หลวงปู่เมฆ สฺจจาสโภ (สิทธิราชา) ขลังที่ยังไม่สิ้น

โดย...กฤปาจารย์​

“การสร้างสรรค์ตนเอง การสร้างบ้านเมืองก็ตาม มิใช่สร้างในวันเดียว ต้อง​

ใช้เวลา ต้องใช้ความเพียร ต้องใช้ความอดทนเสียสละ แต่ที่สำคัญคือความอดทน คือ​

ไม่ย่อท้อ ไม่ย่อท้อในสิ่งที่ดีงาม สิ่งที่ดีงามนั้น ทำมันน่าเบื่อ บางทีเหมือนไม่ได้ผล ไม่​

ดังดูมันครึ ทำดีนี่ แต่ขอรับรองว่าการทำให้ดี ไม่ครึ ต้องมีความอดทน เวลาข้างหน้าจะ​

เห็นผลแน่นอน ในความอดทนของตน ในความเพียรของตน ต้องถือว่าวันนี้เรายังทำไม่​

ได้ผล อย่าไปท้อ บอกว่าวันนี้เราทำแล้วก็ไม่ได้ผล พรุ่งนี้เราจะต้องทำอีก วันนี้เราทำ ​

พรุ่งนี้เราก็ทำ อาทิตย์หน้าเราก็ทำ เดือนหน้าเราก็ทำ”
พระบรมราโชวาทพระราชทานแก่ นักเรียน นักศึกษา ครู อาจารย์ ใน​

โอกาสเข้าเฝ้า วันที่ ๒๗ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๑๖
มีหลายท่านอยากให้ผมอัญเชิญพระบรมราโชวาท มาเป็นมิ่งขวัญ มาเป็น​

กำลังใจ เป็นแนวทางในการดำเนินชีวิต สำหรับท่านที่กำลังสงสัย กำลังท้อถอยในการ​

ทำความดี พระบรมราโชวาทนี้ คงเป็นน้ำทิพย์ปลอบประโลมใจให้สร้างความเพียร ​

ความอดทน ความเสียสละ เป็นการเดินตาม “รอยเท้าพ่อ”
ผมเป็นคนชอบสีดำ แม้บางคนจะมองว่าสีดำเป็นตัวแทนแห่งความชั่วร้าย ที่ผม​

ชอบ เพราะสีดำนั้นซื่อสัตย์ไม่หลอกใคร ดำก็เป็นดำไม่มีดำแก่ดำอ่อน ถ้าดำอ่อนเราเรียก ​

“สีเทา”
สีขาว เมื่ออยู่โดดๆไม่มีอะไรให้เปรียบเทียบ ก็ยังดูเป็นสีขาวอยู่ ทั้งที่เป็น​

ขาวมอๆ ที่เห็นว่าขาวๆใช่หาบริสุทธิ์เสมอไปไม่
เมื่อผมชอบสีดำ ผมจึงชอบคืนข้างแรม เมื่อฟ้ามืดดำ ก็จะเห็นแสงดาวเด่นชัด​

ระยิบระยับงามตา ผมเป็นคนชอบดูดาว แม้ไม่ใช่ขงเบ้งก็ตามที เมื่อผมชอบดูดาว ผม​

จึงชอบสะสมสะเก็ดดาวตก ผมไม่ชอบดูพระจันทร์ เพราะดูที่นามสกุลของผมก็ได้ ก็ดู​

มาตั้งแต่เล็กแต่น้อย ไม่ต้องแหงนหน้าให้เมื่อยคอ
หลายท่านที่รู้จักมักจะกล่าวหาว่าผมเป็นคน”ปากจัด” บางคนก็ว่าอย่างไม่เกรง​

ใจว่า “ปากหมา” ปากปีจอ ชอบกัด ชอบเหน็บแนม “ แนะแหน” ไปทั่ว แม้เจ้านายก็​

ไม่เว้น บางท่านเคืองพาลจะไม่เผาผีกันก็มี เมื่อมาเขียนหนังสือนิสัยก็ไม่ได้เปลี่ยน ผมก็​

เป็นคนของผมอย่างนี้ เห็นอะไรไม่ถูกไม่ควรก็จะบอกกล่าว ก็พูดกันตรงๆไม่อ้อมค้อม ​

แม้จะไม่ถูกใจใคร แต่ยึดถือความถูกต้อง อย่างนี้ควรจะเรียกปาก “สร้างสรรค์” เสีย​

มากกว่า
คุยกับ น้องต่อ "รณธรรม ธาราพันธ์" ไม่รู้ว่าชมหรือด่ากันแน่ กล่าวหาว่าตัว​

