนบกข้ามไปสู่บึงใหญ่หรือไม่?”
ข้าพเจ้านิ่งคิดด้วยเหตุผลโดยสมมุติเอาตัวเองเป็นปลา สักครู่ก็ตอบไปว่า “เอ หลวงพ่อครับ ถ้าผมเป็นปลาผมก็คงจะเชื่อเต่าได้ยากอยู่ดีเพราะไม่แน่ใจว่ามีบึงอยู่จริงตามที่เต่าพูดหรือไม่ หรือถ้าบึงนั้นมีจริงก็ไม่แน่ใจว่า จะห่างจากหนองน้ำที่อยู่เพียงแค่หกศอกตามที่เต่าพูด หากผมเสี่ยงพุ่งขึ้นไปว่ายบนบก กว่าจะถึงบึงที่เต่าว่า ก็อาจจะเอาชีวิตไปทิ้งเสียก็ได้”
“รวมความว่าหากคุณเป็นปลา คุณก็คงยอมทนทุกข์ทรมานอยู่ในหนองน้ำเก่าของคุณต่อไปใช่ไหม?”หลวงพ่อถามครับ เพราะผมไม่กล้าเอาชีวิตไปเสี่ยงกับอนาคตที่ยังมองไม่เห็นและยังพิสูจน์ไม่ได้ว่าบึงมีจริงตามที่เต่าบอกหรือไม่?” ข้าพเจ้าตอบอย่างมั่นใจ
“นี่แหละ ด้วยเหตุนี้แหละ ฉันจึงไม่อยากเป็นเต่าไงล่ะ เพราะคุณมันพวกปลาหลงหนองน้ำเก่า” หลวงพ่อพูดยิ้มๆ แล้วกล่าวต่อว่า “ถ้าฉันบอกคุณขณะนี้ว่า นรก สวรรค์ พรหมมีจริง คุณจะเชื่อหรือ? ยิ่งฉันบอกต่อไปว่า มิใช่มีแต่โลกมนุษย์เพียงแห่งเดียว หากแต่ยังมีอบายภูมิ 4 ซึ่งเป็นภูมิต่ำกว่ามนุษย์ได้แก่ นรก เปรต อสุรกาย และสัตว์เดียจรัจฉานอีก และภูมิที่สูงกว่ามนุษย์ก็ยังมีสวรรค์ภูมิอีก 6 ชั้น ได้แก่ จาตุมมหาราช ดาวดึงส์ ยามา ดุสิต นิมมานรดี และปรนิมิตวสวัสดี นอกจากนั้นยังมีพรหมอีกถึง 20 ชั้น คือ รูปพรหม 16 ชั้น และรูปพรหมอีก 4 ชั้น รวมกันแล้วเขาเรียกว่า ไตรภูมิน่ะ คุณจะเชื่อหรือ? ยิ่งหากฉันบอกต่อไปว่ายังมีแดนสูงสุดที่สูงยิ่งกว่าพรหม คือ พระนิพพานเข้าไปอีก คุณก็ยิ่งจะไม่เชื่อเข้าไปใหญ่ ทั้งนี้เพราะคุณยังเป็นมนุษย์ปุถุชนทั่วๆ ไป หลงคิดเอาว่มีแต่โลกมนษย์ที่คุณอยู่เพียงแห่งเดียวเท่านั้น ใครจะพูดถึง นรก สวรรค์ พรหม นิพพาน แล้วเป็นไม่ยอมเชื่อเด็ดขาด เปรียบดังเช่นฝูงปลาที่หลงหนองน้ำเน่าไม่มีผิด ไม่ว่าเต่าจะพูดชักชวนไปอยู่ที่ห้วยหนอง บึง ทะเลสาบ ที่ดีกว่าเพียงไร ปลาเหล่านั้นก็หาเชื่อไม่ ด้วยคิดเอาว่าโลกอันกว้างใหญ่ไพศาลของพวกตนนั้นก็คือหนองน้ำเก่าที่ตนอยู่เพียงแห่งเดียว เท่านั้นเอง คุณเองก็เป็นเช่นปลาหลงหนองน้ำเน่านะ ที่ยังคิดว่ามีเพียงโลกมนุษย์ที่คุณอยู่เพียงแห่งเดียว”
