สงครามโลกคั้งที่3 ใครคือผู้เริ่ม.. อเมริกา?เยอรมัน? หรือจีน?

สงครามโลกครั้งที่1 เยอรมัน ฮังการี ออสเตรีย ประกาศรบพุ่งกับอังกฤษและฝรั่งเศส แล้วขยายออกไป เป็นวงกว้าง จนกลายเป็นวงกว้าง จนเป็นสงครามโลก







สงครามโลกครั้งที่2 เยอรมันนี เป็นผู้เริ่ม ผู้ฉีกสัญญาทิ้ง...............

สงครามโลกครั้งที่3 ใครคือผู้เริ่ม คุณคิดว่าเป็นใคร?

แล้วมันจะมีเกิดขึ้นหรือไม่? คุณคิดว่าอย่างไร?

 

สงครามทางอาวุธผมคิดว่าคงไม่มีแล้วล่ะครับระหว่างมนุษย์โลกด้วยกัน เพราะหลังจากสงครามโลกครั้งที่ ๒ มานั้นก็มีพวก UN ที่ตั้งกฎอะไรขึ้นมามากมายผมเองก็ไม่สามารถอธิบายได้เพราะความรู้อันน้อยนิด แต่คิดว่าคงจะมีแต่ ประเทศมหาอำนาจที่ยังรังแกประเทศเล็กๆ หรือว่าไม่มีพวกพ้องครับ ตามความคิดของผมนะ ขอบคุณครับ

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=MOe5zk4DOUo]YouTube - รักฉันนั้นเพื่อเธอ - พิงค์แพนเตอร์[/ame]

 

นี่ถ้าผมจะบอกว่าจะยุติปัญหาสงครามทั่วโลกด้วยคงไม่ว่ากันนะครับ

 

สงครามควบคุมสภาพอากาศ โดยเครื่อง HARRP เริ่มอย่างเป็นทางการแล้ว
ตอนนี้มีใช้ทุกประเทศแล้วมั้ง สงครามทำให้น้ำท่วมโลกรึเปล่าก็ไม่รู้ อัฟริกายังมีน้ำท่วมเลย
ปล้วก็ยังมีแผ่นดินไหว ภูเขาไฟระเบิดอีก ไม่รู้ว่าจะเข้าข่ายสงครามโลกครั้งที่3ได้ไหม
<TABLE height=36 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top width="80%"><B><BIG><BIG>ยูเออีเฉลยฝนกระหน่ำอาบูดาบีปีที่แล้วเป็น'พายุเทียม'ฝีมือมนุษย์ </BIG></BIG></B></TD><TD vAlign=top noWrap align=right width="20%"></TD></TR></TBODY></TABLE>

<!--VoteBody--><!--MsgIDBody=0-->เทเลกราฟ/เดลิเมล์ - โครงการสภาพอากาศลับมูลค่า 7 ล้านปอนด์(ราว 330 ล้านบาท) คือเบื้องหลังของพายุฝนฝีมือมนุษย์ที่โหมกระหน่ำรัฐอาบูดาบี ของสหรัฐอาหรับเอมิเรสต์หลายสิบลูกเมื่อปีที่แล้ว

เหล่านักวิทยาศาสตร์ซึ่งเป็นลูกจ้างของ ชีค คาลิฟา บิน ซาเยด อัล นาห์ยัน ประธานาธิบดีสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์และผู้ครองนครอาบูดาบี ประสบความสำเร็จในการสร้างพายุฝนมากกว่า 50 ลูก ในเขตอัล อิน เมื่อปีที่แล้ว โดยส่วนใหญ่เกิดขึ้นในเดือนกรกฎาคมและสิงหาคม ซึ่งตามปกติแล้วจะไม่มีฝนตกในช่วงเวลาดังกล่าว ทั้งนี้เชื่อกันว่านี่เป็นครั้งแรกที่สามารถสร้างระบบผลิตฝนท่ามกลางสภาพท้องฟ้าที่แจ่มใส

นักวิทยาศาสตร์ใช้เครื่องยิงประจุไฟฟ้าลบขนาดยักษ์ซึ่งมีลักษณะคล้ายโคมไฟมหึมา ก่อกำเนิดสนามอนุภาคที่มีประจุไฟฟ้าลบซึ่งนำไปสู่กระบวนการเกิดเมฆในที่สุด

เฮลมุต ฟลัชเรอร์ ผู้ก่อตั้งเมโทร ซิสเตมส์ อินเตอร์เนชันแนล บริษัทสัญชาติสวิตเซอร์แลนด์ซึ่งดูแลโครงการนี้ เปิดเผยในวิดีโอที่เผยแพร่โดยซันเดย์ไทม์ส ว่า "เวลานี้เรากำลังดำเนินการนวัตกรรมเทคโนโลยีส่งเสริมพายุฝนที่เขตอัล อิน ในอาบูดาบี เราเริ่มลงมือในเดือนมิถุายน 2010 และประสบความสำเร็จในการสร้างพายุฝนหลายลูก"

สถาบันเทคโนโลยี แมกซ์ แพลงค์ สถาบันชั้นนำที่ศึกษาด้านฟิสิกส์บรรยากาศ ซึ่งคอยสังเกตการณ์ปรากฎการณ์ดังกล่าวระบุว่าพายุฝนปลอมนี้ไม่ได้แค่ก่อความงงงวยแก่ราษฎรของอาบูดาบีเท่านั้น แต่ยังก่อกำเนิดลูกเห็บ ลมกรรโชกแรงหรือแม้แต่ฟ้าฝ่าด้วย

"โครงการนี้มีประโยชน์อย่างมาก" ฮาร์ตมุต กราสเซฺล อดีตผู้อำนวยการสถาบันให้สัมภาษณ์กับเดลิเมล์ "หนึ่งในนั้นคือสามารถนำพาน้ำไปสู่พื้นที่แห้งแล้ง และบางทีนี่อาจเป็นสิ่งสำคัญที่สุดของมนุษยชาติก็ว่าได้"

แหล่งข่าว: Manager ผู้จัดการออนไลน์

น้ำท่วมแอฟริกาใต้ตายแล้ว 123 ราย​

​

แอฟริกาใต้ 25 ม.ค. - อุทกภัยในประเทศแอฟริกาใต้ คร่าชีวิตประชาชนไปแล้ว 123 คน รัฐบาลต้องประกาศให้เทศบาล 33 แห่งเป็นเขตภัยพิบัติ

รัฐบาลแอฟริกาใต้กล่าวเมื่อสุดสัปดาห์ว่า ยอดผู้เสียชีวิตจากอุทกภัยในเดือนที่ผ่านมาเพิ่มขึ้นเป็น 123 คน ส่วนใหญ่อยู่ที่จังหวัดควาซูลู-นาทาล บ้านเรือนหลายพันหลังได้รับความเสียหายจากน้ำท่วมในพื้นที่นครโจฮันเนสเบิร์ก รวมไปถึงในจังหวัดทางภาคเหนือและตะวันออก ชาวบ้านกว่า 20,000 คน ได้รับความเดือดร้อน รัฐบาลต้องประกาศให้เทศบาล 33 แห่งจาก 8 ใน 9 จังหวัดเป็นเขตภัยพิบัติ ส่วนที่ประเทศโมซัมบิกถูกน้ำท่วมหนักเช่นกัน ประชาชนกว่า 13,000 คน สูญเสียบ้านเรือนหรือได้รับความเสียหายจากน้ำท่วมสูง

ทรานสเนท กลุ่มศึกษาด้านการขนส่งลำเลียงของแอฟริกาใต้ กล่าวว่า ฝนที่ตกหนักในเดือนนี้กระทบต่อการขนส่งสินค้าทางรถไฟ ส่งผลต่อการส่งออกถ่านหินและข้าวโพด. - สำนักข่าวไทย


น้ำท่วมที่อื่นๆอีกมากมาย ออสเตรเลีย ยุโรป เยอรมัน บราซิล บังคลาเทศ ปากีสถาน ...
<!--Richtext--><!--MsgEdited=0-->

 

