"ศีล พืชแห่งความดีอันยอดเยี่ยม" (หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต)

.
"ศีล พืชแห่งความดีอันยอดเยี่ยม"

" .. "ศีล คือ รั้วกั้นความเบียดเบียนและทำลายสมบัติร่างกายและจิตของกันและกัน" ศีล คือ "พืชแห่งความดีอันยอดเยี่ยมที่ควรมีประจำชาติมนุษย์ ไม่ปล่อยให้สูญหายไป" เพราะมนุษย์ไม่มีศีลเป็นรั้วกั้น เป็นเครื่องประดับตัว จะไม่มีที่ให้ซุกหัวนอนหลับสนิทได้โดยปลอดภัย

"แม้โลกเจริญด้วยวัตถุจนกองสูงกว่าพระอาทิตย์ แต่ความรุ่มร้อนแผดเผาจะทวีคูณยิ่งกว่าพระอาทิตย์" ถ้ามัวคิดว่า วัตถุมีค่ามากกว่าศีลธรรม ศีลธรรมเป็นเพียงสมบัติของมนุษย์ "พระพุทธเจ้าผู้ค้นพบ และนำมาประดับโลกที่กำลังมืดมิดให้สว่างไสว ร่มเย็นด้วยอำนาจศีลธรรมเป็นเครื่องปัดเป่า"

"ความคิดของมนุษย์ผู้มีกิเลส ผลิตอะไรออกมาทำให้โลกร้อนจะบรรลัยอยู่แล้ว" ยิ่งปล่อยให้ความคิดตามอำนาจ โดยไม่มีศีลธรรมช่วยเป็นยาชโลมไว้บ้าง "จะผลิตยักษ์ใหญ่ทรงพิษขึ้นมากว้าน กินมนุษย์จนไม่มีอะไรเหลืออยู่บ้างเลย"

ความคิดของคนสิ้นกิเลสที่ทรงคุณอย่างสูง "คือพระพุทธเจ้า มีผลให้โลกได้รับความร่มเย็นซาบซึ้ง" ความคิดที่เป็นกิเลส "มีผลให้ตนเองและผู้อื่นได้รับความเดือดร้อน" จนคาดไม่ถึงผิดกันอยู่มาก ควรหาทางแก้ไขผ่อนหนักให้เบาลงก่อนจะหมดทางแก้ไข ศีลจึงเป็นเหมือนยาปราบโรค "ทั้งโรคระบาดและเรื้อรัง" .. "

"ขันธะวิมุติสะมังคีธรรม"
(หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต)