หลวงปู่คำคนิงแสดงฤทธิ์กับหลวงพ่อปาน

เมื่อหลวงปู่คำคนิงเดินธุดงค์ผ่านเขตเชียงตุงในเขตป่าใหญ่เทือกเขาแห่งหนึ่งเป็นภูเขาคิน มีอุโมงค์พอที่จะเป็นที่พักพิงหลวงปู่ท่านจึงคิดในใจว่าจะเอาที่ตรงนี้เป็นที่ตายดดยจะไม่ให้ใครเห็นแม้แต่ซากศพของท่านเอง หลวงปู่ท่านได้อยู่มาถึงหนึ่งพรรษาหลังจากผ่านไปประมาณเดินห้าหรือเดือนหก หลวงพ่อปาน วัดบางนมโค อำเภอเสนา จังหวัดพระนครศรีอยุธยาได้พาคณะธุดงค์ผ่านมาในเขตเชียงตุง มาพบหลวงปู่คำคนิงในป่าลึก
ครั้นเมื่อพบกันหลวงพ่อปานก็พูดขึ้นว่า "เออ...นี้พระหรือคน"
หลวงปู่คำคนิงได้ยินก็เกิดโมโหเดือดดาลขึ้นมาทันที แล้วพูดขึ้นว่า " ไอ้พระนะมันอยู่ที่ไหน เฮ้ย..พระมันอยู่ที่ไหนวะ"
หลวงพ่อปานท่านก็ย้อนตอบว่า "อ้าว..ก็เห็นผมยาว ผ้าก็อีหรุปุปุสีเหลืองก็ไม่มี แล้วใครเขาจะรู้ว่าพระหรือคน"
หลวงปู่คำคนิงท่านก็ถามหลวงพ่อปานว่า " พระมันอยู่ที่ผมหรือวะ" หลวงพ่อปานตอบว่า ไม่ใช่
หลวงปู่คำคนิงท่านก็ถามหลวงพ่อว่า " พระมันอยู่ที่ผ้าเหลืองหรือวะ" หลวงพ่อปานตอบว่าไม่ใข่
หลวงปู่คำคนิงก็ถามอีกว่า " แล้วพระมันอยู่ที่ไหนเล่า"
หลวงพ่อปานท่านก็ตอบว่า " พระนะอยู่ที่ใจสะอาดนะซิ"
หลวงปู่คำคนิงท่านก็หันมาว่า " ถ้าอย่างนั้นมาถามทำไมล่ะว่าพระหรือคน"
หลวงพ่อปานท่านก็ตอบกลับไปว่า "เห็นผมเผ้ายาวรุงรังอย่างนั้นนี่ใครจะไปรู้เล่า"
หลวงปู่คำคนิงก็ยังไม่หายโมโหเลยว่า " ก็ในรเมื่อพระไม่ได้อยู่ที่ผม ไม่ได้อยู่ที่ผ้าแล้วมาถามทำไม ทำไมไม่ดูใจคน ได้พระบ้านพระเมือง พระกินข้าวขาวบ้านแบบนี้อวดดีมันจะต้องเห็นดีกัน"
หลวงปู่คำคนิงพูดจบ ท่านก็เลยหันไปคว้าเอาหวายอันยาวร่วมวา ขว้างผลุงไปตรงหน้าหลวงพ่อปาน อัศจรรย์เป็นที่สุด ไม้หายไปกลายเป็นงูตัวยาวใหญ่พุ่งฉกเข้าหากลุ่มพระธุดงค์หลวงพ่อปาน แตกฮือปลบฉากไปแอบอยู่ข้างหลังหลวงพ่อปานหมด ต่างก็แปลกใจไปตาม ๆ กันไม้ไหงกลายเป็นงูไปได้
หลวงพ่อปานท่านก็ก้มลงเก็บใบไม้ขึ้นมาเสกแล้วขว้างออกไป อัศจรรย์มากใบไม้ของหลวงพ่อปานก็กลายเป็นนกตัวใหญ่โฉบเอางูของหลวงปู่คำคนิงหายไปทั้ง งู และ นกใหญ่ พองูตกลงมาถึงพื้นดินงูนั้นกลายเป็นช้างใหญ่ ส่วนของปลวงพ่อปานก็กลายเป็นเสือต่อสู้กันต่างฝ่ายต่างก็บันดาลให้เป็นสัตว์ร้ายต่อสู้กันเต็มไปหมด ยังไมมีใครแพ้ ชนะ ต่างคนต่างบันดาลลมพายุฝนเข้ากระหน่ำกันจนทำให้ฝุ่นตลบไปหมดในบริเวณนั้น เวลาผ่านไปครึ่งค่อนวัน ก็หามีใครแพ้ชนะไม่ จนต่างฝ่ายต่างเหนื่อย อ่อนทำอะไรกันไม่ได้
ในที่สุด หลวงปู่คำคนิงและ หลวงพ่อปานต่างก็นั่งลงหัวเราะกันด้วยความขบขัน หลังจากนั้นหลวงปู่คำคนิงก็บอกคณะธุดงค์ของพ่อปานว่าข้าสองคนนี้เป็นเพื่อนกัน พระธุดงค์ลูกศิษย์หลวงพ่อปานก็เข้าไปราบหลวงปู่คำคนิง ท่านก้เอมาอลูบศรีษะพระทุกองค์ด้วยความเมตตา
หลวงพ่อปานก็บอกกับหลวงปู่คำคนิงว่าพระพวกนี้เขาอยากเห็นของจริงก็เลยพาเขามาให้เห็นเสีย พระพวกนี้เขาก็เป็นคนจริงเสียด้วย
หลวงปู่คำคนิงก็เลยบอกว่าข้านะไม่ได้เก่งอะไรหรอก อาจารย์แกเขาเก่งอยู่แล้ว เมื่อพูดจบหลวงพ่อปานก็บอกว่าตัวท่านเองไม่เก่งหรอกสู้หลวงปู่คำคนิงไม่ได้ต่างฝ่ายต่างไม่ยอม ผลสุดท้ายเป็นเพื่อนพักแรมไปด้วยกัน หลวงพ่อปานและคณะธุดงค์ได้พักอยู่กับหลวงปู่คำคนิงหลายวันพอสมควรจึงได้แยกย้ายจากกัน

 

ขอบคุณนะครับสำหรับ...ข้อมูลดีๆ.....ทราบมาว่า....หลวงปู่คำคนิง......ท่านสำเร็จอภิญญา....ไม่ธรรมดานะครับ....สาธุ.......

 

โอ่ว ดีมั๊กๆคับ ผมจะบวชเป็นหลวงพ่อให้ได้ในอนาคต *0*

 

อยากถามว่าคุณ มิกกิ เป็นคนที่ไหน ครับรู้เรื่องของหลวงปู่เยอะจัง