หนุ่มดัง ‘กอล์ฟ เบญจพล’ อาราธนา ‘พระนางพญา’ ติดคอ

<table id="Table9" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"><tbody> <tr> <td class="messageblack" align="left" valign="top" width="100%"> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody> <tr> <td valign="top"><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"> <tbody> <tr></tr> <tr> <td class="messageblack" align="left" valign="top"> “กอล์ฟ” เบญจพล เชยอรุณ จัดเป็นอีกหนึ่ง “ศิลปินขนานแท้” แถมอารมณ์ดีของวงการ “บันเทิงไทย” เพราะมีความสามารถบวกพรสวรรค์ที่เป็น “นักแสดง” ก็ทำได้ดีและเป็น “พิธีกร” รายการโทรทัศน์ก็ทำได้เยี่ยมแถม “ร้องเพลง” ก็เก่งระดับออกอัลบั้มมาแล้วเรียกว่า “เก่งครบเครื่อง” เรื่องบันเทิงไทยทั้งนี้ก็เพราะมี “สายเลือดศิลปิน” มาแต่เกิดเนื่องจากคุณพ่อ “เพิ่มพล เชยอรุณ” นอกจากเป็น “ผู้อำนวยการสร้างหนังไทย” ชื่อดังแล้วยังเป็น “ผู้กำกับการแสดง” ที่แฟนหนังไทยต่างยอมรับฝีมือด้านสร้างหนังไทย “ไม่เป็นรองใคร” ในยุคเดียวกันประกอบกับ “คุณพ่อ” ก็สะสม “พระเครื่อง” ไว้พอสมควรตามประสา “คนดัง” วงการบันเทิงไทยส่วนใหญ่มักจะเสาะหา “วัตถุมงคล” มาบูชาเป็นสิริมงคลแก่ตัวด้วยเหตุนี้ “หนุ่มอารมณ์ดี” อย่าง “กอล์ฟ- เบญจพล” ก็เลยได้สัมผัสกับการแขวน “วัตถุมงคล” มาตั้งแต่เด็กเพราะ “คุณพ่อและคุณแม่” รวมทั้ง “คุณตา” ปลูกฝังให้รู้จักการอาราธนา “พระเครื่อง” มาบูชาเพื่อเป็นสิริมงคลและหลังจากคุณพ่อ “เสียชีวิต” เพราะถูก “คนบาป” ทำการฆาตกรรม “กอล์ฟ-เบญจพล” จึงได้รับ “วัตถุมงคล” ที่ส่วนใหญ่เป็น “พระเครื่อง” เป็นมรดกตกทอดไปด้วยในตัว

และแม้การแขวน “พระเครื่อง” จะไม่สะดวกกับ “งานแสดง” แต่ “หนุ่มกอล์ฟ” ก็ไม่ละทิ้งจะ “ถอดออกจากคอ” ก็ต่อเมื่อถึงเวลา “เข้าฉากแสดง” พอเสร็จจากเข้าฉากก็จะนำมา “แขวนคอดุจเดิม” ชนิดจะเรียกว่ากลายเป็น “ความเคยชิน” ไปแล้วก็ได้ เช่นกันโดย “หนุ่มกอล์ฟ” เผยถึงการนำวัตถุมงคลมาแขวนคอได้น่าฟังไม่น้อยทีเดียว “สมัยที่ผมยังไม่เกิด คุณแม่เคยไป บนบาน “ขอลูก” กับหลวงพ่อโสธร ที่จังหวัดฉะเชิง เทรา แล้วก็ได้ตามที่ขอคือ “ตัวผมเอง” ดังนั้น พอผมเกิดมาได้เพียง 2-3 ขวบ คุณพ่อคุณแม่และคุณตาก็นำพระมาให้แขวนคอ จะด้วยเหตุผลอะไรนั้นตอนนั้นไม่ทราบ จะทราบแต่เพียงเมื่อผู้ใหญ่ให้แขวนก็จะต้องมีอะไรดี ส่วนจะดีแบบไหนก็ไม่ได้ถามเพราะเห็นพวกผู้ใหญ่แขวนพระกันทั้งนั้น กระทั่งโตขึ้นจึงรู้ว่าผู้ใหญ่ให้แขวนเพราะเชื่อว่าพระเครื่องเป็น “ของศักดิ์สิทธิ์” ที่สามารถช่วยคุ้มครองผู้ที่มีบูชาและศรัทธาได้