นอกจากนี้ ก็ยังมี สงครามค่าเงิน สงครามเศรษกิจ สงครามแย่งงาน
สงครามส่งออกเงินเฟ้อไปที่ประเทศคู่แข่ง
สงครามความเกลียด สงครามศาสนา สงครามระหว่างผู้ก่อการดี-ผู้ก่อการร้าย
สงครามแบ่งแยกดินแดน สงครามกลางเมือง สงครามแย่งชิงทรัพยากร
สงครามของคนเชื้อชาติเดียวกันแต่เกลียดกันเองเพราะความคิดความเชื่อต่างกัน
สงครามแย่งประชาชน สงครามแบ่งแยกประชาชน สงครามปฏิวัติ สงครามแย่งดินแดน
สงครามเย็น สงครามลัทธินิยม สงครามทุนนิยมกับไม่นิยมทุน
ชักเยอะแระ เข้าข่ายสงครามโลกครั้งที่3หรือยังก็ไม่รู้

 

กองทัพจีน ฤา จะท้าทายอำนาจใหญ่ในแปซิฟิกของสหรัฐฯ
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=center align=left>โดย ASTVผู้จัดการออนไลน์</TD><TD class=date vAlign=center align=left>20 มกราคม 2554 08:11 น.</TD></TR></TBODY></TABLE>

เครื่องบินขับไล่เทคโนโลยีสเตลท์ J-20

เอเอสทีวีผู้จัดการออนไลน์/เอเจนซี--กระแสวิพากษ์วิจารณ์การขยายกองกำลังทหารจีนได้กลายเป็นประเด็นร้อนอีกครั้ง หลังจากที่กองทัพปลดแอกประชาชนจีน (พีแอลเอ) ทดลองเครื่องบินขับไล่เทคโนโลยีสเตลท์ J-20 ซึ่งมีความสามารถในการหลบหลีกเรดาร์ ในชั่วโมงก่อนหน้าที่รัฐมนตรีว่าการกลาโหมแห่งสหรัฐฯโรเบิร์ต เกตส์ พบปะกับประธานาธิบดีหู จิ่นเทาระหว่างเยือนปักกิ่งเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว(11 ม.ค.)

เหล่านักสังเกตการณ์ด้านทหารมักออกข่าวเกี่ยวกับการซุ่มผลักดันโครงการพัฒนาอาวุธยุทโธปกรณ์ของกองทัพจีน ที่ได้รับอานิสงส์จากงบประมาณมหาศาล ในขณะที่เศรษฐกิจจีนกำลังเฟื่องฟูถึงขั้นแซงหน้าญี่ปุ่นกลายเป็นชาติเศรษฐกิจใหญ่เป็นอันดับสองของโลกในปีที่แล้ว และทุนสำรองเงินตราต่างประเทศที่มีขนาดใหญ่สุดของโลกก็มีแต่ขยายใหญ่ โดยตัวเลขมูลค่าล่าสุด ถึง 2.874 ล้านล้านเหรียญสหรัฐ

พีแอลเอเป็นกองกำลังที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลกด้วยจำนวนนายทหารประจำการ 2 ล้านกว่าคน และมีอาวุธพลังทำลายล้างสูงอย่างนิวเคลียร์ในครอบครอง ในช่วงไม่กี่ปีมานี้ ยังมีรายงานข่าวเกี่ยวกับการพัฒนาอาวุธยุทโธปกรณ์ชั้นยอด อาทิ ในปี 2550 จีนได้ทำการทดลองขีปนาวุธทำลายดาวเทียมที่ประจำการในอวกาศสำเร็จเป็นที่ฮือฮาไปทั่วโลก

และช่วงปลายปีที่ที่ผ่านมา พลเรือเอก โรเบิร์ต วิลลาร์ด ผู้บัญชาการกองเรือแปซิฟิกของสหรัฐฯ ให้สัมภาษณ์หนังสือพิมพ์อาซาฮีของญี่ปุ่น ว่าจีนได้พัฒนาขีปนาวุธนำวิถีโจมตีเรือบรรทุกเครื่องบิน รุ่น ตงเฟิง 21 D คืบหน้าถึงขั้นนำมาใช้งานได้ในเบื้องต้นแล้ว ซึ่งการพัฒนาฯดังกล่าวถือเป็นความก้าวหน้าครั้งใหญ่ ที่ท้าทายความเป็นเจ้าใหญ่ในแปซิฟิกของสหรัฐฯ และอาจพลิกโฉมหน้าความมั่นคงในเอเชีย

อย่างไรก็ตาม อาจต้องใช้เวลาทดสอบอีกนานหลายปีกว่าจีนจะสามารถเคลื่อนย้ายขีปนาวุธตงเฟิงมาประจำการได้อย่างสมบูรณ์ โดยยังจำเป็นต้องติดตั้งระบบนำวิถี ซึ่งอาศัยเทคโนโลยีทันสมัยที่สุด ขณะที่ผู้เชี่ยวชาญบางคนเชื่อว่า จีนต้องใช้เวลาอย่างน้อย 10 ปีในการสร้างให้ขีปนาวุธตงเฟิงเป็นภัยคุกคามที่น่ากลัว

สำหรับเครื่องบินล่องหน J-20 ซึ่งจัดเป็นเทคโนโลยีชั้นยอดในปฏิบัติการสอดแนมนั้น นายพลเหอ เหวยหรง รองผู้บัญชาการกองทัพอากาศ แห่งกองทัพปลดแอกประชาชนจีน คาดหมายว่า J-20 น่าจะเข้าประจำการในกองทัพอากาศจีนได้ราวปี 2560-2562

กลุ่มนักสงเกตการณ์ยังเชื่อว่าจีนกำลังต่อเรือบรรทุกเครื่องบินอย่างน้อยหนึ่งลำ

พลเรือเอก ไมค์ มูลเลน เสนาธิการทหารร่วมฯแห่งกองกำลังสหรัฐฯ เตือนหลังจากวันที่จีนทดลองเครื่องบินขับไล่สเตลท์ J-20 ว่าเหล่าโครงการพัฒนาอาวุธทันสมัยใหม่ๆของกองทัพพญามังกรนั้น มีเป้าหมายโดยตรงในการต่อกรกับกองกำลังสหรัฐฯ

“จีนส่งสัญญาณตอกย้ำทั้งผู้นำสหรัฐฯ และประเทศในอาณาบริเวณ ว่าการพัฒนาความทันสมัยแก่กองทัพกำลัง ดำเนินไปอย่างไม่หยุดยั้ง และจีนจะกลายเป็นผู้คุมเกมด้านความมั่นคงใหญ่ในอาณาบริเวณ แทนที่สหรัฐฯ” นั่นเป็นการวิเคราะห์ของผู้เชี่ยวชาญด้านกองทัพจีน นาย อาร์เธอร์ ติง ซึ่งมีฐานในไต้หวัน

กลุ่มนักวิเคราะห์อีกกลุ่มชี้ว่า “แม้ขณะนี้ยังไม่สามารถชี้ชัดระดับความสามารถที่แท้ของของเทคโนโลยีด้านทหารของจีน แต่มันก็ได้แสดงถึงความทะเยอทะยานที่น่ากลัวทีเดียว” เป็นคำกล่าวของ Gareth Jennings ผู้เชี่ยวชาญด้านอากาศยานของ นิตยสารMissiles & Rockets ของค่ายนิตยสารด้านการทหารชั้นนำ Jane

จากการแถลงอย่างเป็นทางการ จีนประเมินตัวเองว่า เทคโนโลยีการทหารของตนนั้น ยังล้าหลังอเมริกัน 20-30 ปี ทั้งย้ำว่าการพัฒนาความทันสมัยแก่กองทัพ มีเป้าหมายพื้นฐานในการป้องปราม

กระนั้น ญี่ปุนคู่ปรับทางประวัติศาสตร์ของจีน ก็แถลงในเดือนที่แล้วว่า การขยายกองกำลังของจีน เป็นเรื่องที่นานาชาติต้องติดตามและระวัง เนื่องจากมันเป็นการขยายเกมรุกในน่านน้ำทะเลจีนตะวันออกและทะเลจีนใต้

ผู้เชี่ยวชาญการทหารที่ประจำอยู่ในกรุงปักกิ่ง ที่ไม่เผยนาม ชี้ถึงสถานการณ์การพัฒนาด้านอาวุธยุทโธปกรณ์ของจีนว่า ก้าวล้ำเส้นของการป้องปรามไปไกลแล้ว โดยกองทัพจีนได้จัดหาเครื่องบินที่มีความสามารถในการโจมตีเป้าหมายบนพื้นดินมากขึ้นๆเกินความจำเป็นสำหรับกองกำลังเพื่อการป้องกันตัวเอง

