หลวงปู่มั่น ภูริทัตตเถระ...ต้อนรับแขกเทวดา

<CENTER><BIG> หลวงปู่มั่น ภูริทัตตเถระต้อนรับแขกเทวดา</BIG></CENTER><CENTER><BIG></BIG></CENTER><CENTER><BIG>คัดลอกจากรำลึกวันวาน เขียนโดยหลวงตาทองคำ จารุวัณโณ</BIG></CENTER>
<BIG>เรื่องมีอยู่ว่าประมาณหนึ่งถึงสองทุ่มของคืนวันหนึ่งกลางฤดูหนาว ปี พ.ศ ๒๔๙๐ ที่วัดป่าหนองผือนาใน จ.สกลนคร พระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถระ กำลังให้โอวาท แก่สานุศิษย์ทั้งใหม่และเก่าอยู่ ทันใดนั้นเองท่านก็หยุดไปครู่หนึ่ง กั้นหายใจอึดหนึ่ง และก้มหน้าลงนิดๆ พอเงยหน้าขึ้นมาท่านก็โบกมือเป็นทำนองว่าให้ทุกคนออกไป พร้อมทั้งพูดว่า "เลิกกันก่อน" </BIG>
<BIG></BIG>
<BIG>ซึ่งปกติเหตุการณ์ลักษณะนี้มีไม่บ่อยหนัก ศิษย์ทั้งหลายจึงงง และนั่งเฉยอยู่ ท่านพระอาจารย์จึงพูดย้ำอีกว่า "บอกเลิกกันไม่รู้ภาษาหรือ" ศิษย์ทั้งหลายจึงได้เลิกและแยกย้ายกันกลับที่พักโดยไม่ได้คิดอะไร อาจารย์สั่งให้เลิกก็เลิก ท่านได้สั่งหลวงตาทองคำ จารุวัณโณ (ขณะนั้นยังเป็นสามเณรอยู่) ให้รีบเก็บของเข้าที่ เสร็จแล้วให้กลับกุฏิ แต่ก็มีภิกษุบางรูปเฉลียวใจ พอกลับถึงกุฏิของตนเองแล้วไม่ยอมนอน แต่รอที่กุฏิของตนพอสมควรก่อนแล้วค่อยย้อนกลับมาแอบมองที่กุฏิของท่านพระอาจารย์ และได้เห็นกุฏิท่านสว่างไสวไปหมด คิดว่าไฟไหม้กุฏิท่าน แต่ดูไปแล้วก็ไม่ใช่แสงของเปลวไฟ กลับเป็นแสงใสนวล ๆ คล้าย ๆ ปุยสำลีแต่ใส ดูตั้งนานไม่เห็นมีอะไรเกิดขึ้นก็เลยกลับกุฏิ </BIG>



<CENTER></CENTER>
<BIG>วันรุ่งขึ้น ท่านพระอาจารย์ก็ตื่นขึ้นมาทำสรีรกิจตามปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พอตกค่ำท่านก็ให้โอวาทโดยแสดงเรื่อง ธรรมอันคุ้มครองโลก ที่สมเด็จกรมพระยาวชิรญาณวโรรส ให้ชื่อว่า โลกบาลธรรม วันนั้นดูท่านอธิบายเรื่องนี้เป็นพิเศษถึง ๒ ชั่วโมง ท่านพระอาจารย์ยกตัวอย่างกรณีขอท่านพระมหากัสสปะ ที่พระพุทธเจ้าประท่านอุปสมบทเป็นกรณีพิเศษว่า "ดูก่อนกัสสปะ เธอจงเข้าไปตั้งความละอายและความเกรงกลัว (เคารพ) ในเพื่อนพรหมจรรย์ทั้งเก่าและใหม่" ตอนสุดท้ายท่านพระอาจารย์มั่นแสดงอานิสงส์ว่า ผู้ใดตั้งอยู่ในหิริและโอตตัปปะ ผู้นั้นจะเป็นที่รักของมนุษย์ เทพ พรหม ทั้งหลาย และจะเป็นผู้มีอายุยืนด้วย เหมือนท่านพระมหากัสสปะ พอได้เวลาอันสมควรท่านก็หยุดเทศนา ศิษย์ทั้งหมดก็กลับที่พัก

