สิ้นภพ-สิ้นชาติ : หลวงปู่สิม พุทฺธาจาโร

สิ้นภพ-สิ้นชาติ

พระญาณสิทธาจารย์ (หลวงปู่สิม พุทฺธาจาโร)

จากหนังสือ พุทธจารปูชา

โพสท์ในลานธรรมเสวนา หมวดชีวิตกับธรรมะ กระทู้ 12845 โดย: ตรงประเด็น 14 ก.ย. 47​

สิ้นภพ-สิ้นชาติ

“ ทางพระสอนให้ล่ะชั่ว ทำความดี แต่ไม่ให้ติดอยู่ในความดี ให้บำเพ็ญจิตให้ยิ่งขึ้น จนไม่ติดดีติดชั่ว จึงจะพ้นโลกนี้ไปได้ เพราะแม้คุณความดีจะส่งผลให้เป็นสุข ไปเกิดในสุคติโลกสวรรค์ เป็น เทพ อินทร์ พรหม ก็ตาม แต่เมื่อกำลังของกุศลกรรมความดีนั้นๆหมดลง ก็ย่อมต้องกลับเวียนว่ายตายเกิดอีก

ทางพระจึงสอนให้มุ่งภาวนา ทำจิตให้ รวม ระวัง ตั้งมั่น… ทำจิตให้มีปัญญารู้ตามความจริงด้วยตนเอง จนถอดถอนอุปาทานความยึดมั่นถือมั่นต่างๆออกเสีย จึงจะเป็นไปเพื่อความสิ้นภพสิ้นชาติ หมดทุกข์หมดยากโดยแท้จริง”

(จาก พุทธจารปูชา หน้า 33)

ยอดของบารมี

“เรื่องการภาวนา เป็นยอดของบารมีทั้งหลาย เป็นการเสริมสร้างกำลังใจ กำลังปัญญาให้เข้มแข็ง สามารถต่อสู้เอาชนะกิเลสน้อยใหญ่ได้

เมื่อไม่รู้จักภาวนา ก็ปล่อยให้พวกกิเลสเป็นเจ้านายผู้บงการการกระทำของตน ตนก็เลยเป็นทาสของกิเลส เป็นเหตุให้ทำกรรมไม่ดี สะท้อนเอาความทุกข์ยากมาสู่ตนเอง”

(จาก พุทธจารปูชา หน้า 33)

ความเพียร

“บนแผ่นดินนี้ผู้มีความเพียรไม่ท้อแท้อ่อนแอในดวงใจไม่ว่าจะทำอะไรย่อมสำเร็จได้ ............ดูตัวอย่างพระพุทธเจ้า.......เมื่อเห็นแล้วเราต้องตั้งความเพียรลงไป ภาวนาลงไป เมื่อยังไม่ตายจะไปถอยความเพียรก่อนไม่ได้ ให้มันตาย มนุษย์เผาไฟแล้วจึงค่อยถอย ถ้ามันยังไม่ตายเราจะไปถอยความเพียรไม่ได้”

(จาก พุทธจารปูชา หน้า 78)

ข่าวมรณกรรมของผู้อื่นและของเรา

“.ชีวิตของเรา ไม่เป็นของยั่งยืนเป็นของที่จะต้องตายลงโดยแน่นอน เวลานี้ เราอาจได้ยินข่าวมรณกรรมของผู้อื่น ของพระอื่นแต่อีกไม่นานข่าวนั้นต้องเป็นของเราบ้าง เพราะชีวิตทุกชีวิตจะต้องเป็นไปในลักษณะนี้ทั้งนั้น ฉะนั้น อย่าประมาทเรื่องความตาย ให้เร่งภาวนา ทำจิตใจให้หมดกิเลส หมดทุกข์ หมดร้อน ให้ได้ก่อนความตายจะมาถึง"

(จาก พุทธจารปูชา หน้า 36)

หลงศีล-หลงธรรม

“ใจเราไปติดกิเลส ไม่ใช่กิเลสมาติดอยู่ในใจเราจึงหลงศีล หลงธรรม หลงคำสอนของพระพุทธเจ้าว่าอยู่ที่อื่น ความจริงอยู่ที่กายวาจาจิตของพวกเราทุกคน มรรค ผล นิพพาน ก็ไม่ต้องไปหาที่อื่น มันอยู่ที่ความเพียร ความขยัน ความอดทน ความหมั่นในการภาวนาไม่ขาด”

(จาก พุทธจารปูชา ช่วงคำนำ น.13)

เกิด-ตายกับเกิด-ดับ

“เป็นคนเป็นสัตว์ มันก็มีเกิดมีตาย ธรรมะไม่เกิด-ไม่ตาย มีแต่เกิด-ดับ กิเลสตายไปแล้ว ไม่มาอีก เหลือแต่ นิโรโธ นิพพานัง”

ธรรมลิขิตจากหลวงปู่บุดดา ถาวโร มกราคม 2536

(จาก พุทธจารปูชา ช่วงคำนำ น.16)

อย่าอวดดีจะตายทิ้งเปล่า

“.อย่าว่าแต่คนเราธรรมดา แม้พระศาสดาเอกในโลกก็ยังดับขันธ์เข้าสู่นฤพาน เราท่านทั้งหลายจะไม่แตกไม่ตายนั้น เป็นไปไม่ได้ ไม่ต้องอวดดี ถ้าอวดดีแล้วจะตายทิ้งเปล่าๆ”

(จาก พุทธจารปูชา หน้า 66)

ความตายเปรียบ หมาล่าเนื้อ

“ความตายนี้มันไล่ติดตามตัวเราอยู่เสมอ ท่านเปรียบอุปมาเหมือนหมาไล่เนื้อ ตามทันที่ไหน มันก็กัดเอาให้เนื้อนั้นตายฉันใด มรณะ ความตายที่ตามเราท่านทั้งหลายมาตั้งแต่เกิด เกิดมาแล้ว มันตาม มันไล่ล่า เท่ากับว่า เนื้อมันยังแข็งแรงอยู่ สุนัขมันยังไล่ไม่ทัน มันทันเวลาไหน ก็เอาเนื้อนั้นตายในที่นั้นไม่เลือกสถานที่”

(จาก พุทธจารปูชา หน้า 76)