อักษรของผมติดใบมีดโกนกรีดไปทั่ว แล้วน้องต่อก็หัวเราะ ถามว่าไม่กลัวหรือ? ผมมัน​

เลือดฟันเฟืองเก่า ก็นึกถึงคำกล่าวของท่านอาจารย์คึกฤทธิ์ เมื่อถูกขู่ “กูไม่กลัวมึง”
“นั่นอาจารย์คึกฤทธิ์นะพี่” “ เออ อย่างน้อยก็มี ฤ เหมือนกันละวะ”
ใครที่คิดจะทำร้ายผมก็ใจเย็นๆได้ครับ ผมนะฆ่าก็ตาย ไม่ฆ่าก็ตาย อยู่ได้​

ไม่กี่ปีหรอกครับ หมอดูเขาฟันธงว่าผมจะอยู่ได้อีก ๒ ปี เดี๋ยวก็รู้ว่า ธงจะขาดหรือไม่
เห็นไหมครับตั้งแต่ย่อหน้าแรกมาถึงตอนนี้ ผมกรีดไปหลายคนแล้ว
มีผู้จดหมายร้องเรียนไปยังคุณอำพล เจน ว่าไปบูชาพระนางพญาทิพย์​

สุวรรณ ที่วัดเกาะสุวรรณาราม แล้วได้รับการต้อนรับที่ไม่ดี พระก็ไม่ได้แล้วยังเสีย​

อารมณ์ เสียศรัทธา พาลจะไม่อยากเข้าวัดต่อไปอีก ผมไม่ทราบท่านไปพบอะไรเข้า ​

ซึ่งนี่ก็ไม่ใช่รายแรกที่เจอ จนผมต้องเอาพระที่มีอยู่มอบให้ไปแทน จนพระที่ผมมีอยู่หมด​

เกลี้ยง หลังจากหลวงพ่อแม้น มรณภาพผมก็ไม่ได้เข้าวัดเลย และคนในวัดผมก็ไม่รู้จัก​

ใคร นอกจากหลวงพ่อองค์เดียว เมื่อรู้ว่ามีของดีจึงแนะนำไป ทราบว่า ทั้งพระนางพญาฯ ​

พระสมเด็จฯ ตะกรุด และปลัดขิก ของหลวงพ่อแม้น หมดไม่มีเหลือแล้ว
การจะไปวัดหรือไปหาครูบาอาจารย์ท่านใด บางครั้งก็ต้องดูจริตของผู้ที่เราไป​

พบด้วยว่าเป็นเช่นใด จะได้เตรียมตัวเตรียมใจ มิฉะนั้นเราก็จะเกิดทุกข์จากโมหะ เมื่อ​

ครั้งหลวงพ่อคูณ เป็นที่รู้จักกันใหม่ๆ ผู้ที่ไปพบก็รับกันไม่ได้ ครั้นวันเวลาผ่านไปก็เข้า​

ใจว่า “กู” ของท่านหมายถึง “ ผม” หรือ “อาตมา” “ มึง” ของท่าน หมายถึง “โยม” หรือ ​

“ท่าน” ก็กลายเป็นว่าหลวงพ่อคูณพูด กู มึง เพราะที่สุดในโลกไป
ผมเองก็เคยกระเจิงออกจากวัดดังชายทะเล ขับรถไปเกือบ ๒๐๐ กิโลฯ เพื่อ​

เอาชานหมาก ๙ คำมาผสมพระตามคำสั่ง กลับโดนผรุสวาท “กูไม่ให้มึง ชานหมากใคร​

เค้าให้กันง่ายๆ กูให้มึง กูกินลงท้องดีกว่า” ผมโกรธมาหลายปี ไม่เคยเหยียบวัดนั้นอีก​

เลย พร้อมกับเสียงบ่นตามหลังมา “ครูบาอาจารย์มันยังโกรธ” อัตตาในตัวผมสวนกลับ​

ไปว่า “ไม่ใช่อาจารย์กู” ขนาดหลวงตามหาบัว ชานหมากผมยังง้างออกจากปากท่านได้ ​

แล้วนี่เป็นใคร พระก็ทำให้ฟรีๆ
ผมโกรธมาหลายปี จริตของคนไม่เหมือนกัน คิดได้อย่างนี้ ความโกรธก็คลาย
หลวงพ่อบุญมี โชติปาโล วัดสระประสานสุข อุบลราชธานี ก็เคยทำให้ผู้ที่เข้า​

นมัสการต้องผวา ด้วยคำตำหนิต่างๆนานา ถ้าเราเข้าใจว่าท่านสร้างเกราะป้องกันตัว ​

ไม่ให้คนจำนวนมากมารบกวน เพื่อเอาเวลามาปฏิบัติธรรม เราก็จะสบายใจ
รณธรรม ธาราพันธ์ เคยเล่าให้ฟังว่า มีหนุ่มโคราช ศิษย์หลวงพ่อพุธ ฐานิโย ​

ผ่านไปเมืองอุบลฯ ก็แวะนมัสการหลวงพ่อบุญมี พ่อเงยหน้าหลังจากกราบท่านก็เจอ​

ของแข็ง ลอยมากระทบหัว ท่ามกลางความงุนงงของเจ้าตัว ผลก็แตกซิครับ เมื่อกลับ​

ไปโคราชก็ไปฟ้องหลวงพ่อพุธ เมื่อท่านตรวจแล้วก็ทราบว่าหนุ่มนั้นชะตาขาด หลวง​

พ่อบุญมีท่านทราบ ก็เลยแก้เคล็ดให้ อย่างนี้ก็คงโกรธกันไม่ลง ถ้าเป็นผมคงกลับไปให้​

ท่านปาหัวอีกสักที เผื่อจะได้หายโง่หายบ้าเสียบ้าง
เรื่องของหลวงพ่อบุญมี โชติปาโล มี “ช็อตเด็ด” อีกมากฝากท่านอาจารย์ใหญ่​

อำพล เจน คนเมืองอุบลฯ ถ้านึกออกก็เขียนเล่าให้แฟนๆอ่านสักที
เรื่องปากนี่ต้องยกให้หลวงปู่เมฆท่านละ กับวลีอมตะ “ของดีกูไม่มี กูมีแต่ค. .” ​

ยังจำติดแน่นสองหู ไม่ได้ทะลุไปไหน คิดถึงทีไร ก็อมยิ้มทุกทีไป
เรื่องเป่าหัวในงานพุทธาภิเษก ที่เคยเขียนถึง หลวงปู่เมฆท่านจะไม่เป่าให้ใคร​

เด็ดขาด จนกว่าจะเสร็จพิธี นั่นแหละค่อยมาเป่ากันท่านว่า “เจ้าภาพเขาจัดพิธีต้องลง​

ทุน ใช้เงินทองมากมาย เขาไว้ใจเรามาร่วมพิธี เราต้องทำให้เขาก่อน เอาพลังที่เตรียม​

มาใส่ในวัตถุมงคล ให้สมกับที่เขาไว้ใจเรา” จึงน่ายินดี ใครที่มีวัตถุมงคลที่หลวงปู่เมฆ​

เข้าร่วมพิธี ต้องมีพลังขลังของท่านอยู่เต็มเปี่ยมแน่นนอน
พิธีพุทธาภิเษกครั้งสุดท้ายที่หลวงปู่เมฆ เข้าร่วมคือพิธีที่วัดดวงแข ซึ่งท่าน​

กับหลวงปู่วิเวียนรักใคร่นับถือกัน หลวงปู่ต้องนั่งรถเข็นเพราะกำลังอยู่ในช่วงอาพาธ ​

เมื่อวันที่ ๒๕ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๓๔ เป็นพิธีใหญ่ มีคณาจารย์ ๖๐ รูป ซึ่งระบือนามใน​

ยุคนั้น ร่วมนั่งปรก ในพิธีครั้งนั้นหลวงปู่ได้ออกจากพิธีเป็นรูปสุดท้าย เรียกว่าเสกทิ้ง​

ทวนกันละ ใครมีพระรุ่นนี้อยู่ในครอบครอง รับรองว่าดีแน่
เมื่อปี ๒๕๓๐ หลังจากกลับจากร่วมพิธีพุทธาภิเษกที่วัดบวรนิเวศน์ฯ หลวงปู่​

เมฆสั่งให้ตามลูกศิษย์ผู้หนึ่งมาพบทันที เมื่อลูกศิษย์ผู้นั้นมาพบ หลวงปู่เปิดฉากทันที
“ต่อไปนี้มึงไม่ต้องทำพระมาให้กูอีกแล้ว” “ทำไมละหลวงปู่” ถามงงๆ
“มึงไม่ไว้ใจกู เอาพระของกูไปเข้าพิธีที่วัดบวรฯทำไม?” “หลวงปู่รู้?”
“เออซิวะ ของๆกูทำไมกูจะไม่รู้” ของที่อยู่ในพิธีคลุมผ้าขาวไว้ เป็นเหรียญรูป​