กลุ่มนักสังเกตการณ์ในวงการยังวิตกถึงการเปลี่ยนแปลงดุลอำนาจในเอเชียตะวันออก ที่มีเจ้าถิ่นได้แก่ จีน ญี่ปุ่น และเกาหลีใต้ โดยมีปมความขัดแย้งใหญ่ คือ ความขัดแย้งเหนือดินแดนไต้หวัน เกาหลีเหนือ และข้อพิพาทกรรมสิทธิเหนือดินแดนระหว่างชาติเพื่อนบ้านในอาณาบริเวณ

และการแข่งขันด้านอาวุธ ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้แล้ว

“ณ วันนี้ ไม่มีใครรู้ได้แน่นอนว่า กองทัพจีนจะค่อยๆระดม J-20 เข้าประจำการกี่ลำ และกองกำลังขีปนาวุธนำวิถีจะมีขนาดใหญ่แค่ไหน”

เราไม่สามารถทั้งประมาณขนาดและองค์ประกอบของกองกำลังสหรัฐฯและพันธมิตรในช่วง 4-5 ปี ข้างหน้า”

ในขณะนี้ มีการมองกันว่า ขีปนาวุธตงเฟิงเป็นองค์ประกอบสำคัญในการวางยุทธศาสตร์ของพญามังกร เพื่อสกัดไม่ให้เครื่องบินและเรือของอเมริกันล้ำเส้นน่านน้ำทางทะเลของตนได้ โดยยุทธศาสตร์นี้วางแนวป้องกันซ้อนกันหลายชั้น ประกอบด้วยระบบป้องกันทางอากาศ และทางทะเล เช่นเรือดำน้ำ และระบบขีปนาวุธนำวิถี ที่ทันสมัย โดยทั้งหมดทำงานสอดประสานกันด้วยเครือข่ายดาวเทียม

Dean Cheng ผู้เชี่ยวชาญจีนที่ Heritage Foundation หน่วยงานคลังสมองของสหรัฐฯ บอกว่า “ยังมีเวลาที่สหรัฐฯจะหยั่งวัด และระดมกำลังมาต่อกรกับจีน ทั้งด้วยกองกำลังของตัวเอง และสรรพาวุธที่ผู้นำวอชิงตันจัดหาให้แก่ไต้หวัน”


ดุลด้านกองกำลังทหารระหว่างจีนและสหรัฐอเมริกา

จีน งบประมาณ สหรัฐอเมริกา
$78,000ล้าน รวมทั้งสิ้นในปี2010 $729,000ล้าน
2.0% สัดส่วน%ต่อจีดีพีปี2008 4.3%

นายทหารประจำการ
2.26ล้านคน 1.58ล้านคน

อาวุธยุทโธปกรณ์
1,320 เครื่องบินขับไล่ 2,379
0 เครื่องบินขับไล่สเตลท์ 139
0 เรือบรรทุกเครื่องบิน 11
65 เรือดำน้ำ 71
27 เรือพิฆาต 57
240 หัวรบนิวเคลียร์ 9,400

แหล่งที่มา: HIS Jane’s/IISS/SIPRI
China - Manager Online -<!-- google_ad_section_end -->

 

ไข่แดงของพม่าก็เรียบร้อยโรงเรียนจีนไปแระ

พม่าช่างรวยอัศจรรย์ พบน้ำมันในแหล่งบนบกอีกอื้อ


<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=center align=left>โดย ASTVผู้จัดการออนไลน์</TD><TD class=date vAlign=center align=left>26 มกราคม 2554 14:16 น.</TD></TR></TBODY></TABLE>



แผนที่ทำขึ้นใหม่จาก Google Earth Map แสดงที่ตั้งของแหล่งน้ำมันบนบก 2 แหล่งใหญ่ในภารคกลางกับภาคเหนือของพม่า บริษัทร่วมทุน Sinopec-MOGE สำรวจพบน้ำมันปริมาณมากที่จะนำขึ้นมาใช้ได้ พม่ารุ่มรวยด้วยก๊าซและน้ำมันดิบทั้งแหล่งบนบกและแหล่งในทะเล.

ASTVผู้จัดการออนไลน์ -- บริษัทร่วมทุนจีน-พม่า พบน้ำมันในบ่อเจาะทดสอบ 2 บ่อ ในแปลง D ในเขตมาเกว (Magwe) กับ สะกาย (Sagaing) เมื่อปีที่แล้ว พบทั้งน้ำมันดิบและก๊าซในปริมาณที่ผลิตในเชิงพาณิชย์ได้ และบริษัทยังจะต้องเจาะทดสอบอีกหลายบ่อ เนื่องจากมีข้อบ่งชี้ว่ามีโอกาสที่จะพบพลังงานล้ำค่าอีก

บริษัทลูกของกลุ่มซิโนเปก (Sinopec) กลุ่มผู้ผลิตและค้าน้ำมันรายใหญ่จากจีน ได้เซ็นสัญญาแบ่งปันผลประโยชน์กับรัฐวิสาหกิจน้ำมันและก๊าซพม่า หรือ MOGE (Myanmar Oil and Gas Enterprise) เมื่อปี 2550

ในปี 2553 ที่ผ่านมาได้เจาะทดสอบบ่อที่ 1 กับ บ่อที่ 2 ในหลุมปาโตโลง (Pahtolong) ต่อเนื่อง และพบมีก๊าซรวมกันประมาณ 909,000 ล้านลูกบาศก์ฟุต น้ำมันดิบอีกราว 7.16 ล้านบาร์เรล ทั้งนี้ เป็นรายงานของหนังสือพิมพ์นิวไลท์ออฟเมียนมาร์

บริษัท Sinopec International Petroleum (Myanmar) จะเจาะทดสอบอีกหลายบ่อในหลุมเดียวกัน ซึ่งมีศักยภาพสูงมากที่จะพบทั้งก๊าซและน้ำมันดิบเพิ่มเติม

มีบ่อน้ำมันที่อยู่ในแผนการเจาะทดสอบจำนวน 42 บ่อ ใน 6-7 หลุม ในแล่งมาเกว-สะกาย ซึ่งต้องเจาะลงไปลึกกว่า 20,000 ฟุต

ตามรายงานการเจาะทดสอบในปี 2551 คาดว่า ในบ่อที่ 1 ของหลุมปาโตโลง จะผลิตน้ำมันดิบได้วันละ 61 บาร์เรล และก๊าซอีกวันละกว่า 5 ล้าน ลบ.ฟ.และบ่อที่ 2 น้ำมันดิบวันละ 30 บาร์เรล ก๊าซอีก 3.5 ล้าน ลบ.ฟ.

บริษัทร่วมทุนต้องเตรียมการอีกหลายด้านก่อนจะนำพลังงานขึ้นมาใช้ได้ รวมทั้งการสำรวจศึกษาผลกระทบต่อสภาพแวดล้อม การปกป้องแหล่งน้ำลำธารในอาณาบริเวณ การกำจัดของเสียอย่างปลอดภัย รวมทั้งป้องกันการรั่วไหลด้วย หนังสือพิมพ์ของทางการ กล่าว

พม่ารุ่มรวยด้วยน้ำมันดิบและก๊าซ มีทั้งแหล่งในอ่าวเมาะตะมะทางตอนใต้ และในทะเลเบงกอลนอกชายฝั่งรัฐระไค (Rakhine) หรือ “ยะไข่” นอกจากนั้น ยังมีแหล่งบนบกอีกนับสิบแหล่งที่กำลังอยู่ระหว่างการสำรวจ โดยบริษัท จีน อินเดีย เกาหลี และ รัสเซีย


แท่นเจาะบนบกของบริษัทปิโตรเลียมแห่งชาติจีน หรือ CNPC กำลังเจาะสำรวจแหล่งบนบกในพม่า บริษัทนี้ยังเป็นเจ้าของก๊าซที่ผลิตจากแปลง A1 กับ A3 จากแหล่งในทะเลเบงกอลอีกด้วย การก่อสร้างท่อส่งก๊าซและน้ำมันดิบผ่านแดนพม่าเริ่มขึ้นปลายปีที่แล้ว.


