สิ่งที่ได้จากกาแฟกับสายลม

สิ่งที่ได้จากกาแฟกับสายลม

​

อากาศ ในประเทศไทยแปรปรวน จากปรกติที่มีแต่ร้อนกับร้อนมาก แต่ดูเหมือนว่ามุขนี้จะใช้ไม่ได้กับปี พ.ศ. 2554 ทุกๆวันที่ตื่นขึ้นมา อุณหภูมิที่ร่างกายสัมผัสได้มักไม่แน่นอน ร้อนในหน้าหนาว หนาวในหน้าร้อน มันสลับกันแปลกๆเหมือนกำลังจะบอกว่าความยึดติดเกี่ยวกับฤดูที่เรารู้ๆกัน คงใช้เป็นหลักหรือมาตรฐานไม่ได้อีกต่อไปแล้ว

​

ใน ยามหนาวๆร้อนๆแบบนี้ ผมนึกถึงวิธีการพักผ่อนได้หลากหลายวิธี แต่วิธีที่ใช้งบน้อยที่สุดที่ผมนึกได้คือ กาแฟคั่วร้อนๆกลิ่นหอมคู่กับการได้อยู่กับตัวเองเงียบๆ ท่ามกลางสถานที่ที่ทำให้เราสามารถทอดสายตามองต้นไม้และท้องฟ้าได้อย่างไม่ จำกัด ผมขอเรียกวิธีนี้ว่า “เสพความคลาสสิก”​

ประสบการณ์ ความคลาสสิกครั้งแรกของผมเกิดขึ้นในวันที่อากาศหนาวสุดๆ ผมแค่อยากหาเครื่องดื่มร้อนๆมาบรรเทาความหนาวยามเช้าเท่านั้น ผมตั้งใจชงกาแฟอย่างชุ่ยๆ และตั้งใจจะซดให้มันหมดไวๆเพราะไม่อยากรับรู้ควาขมของกาแฟเท่าไหร่

​

ด้วย ความร้อนของกาแฟในขณะนั้นทำให้ผมต้องค่อยๆจิบอย่างช่วยไม่ได้ จิบได้ 3-4 อึกถึงได้สังเกตถึงความเปลี่ยนแปลง กาแฟเดิมๆ ถ้วยเดิมๆ สถานที่เดิมๆ แต่รสชาดไม่เหมือนเดิม ผมคิดว่าความหอมหวานไม่ได้ขึ้นอยู่กับการปรุงเพียงอย่างเดียวมั้งๆ ไม่นานนักผมก็ได้ค้นพบว่าบรรยากาศมีส่วนช่วยปรุงรสกาแฟให้ขมหอมหรือขมขื่น ได้เป็นอย่างมาก นั่นเป็นการค้นพบการเสพความคลาสสิกครั้งแรกของผม (ภูมิใจมาก...!!!)

​

​

อุปกรณ์ ก็มีไม่มากครับ ขอเพียงแต่คุณหอบร่างกายของคุณไปอยู่ในสถานที่ที่คุณอยากอยู่ สถานที่ที่สามารถมอบความเงียบจากเสียงรอบข้างให้คุณได้ (ห้ามตอบว่าอยากอยู่ในห้องนอนนะครับ เพราะนั่นคือความขี้เกียจ) ถ้าคุณอยู่หอพักหรือคอนโด ระเบียงของคุณก็ถือเป็นสถานที่ที่ดีครับ ยกเว้นว่าคุณติดลูกกรงที่ระเบียง ความรู้สึกก็คงเหมือนผู้ร้ายติดตารางอย่างนั้น แน่นอนว่าเมื่อคุณอยู่ในสถานที่ที่คุณอยากอยู่แล้ว ในมือของคุณจะต้องมีกาแฟรสชาดโปรดร้อนๆอยู่ด้วย

​

และ เมื่อคุณพร้อมที่เสพความคลาสสิกแล้ว ขอให้คุณมองท้องฟ้าที่กว้างสุดลูกหูลูกตา ยกกาแฟถ้วยโปรดขึ้นมาช้าๆ หลับตาและสูดดมกลิ่นหอมของกาแฟคั่ว ให้กลิ่นขมของกาแฟไหลผ่านเข้าสู่โสตประสาทของคุณและทำหน้าที่สร้างบรรยากาศ แห่งความสุนทรีย์ ใช้ลมหายใจเป่าลดความร้อนของกาแฟลงเล็กน้อย ค่อยๆจิบกาแฟให้ปลายลิ้นได้สัมผัสรสชาด ก่อนที่จะไหลผ่านไปสู่โคนลิ้น ความขมของกาแฟจะบรรเลงบทเพลงอันไพเราะ เหมือนเป็นตัวโน๊ตที่ไม่ต้องใช้หูในการรับรู้ ให้ได้ยิน

​

ผม ไม่เคยคิดว่าการพักผ่อนที่ดีคือการอยู่เฉยๆ และในขณะเดียวกันผมไม่แน่ใจด้วยการว่าการเคลื่อนไหวคือการพักผ่อน นิยามการพักผ่อนของผมก็คงจะเป็นเพียงแค่คำว่าอยู่ในที่ๆเงียบบ้าง ฟังเสียงข้างในของตัวเองซักหน่อย แล้วเดี๋ยวชีวิตมันก็อร่อยของมันเอง

​

แล้วคุณหละครับ วันนี้ เสพความคลาสสิกแล้วหรือยัง…?​