เหมือนหลวงปู่เมฆ ด้านหลังเป็นรูปฤาษี ผู้สร้างปรารถนาดีเพื่อเพิ่มความเข้มขลัง จึง​

นำไปฝากพิธี นี่แหละเสือที่ไม่ยอมขอเนื้อใครกิน แต่ยอมสละเนื้อของตัวให้
หลวงพ่อสวัสดิ์ แห่งสำนักเม้าสุขา ชลบุรี ท่านจะปฏิเสธทุกครั้ง ที่มีผู้มาขอให้​

ท่าน “ประสิทธิ์” วัตถุมงคลของท่าน ที่บูชามา “ของทุกอย่างได้ทำมาอย่างดีแล้ว ถ้าไม่​

เชื่อใจกัน ไม่ต้องเอาไป” อหังการเสียไม่มี
มีหลายท่านสงสัยเรื่องสรรพคุณของ “ไม้เขยตาย” ซึ่งมีอยู่หลายตำนาน ตาม​

แต่ละท้องถิ่นก็เล่าๆ ต่อกันมา แต่ก็คล้ายๆกัน ทางแม่กลองเรียก “ ไม้เขยตาย แม่ยาย​

เป็น”
แต่หลวงปู่เมฆท่านเรียก “ ไม้เขยตาย แม่ยายตอแหล” ท่านเล่าว่า แม่ยายกับ​

ลูกเขย ออกไปทำนา ระหว่างทางลูกเขยถูกงูเห่ากัด พิษเข้าหัวใจเลยตาย แม่ยายจะ​

แบกศพลูกเขยกลับบ้านไม่ไหวเลยตัดกิ่งไม้ที่อยู่บริเวณนั้น มาคลุมศพลูกเขยไว้ ​

แล้วกลับบ้านไปตามคนมาช่วยเอาศพลูกเขยกลับบ้าน ยางกิ่งไม้ที่แม่ยายตัดคลุมศพ​

ลูกเขย ก็ไหลเข้าปากลูกเขย ผลลูกเขยก็กลับฟื้นขึ้นมา แม่ยายเมื่อตามคนมาช่วยก็นั่ง​

เกวียนมา แต่พอมาถึงเห็นลูกเขยฟื้น ชาวบ้านเลยหาว่าแม่ยายโกหก เลยเรียกไม้นั้นว่า ​

“ ไม้เขยตาย แม่ยายตอแล” นี่ถ้าเป็นแม่ยายบางคน คงถูกบีบคอเป็นของแถม ให้แน่ใจ​

ว่าตายแน่ๆ ก่อนเอาไม้มาคลุม !
งูกลัวไม้เขยตายจริงหรือไม่ ? ยางไม้เขยตายทำให้คนที่ถูกงูกัดตายฟื้นขึ้นมา​

ได้จริงไม่? คงไม่กล้าชี้ชัด แต่คนรุ่นเก่าแถวบ้านผมเมื่อออกนาต่างห้อยปลัดขิกของ​

หลวงปู่เมฆกันเป็นพวง ไม่เว้นแม้แต่ผู้หญิง ก็ไม่เห็นงูมาตอแย ขนาดเป็นฤดูงูผสม​

พันธุ์วางไข่ ซึ่งเป็นช่วงที่งูดุที่สุด เมื่อเห็นรูปหลวงปู่เมฆ นั่งบนงู ไม่ใช่ท่านเกิดปี​

มะโรงนะครับ แต่เป็นความหมายว่า ท่านเป็น “ผู้สยบงู”
งานประจำปีนมัสการหลวงปู่เมฆ เมื่อปีที่แล้วคุณเรณู ฮิรายาม่า สาวไทยชาว​

เมืองพิจิตร แต่งงานกับหนุ่มคริสเตียนชาวญี่ปุ่น พักอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่น ได้มาบนขอลูก​