โรงกลั่นน้ำมันมหึมาของ Sinopec ที่เมืองเจ้อเจียง (Zhejiang) ใหญ่ที่สุดในประเทศ และเป็นแห่งแรกของจีนที่ได้มาตรฐานยุโรป ปัจจุบันกลุ่ม China Petrochemical Corp ลงทุนสำรวจและผลิตน้ำมันอยู่ทั่วโลกรวมทั้งในพม่าด้วย.-- ภาพ: Lou Linwei/Rex Features.

IndoChina - Manager Online -

โครงข่ายทางรถไฟ‘จีน’ออกสู่โลกภายนอกโดยผ่าน‘พม่า’ (ตอนแรก)
โดย ไบรอัน แมคคาร์แทน 20 มกราคม 2554 21:39 น.

(เก็บความจากเอเชียไทมส์ออนไลน์Asia Times Online :: Asian news hub providing the latest news and analysis from Asia)

China outward bound through Myanmar
By Brian McCartan
07/01/2011

ประเทศพม่าอยู่ในฐานะที่ทรงความสำคัญ เป็นอย่างมาก ในแผนการอันใหญ่โตมโหฬารของปักกิ่งที่จะสร้างโครงข่ายทางรถไฟความเร็วสูง เพื่อเชื่อมต่อระหว่างจีนกับบรรดาชาติในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และดินแดนที่ อยู่ถัดออกไปอีก ถ้าหากแผนการนี้เสร็จสมบูรณ์ได้ตามที่วาดวางเอาไว้ มันก็จะเป็นโครงการด้านโครงสร้างพื้นฐานที่มีขนาดใหญ่โตที่สุดใน ประวัติศาสตร์ทีเดียว อย่างไรก็ตาม อุปสรรคสำคัญประการหนึ่งของโครงการนี้ ก็คือการที่ระบบรางรถไฟของพม่าและประเทศอื่นๆ ใช้ช่วงกว้างระหว่างรางที่แตกต่างกันอยู่

*รายงานชิ้นนี้แบ่งเป็น 2 ตอน นี่คือตอนแรก *

เชียงใหม่ - พม่ากำลังจะกลายเป็นศูนย์กลางการคมนาคมด้วยระบบรางรถไฟแห่งสำคัญแห่งหนึ่งใน ระดับภูมิภาค โดยจะเป็นจุดเชื่อมต่อจีนและอินเดียเข้ากับตลาดต่างๆ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และดินแดนที่อยู่ถัดออกไปอีก ทั้งนี้ถ้าหากแผนการลงทุนต่างๆ ที่กำลังเสนอกันอยู่ในเวลานี้จักบังเกิดผลขึ้นมาได้จริง และก็เฉกเช่นเดียวกับการพัฒนาด้านโครงสร้างพื้นฐานอื่นๆ จำนวนมากมายในภูมิภาคแถบนี้ ผู้ที่เป็นพลังขับดันอยู่เบื้องหลังการออกแบบอันใหญ่โตมโหฬารในเรื่องนี้ก็ คือปักกิ่งเจ้าเก่า

จีนกำลังวางแผนการที่จะก่อสร้างเส้นทางรถไฟจำนวนมาก ซึ่งจะเชื่อมต่อภูมิภาคตะวันตกเฉียงใต้อันห่างไกลของตน เข้ากับเมืองท่าต่างๆ ในพม่า แล้วต่อไปยังเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และเอเชียใต้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มีการวางแผนกำหนดให้มีเส้นทางรถไฟสายสำคัญสายหนึ่งโยงต่อเมืองคุนหมิง (เมืองหลวงของมณฑลหยุนหนัน ที่อยู่ทางภาคตะวันตกเฉียงใต้ของแดนมังกร) เข้ากับท่าเรือน้ำลึกแห่งใหม่รวมทั้งพื้นที่เขตเศรษฐกิจอุตสาหกรรมพิเศษ ซึ่งกำลังก่อสร้างกันอยู่ที่เมืองจ๊อกเปียว (Kyaukpyu) บนชายฝั่งด้านตะวันตกของพม่า

แผนการสร้างเส้นทางรถไฟสายนี้ได้รับการกระจายข่าวเป็นครั้งแรกใน นิตยสารรายสัปดาห์ “วีกลี อีเลฟเวน นิวส์” (Weekly Eleven News) ของพม่าเมื่อวันที่ 16 ตุลาคมปีที่แล้ว โดยเป็นที่คาดหมายกันว่าจะสร้างแล้วเสร็จในปี 2015 นอกจากนั้นจีนยังเกี่ยวข้องกับการพัฒนาท่าเรือน้ำลึกและเขตอุตสาหกรรมที่ จ๊อกเปียวด้วย ทั้งเส้นทางรถไฟ, ท่าเรือน้ำลึก, และเขตอุตสาหกรรมดังที่กล่าวมา ถือเป็นส่วนหนึ่งในแผนการของแดนมังกรที่จะพัฒนาช่องทางทางการค้าให้แก่ ภูมิภาคตะวันตกเฉียงใต้ที่ไร้ทางออกทางทะเลของตน รวมทั้งยังจะใช้เป็นจุดเปลี่ยนถ่ายสินค้าน้ำมันและก๊าซ โดยจะมีการเชื่อมต่อไปยังสายท่อส่งน้ำมันและก๊าซซึ่งกำลังอยู่ในระหว่างการ ก่อสร้าง

นอกจากทางรถไฟคุนหมิง-จ๊อกเปียว ยังมีการวางแผนสร้างเส้นทางรางรถไฟอีกเส้นหนึ่งเชื่อมต่อเมืองคุนหมิงเข้า กับเมืองย่างกุ้ง อดีตเมืองหลวงเก่าและเมืองท่าใหญ่ของพม่า คิดเป็นระยะทาง 1,920 กิโลเมตร การก่อสร้างน่าที่จะอาศัยเส้นทางรถไฟสายเหนือ-ใต้ที่มีอยู่แล้วของพม่า แทนที่จะต้องวางรางวางเส้นทางกันใหม่หมด

ทางรถไฟเส้นนี้ยังจะต่อเข้ากับเส้นทางรถไฟสายซึ่งเชื่อมโยงไปสู่ โครงการท่าเรือน้ำลึกแห่งใหม่ที่เมืองทวาย (Dawei) บนชายฝั่งด้านใต้ของพม่า ทั้งนี้ส่วนประกอบสำคัญที่สุดอย่างหนึ่งของโครงการท่าเรือแห่งนี้ตามที่ได้ มีการแถลงกันไปเมื่อปลายปีที่แล้ว ก็คือจะมีการก่อสร้างทางรถไฟสายใหม่ระหว่างทวายกับกรุงเทพฯ

ยังไม่หมดเพียงเท่านี้ ยังมีการวางแผนการสร้างทางรถไฟติดต่อระหว่างภาคตะวันตกเฉียงใต้ของแดนมังกร กับดินแดนพม่าเส้นที่สาม โดยรางรถไฟของสายนี้จะทอดผ่านรัฐฉาน (Shan State) ซึ่งอยู่ทางภาคตะวันออกของพม่า ทั้งนี้จากจุดเริ่มต้นที่เมืองคุนหมิง ทางรถไฟสายนี้เมื่อผ่านรัฐฉานแล้วก็จะมาจนถึงจังหวัดเชียงรายทางภาคเหนือของ ประเทศไทย และจากเชียงรายก็จะโยงเข้าสู่โครงข่ายรางรถไฟของไทยได้ เส้นทางคุนหมิง-เชียงรายสายนี้เมื่อบวกเข้ากับอีกเส้นหนึ่งที่ปัจจุบันกำลัง อยู่ระหว่างการสำรวจวางแนวทางในประเทศลาว ก็จะทำให้สามารถขนส่งสินค้าด้วยรางรถไฟระหว่างจีน, กัมพูชา, พม่า, ไทย, ลาว, มาเลเซีย, และสิงคโปร์