ต่อมาพอโตขึ้นเข้าเรียนชั้นมัธยมและ ต้องไปเล่นกีฬา กับเพื่อน ๆ จึงไม่สะดวกกับการแขวนพระเล่นกีฬาเพราะขณะวิ่ง สร้อยคอที่แขวนพระก็จะแกว่งไปมาทำให้รู้สึกรำคาญตอนหลังจึงเลิกแขวนไปนานเหมือนกัน กระทั่งเรียนจบพร้อมทำงานแล้วเป็นช่วงที่มีอายุเบญจเพสพอดี ประจวบกับคุณแม่ก็ชอบทำบุญตามวัดจึงรู้จักหลวงพ่อที่ดูดวงเก่ง หลวงพ่อก็ทำนายทายทักให้คุณแม่ฟังว่า “ลูกชาย” อายุครบเบญจเพสต้องพาไปทำบุญสะเดาะเคราะห์บ้างจะทำให้ชีวิตปราศจากเรื่องร้าย ๆ พร้อมแนะนำให้หาพระเครื่องมาแขวนคอด้วยเผื่อเจอเรื่องร้าย ๆ พระจะช่วยให้เบาลงก็เลยอาราธนาพระของคุณพ่อมาแขวนใหม่ ซึ่งพอนำมาแขวน ก็ดีหลายอย่างคือนอกจากทำให้สบายใจแล้วยังทำให้รู้จัก “ระวังตัวเอง” คือหากจะไปทำอะไรที่เป็นเรื่องไม่ดีก็จะรู้สึก “เกรงใจพระในคอ” ก็เลยทำเรื่องไม่ดีไม่เป็น ประกอบกับผมเป็นคนชอบทำบุญคือถ้ามีโอกาสก็จะไปทำบุญ “บริจาคโลงศพ” เป็นประจำเพราะได้ทำบุญแล้วทำให้จิตใจสบาย

ส่วน “ประสบการณ์” ขณะแขวนพระอยู่นั้นยังไม่เคยพบเรื่องรุนแรงอะไรเนื่องจากเป็นผู้ที่ “ระวังตัวเอง” มาแต่ไหนแต่ไรรวมทั้งขณะขับรถไปไหนมาไหน ก็จะขับพอประมาณไม่นิยมขับเร็วหรือขับแข่งกับใครจึงไม่ค่อยเจอเรื่องที่ไม่เป็นมงคล และถ้าถามว่าจะแขวนพระอีกนานไหมก็คงจะแขวนไปเรื่อย ๆ เพราะถือเป็นประเพณีของลูกผู้ชายไทยอีกอย่างปัจจุบันไม่ค่อยเห็น “คนรุ่นใหม่ไทย” โดยเฉพาะนักแสดง “รุ่นใหม่ ๆ” แขวนพระกันเลยทั้งที่เป็นเรื่องดีผมก็เลยขอแขวนเป็น “ตัวอย่างดี ๆ” สักคนไปด้วยในตัวพร้อมกับถือโอกาสนี้บอกกับเพื่อน ๆ น้อง ๆ “คนรุ่นใหม่” การแขวนพระนั้นเป็นเรื่องดีไม่ใช่เรื่องไม่ดีฉะนั้นอย่ารังเกียจที่จะแขวนพระกันเลยเพราะหาก “ไม่ดีจริง” แล้วคนยุคเก่า ๆ คงไม่นิยมกันหรอกและเมื่อ “แขวนพระ” แล้วก็ต้องรู้จัก “ทำความดี” ไปด้วยพระจึงจะช่วยให้ชีวิตดีขึ้นครับ”.



http://www.dailynews.co.th/

‘ภวันตุเม’​

</td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table></td></tr> <tr> <td class="messageblack" align="left" valign="top" width="100%"></td></tr></tbody></table>