ข้าพเจ้าโดนหลวงพ่อสรุป ให้เป็นปลาในหนองน้ำเน่า เข้าให้ แล้วอย่างจัง แต่ก็ไม่ยอมถอย หัวเราะแหะๆ ถามย้ำเพื่อความแน่ใจอีกครั้งว่า“ผมอยากฟังจากปากของหลวงพ่อมากกว่าที่จะฟังจากคนอื่นน่ะครับ รวมความว่า นรก สวรรค์ พรหมและนิพพานนั้นมีจริง ๆ ใช่ไหมครับ”
“เอ คุณมนูญ นี่จะบังคับให้ฉันเป็นเต่าให้ได้นะ” หลวงพ่อพูดยิ้มๆ “เต่าหนะเวลามันเดินคุณเห็นไหมว่ามันเดินส่ายหัว และคุณรู้ไหมว่ามันส่ายหัวทำไม?” หลวงพ่อย้อนถาม
“เป็นธรรมชาติของเต่ามั้งครับ” ข้าพเจ้าตอบ
“ไม่ใช่! เต่าส่ายหัวเพราะมันเอือมระอาปลาหน้าโง่ที่หลงหนองน้ำเน่ายังไงล่ะ คุณจะให้ฉันต้องเดินส่ายหัว เพราะเอือมระอามนุษย์หลงโลก อย่างพวกคุณเหมือนเต่าหรือยังไง?” หลวงพ่อหัวเราะพอเห็นหน้าข้าพเจ้าเสียก็เมตตาพูดต่อไปว่า “เรื่องนรก สวรรค์ พรหม และนิพพาน นั้นมีจริงหรือไม่ ฉันในฐานะเป็นสาวกขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ขอยืนยันตามที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่ามีจริงและฉันเองก็ตั้งใจไว้อีกว่าอีกไม่นานฉันจะพูดเรื่อง ไตรภูมิ ออกอากาศที่สถานีวิทยุกระจายเสียง 04 ตาคลี ซึ่งคุณรับผิดชอบอยู่ คุณเตรียมอัดเทปเวลาออกอากาศให้ฉันก็แล้วกัน หากคุณสนใจก็อัดเทปไว้จะได้รู้โดยละเอียดถึงนรกขุมต่างๆ สวรรค์ทั้ง 6 ชั้น พรหมทั้ง 20 ชั้น และพระนิพพาน ดีไหมล่ะ?”
“ดีซีครับหลวงพ่อ” ข้าพเจ้าตอบรับด้วยความดีใจ ในขณะที่ข้าพเจ้าถามเรื่องนรกสวรรค์นี้ หนังสือเรื่องไตรภูมิ ยังมิเคยได้ออกอากาศที่สถานีวิทยุตาคลี 04 และทันทีที่หลวงพ่อพูดออกอากาศ ข้าพเจ้าก็ให้พันจ่าอากาศเอกกริช บำรุงพงษ์ บรรทุกเทปไว้ฟัง และต่อมาพลอากาศโท ม.ร.ว.เสริม ศุจสวัสดิ์จึงได้มาขอเทปจากสถานีวิทยุ 04 ไปถอดแล้วจัดพิมพ์เป็นรูปเล่มให้ศิษย์รุ่นหลังๆ ได้อ่านกันมาจนทุกวันนี้ ซึ่งข้าพเจ้าก็แอบภาคภูมิใจอยู่ลึกๆเพราะด้วยคำถามเรื่องนรก สวรรค์ ของข้าพเจ้าข้อนี้เองได้มีส่วนช่วยผลักดันให้หลวงพ่อต้องพูดถึงเรื่องไตรภูมิ
ดังนั้นหากท่านผู้สนใจเกี่ยวกับเรื่องนรก สวรรค์ พรหม และนิพพาน ก็จงรีบหาหนังสือเรื่องไตรภูมิของหลวงพ่อพระมหาวีระ ถาวโร อ่านเสียแล้วจงใช้วิจารณญาณของท่านพิจารณาด้วยตนเองต่อไปเถิด