หวัง เมิ่งซู (Wang Mengshu) นักวิชาการของบัณฑิตยสถานทางวิศวกรรมศาสตร์แห่งประเทศจีน (Chinese Academy of Engineering) ได้กล่าวกับสื่อมวลชนจีนในเดือนธันวาคมที่ผ่านมาว่า “คณะผู้แทนที่ประกอบด้วยผู้เชี่ยวชาญจากกระทรวงการรถไฟ (Ministry of Railroads) ได้ไปเยือน (พม่า) และลาวในกลางเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมา เพื่อดำเนินการสำรวจ และทันทีที่มีการกำหนดแนวเส้นทางรถไฟระหว่างจีน-พม่าแล้ว การก่อสร้างก็สามารถเริ่มต้นได้อย่างเร็วที่สุดคือภายในเวลา 2 เดือน โดยที่เส้นทางสายนี้น่าที่จะกลายเป็นเส้นทางขนส่งสายหลักที่ทำให้จีนเชื่อม ต่อด้วยทางรถไฟกับประเทศทั้งหลายในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้”

นอกเหนือจากพวกเส้นทางรถไฟซึ่งออกมาจากเมืองคุนมิงดังกล่าวมาข้างต้น แล้ว ยังมีแผนการทำทางรถไฟเพิ่มเติมอีก 2 เส้นที่จะโยงภาคตะวันตกเฉียงใต้ของจีนเข้ากับโครงข่ายรางรถไฟของพม่า โดยเป็นเส้นทางจากเมืองตาหลี่ ของจีน ไปยังเมืองมีตจีนา (Myitkyina) และเมืองลาเฉียว (Lashio) ของพม่า เมืองทั้ง 2 แห่งนี้ของพม่าต่างก็เป็นศูนย์กลางการค้าขนาดใหญ่และเป็นปลายทางของทางรถไฟ

ไม่เฉพาะแต่เรื่องเส้นทางรางรถไฟผ่านพม่า แดนมังกรยังกำลังให้ความช่วยเหลือเพื่อยกระดับอุปกรณ์เครื่องจักรเครื่องมือ เกี่ยวกับรถไฟของแดนหม่องให้ทันสมัยยิ่งขึ้นด้วย เป็นต้นว่า ในเดือนตุลาคมปีที่แล้ว ปักกิ่งได้บริจาคหัวรถจักร 30 หัวจากกรมการขนส่งทางรถไฟของจีน เพื่อเป็น “ของขวัญแห่งมิตรภาพ” ให้แก่พม่า ทั้งนี้ตามรายงานของสำนักข่าวซินหวาของทางการจีน

เมื่อสร้างแล้วเสร็จสมบูรณ์ เส้นทางรถไฟใหม่ๆ เหล่านี้ก็จะยิ่งกระชับสายสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจที่จีนมีอยู่กับพม่าให้ แข็งแกร่งขึ้นอีกมาก อีกทั้งยังจะร่วมส่วนในการบูรณาการเศรษฐกิจของภูมิภาคแถบนี้ด้วย ประเทศจีนเองก็กำลังอยู่ในระหว่างการดำเนินโครงการที่ประมาณการกันว่ามี มูลค่าถึง 1 ล้านล้านดอลลาร์สหรัฐฯ เพื่อขยายระบบทางรถไฟภายในประเทศ จากที่มีระยะทางรวมทั้งสิ้น 78,000 กิโลเมตรในปัจจุบัน ให้เป็น 110,000 กิโลเมตรภายในปี 2012 และเป็น 120,000 กิโลเมตรภายในปี 2020 โครงการอันมหึมานี้ยังตั้งจุดมุ่งหมายเอาไว้ว่า จะต้องทำให้เมืองใหญ่เมืองสำคัญทั้งหมดในแดนมังกรสามารถติดต่อเชื่อมโยงกัน ด้วยทางรถไฟความเร็วสูง (high-speed line) ซึ่งสามารถรองรับขบวนรถไฟที่แล่นด้วยความเร็วเกินกว่า 200 กิโลเมตรต่อชั่วโมง

เมื่อพิจารณาโดยภาพรวมก็จะเห็นได้ว่า พม่าอยู่ในฐานะที่ทรงความสำคัญเป็นพิเศษในแผนการอันใหญ่โตมโหฬารของปักกิ่ง ที่จะก่อสร้างโครงข่ายทางรถไฟความเร็วสูงซึ่งเชื่อมโยงจีนเข้ากับบรรดาชาติ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้, เอเชียใต้, ตะวันออกกลาง, และยุโรป อันที่จริงหลายๆ ส่วนของโครงข่ายนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงที่ผ่านประเทศพม่านั้น สอดคล้องต้องกันกับแผนการริเริ่มจัดทำเส้นทางรถไฟสายทรานส์เอเชีย (Trans-Asian Railway initiative) รวมระยะทางทั้งสิ้นราว 14,000 กิโลเมตร ซึ่งสำนักงานคณะกรรมาธิการเศรษฐกิจและสังคมแห่งสหประชาชาติ สำหรับภูมิภาคเอเชียและแปซิฟิก (United Nations Economic and Social Commission for Asia and the Pacific ใช้อักษรย่อว่า UNESCAP หรือย่อกันยิ่งกว่านั้นว่า ESCAP) ได้เสนอกันขึ้นมาเป็นครั้งแรกตั้งแต่ช่วงทศวรรษ 1960 ถ้าหากเสร็จสิ้นสมบูรณ์ตามแผนการได้เมื่อใด มันก็จะกลายเป็นโครงการทางด้านโครงสร้างพื้นฐานที่มีขนาดใหญ่ที่สุดใน ประวัติศาสตร์ทีเดียว

เส้นทางรถไฟสายทรานส์เอเชีย จะมีแนวเส้นทางอย่างไรแน่ๆ เวลานี้ยังคงไม่เป็นที่กระจ่างชัดเจน อย่างไรก็ตาม ย่อมหนีไม่พ้นว่าโครงข่ายนี้จะต้องไปตามทิศทางใหญ่ๆ รวม 3 ทิศทาง กล่าวคือ แนวเส้นทางสายเหนือจะแผ่ขยายผ่านมองโกเลีย, คาซัคสถาน, รัสเซีย, ยูเครน และต่อออกไปเชื่อมโยงกับโครงข่ายทางรถไฟของยุโรป สำหรับแนวเส้นทางสายกลางจะผ่านพม่า, บังกลาเทศ, อินเดีย, ปากีสถาน, อิหร่าน, ไปจนถึงตุรกี ส่วนแนวเส้นทางสายใต้จะออกจากจีนไปจนถึงสิงคโปร์ โดยผ่านพม่า, ลาว, เวียดนาม, และไทย ในปัจจุบันจีนมีเส้นทางรถไฟที่สามารถเชื่อมต่อกับเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ก็คือผ่านไปทางเวียดนามเท่านั้น

ไบรอัน แมคคาร์แทน เป็นนักหนังสือพิมพ์อิสระที่พำนักอยู่ในกรุงเทพฯ สามารถติดต่อเขาได้ทางอีเมล์ที่ brianpm@comcast.net
(อ่านต่อตอน 2 ซึ่งเป็นตอนจบ)

Around the World - Manager Online -

ความช่วยเหลือจาก‘จีน’ไหลทะลักท่วม‘กัมพูชา’

โดย มารวาน มาแคน-มาร์คาร์ 18 มกราคม 2554 23:47 น.
(เก็บความจากเอเชียไทมส์ออนไลน์Asia Times Online :: Asian news hub providing the latest news and analysis from Asia)

China aid floods Cambodia
By Marwaan Macan-Markar
11/01/2011

ในบรรดาต่างชาติที่เข้ามาเป็นหุ้น ส่วนด้านการพัฒนากับกัมพูชา ประเทศจีนถือเป็นผู้ที่มาถึงค่อนข้างช้ากว่าเพื่อน อย่างไรก็ตาม เวลานี้ความช่วยเหลือจากแดนมังกร ซึ่งอยู่ในลักษณะที่ไม่มีเงื่อนไขข้อผูกมัดใดๆ กำลังไหลทะลักท่วมท้นกัมพูชา ทั้งนี้รวมทั้งเขื่อนใหญ่ 5 แห่งที่กำลังก่อสร้างกันอยู่ในประเทศที่ยากจนขาดไร้พลังงานแห่งนี้ สภาพการณ์เช่นนี้ย่อมเป็นสิ่งที่เอื้ออำนวยผลดีให้แก่นายกรัฐมนตรีฮุนเซน อีกทั้งยังกำลังกลายเป็นการท้าทายการผูกขาดของพวกประเทศผู้บริจาคจากโลก ตะวันตก

