สรรพสิ่งอนิจจัง สรรพธรรมไร้อัตตา แบบเต๋า

​

อี้จิงก่อนกำเหนิด..ระบบนี้เป็นระบบของธรรมชาติ ฟ้าอยู่เบื้องบนดินอยู่ด้านล่าง เมื่อมี (เฉียน)ฟ้า-ดิน(คุน) จึงเกิดพระอาทิตย์-พระจันทร์ สว่าง-มืด ความร้อนความเย็น เกิดไฟ(หลี) สายน้ำ(ขั่น) ความกดอากาศสูงไหลลงสู่ความกดอากาศต่ำเป็น "สายลม"(ซวิ่น) ประกอบด้วยอนุภาคแห่งชีวิตซึ่งเรียกกันว่า "ชี่" (คนและสัตว์เมื่อมีชีวิตร่างกายจะอบอุ่นหรือร้อน เมื่อตายไปร่างกายจะเย็น) เมื่อความกดสูงแตกต่างกับความกดต่ำมากก็จะเกิดพายุขึ้น ไม่ใช่ชี่แห่งชีวิต เมื่อพลังชีวิตมากขึ้นก็เกิดไม้ดอก-ใบ และอื่นๆ ไม้ดอก-ใบที่ตายไปทับถมกันมากขึ้นก็เป็น ภูเขา(เกิ้น) ความยิ่งใหญ่เทียมฟ้า ตีนเขาก็เป็นแอ่งน้ำกว้างใหญ่มีน้ำเต็มทะเลสาป(ตุ้ย) หากทั้งหมดที่กล่าวมานี้มีความสมดุลย์กันเพียงพอแล้ว ความอุดมสมบูรณ์ก็เกิดขึ้น

กฏแห่งธรรมชาติเมื่อเจริญถึงที่สุดย่อมเสื่อมลง ดังนั้นเสียงฟ้าร้อง(เจิ้น) จะเป็นสัญญาณบ่งบอกถึงสายฟ้าที่จะผ่าทำลายสรรพสิ่งให้พินาศไป เพื่อที่จะเริ่มต้นใหม่และหมุนเวียนเปลี่ยนไปมาอย่างนี้โดยไม่จบสิ้น นี่คือปรัชญาจีนที่เราหลงไหล น่าสนใจไหมล่ะเขียนมาให้อ่านเล่นๆ

อี้จิงหลังกำเนิด..เมื่อวัฏฏะจักรหมุนเวียนเปลี่ยนไป สิ่งที่มีชีวิตคือมนุษย์และสัตว์เกิดขึ้น ทุกอย่างก็ต้องเปลี่ยนไปตามกฏแห่งธรรมชาติ อาศัย (หลี)ไฟหรือดวงอาทิตย์และ(ขั่น)สายน้ำไหลหรือดวงจันทร์ อันเป็นสิ่งจำเป็นในการดำรงค์อยู่ของมนุษย์และสัตว์ เกิดเป็น (ซวิ่น)สายลม-พืชเศรษฐกิจ-วัชชพืช เมื่อตายก็ทับถมกันเป็น (คุน)ดินที่ประกอบด้วยปุ๋ยธรรมชาติ เมื่อทับถมกันมากเข้าเกิดเป็นเนิน(เกิ้น)ที่อุดมสมบูรณ์เหมาะในการเพาะปลูกพืชพันธัญญาหาร เกิดธุรกิจทำมาค้าคล่องเจริญรุ่งเรือง(เฉียน) สวรรค์ ดังนั้น (ตุ้ย)ทะเลสาป-มหาสมุทร ความปีติยินดี ความเบิกบานสำราญใจจึงมี เมื่อเวลาผ่านไปไม่นานนัก สายฟ้า(เจิ้น)อุทกภัย วาตะภัย หรือภัยอื่นๆก็เข้ามาทำลายให้สูญสลายหายไป แล้วก็มาเริ่มต้นกันใหม่ หมุนเวียนเปลี่ยนไปมาแบบนี้จนกว่าโลกนี้จะไม่มี นี่เป็นกฏแห่งธรรมชาติ เป็นหลักคิดสำหรับนักฮวงจุ้ย อย่าไปทำความเข้าใจกับมันเลยปวดหัวเปล่า ยกให้พวกหมอฮวงจุ้ยเขาเล่นกัน

โดยผู้เฒ่าข้างวัด​