คืนนั้นผู้ที่เข้าเวรดูแลท่านประกอบด้วย หลวงตาทองคำ พระอาจารย์วัน อุตโม พระอาจารย์หล้า เขมปัตโต ขณะอยู่กุฏิท่าน พระอาจารย์เมตตาเล่าเรื่องเกี่ยวกับธรรมอันคุ้มครองโลกให้ผู้เข้าเวรฟังเพิ่มเติมว่า เมื่อคืนวานนี้มีเทพตนหนึ่งชื่อปัญจสิกขะ มาบอกว่า"วันนี้จะมีเทพจากชั้นดาวดึงส์มาฟังธรรมจากท่าน ขอนิมนต์ท่านเตรียมตัวรับแขกเทวา" พอท่านพระอาจารย์กำหนดได้ก็ถึงให้พระลูกศิษย์ทั้งหลายออกไปทันที เพราะพวกนี้จะมาตามกำหนด ถ้าเลยกำหนดเขาจะไม่รอ ท่านว่า

เทวดาพวกนี้มีประมาณ 500,000 ตน พึ่งจากมนุษยโลกจากเมืองไทยไป สามเณรทองคำ (ตอนนั้น) คิดสงสัยว่าวัดป่าหนองผือมีพ้นที่แค่นี้ จะรับเทวดาทั้งหมดไหวหรือ แค่ 200 ตนก็คงเต็มวัดแล้ว ท่านพระอาจารย์จึงเล่าขึ้นว่าพวกนี้มีกายเป็นทิพย์ ที่ไหมมีช่องว่างอากาศ จะมีปรากฎรูปแผ่นดิน ต้นไม้ ภูเขา เทวดามีเท่าไรก็บรรจุได้หมด ไม่มีคำว่าเต็ม

ท่านพระอาจารย์กำหนดถามว่า "พวกท่านต้องการฟังธรรมและมีวัตถุประสงค์อะไร" </BIG>
<BIG></BIG>
<BIG>เขาตอบว่า "อยากฟังสุกกธมมสูตร มีวัตถุประสงค์เพื่อจะได้เสวยทิพยสมบัตินานๆ เพราะเทพบางพวกทำบุญน้อยจึงต้องมาฟังธรรมอันนี้เพื่อจะได้อยู่สวรรค์นานๆ" </BIG>
<BIG></BIG>
<BIG>ท่านพระอาจารย์เฉลียวใจว่า อะไรคือ สุกกธมมสูตร "พระสูตรนี้มีน้อยองค์นักที่จะแสดงให้เทพฟัง เว้นพระสัพพัญญู และพระอัครสาวกเท่านั้น" </BIG>
<BIG></BIG>
<BIG>พวกเทพว่าท่านกำหนดจิตพิจารณาเอาเองก็แล้วกัน ซึ่งเมือท่านพิจารณาก็ได้ความปรากฎขึ้นว่า "หิริโอตตัปปสัมปันนา ฯเปฯ สันโต สัปปุริสา โลเก เทวธัมมาติ วุจจเร" ท่านอุทานในใจว่า "อ๋อ เทวธรรมนี้เองคือ สุกกธมมสูตรของเทวา"

พอเริ่มจะเริ่มอธิบายก็มีเสียงแว่วมาว่า "เดี่ยวก่อน ข้าพเจ้าจะเตือนพวกเทพพวกนี้ก่อน เพราะเขาไม่เคยมาฟัง ยังไม่รู้ธรรมเนียม" ท่านกำหนดเห็นพระนางสุชาดานั่งเป็นประธาน ส่วนเสียงที่ปรากฎนั้น เป็นเสียงของท้าวสักกะที่คอยดูแลอยู่ด้านหลัง พอได้เวลาก็ได้ยินเสียงแว่วมาอีกว่า "พร้อมแล้ว"

ท่านพระอาจารย์ ก็เริ่มเทศน์อธิบายด้วยการกำหนดจิตพิจารณาเนื้อหาสาระแห่งธรรมเพียงพอแล้ว เมื่อสอนพอแล้วพวกเทพเข้าใจก็จะให้เสียงสาธุการ ถ้าไม่เข้าใจท่านก็จะอธิบายเพิ่ม เพราะเขาไม่ยอม ต้องว่ากันใหม่ ท่านบอก สอนเทพสบาย ไม่ยากเหมือนมนุษย์ สอนมนุษย์ต้องเปล่งเสียงดัง โวๆ เวๆ ลั่นไปหมด และเหนื่อย สอนบ่อยปานนั้นมนุษย์ยังเข้าใจยาก ท่านว่า สอนเทพสบายกว่า</BIG>

http://www.boonhome.net/modules.php?name=News&file=article&sid=13

 

อนุโมทนาสาธุด้วยค่ะ

เคยเห็นแต่ท่านเทพารักษ์นะค่ะ ตอนนั่งสมาธิเสร็จ เพื่ออ่านหนังสือ