กรุงเทพฯ - เขื่อนแห่งใหม่ๆ ที่เพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆ ในกัมพูชา กำลังกลายเป็นสิ่งรูปธรรมอันสำคัญยิ่ง สำหรับให้นายกรัฐมนตรีของประเทศนี้ใช้โอ่อวดคุยโตว่า สายสัมพันธ์ระหว่างราชอาณาจักรในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้แห่งนี้กับประเทศจีน กำลังบ่ายหน้าไปยังทิศทางใด

“เขื่อนไฟฟ้าพลังน้ำแห่งนี้เป็นเพียงแค่หนึ่งในความสำเร็จจำนวนมาก ที่บังเกิดขึ้นภายใต้ความร่วมมือกันระหว่างกัมพูชากับจีน” นายกรัฐมนตรีฮุนเซนกล่าวเมื่อเดือนธันวาคมที่ผ่านมา ในพิธีการซึ่งจัดขึ้นในพื้นที่ของจังหวัดเกาะกง (Koh Kong) อันห่างไกล ทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศ และก็เป็นสถานที่ซึ่งกำลังมีการก่อสร้างเขื่อนไฟฟ้าพลังน้ำ รุสสีชุมกรอม (Russei Chrum Krom) ที่มีความสามารถในการผลิตกระแสไฟฟ้ในปริมาณ 338 เมกะวัตต์

เขื่อนยักษ์มูลค่าประมาณ 500 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯแห่งนี้ กำลังก่อสร้างโดยบริษัท หวาเตี้ยน คอร์ป (Huadian Corp) บริษัทรัฐวิสาหกิจด้านไฟฟ้าที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งของจีน และก็เป็นเขื่อนแห่งใหญ่ที่สุดในจำนวน 5 แห่งซึ่งแดนมังกรมุ่งที่จะสร้างขึ้นในกัมพูชาอันเป็นประเทศที่ยากจนขาดไร้ พลังงาน ทั้งนี้ในจำนวนประชากรร่วมๆ 14.5 ล้านคนของกัมพูชา ปัจจุบันมีเพียงประมาณหนึ่งในห้าเท่านั้นที่สามารถเข้าถึงกระแสไฟฟ้าได้

เวลานี้พวกบริษัทจีนกำลังดำเนินการศึกษาความคุ้มค่าและความเป็นไปได้ ของเขื่อนไฟฟ้าพลังน้ำอีก 4 แห่งที่มีโครงการว่าจะก่อสร้างกัน ทั้งนี้จากการเปิดเผยของพวกนักเคลื่อนไหวอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม ขณะที่เหล่านักเคลื่อนไหวระดับรากหญ้าต่างแสดงความวิตกกังวลด้วยความไม่ แน่ใจว่าโครงการไฟฟ้าพลังน้ำดังกล่าวเหล่านี้จะก่อให้เกิดอะไรขึ้นมาบ้างใน อนาคต

“จีนกำลังแสดงบทบาทที่สำคัญมากๆ ในด้านการลงทุนและการพัฒนาในกัมพูชา ทว่าจีนก็ควรที่จะคำนึงถึงความสำคัญของ EIAs (environmental impact assessments การประเมินผลกระทบทางด้านสิ่งแวดล้อม) และ SIAs (social impact assessments การประเมินผลกระทบทางด้านสังคม) ด้วย”

ชิต สัม อาต (Chhith Sam Ath) ผู้อำนวยการบริหารขององค์กร เวทีประสานงานเอ็นจีโอที่ทำงานเรื่องกัมพูชา (NGO Forum on Cambodia) กล่าวแสดงความคิดเห็นเช่นนี้ในระหว่างที่ให้สัมภาษณ์ทางโทรศัพท์จากกรุง พนมเปญ อันเป็นสถานที่ตั้งสำนักงานของเครือข่ายรากหญ้าเพื่อการประสานงานบรรดา องค์กรพัฒนาเอกชน (non-governmental organizations หรือ NGOs) ในท้องถิ่นแห่งนี้ของเขา “มีหลายครั้งหลายคราวที่กระบวนการประเมินผลกระทบทางด้านสิ่งแวดล้อม ไม่ได้มีการเปิดให้สาธารณชนได้เข้าไปร่วมรับทราบ ตลอดจนแทบไม่มีเวลาที่จะให้สาธารณชนได้ออกความเห็นวิพากษ์วิจารณ์เอาเลย” อาต กล่าวกับสำนักข่าวอินเตอร์เพรสเซอร์วิส (Inter Press Service ใช้อักษรย่อว่า IPS)

พวกองค์กรล็อบบี้เพื่อสิ่งแวดล้อมระดับโลก เป็นต้นว่า องค์การแม่น้ำระหว่างประเทศ (International Rivers ใช้อักษรย่อว่า IR) ที่ตั้งฐานอยู่ในสหรัฐฯ ก็ได้ยืนยันว่า เขื่อนกำจาย (Kamchay) ซึ่งเป็นเขื่อนไฟฟ้าพลังน้ำขนาดใหญ่อีกแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ในเขตอุทยานแห่ง ชาติ จังหวัดกัมโป้ต (Kampot) แม้เริ่มดำเนินการก่อสร้างมาได้ 4 ปีแล้ว แต่ก็ยังไม่มีรายงานผลการศึกษาประเมินผลกระทบทางด้านสิ่งแวดล้อมฉบับสมบูรณ์ ออกมาเลย “เมื่อดูกันในเรื่องกระบวนการด้าน EIA แล้ว พวกบริษัทจีนเหล่านี้ไม่ได้คิดที่จะทำตามหลักปฏิบัติที่ถือกันว่าสมควร ดำเนินการกันเลย” นี่เป็นความเห็นของ เอมี แทรนเดม (Ame Trandem) นักรณรงค์เคลื่อนไหวประจำเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ขององค์การแม่น้ำระหว่าง ประเทศ “การเข้ามีส่วนร่วมของสาธารณชนอยู่ในสภาพจำกัดมากหรือกระทั่งไม่มีส่วนร่วม ใดๆ เลยด้วยซ้ำ ขณะที่พวกนักพัฒนาผู้ดำเนินโครงการก็ไม่ได้ขบคิดพิจารณาทางเลือกอื่นๆ เผื่อเอาไว้”

เขื่อนกำจายนั้นตั้งอยู่ “ภายในเขตอุทยานแห่งชาติโบกอร์ (Bokor National Park) และจะทำให้เกิดน้ำท่วมพื้นที่ป่าสงวนถึงประมาณ 2,000 เฮกตาร์ (12,500 ไร่)” องค์การแม่น้ำระหว่างประเทศตั้งข้อสังเกตไว้ในรายงานการกศึกษาของตนที่ใช้ ชื่อเรื่องว่า “การพัฒนาด้านไฟฟ้าพลังน้ำของกัมพูชาและการพัวพันเกี่ยวข้องของจีน” (Cambodia's hydropower development and China's involvement)

อย่างไรก็ตาม ฮุนเซนกลับกำลังพยายามที่จะไม่ปล่อยให้เหลือช่องเหลือที่ทางสำหรับการ วิพากษ์วิจารณ์จีน ดังที่พวกนักอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมกำลังพยายามหยิบยกขึ้นมา “มีการพัฒนาที่ไหนบ้างที่เกิดขึ้นมาโดยไม่มีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและไม่มี ผลกระทบต่อทรัพยากรธรรมชาติต่างๆ เลย กรุณาให้คำตอบที่ชัดๆ กับเราด้วย” บุรุษซึ่งเป็นผู้บริหารปกครองประเทศที่อยู่ในตำแหน่งมาอย่างยาวนานที่สุด ยิ่งกว่าใครๆ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ กล่าวเช่นนี้ในระหว่างทำพิธีที่เขื่อนรุสสีชุมกรอม ในเดือนธันวาคมที่ผ่านมา โดยมุ่งตอบโต้โจมตีกลับพวกกลุ่มสีเขียวทั้งหลาย

ทางฝ่ายจีนที่เป็นผู้ออกทุนให้แก่โครงการพัฒนาต่างๆ ในกัมพูชานั้น เวลานี้มีบางรายเหมือนกันที่เริ่มเข้ามาติดต่อมีปฏิสัมพันธ์กับเหล่านัก เคลื่อนไหวในท้องถิ่น โดยที่นักเคลื่อนไหวเหล่านี้ต่างกังวลใจว่า กัมพูชาซึ่งยังอยู่ในช่วงของการฟื้นตัวภายหลัง 2 ทศวรรษแห่งสงครามกลางเมืองและระบอบปกครองที่มุ่งฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ของเขมร แดง จะต้องจ่ายในราคาแพงลิ่วขนาดไหน จากการที่เจีนกำลังขยายอิทธิพลบารมีของตนในปัจจุบัน

