สัมผัสที่ 6 กับโลกแห่ง..อนาคตกาล

ในห้อง 'เรื่องผี' ตั้งกระทู้โดย Lukhgai, 2 พฤษภาคม 2009.

  1. Lukhgai

    Lukhgai เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    1 พฤศจิกายน 2008
    โพสต์:
    3,000
    กระทู้เรื่องเด่น:
    2
    ค่าพลัง:
    +8,240
    เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับคุณพิพัฒน์ อยู่จุ้ย เป็นเหตุการณ์ที่แสดงให้เห็นว่า การฝึกจิตของคนเรา หากได้ก้าวล่วงไปจนถึงระดับสูงแล้ว เขาจะสามารถหยั่งรู้ถึงเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ซึ่งฟังแล้วอาจจะเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อ
    ลักษณะท่าทางของคุณพิพัฒน์ ใครจะเชื่อว่าเขาเป็นคนธรรมะธรรมโม จิตใจตั้งอยู่ในศีลในธรรม เพราะรูปร่างหน้าตาของคนเรา มันไม่ได้เป็นเครื่องบ่งชี้ถึงส่วนลึกของจิตใจ
    "สมัยก่อนผมยอมรับว่าเป็นคนชอบเที่ยว รักสนุก มีเพื่อนฝูงเยอะ ที่ไหนมีงานรื่นเริง มีการแสดงดนตรี ผมกับพวกเพื่อนๆ จะต้องตามไปลุย มันเป็นความสนุกของพวกเด็กวัยรุ่น บางครั้งก็มีการยกพวกตีกัน ไม่ใช่เรื่องอะไรหรอกครับ แค่แย่งกันฟังเพลง"
    -มีเรื่องสาวๆ เข้ามาเกี่ยวข้องบ้างหรือเปล่า?
    "ส่วนมากแล้วจะไม่มี เพราะผมไม่สนใจเรื่องผู้หญิง ผมชอบเสียงเพลง ยิ่งเป็นบทเพลงเพื่อชีวิต เพลงเพื่อการต่อสู้เพื่อประชาชน ประชาธิปไตย ผมจะชอบมาก"
    ความชอบของคนเรามันก็เป็นเรื่องแปลก บางคนชอบกินเหล้าเคล้านารี บางคนชอบกินเหล้าเคล้าเสียงเพลง แต่เมื่อถึงจุดอิ่มตัว ความเปลี่ยนแปลงก็จะเกิดขึ้น สิ่งที่เคยชื่นชอบ จนเรียกว่าเป็นความลุ่มหลง มันก็จะค่อยๆ เปลี่ยนไป
    "ผมเริ่มรู้สึกเบื่อหน่าย มองเห็นตัวเองในสภาพของคนเมา มันไม่น่าดูเลย ผมจึงตัดสินใจเลิกเที่ยวเตร่
    บ่อยครั้งที่ต้องขัดใจกับเพื่อน ผมมีนิสัยเป็นตัวของตัวเอง ไม่ชอบให้ใครมาบงการชีีวิิต