กับหลวงปู่เมฆ งานปีนี้คุณเรณู ได้กลับมาอีกครั้งกับทายาทที่อยู่ในครรภ์ พร้อมด้วย​

โชคดีสองชั้น เมื่อตอนตั้งท้องใหม่ๆปรากฏว่าเป็นท้องนอกมดลูก ซึ่งเด็กในท้องไม่มี​

โอกาสรอด คุณเรณูได้ฝนปลัดขิกไม้เขยตายที่ท่านอาจารย์ศักดิ์สิทธิ์สร้าง มอบให้ไป ​

กินกับน้ำ ผลคือเด็กได้เคลื่อนกลับเข้าไปอยู่ในมดลูก สร้างความแปลกใจให้กับคณะ​

แพทย์ชาวญี่ปุ่น ทุกวันนี้สามีชาวญี่ปุ่นของคุณเรณู ห้อยเหรียญหลวงปู่เมฆอย่างเต็ม​

ภาคภูมิลืมไม้กางเขนไปเลย
ท่านอาจารย์ศักดิ์สิทธิ์บอกว่าเป็นเพราะบารมี ของหลวงปู่เมฆ เพราะท่านจะ​

ทำอะไรก็ขอบารมีของหลวงปู่ทุกครั้ง หลวงปู่สั่งไว้ว่า “ถ้าจะนึกถึงกูให้จุดธูป ๕ ดอก ​

ถ้าจะบนให้จุดธูป ๙ ดอก แค่มึงนึกถึงกู เรียก “ปู่” ก็จะสำเร็จ รูปของกู ของๆกูไม่ต้อง​

เสกไม่ต้องทำก็สำเร็จแล้ว”

เรื่องนี้จะเป็นด้วยสรรพคุณของไม้เขยตาย หรือด้วยพลังบารมีของหลวงปู่​

เมฆ แม้วิทยาการจะก้าวหน้าแต่หลายๆสิ่งที่เกิดขึ้น ก็ยากที่จะหาเหตุผลทางวิทยา​

ศาสตร์มาอธิบาย
หลวงปู่เมฆเคยกล่าวว่า “กูยังไม่ตาย กูยังไม่ไปไหน พวกมึงเตรียมสถานที่ไว้ให้​

กูแล้วกูจะมา” ในงานประจำปีของหลวงปู่มีศิษย์มากราบนมัสการมากมาย ท่าน​

อาจารย์อ้วนทั้งเป่า ทั้งรักษาผู้คนไม่หวาดไหว ซึ่งก็จะราบรื่นกว่าปกติ แสดงว่าในช่วง​

งานหลวงปู่ท่านมาอยู่ด้วย
เมื่อครั้งที่ชายแดนด้านตะวันออกกำลังร้อนระอุ วันหนึ่งก็มีบรรดาทหารพราน ​

พากันมาที่วัด เพื่อขอนมัสการหลวงปู่เมฆ บรรดาทหารพรานต่างโชว์ปลัดขิกของ​

หลวงปู่ บอกว่าเพิ่งรอดตายมาจากระเบิดหลังจากที่รับปลัดขิกจากมือหลวงปู่ไม่กี่​

ชั่วโมง ต่างอ้างว่าหลวงปู่ไปแจก ถึงสนามรบที่ตาพระยาเมื่อตรวจวันเวลาที่เหล่า​

ทหารอ้างแล้ว เป็นที่ฮือฮา ปรากฏว่าหลวงปู่นอนอาพาธอยู่ที่กุฏิ !
เรื่องนี้หลวงปู่ได้แต่หัวเราะฮึๆ ก็แปลกดีนะ
หลวงปู่เมฆนับถือหลวงพ่อปาน วัดบางนมโค มาตั้งแต่บวชครั้งแรก ท่านจึงแวะ​

เวียนไปมาหาสู่เสมอ แม้เมื่อสึกออกมาก็ยัง ไปมาหาสู่อยู่ ท่านจึงสนิทสนมกับทางวัด​

บางนมโค และแถบคลองบางบาล เมื่อกลับมาบวชอีกครั้ง ท่านจึงมีลูกศิษย์เป็นคน​

แถบคลองบางบาล อยู่หลายรูป เช่น ท่านพระอาจารย์สมศักดิ์ เจ้าอาวาสวัดปากแพรก ​

จังหวัดระยองก็เป็นศิษย์อีกรูปหนี่ง
หลวงปู่เมฆได้พบอาจารย์ศักดิ์สิทธิ์ เมื่อครั้งเป็นสามเณรอยู่กับท่านอาจารย์สม​

ศักดิ์ จึงชวนมาอยู่ด้วย แล้วถ่ายทอดสรรพวิชาให้ ท่านอาจารย์ศักดิ์สิทธิ์ มีศักดิ์เป็น​