“ผมบอกกับคณะผู้แทนชาวจีนคณะหนึ่งเมื่อตอนประชุมหารือกันเดือนที่ แล้วว่า โครงการต่างๆ ที่ทางจีนเป็นผู้ดำเนินการนั้นแทบไม่มีการศึกษาประเมินผลกระทบทางด้านสิ่ง แวดล้อมกันเลย” เมียส นี (Meas Nee) นักวิจัยชาวกัมพูชาที่ทำงานวิจัยด้านการพัฒนาสังคม บอกกับสำนักข่าวไอพีเอส ในการให้สัมภาษณ์ทางโทรศัพท์ “และแม้กระทั่งเมื่อมีการทำ EIA มันก็จะดูดีอยู่แค่บนกระดาษเท่านั้น มันมีข้อผิดพลาดมากมายเนื่องจากไม่เคยมีการทำกันอย่างถูกต้องเหมาะสม”

“ท่านนายกฯ (ฮุนเซน) ยกย่องสรรเสริญความสนับสนุนของฝ่ายจีนเรื่อยมา และรัฐบาลก็นิยมชมชอบที่จะได้รับความช่วยเหลือทางเศรษฐกิจจากจีนมากกว่า เนื่องจากมันไม่ได้มีการตั้งเงื่อนไขข้อผูกมัดอะไร ไม่เหมือนกับความช่วยเหลือที่มาจากพวกผู้บริจาคชาติตะวันตก” นี กล่าวต่อ

ประเทศจีนเป็นผู้ที่เข้ามาร่วมส่วนช่วยเหลือการพัฒนาของกัมพูชา ล่าช้ากว่าประเทศฝ่ายตะวันตกมาก และอันที่จริง ความสามารถของฮุนเซนในการอาศัยความสนับสนุนทางเศรษฐกิจจากแดนมังกรที่ทะลัก เข้ามาในระยะหลังๆ นี้ เพื่อทำการต่อรองพลิกแพลงกับพวกหุ้นส่วนการพัฒนาหน้าเดิมๆ จากโลกตะวันตก ก็เป็นการตอกย้ำให้เห็นว่า วิธีดำเนินการให้ความช่วยเหลือเพื่อการพัฒนาของสองฝ่ายนี้มีความแตกต่างกัน อย่างชนิดตรงกันข้ามกันเลย

ก่อนหน้าปี 2006 อันเป็นเวลาที่จีนก้าวเข้ามาให้ความช่วยเหลือกัมพูชา วาระการช่วยเหลือและการพัฒนาในกัมพูชาถูกครอบงำบงการโดยพวกชาติตะวันตกซึ่ง ต่างก็เป็นส่วนหนึ่งของ “ฉันทามติวอชิงตัน” (Washington Consensus) ที่มุ่งส่งเสริมตลาดเสรี และมุ่งให้เกิดความนิยมฝักใฝ่โลกตะวันตก ชาติตะวันตกหล่านี้เข้ามาในประเทศที่เสียหายย่อยยับจากสงครามแห่งนี้ตั้งแต่ ตอนที่มีการทำข้อตกลงสันติภาพนานาชาติปี 1991 เพื่ช่วยเหลือการฟื้นฟูบูรณะกัมพูชา

ในช่วงกลางปี 2010 พวกผู้บริจาคจากโลกตะวันตกได้ให้คำมั่นสัญญาแก่กัมพูชาว่าจะให้ความช่วย เหลือคิดเป็นมูลค่า 1,100 ล้านดอลลาร์ เพิ่มขึ้นมาจากปีที่แล้วซึ่งอยู่ในระดับ 950 ล้านดอลลาร์

การแสดงความใจกว้างเพิ่มขึ้นเช่นนี้ ยังคงบังเกิดขึ้นทั้งๆ ที่รัฐบาลกัมพูชายังไม่ได้ดำเนินการให้เป็นไปตามมาตรฐานในด้านต่างๆ ที่พวกรัฐบาลชาติตะวันตกกำลังพยายามผลักดันวางกรอบ ไม่ว่าจะเป็นด้าน “ธรรมาภิบาล”, การมีกฎหมายที่ยุติธรรมขึ้นกว่าเดิม, การลดการทุจริตคอร์รัปชั่น, ตลอดจนการคุ้มครองสิทธิขั้นพื้นฐานต่างๆ ด้วยความแข็งขันยิ่งขึ้น

เหตุผลสำคัญที่สุดของเรื่องนี้ก็คือจีน ทั้งนี้แดนมังกรได้ทำการลงทุนในกัมพูชาเพิ่มขึ้นมาก ดังเห็นได้ว่าการลงทุนของจีนอยู่ในระดับเพียงแค่ 45 ล้านดอลลาร์ในปี 2003 แต่ในเดือนธันวาคม 2009 จีนได้ลงนามข้อตกลงด้านการลงทุนในกัมพูชารวม 14 ฉบับซึ่งมีมูลค่ารวมกันถึง 850 ล้านดอลลาร์ ไม่เพียงเท่านั้น แดนมังกรยังกำลังท้าทายฐานะการเป็นผู้ผูกขาดให้ความช่วยเหลือกัมพูชาของฝ่าย ตะวันตก โดยที่จีนใช้วิธี “ติดต่อทำความตกลงโดยตรงกับพวกผู้มีอำนาจในการตัดสินใจทางการเมืองเท่านั้น” ทั้งนี้เป็นความเห็นของ ชาลมาลี กุตตัล (Shalmali Guttal) นักวิจัยอาวุโสขององค์การ โฟกัส ออน เดอะ โกลบอล เซาท์ (Focus on the Global South) หน่วยงานคลังสมองทางด้านการพัฒนา ซึ่งตั้งสำนักงานอยู่ในกรุงเทพฯ

จีนกำลังได้ฝ่ายได้เปรียบเหนือโลกตะวันตก จากการใช้วิธี “ไม่มีการตั้งเงื่อนไขข้อผูกมัดเชิงนโยบาย” กุตตัลกล่าว พร้อมกับชี้ด้วยว่าจีนยังไม่ได้เดินตามเส้นทางของพวกผู้บริจาคฝ่ายตะวันตก ซึ่งมุ่งผลักดันให้องค์กรเอ็นจีโอของกัมพูชาเข้ามาเป็นผู้ตรวจสอบติดตาม กระบวนการให้ความช่วยเหลือ

สำนักข่าวอินเตอร์เพรสเซอร์วิส

Around the World - Manager Online - <!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

 

สงครามทรัพยากรธาตุหายากโต้ตอบสงครามปั๊มเงินกระดาษสงครามส่งออกเงินเฟ้อจากฝ่ายตรงข้าม
จีนดึงเหมืองธาตุหายาก 11 แห่งมาเป็นของรัฐ
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=center align=left>โดย ASTVผู้จัดการออนไลน์</TD><TD class=date vAlign=center align=left>21 มกราคม 2554 11:07 น.</TD></TR></TBODY></TABLE>


แฟ้มภาพ – การโหลดธาตุหายากขึ้นเรือบรรทุก ณ ท่าเรืออวิ๋นหนานกั่ง มณฑลเจียงซู (ภาพเอเยนซี)

เอเอฟพี - จีนดึงเหมืองธาตุหายาก 11 แห่งมาอยู่ภายใต้การควบคุมของรัฐบาล ตามนโยบายรวบรวมและสร้างความมั่นคงแก่อุตสาหกรรมเหมืองฯ ซึ่งนักวิเคราะห์ชี้ (20 ม.ค.) ว่า จะช่วยทำให้ธาตุหายาก ซึ่งเป็นองค์ประกอบสำคัญในการผลิตไอพอด และรถยนต์ไฮบริด มีราคาเพิ่มสูงขึ้น

กระทรวงทรัพยากรแผ่นดินจีน เผยว่า “เจ้าหน้าที่พุ่งเป้าไปที่เหมืองฯในแถบตะวันออกของมณฑลเจียงซี ซึ่งอุดมไปด้วยธาตุหายาก ตามนโยบายของรัฐบาลที่ต้องการจะเพิ่มประสิทธิภาพการดูแลปกป้องธาตุหายากและการพัฒนาอย่างมีเหตุผล”

