สาเหตุที่พวกเทพเทวดาไม่อยากมาเกิดเป็นมนุษย์

สาเหตุที่พวกเทพเทวดาไม่อยากมาเกิดเป็นมนุษย์
สาเหตุที่พวกเทพไม่อยากมาเกิดเป็นมนุษย์นั้น
จากประสบการณ์ตรงของผู้เขียน ตอนไปภาวนาวันเกิด ที่วัดคีรีบรรพต (ภูสิงห์)
บ้านนาสะแบง อำเภอศรีวิไล จ.หนองคาย เดือนกันยายน 2543
ได้มีโอกาสสัมผัสกับเทวดาตอนทำภาวนาดังนี้
วันนั้นเดินจงกรมเหนื่อยแล้วนั่งสมาธิ
จิตแวบเข้าไปเห็นผู้หญิงรูปร่างเหมือนภาพเขียนตามผนังโบสถ์เข้ามาหา
จึงถามว่ามาจากไหนเขาพาไปดูก้อนหินใหญ่ข้างกุฏิที่ผู้เขียนภาวนาอยู่แล้วว่า
นี่แหละวิมานของน้องมองดูที่ก้อนหินนั้น ภายในมีลักษณะเป็นห้อง มีประตูเปิดปิดได้
: อ๋อ วิมานเทวดาเป็นอย่างนี้นี่เอง จึงถามต่อว่ามาทำไม
เทวดา : อยากจะให้ช่วย อยากเป็นพระอริยะเจ้า
ผู้เขียน : อยากจะเป็นพระอริยะเจ้าต้องไปเกิดเป็นมนุษย์ แล้วมาปฏิบัติธรรม รักษาศีลภาวนา เจริญสติให้เกิดปัญญารู้ธรรมเห็นธรรม จึงละกิเลสเป็นพระอริยะเจ้าได้
เทวดา : ไม่อยากไปเกิดเป็นมนุษย์
ผู้เขียน : เพราะอะไรหรือ
เทวดา : กลัวหลง
ผู้เขียน : หลงอะไรบ้าง
เทวดา : หลงอันที่หนึ่ง คือ หลงกินดิบ
ผู้เขียน : กินดิบมันเป็นอะไร
เทวดา : มันเป็นนิสัยของสัตว์เดรัจฉาน
เกิดเป็นมนุษย์แล้วมันจะเลยไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานโดยไม่รู้ตัว ก็จะตกอบายภูมิ
หลงอันที่สอง คือ หลงดื่มสุราเมรัยของมึนเมาเสียสติ
ผู้เขียน : มันสนุกดีมิใช่หรือ
เทวดา : สนุกตกนรกสิไม่ว่า
ถ้าตกนรกแล้วกว่าจะได้มาเกิดเป็นเทพ เป็นเทวดา อินทร์ พรหมอีก เป็นเรื่องยากมาก
เพราะสิ้นกรรมจากนรกแล้วต้องมาเกิดเป็นเปรต เป็นอสุรกาย เป็นสัตว์เดรัจฉาน
ก่อนจึงจะได้มาเกิดเป็นมนุษย์
ผู้เขียน : ข้ามขั้นมาเกิดเป็นเทวดาเลยไม่ได้หรือ
เทวดา : จะได้ก็ต่อเมื่อพระพุทเจ้าหรือพระโพธิสัตว์ผู้ทรงฤทธิ์มาโปรดเท่านั้น