หลานหลวงพ่อเมี้ยน วัดโพธิ์กบเจา ท่านอาจารย์อ้วนจึงเป็นสายใยที่ทอดระหว่างวัด​

ลำกระดาน กับย่านคลองบางบาล
หลวงพ่อเมี้ยนท่านนับถือหลวงปู่เมฆ ท่านรู้จักกันตั้งแต่หลวงปู่ยังครองเพศ​

ฆารวาส ในฐานะผู้เรืองเวท เมื่ออาจารย์อ้วนกลับบางบาลครั้งใด ท่านมักจะฝากกราบ​

นมัสการหลวงปู่เมฆเสมอๆ
ครั้งหนึ่งหลวงพ่อเมี้ยนสั่งให้อาจารย์อ้วนเอาของที่ท่านขอหลวงปู่เมฆไว้มาให้​

ด้วย ถ้าจะกลับมาที่บางบาลครั้งต่อไป ท่านอาจารย์อ้วนก็นำของที่หลวงปู่เมฆให้เอา​

ไปถวาย หลวงพ่อเมี้ยนสั่นหัว “ไม่ใช่อันนี้ บอกหลวงตาเมฆด้วย” ท่านอาจารย์อ้วนก็​

นำความไปบอกหลวงปู่เมฆ “อ้ายนี่มันพิเรนท์ มันจะเอาปลัดขิกไปกัดกัน” หลวงปู่​

เมฆบ่น ผมเองก็ไม่รู้ว่าหลวงพ่อเมี้ยนท่านจะเอาปลัดขิกไปกัดกันอีท่าไหน แต่ก็พอรู้ว่า​

ผู้ทรงวิชาท่านมักมีของเล่นแปลกๆเสมอ ก็หลวงพ่อเมี้ยนนี่แหละที่หลวงปู่เมฆเคย​

ประกาศว่า “ในแถบคลองบางบาล กูยกให้อ้ายเมี้ยนมันคนเดียว”
วัตถุมงคลของหลวงปู่เมฆเริ่มออกมาตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๕๒๔ เป็นเหรียญเสมาใหญ่​

เสกเสาร์ ๕ รุ่นบูชาครู ด้านหน้าเป็นรูปหลวงปู่นิด กุสุโล วัดสะพาน พระอาจารย์ของ​

ท่านสำหรับพระเครื่องที่ออกที่วัดลำกระดาน เป็นเหรียญ นับเนื่องได้ ๙ รุ่น รูปหล่อ​

ลอยองค์ ๒ รุ่น ล็อคเก็ต ๒ รุ่น นอกนั้นเป็นของที่ขอบารมีสร้าง มีทั้งสร้างล้อพิมพ์ของ​

วัด และสร้างขึ้นใหม่ ให้ดูที่โค๊ดเป็นสำคัญ ทางวัดจะใช้ “อุ” กับ “มะ” นอกนั้นไม่ใช่ครับ
เมื่อเสี่ยแหยคนดังต้องจบชีวิตด้วยระเบิดรีโมท กำนันแดง เมืองจันทบุรีได้​

มากราบขอของดีจากหลวงปู่เมฆ หลวงปู่ดูแล้วบอก “เอ็งนี่มันไม่ธรรมดา” ท่านได้ให้​

เหรียญสี่เหลี่ยมรุ่นปีพิเศษปี ๒๕๒๙ ไป ก็เหรียญที่ผมเคยบอกว่าทดลองยิงแล้วลูกปืน​

ไหลออกทางปากกระบอกปืน ท่านบอกกับกำนันแดงว่า “กันรีโมทได้” หลังจากหลวงปู่​

ละสังขารได้ ๒ ปี กำนันแดงก็โดนระเบิดรีโมทเหมือนเสี่ยแหย แต่ที่ไม่เหมือนคือกำนัน​

แดงแค่กระดูกเข่าแตกเอง
เหรียญรุ่นนี้เป็นรุ่นพิเศษ ทั้งการเสกการสร้าง หลวงปู่ตั้งใจเสกเป็นพิเศษ จึงมี​

ประสบการณ์ “ขลัง”มาก ท่านบอกเอาไว้ป้องกันตัวไม่ใช่ให้ไปเป็นนักเลง ท่านจึงสั่งให้​

เก็บเหรียญรุ่นนี้ไว้จำนวนหนึ่ง ให้นำออกมาเมื่อจำเป็น
พระเครื่องของหลวงปู่เมฆ มีประสบการณ์ “ขลัง” ทุกรุ่นท่านจึงเป็นขวัญใจของ​

ทหารรั้วของชาติในยุคนั้น เมื่อวันงานประจำปีที่ผ่านมา มีทหารลูกศิษย์ของหลวงปู่ มา​

