สอบถามการฝึกสมาธิครับ

ถ้าเราจับคำภาวนาว่า นิพพาน ได้หรือไม่ครับจะผิดใหมครับ ผู้ใดรู้ช่วยบอกหน่อยครับคนที่ไม่รู้ก็ออกความคิดเห็นได้ครับ

 

จะจับนั้นย่อมได้อยู่แล้วครับ

ปัญหานั้นมีแน่ คือ เวลาพูดคุยกับนักปฏิบัติด้วยกัน อาจจะไม่เข้าใจกัน

วันหนึ่งหากถึงวันที่ต้องพูดว่า ให้ปล่อย คุณก็จะ งง กับการพูดของเขา
ที่บอกให้ปล่อย

แต่ถ้ามั่นใจว่าไม่งง ที่จะต้องปล่อย ก็ปล่อยไปเลยครับตั้งแต่วันนี้
หาคำอื่นแทนดีกว่า

กันสับสนได้แต่เริ่มออกสตาร์ท ผมว่ามันก็โอ'นะ

 

ไม่มั่นใจครับ...แต่...คำว่านิพพาน
จะส่งผลกับจุดมุ่งหมายของเรา

ทำให้จิตอยากไปถึงตรงนั้น...ทำให้เกิดความ "อยาก"
ก็เลยทำให้...ไปไม่ถึง ครับ

ควรจะใช้คำที่พระพุทธองค์ทรงบรรญัติดีกว่า เพราะมันเป็น กุศโลบาย ครับ
ให้จิตได้มีที่สนใจ แต่ก็ไม่ยึดติดกับ คำภาวนานั้น

 

ขอบคุณครับ

 

ถ้าจะฝึกสมาธิให้สงบร่มเย็นอย่างเดียวก็ใช้ภาวนาได้ครับ แต่เวลาภาวนาให้ดูลงไปที่ใจที่กำลังภาวนานะครับ หากใจเผลอจากคำบริกรรมนี้ ก็ให้รู้ แล้วก็กลับมาบริกรรมต่อ ทำไปเรื่อยๆแล้วจะเข้าใจว่าคำบริกรรมเป็นเพียงพื้นฐานครับ ...ที่สำคัญ หมั่นทำบ่อยๆจะดีมากๆ

 

ขอโอกาสในการแสดงความเห็นในฐานะกัลยาณมิตร ตามภูมิความรู้ที่ได้ศึกษาจากการอ่านและจดจำคำของครูบาอาจารย์ครับ

คำถามที่ว่า จะจับคำภาวนาว่า นิพพาน เพื่อเจริญสมาธิได้หรือไม่นั้น คำตอบคือ ได้แน่นอนครับ อุบายสำหรับทำให้ใจสงบในภูมิสมถะนั้น สามารถใช้อะไรก็ได้ที่เราใช้แล้วรู้สึกว่าจิตพอใจและสงบระงับความฟุ้งซ่านได้ง่ายนะครับ สำคัญคือขอให้เป็นคำที่ระลึกแล้วจิตเป็นกุศลครับ โดยเฉพาะคำว่า นิพพาน ถือเป็นเป้าหมายสูงสุดในพระพุทธศาสนา คือความดับทุกข์สิ้นเชิง ถือว่า เป็นการสร้างอุปนิสัยความเคยชินในฝ่ายกุศลให้กับจิตครับ

ขอโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยนะครับ

ลูกพระครับ

 

บัวหลวงคิดว่าคงต้องดูจิตและจริตของตัวเอง
ถ้าจับคำภาวนาว่า"นิพพาน"แล้วเข้าสมาธิได้เร็ว จิตสงบก็ควรใช้ค่ะ ก็คงต้องดูเอาเองว่าเวลานั่งสมาธิแล้วใช้คำภาวนาไหนที่เหมาะกับเราที่สุด
จะใช้พุทโธ ,ธัมโม,สังโฆ,สัมมาอะระหัง,ยุบ-พอง...อะไรต่างๆ ก็มีจุดมุ่งหมายให้จิตสงบทั้งนั้นค่ะ
หลวงพ่อฤาษีลิงดำท่านสอนไว้ สรุปได้ว่า
(อยู่ในหนังสือกรรมฐาน40 หน้า221-228)
การคิดถึงพระนิพพานเป็นอารมณ์ก็จัดเป็นอุปสมานุสสติกรรมฐาน จัดอยู่ในกรรมฐาน40 กอง
อุปสมานุสสติกรรมฐานใช้เฉพาะท่านที่มีจริตเป็นพุทธจริต (จิตใจของเราเกิดความฉลาด)
จะภาวนาว่า "นิพพานัง นิพพานัง" และนึกถึงพระนิพพานเป็นอารมณ์ก็ได้ค่ะ

 

ถูกต้องแล้ว จริงๆแล้วจับคำว่าอะไรก็ได้นะ ขอให้จิตแนบไปกับคำบริกรรมนั้น

การแนบไปกับคำบริกรรม คือ ทั้งจิตใจ เข้าไปรับรู้ และ บริกรรมกับแค่คำบริกรรมนั้น ไม่มีสอดส่ายไปอย่างอื่น แรกๆ ก็อาจจะต้องบังคับ แต่พอมันไปได้ของมันคือแนบไปได้โดยไม่ต้องบังคับอะไรมาก นั่นเรียกว่า วิตก วิจารณ์เกิด

เปรียบเหมือน กับวิธีสมัยก่อนที่ เวลาเอาสายยางดูดน้ำ เพื่อถ่ายน้ำ ต้องดูดน้ำให้น้ำมันไหลมาเต็มสายยาง พอดูดเต็มที่ แล้วน้ำมันจะไหลของมันเอง นั่นแหละถ้าจิตแนบกับคำบริกรรมแล้วมันแนบแน่นของมันเอง โดยปราศจากอาการที่ต้องคอยบังคับ ก็แสดงว่า องค์วิตก วิจารณ์เกิดแล้ว แล้ว ปีติ สุข และ เอกคตา จะเกิดขึ้น เรียกว่า องค์ฌาณเกิด

 

อนุโมทนาครับ
ตามข้างบนเลยครับ
เวลาหัดฝึกฝนเลือกคำภาวนาที่สอดคล้องกับกรรมฐานที่ฝึกนะครับ

 

ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นครับ จะพยายามฝึกฝนต่อไปครับ