ปกติจะต้องใช้กรรมขึ้นมาตามลำดับจนถึงมนุษย์ ได้เกิดเป็นมนุษย์แล้วถ้าไม่หลงเกิดไป
รู้จักสะสมบารมี จึงจะได้ไปเกิดเป็นเทพเป็นพรหมอีก
ซึ่งกว่าจะขึ้นมาได้ต้องทนทุกข์ทรมานนานแสนนาน ซึ่งเป็นเรื่องน่ากลัวและไม่น่าเสี่ยง
ผู้เขียน : หลงอะไรอีก
เทวดา : หลงอันที่สาม คือ หลงทรัพย์สมบัติ มนุษย์เกิดมา พากันหลงหาทรัพย์สมบัติ
หลงติดอยู่ในการหา ติดอยู่ในความร่ำรวยมั่งมีไม่สนใจ รักษาศีลภาวนา
เจริญสติปัญญาเพื่อละกิเลสถอนกิเลส
หลงอันที่สี่ คือ หลงยศหลงเกียรติ
มนุษย์ผู้มียศมีเกียรติจะหลงติดอยู่กับภาระของการมียศมีเกียรตินั้น
ไม่มีเวลาถือศีลปฏิบัติธรรม เจริญสติปัญญา เพื่อละกิเลสถอนกิเลสเช่นเดียวกัน
หากผู้มีทรัพย์มียศ หลงใช้ยศใช้ทรัพย์เอารัดเอาเปรียบข่มเหงรังแกผู้อื่น ก็มีสิทธิตกนรกเช่นเดียวกัน
หลงอันที่ห้า คือ หลงกลกาม คือ หลงแต่งงาน ซึ่งเป็นเรื่องเพิ่มงาน
เพิ่มความยุ่งยากลำบากลำบนให้แก่ตนเอง ผูกมัดตนเองไว้กับการงาน บ้านเรือน
ทำมาหากิน ไม่มีเวลาถือศีลปฏิบัติธรรม เจริญสติปัญญาเพื่อละกิเลสเป็นพระอริยะเจ้าอีกเหมือนกัน
ผู้เขียน : ใครหละ จะช่วยพวกท่านให้เป็นเทวดาอริยะ พรหมอริยะ
เทวดา : ปกติจะมี 3 ท่าน คือ พระพุทธเจ้า พระอรหันต์และพระอนาคามี ทั้งสามท่านเป็นผู้มีคุณธรรมพร้อม และมีสติปัญญา
สามารถแนะนำวิธีประพฤติปฏิบัติธรรม เพื่อบรรลุเป็นเทวดาอริยะ
พรหมอริยะได้ด้วยการทำทิฐิวิสุทธิ
ผู้เขียน : ได้เป็นเทวดาอริยะ พรหมอริยะ แล้วดีอย่างไร
เทวดา : ดีวิเศษสุดๆ เลย คือเมื่อได้บรรลุธรรมเป็นเทวดาอริยะ พรหมอริยะแล้ว
เมื่อหมดอายุขัยในการเป็นเทวดา เป็นพรหม ก็จะได้ไปจุติในสุทธาวาสภพ
ซึ่งเป็นภพพิเศษมีแต่เลื่อนขึ้นไม่มีตกต่ำลง เหมือนเทพนิกายยอื่นๆ
และสุดท้ายก็ได้เลื่อนเข้านิพพาน แดนซึ่งมีแต่ความสุขเป็นนิรันดร์
ข้ามพ้นวัฏฏสงสารได้อย่างถาวร ความเป็นอริยะเจ้าจึงเป็นยอดปรารถนาของจิตวิญญาณ
ผู้มีสัมมาทิฏฐิในหัวใจ