เล่าให้ฟัง บ้านโดนยิงด้วยปืนบาซูก้า บ้านนะพัง อะไรจะไปต้านไหว แต่คนนี่ซิยังเดิน​

ป๋อมาคุยให้ฟุ้งว่ารอดเพราะอะไรเป็นรูปเหมือนลอยองค์ รุ่นที่ ๒ พร้อมยกนิ้วหัวแม่​

โป้งให้ “ผมละเชื่อเลย”
ปีพ.ศ.๒๕๒๓ มีหนังสือพระฉบับหนึ่งมาขออนุญาตหลวงปู่ สร้างเหรียญเสมารุ่น​

ไตรมาส วัตถุประสงค์ เพื่อให้ท่านแจก แต่เมื่อเสกเสร็จครบไตรมาส กลับจะออก​

จำหน่าย ท่านเห็นผิดคำพูดจึงสั่งให้ยึดเหรียญรุ่นนี้ แล้วนำไปฝังไว้ที่หลุมลูกนิมิตหลุม​

เอกกลางพระอุโบสถ ท่านบอก “ไม่รักษาสัจจะ กูไม่ใช่พ่อค้า” วัตถุมงคลของท่านจะ​

หนักไปในทางแจก จึงขลังนัก
มีช่วงปีใหม่ผมได้ไปศูนย์บูชาวัตถุมงคล ที่วัดใหญ่แห่งหนึ่ง เห็นกองวัตถุมงคล ​

บรรจุภัณฑ์สวยงาม ที่สะดุดตาคือแถบ “บาร์โค้ด” ที่ติดอยู่ ใจคิดทุกวันนี้วัตถุมงคล​

กลายเป็นสินค้า เหมือนที่ขายตามห้างไปแล้วหรือนี่ ไม่ได้คิดว่าเป็นความทันสมัยอะไร​

หรอกครับ อีกหน่อยมิต้องมี ISO. ควบคุมการผลิต รับรองมาตรฐาน กันเสียแล้วหรือนี่ ​

ต่อไปเราคงจะได้เห็นมีผู้ร้องเรียน ฟ้องศาลว่า “สินค้าไม่ได้คุณภาพ” เหมือนที่โฆษณาไว้ ​

“รุ่นนี้มีแล้วรวย” คนเอาไปใช้ไม่เห็นรวยแต่คนสร้างรวยเอารวยเอา
อย่าทำเป็นเล่นไปนะครับ ก็ขนาดทุกวันนี้เรื่องรูปลักษณ์ ก็ยังฟ้องร้องเรื่อง​

ละเมิดลิขสิทธิ์กัน
เมื่อวันที่ ๘ ธันวาคม ที่ผ่านมา พระครูสุวรรณพัฒนกิจ (ขุนทอง สฺจจาโร) ท่าน​

ได้สั่งให้เปิดกรุที่หลุมลูกนิมิตนำเหรียญเสมาเล็กออกมา และยังสั่งให้เปิดกำปั่นเหล็กที่​

เก็บเหรียญสี่เหลี่ยมรุ่นพิเศษ และเหรียญรูปไข่ ด้านหน้าพระพุทธชินราช ด้านหลังรูป​

หลวงปู่ ออกมาให้พระอาจารย์ศักดิ์สิทธิ์ เพื่อมอบให้กับผู้ที่รับเป็นเจ้าภาพ ในงานพิธี​

บรรจุสังขารของหลวงปู่ ณ มณฑปที่สร้างเสร็จแล้ว
งานเริ่มตั้งแต่วันที่ ๑๑-๑๔ พฤษภาคม ๒๕๔๙ มีพระแจงมาติกา ๕๐๐ รูป นับ​

ว่ายิ่งใหญ่สมกับที่หลวงปู่ได้สร้างคุณประโยชน์ไว้มากมาย ซึ่งงานนี้ต้องใช้ปัจจัย​

จำนวนมาก จึงต้องบอกบุญหาเจ้าภาพ
สำหรับท่านที่รับเป็นเจ้าภาพบริจาค ๑,๐๐๐ บาท จะได้รับเหรียญ ๔ เหลี่ยม ​

รุ่นพิเศษปี ๒๕๒๙ อันลือลั่น ๑ เหรียญ
ท่านที่รับเป็นเจ้าภาพบริจาค ๕๐๐ บาท รับเหรียญเสมาปี ๒๕๒๗ หรือ​