ทางการจีนได้ตรึงมาตรการควบคุมธาตุหายาก โดยตัดลดโควต้าการส่งออกไปยังต่างประเทศ พร้อมขึ้นภาษีการส่งออกและลงโทษเหมืองที่ปล่อยมลพิษอย่างหนัก

จีนมีสัดส่วนการผลิตธาตุหายากกว่า 95 เปอร์เซ็นต์ของทั้งโลก เมื่อธาตุหายากเป็นองค์ประกอบสำคัญในการผลิตผลิตภัณฑ์ไฮเทค อาทิ รถยนต์ไฮบริดพรีอุส (ของโตโยตา) ไอแพด กังหันลมผลิตกระแสไฟฟ้า โรงงานกลั่นน้ำมัน ไปถึงสมาร์ทบอมบ์ เพียงตัวอย่างรายการผลิตภัณฑ์ไม่กี่อย่างนี้ ก็ทำให้เหล่าชาติอำนาจทั้งหลายหนาวๆร้อนๆไปตามกัน

กระทรวงทรัพยากรฯ กล่าวเมื่อวันจันทร์ (17 ม.ค.) เหมืองธาตุหายาก 11 แห่ง มีพื้นที่ 2,534 ตร.กม. จะเป็นกลุ่มแรกที่รัฐบาลวางแผนดำเนินการเข้าควบคุม

นักวิเคราะห์ชี้ว่า ความพยายามที่จะนำเหมืองธาตุหายากมาอยู่ภายใต้การควบคุมของรัฐ เป็นก้าวสำคัญของการรวมอุตสาหกรรมที่แตกกระจายในแถบภาคใต้ และจะทำให้ราคาธาตุหายากเพิ่มขึ้นด้วย

ซัง ย่งเหลียง นักวิเคราะห์ประจำสำนักความมั่นคงกั๋วไท่จวินอาน แห่งเซี่ยงไฮ้ เผยว่า “ราคาธาตุหายากจะเพิ่มขึ้นอย่างแน่นอน เมื่อรัฐบาลควบคุมอย่างแข็งขัน”

ซังกล่าวว่า รัฐบาลอาจจะพุ่งเป้าไปที่ธาตุหายากชนิดหนัก ซึ่งมีราคาแพงกว่าชนิดเบา เนื่องจากขาดแคลนและหายากกว่า

เมื่อปลายปีที่ผ่านมา (28 ธ.ค.2553) กระทรวงพาณิชย์จีนได้ประกาศลดโควตาส่งออกธาตุหายากลง 35 เปอร์เซ็นต์สำหรับช่วงครึ่งแรกของปี 2554 โดยในช่วงครึ่งหลังของปี2553 จีนได้ประกาศลดโควตาส่งออกไปแล้วถึง 72 เปอร์เซ็นต์ ซึ่งกระทรวงพาณิชย์มั่นใจว่า “โควต้าการส่งออกธาตุหายากทั้งปี 2554 จะลดลงไม่มากนัก” ทั้งนี้จีนแถลงว่า ไม่ได้ใช้ธาตุหายากมาเล่นเกมการเมืองโลกอย่างที่สหรัฐฯ เคยโจมตี
China - Manager Online -<!-- google_ad_section_end -->

 

น่าสนใจมากครับ อ่านสะยาวเลย ขอบคุณครับ

 

สงครามโลกครั้งที่3 ผมคิดว่าอาจจะเป็น เกาหลีเหนือ แต่ถ้าจะหักมุม ผมว่า การเกิดเหตุการณ์เลวร้ายที่สุดใน อินโดนิเซีย และนี่ คือสงครามโลกครั้งที่ 3

แต่ในใจผม ผมคิดเรื่องการหักมุมนะ น่าจะเกิดจากเหตุการณ์เลวร้ายใน อินโด ชัวร์ๆ

 

ไทยกะเขมร หละ จะชัดกันเมื่อไรยังไม่รู้เลย เอาใกล้ๆนี่แระ ....

 

บทวิเคราะห์ต่างประเทศ..

บทวิเคราะห์ต่างประเทศ มะกันชนเกินครึ่งเชื่อว่าจะเกิดสงครามโลกครั้งที่3

ภายในอีกสี่สิบปีข้างหน้า....

จากผลสำรวจความคิดเห็นล่าสุด ชี้ไห้เห็นมากกว่าครึ้งหนึ่งของชาวอเมริกาเชื่อว่าจะเกิดสงครามโลกครั้งที่สาม และเชื่อว่าสหรัฐ
จะถูกโจมตีจากผู้ก่อร้ายด้วยอาวุธนิวเคลียร์ภายใน ระยะเวลา 40ปี ข้างหน้านับจากนี้ไป

 

สันติ สันติ สันติ ภาวนากันเอาไว้นะ หุหุ

 

ตามทำเคยถูกทำนายไว้ ที่เปิดฉากก่อนเลยคือ จีน เปิดใส่ ไต้หวันก่อน แล้วลุกลาม

แต่ปัจจุบัน ไม่น่าใช่ ออกๆไปทางเกาหลีเหนือมากกว่า

พี่ไทยไม่ต้องห่วง โดน3ด้านครับ พม่า มาเล เขมร เละแน่ ต้องพึ่งUSA ถึงจะรอด

 

FYI, วันนี้ (1/27/2011) มีข่าวค่อนข้างหน้ากลัวที่อเมริกา อาวุธเคมี (VX nerve gas )ได้หายไปจากคลังเก็บที่รัฐ Utah ได้มีการ Lockeddown และทำการตรวจค้น แต่ตอนนี้บอกว่าหาเจอแล้ว..จะเชื่อดีไหม..

http://edition.cnn.com/2011/US/01/27/utah.base.lockdown/?hpt=T2

 

สงครามโลกครั้งที่1-2 เกิดเพราะเทคโนโลยี่ที่ไม่เท่าเทียมกัน ฝ่ายเหนือกว่าจึงกล้าบุกอีกฝ่ายด้วยข้ออ้างเรื่องดินแดนบ้าง เรื่องเศรษฐกิจบ้าง รู้ว่ารบเมื่อไรก็ชนะจึงกล้าบุก

ปัจจุบันจีน อเมริกา รัสเซีย เกาหลีเหนือ อินเดีย ปากีสถาน ยุโรป ตะวันออกกลาง
ไม่มีใครกล้าบุกใคร กล้าทำได้เพียงยิงตอบโต้กันบ้าง เพราะคนที่มีนิวเคลียร์ไม่กล้ารบกันเองแบบประกาศสงครามระหว่างกัน ไม่กล้า กลัวอีกฝ่ายใช้นิวเคลียร์ กลัวสงครามนิวเคลียร์

อเมริกาบุกอิรักหลังจากตรวจสอบแน่ชัดแล้วว่าจะไม่โดนนิวเคลียร์ หาซื้อก็ไม่ทันใช้ พัฒนาเองก็ยังไม่ได้ อิรักจึงโดนบุกเข้าประเทศ

อเมริกา จีน รัสเซีย จะไม่รบกัน พันธมิตรยุโรปจะไม่รบกับทวีปอื่น เกาหลีเหนือจะทำได้เพียงทดลองนิวเคลียร์และไม่มีใครประกาศสงครามกับเกาหลีเหนือ อินเดียจะไม่บุกปากีสถานจะตอบโต้กันตามชายแดนแค่นั้น ส่วนประเทศเล็ก(ไม่มีนิวเคลียร์)ใครอยากรบกับใครก็แล้วแต่ท่าน

 

กระทู้นีเปิดสำหรับทุกท่านเลยครับ เป็นการสำรวจโพลไปในตัวด้วยว่า แน้วโ้น้ม ความคิดของพี่น้องชาวเรา เว็บพลังจิต มีความคิดอย่งาไร แบบไหนกับเรื่องสงครามในอนาคต มุมมองของแต่ละท่านเป็นอย่างไรกันบ้าง คิดว่าจะเกิดขึ้นจริงไหม หรือไม่เป็นความจริง
ผมขอระดมความคิดจากทุกๆท่านเลย ขอ ทัศนะ ความคิด ความอ่าน มุมมอง หน่อยนะครับ.............




้