บทความบางส่วนจากหนังสือ วัฏฏสงสารกับ มรรคผลนิพพาน
โดยพิทักษ์ธรรม

 

สัมมาทิฏฐิมีความสำคัญเป็นที่สุด...

 

ขนาดทวยเทพ ยังปรารถนาเป็น เทวดาอริยะ พรหมอริยะ

มนุษย์อย่างเรานี่ประมาทจริงๆ ใช้ชีวิตแบบไร้สาระ

 

อนุโมทนา สาธุ ๆ
นิพพานัง ปัจจโย โหตุ<!-- google_ad_section_end --> <!-- / message --><!-- sig -->

 

ถ้าตกนรกแล้วกว่าจะได้มาเกิดเป็นเทพ เป็นเทวดา อินทร์ พรหมอีก เป็นเรื่องยากมาก
เพราะสิ้นกรรมจากนรกแล้วต้องมาเกิดเป็นเปรต เป็นอสุรกาย เป็นสัตว์เดรัจฉาน
ก่อนจึงจะได้มาเกิดเป็นมนุษย์
ผู้เขียน : ข้ามขั้นมาเกิดเป็นเทวดาเลยไม่ได้หรือ
เทวดา : จะได้ก็ต่อเมื่อพระพุทธเจ้าหรือพระโพธิสัตว์ผู้ทรงฤทธิ์มาโปรดเท่านั้น
ปกติจะต้องใช้กรรมขึ้นมาตามลำดับจนถึงมนุษย์ ได้เกิดเป็นมนุษย์แล้วถ้าไม่หลงเกิดไป
รู้จักสะสมบารมี จึงจะได้ไปเกิดเป็นเทพเป็นพรหมอีก
ซึ่งกว่าจะขึ้นมาได้ต้องทนทุกข์ทรมานนานแสนนาน ซึ่งเป็นเรื่องน่ากลัวและไม่น่าเสี่ยง

-- -

น่าสนใจมากค่ะ แม้นอาจจะมีบางท่านที่อยู่นอกกฏเกณฑ์นี้ก็คงส่วนน้อย

ใครที่ชอบแผ่เมตตาบุญตัวเองนั้น
ลองอัญเชิญบุญบารมีของพระรัตนตรัยมาแผ่ปรับภพภูมิด้วยจะยิ่งดีมากค่ะ
โดยเฉพาะบุญบารมีของพระมหาโพธิสัตว์
เหมือนเราเห็นใครกำลังลำบาก แล้วไม่มีกำลังช่วย ก็ขอให้คนมีกำลังมากเข้ามาช่วย


({)

 

ขออนุโมทนากับเจ้าของกระทู้และสมาชิกทุกท่าน....สุขคติของมนุษย์ คือเทวภูมิฉันใด สุขคติของเทวดา ก็คือมนุษย์ฉันนั้น

 

สาธุ

เป็นเรื่องจริง ที่พิจารณา ตามอยู่ทุกวัน

หากประสบความสำเร็จ ในหน้าที่การงาน การเงิน ชีวิตรักราบรื่น จะทำให้มองไม่เห็นทุขสัจ และหลง เพลินไปกับทางโลก

เสพวัตถุ เสพกาม เสพเกียรติ ที่เขายกย่องเชิดชู หารู้ไม่ ทุกอย่างล้วนอนิจจัง

เมื่อถึงกาลมรณะ ทุกอย่างล้วนปรุงแต่ง มาทั้งหมด แม่แต่กายเรา

ใครที่เห็นทุกข์เร็วก็ละความหลงได้เร็วขึ้น
ใครที่ ต้องทุกข์ยาก ลำบาก ตรากตรำ ผิดหวัง มีโรคร้าย ถูกโกง ชีวิตล้มเหลว จะเห็นทุกข์ได้ง่ายกว่าคนที่ประสบความสำเร็จ เพราะเห็นความเสื่อมกับตัวเอง แต่คงต้องประกอบไปด้วยปัญญา พิจารณาไปๆๆ
จนเห็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

ก่อนตายต้องระลึกให้ได้ว่า ที่กำลังหมดลม นั่นไม่ใช่เรา ๆๆๆ
น เมโสอัตตา

เอวัง

 

แม้แต่เทวดายังไม่อยากเกิดเป็นมนุษย์ แล้วมนุษย์ทั้งหลายยังหลงอะไรกันอยู่เล่า.....เหล่านั้นคือเกิดแต่กรรม............อนุโมทนาสาธุ

 

มนุษย์ประเสริฐ ได้ด้วยการละอัตตาอันเหนียวแน่นนั้น ออก

 

ผมจะทำให้ได้ครับ เกิดเป็นมนุษย์ทั้งทีผมต้องนิพพาน...