เหรียญพระชินราช ปี ๒๕๓๑ เหรียญใดเหรียญหนึ่ง
ติดต่อบริจาคได้ที่พระอาจารย์ศักดิ์สิทธิ์ ถาวรคุโณ หรือกรรมการทุนนิธิหลวงปู่​

เมฆ โทร. ๐-๒๙๙๓-๐๐๓๖ สำหรับท่านที่เคยสอบถาม วัตถุมงคล “ ธนบดีคุ้มทรัพย์ ​

สาลิกาป้อนเหยื่อ” ที่ผสมผงสาลิกาทิพย์สุวรรณ ก็ออกให้บูชาแล้วครับ นัยว่ามี​

ประสบการณ์ด้านค้าขายดี
สมาชิกชาวสวนขลัง รีบไขว่คว้ามาเถอะครับของดีของแท้ ที่ไม่ต้องกังขาว่า “​

เงินของเราก็เป็นเงินแท้ๆ แต่ไหงได้ของปลอมมาหว่า” นอกจากนั้นเรายังได้ผลบุญ​

จากการบริจาคครั้งนี้ด้วย
และผมก็มีข่าวดีอีกครั้งท่านพระอาจารย์ศักดิ์สิทธิ์ ท่านได้เมตตามอบ “ข้าว​

ยอดฉัตรมหามงคล ” ทอง เพิ่ม พูน ประหยัด ในพิธีพุทธาภิเษกวัตถุมงคลรุ่นยอดขุนพล ​

ผ่านการเสกจากหลวงพ่อทองฯ วัดลำกระดาน หลวงพ่อเพิ่มฯ วัดป้อมแก้ว หลวงพ่อ​

พูนฯ วัดบ้านแพน หลวงพ่อ ประหยัดฯ วัดลำกระดาน ข้าวยอดฉัตรนี้เป็นโภคทรัพย์​

ครับ มีไว้ติดบ้านติดตัวดีแน่ อย่าช้าครับ
กติกาเดิม ส่งจดหมายมาที่ผม กฤปาจารย์ ๖๕/๑ หมู่๑๑ ต.ลำลูกกา อ.ลำ​

ลูกกา จ.ปทุมธานี ๑๒๑๕๐ และอย่าลืมสอดซองเขียนที่อยู่ของตัวท่านเอง ติดแสตมป์ ๓ ​

บาท นะครับไม่ใช่ ๒ บาท มิฉะนั้นผมถูกปรับ และกรุณาอย่ายัดซองมาหลายๆซอง ​

น้ำหนักเกินผมถูกปรับอีก และขอความกรุณาอย่าใช้ซองของทางราชการเลยครับ ​

เบียดบังของหลวงบาปครับ...



http://www.suankhung.com
​

 

ปลัดขิกไม้เขยตาย ของหลวงปู่เมฆ สุดยอดๆมากๆ

 

ปลัดขิกของท่านดีจริงๆครับ

 

*-* หลวงปู่เมฆท่านเป็นพระดีและมีอาคมขลังมากครับ ขออนุโมทนาด้วยครับ *-* thaiput007@hotmail.com

 

เป็นบุญครับได้บูชาปลัดขิกท่านมาตัวหนึ่งเห็นแล้วชอบครับไม่มีจารอัขระแต่สวยด้านคุณค่าของวัตถุร้านตลาดละแวกนั้นและละแวกใกล้เคียง จะชอบมาขอบูชาปลัดขิกของท่าน
เค้าว่าค้าขายดี ราคาค่าปลัดขิกผมไม่ทราบว่าเท่าไหร่นะครับ แต่ที่อ่านมาเค้าบอกว่า
ใส่ซองทำบุญเท่าไหร่ก็ได้ ท่านก็จะหยิบให้กำมือนึงเลย สภาพกุฏิท่านเก่าทรุดโทรมมาก
ที่ใต้ถุนกุฏิมีชาวบ้านกลุ่มนึงช่วยกันเหลาไม้ไว้ทำปลัดขิก โดยปลัดฯของท่านใช้ "ไม้เขยตาย" ทำครับ
ลักษณะของปลัดขิกของท่าน "ไม่สวย" แกะง่ายๆ งานหยาบๆ ไม่มีการลงอักขระแต่อย่างใด
ท่านบอกว่า"การลงอักขระที่กระจู๋เป็นการไม่สมควร " ชอบมากครับคำๆนี้

 

โชคดีพ่อผมเคยบวชวัดลำกระดาน ได้ปลัดขิกเป็นถุงเลย