    ในเมื่อตัวเองตั้งใจว่าจะเลิกกินเหล้า ผมก็เลิก"
    ช่วงเวลานั้น ได้มีเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้น…
    "มีอยู่วันหนึ่ง ผมกำลังนั่งอ่านหนังสือ แต่แล้วมันมีความรู้สึกประหลาดผ่านเข้ามาในความคิด ผมเห็นภาพรถคันหนึ่งประสบอุบัติเหตุ ผมจำรถคันนั้นได้อย่างแม่นยำว่า มันเป็นรถของเพื่อนผม ผมจึงรีบโทร.ไปที่บ้านเขาทันที"
    แต่มันก็ช้าเกินไปแล้ว !!!
    "แม่ของเขาเป็นคนรับสาย ผมยิ่งใจไม่ดี ปกติแล้วเวลาที่มีโทรศัพท์ เพื่อนผมจะต้องเป็นคนรับสายด้วยตัวเองทุกครั้ง เว้นแต่ว่าเขาไม่อยู่บ้าน แม่เขาถามผมว่ามีเรื่องอะไร ตอนนั้นผมพูดไม่ออกจริงๆ"
    "ทำไมจึงไม่บอกแม่เขาไปเลย?"
    "แม่จะได้ว่าผมเพี้ยนน่ะซิ ตอนนั้นพูดอะไรไม่ได้เลย ทำอย่างเดียวก็คือ ภาวนาขอให้ภาพที่ผมเห็นอย่าได้เป็นความจริง"
    สิ่งที่ไม่อยากให้เกิด …มันก็เกิดขึ้นจริงๆ
    "วันต่อมาผมก็ได้ข่าวร้ายจริงๆ เพื่อนอีกคนมาหาผมที่บ้าน บอกว่า "วุธตายแล้ว" ผมถามว่ารถคว่ำใช่มั้ย เพื่อนมองหน้าผมอย่างแปลกใจ ก่อนที่จะพยักหน้าแล้วถามผมว่า ผมรู้ได้ไง ตอนนั้นผมตื่นเต้นจนทำอะไรไม่ถูก พอตั้งสติได้ผมจึงเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้เพื่อนผมฟัง"
    การเสียชีวิตของเพื่อน เมื่อเชื่อมโยงเข้าหาภาพที่ปรากฏในมโนจิต ทำให้คุณพิพัฒน์เกิดคำถามกับตัวเองว่า สิ่งเหล่านี้มีจริงๆ หรือ?
    คุณพิพัฒน์ เริ่มศึกษาเรื่องราวของพลังจิต เริ่มฝึกนั่งสมาธิ ในระยะแรกๆ เขายอมรับว่ามันเป็นเรื่องที่ยากมาก จนเขาแทบจะยอมแพ้
    "แรกๆ ยอมรับว่าลำบากมาก จนบางครั้งแทบจะเลิกไปเลย แต่อีกใจก็บอกตัวเองว่า เราจะเลิกไม่ได้ ฝึกจิตแค่นี้หากทำไม่สำเร็จ แล้วเรื่องที่ยากกว่านี้เราจะทำได้หรือ ผมจึงรวบรวมพลังจิตอีกครั้ง พยายามนั่งต่อไป จิตที่ฟุ้งซ่านในระยะแรกๆ มันก็ค่อยๆ สงบลง"
    การที่คนเราสามารถนั่งสมาธิ จนกระทั่งสามารถกำหนดจิตของตัวเองได้ ถือว่าเป็นการก้าวล่วงมาถึง "ระดับสูง" พอสมควร
    "ผมเริ่มมองเห็นภาพในอดีตลางๆ คล้ายกับว่ามีกลุ่มควันปกคลุม ผมมองเห็นเพื่อนที่เสียชีวิต และเห็นญาติพี่น้องที่ล่วงลับไปแล้ว มันเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อ"
    "หากเป็นเช่นนั้น แสดงว่าเรื่องของนรก สวรรค์ มันก็เป็นเรื่องจริง?"
    "ผมกล้ายืนยันว่าสิ่งนี้มีจริง ก่อนหน้านี้ผมก็เคยพบกับเหตุการณ์แปลกๆ มาบ้างแล้ว เช่น ญาติของผมคนหนึ่งเสียชีวิต แต่แล้วจู่ๆ พอย่างเข้าวันที่ 3 เขาก็ฟื้นขึ้นมา"
    "เขาเล่าเรื่องอะไรให้ฟังบ้างหรือเปล่า?"
    "เขาเล่าว่ากำลังนอนหลับ ก็ได้ยินเสียงคนเรียกชื่อเขา เขาก็ขานรับ ทันทีที่ขานรับ ตัวของเขาก็ถูกพลังบางอย่างดึงเข้าไป มันคล้ายกับว่าตัวเขาลอยได้ เขาลอยผ่านกลุ่มควันสีขาว จากนั้นก็ได้ไปเจอญาติพี่น้องที่ตายไปแล้ว เขาเห็นภาพนรกภูมิ ซึ่งมีต้นงิ้ว กะทะทองแดง เห็นคนถูกทรมาน ภาพทุกอย่างเหมือนที่เขียนไว้ในหนังสือ ตอนนั้นเขากลัวมาก
    เขาเห็นยมบาลหน้าตาน่ากลัว ยมบาลมองหน้าเขาแล้วถามชื่อเขา ถามนามสกุล เขาก็บอกชื่อบอกนามสกุลไป พอได้ยินนามสกุล ยมบาลบอกว่าไม่ใช่เขา เขายังไม่ถึงที่ตาย เอามาผิดตัว แล้วยมบาลก็ปล่อยดวงวิญญาณให้ลอยกลับเข้าร่างตามเดิม"
    เรื่องที่เล่ามาทั้งหมด เป็นเหตุการณ์ที่เหลือเชื่อ ซึ่งคุณพิพัฒน์บอกว่าเขาจะไม่เล่าเหตุการณ์นี้ให้ใครฟัง เหตุผลก็คือ กลัวดูมองว่าเป็นคนเสียสติ !!!
    ทุกวันนี้คุณพิพัฒน์ยังมีญาณพิเศษ สามารถล่วงรู้เหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ซึ่งญาณพิเศษที่ว่านี้ ครั้งหนึ่งมันได้ช่วยให้คุณพิพัฒน์รอดพ้นจากความตายได้อย่างอัศจรรย์
    "ผมมีธุระต้องเดินทางไปต่างจังหวัด ผมจองตั๋วรถทัวร์เรียบร้อยแล้ว ได้เลขที่นั่ง 8 คืนก่อนวันที่จะออกเดินทาง ผมกำลังจัดกระเป๋าเสื้อผ้า ผมได้เห็นภาพๆ หนึ่งผ่านเข้ามาในความรู้สึก มันเป็นภาพอุบัติรถทัวร์ชนกับสิบล้อพ่วง มีคนเจ็บคนตายเป็นจำนวนมาก โดยเฉพาะรถทัวร์คนที่นั่งแถวหน้าตายเรียบ ผมเห็นหมายเลขทะเบียนรถอย่างชัดเจน"
    คุณพิพัฒน์รีบไปหยิบตั๋วรถทัวร์มาดู เขาถึงกับตะลึงกับหมายเลขทะเบียนรถที่ปรากฏในตั๋วเดินทาง
    "หมายเลขทะเบียนรถบนตั๋วใบนั้น มันตรงกับรถคันที่ประสบอุบัติเหตุ สีก็เหมือนกัน เป็นรถคันเดียวกันอย่างแน่นอน ผมรีบโทรไปที่สถานีขนส่งทันที ผมพยายามชี้แจงแต่มันไม่เกิดประโยชน์ เขากลับหาว่าผมเอาเรื่องไร้สาระเล่าให้ฟัง"
    ............วันที่ 28 กันยายน 43 เวลา 22.25 น.ได้เกิดอุบัติเหตุสยอง รถทัวร์ชนประสานงากับรถสิบล้อพ่วง มีคนเจ็บและคนตายเป็นจำนวนมาก
    "ผมรู้สึกสลดหดหู่กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น หากว่าเจ้าหน้าที่ขนส่งเขาเชื่อผม เหตุการณ์นั้นมันคงจะไม่เกิดขึ้น"
    ในบางครั้งเรื่องราวของกฏแห่งกรรม หรือที่เราเรียกว่ากรรมเก่า มันก็เป็นสิ่งที่เราจะต้องชดไม่อาจหลบเลี่ยงได้
    "ผมเชื่อว่าหากคนเราถึงที่ตาย อะไรก็ช่วยชีวิตเขาไม่ได้ บางทีคนที่โดยสารรถทัวร์คันดังกล่าว เขาอาจจะชะตาถึงฆาต ในชีวิตผมก็เคยประสบอุบัติ มันเป็นอุบัติเหตุที่ค่อนข้างจะรุนแรง วันนั้นผมขี่รถเครื่องจะไปทำธุระ รถผมติดไฟแดง พอได้ไฟเขียวผมก็ออกรถ จังหวะนั้นมีรถยนต์คันหนึ่งขับฝ่าไฟแดง แล้วพุ่งชนรถผมกลางคัน เสียงดังสนั่น ผมกระเด็นไปพร้อมกับรถเครื่อง ไม่น่าเชื่อว่าผมไม่เป็นอะไรเลย ส่วนรถเครื่องขาดเป็นสองท่อน"
    คงจะกล่าวได้ว่าอำนาจที่เป็นพลังเร้นลับในจักรวาลนี้ บนโลกใบนี้ ยังมีอีกมากมาย ที่คนทั่วไปไม่มีโอกาสจะได้สัมผัสกับอำนาจเหล่านั้น
    ............เรื่องของบาปบุญคุณโทษ เรื่องของกรรมเก่า เป็นเรื่องที่มีอยู่จริง แต่สิ่งเหล่านี้จะมีคนสักกี่คนที่เชื่อและได้สัมผัสกับมัน กรรมชั่วเป็นสิ่งที่คนทั่วไปรู้ว่าไม่ดี แต่มันก็แปลก…
    ทั้งที่รู้ก็ขยัน "ก่อกรรม-ทำชั่ว" กันเสียเหลือเกิน !!!


    สัมผัสที่ 6 กับโลกแห่ง..อนาคตกาล
     

แชร์หน้านี้

Loading...