ศัตรู

แท้จริงแล้ว ศัตรู ไม่ได้เกิดจาก ผู้อื่น ที่ทำร้ายตนเอง

แต่ศัตรูที่แท้จริง คือ ผู้ที่เอาตนเองไปเปรียบเทียบ

กับผู้อื่นที่ตนเองคิดว่าเหนือกว่า เก่งกว่า

ไม่สามารถ เทียบเท่ากับบุคคลผู้นั้นได้

เมื่อไม่สามารถ ที่จะเทียบชั้นกับผู้ที่มีความพิเศษเหนือผู้อื่น

จึงทำการระราน และ วุ่นวายกับบุคคลอื่นเพื่อที่จะเอาชนะ

และต้องการการโต้ตอบ จากฝ่ายตรงข้าม


เพื่อให้ผู้อื่นเห็นถึงสิ่งที่ไม่ดีของบุคคลที่ตนไม่สามารถเทียบชั้นได้

แต่ผู้ที่มีปัญญาย่อมรู้ว่า อะไร คือ ปัญญา และอะไร คือ อารมณ์

หากผู้มีปัญญาเห็นถึงอารมณ์ ปัญญา จะไม่โต้ตอบกับอารมณ์

เมื่ออารมณ์ ขาดซึ่ง ความคิด หรือ สติ เป็นผู้ชี้นำ

ท้ายที่สุด อารมณ์จะหายไป จากบุคคลผู้นั้น


อารมณ์ที่เข้ามากระทบ คือ ศัตรู

หากเราปล่อย ให้อารมณ์เกิดแล้วปล่อยผ่านไป

อารมณ์จะเป็นเพียง สายลมอันเย็นสบายให้เราได้รับรู้

หากเราปล่อย ให้อารมณ์ก่อตัวจนเป็นพายุ

พายุก็จะกลายเป็น ผู้ทำลายทุกอย่างในที่สุด


วิสัยงูจริงๆแล้วไม่เคยทำร้ายผู้ใดก่อน

งู เป็นสัตว์รักความสงบ......ผู้ที่โดน งูฉก อย่าเข้าใจผิด เพราะงูกลัว จึงป้องกันตัวเอง

 

อารมณ์ที่เข้ามากระทบ คือ ศัตรู

หากเราปล่อย ให้อารมณ์เกิดแล้วปล่อยผ่านไป

อารมณ์จะเป็นเพียง สายลมอันเย็นสบายให้เราได้รับรู้

หากเราปล่อย ให้อารมณ์ก่อตัวจนเป็นพายุ

พายุก็จะกลายเป็น ผู้ทำลายทุกอย่างในที่สุด

คนเมื่อหลงเข้าไปในความคิดที่ปรุงแต่ง ย่อมก่อความสุขความทุกข์ ไปตาม

อำนาจของความอยาก ถ้าเป็นเพียงผู้มองเห็น ไม่เข้าไปปรุงแต่งกับอารมณ์ ใจ

ย่อมพ้นจากสภาวะของความสุขหรือทุกข์ สาธุครับ

 

สิ่งที่เกิด สิ่งที่มากระทบเรา ในโลกแห่งมายา

หากเรามองเฉพาะตนเองแล้ว

ไม่มองผู้อื่น

ผู้ที่ทำร้ายตัวเราเอง

หรือทำให้เรารู้สึกว่าถูกเบียดเบียน

แท้จริงแล้วจุดสุดท้ายคือจิตเราทำร้ายใจเราเอง

จิตเราคิดเบียดเบียนเราเพราะสำคัญผิด ว่าใจเราชอบ

ยิ่งใจรู้สึกมาก จิตยิ่งสนุก (ใช่รึป่าวไม่รู้นะ เพราะมันชอบปรุงรสจัดให้เรา)

สิ่งที่ใจเราทำคือ อภัยให้จิตเรา

เพราะจิตเราหลง ใจเราจึงหลง

เพราะจิตเราหยุด ใจเราจึงหยุด

อภัยให้เขา อภัยให้เรา

ใจเราจึงสงบ

หากเราหยุดแล้ว จิตผู้อื่นผูกอาฆาตเรา

คงต้องปล่อยให้เป็นเรื่องของกรรม

อย่าไปเติมเชื้อกรรมให้มันแรงขึ้น

เพื่อถอนพิษร้ายในจิตเราเอง เราควรอโหสิกรรม

อภัยต่อกัน เราเลิกปรบมือข้างหนึ่ง เสียงก็จะเงียบไปเอง

หากหวังดีของเราที่ต้องการให้เขา เขาไม่ต้องการ

สิ่งที่เราหวังให้เขา มันจะกลายเป็นพิษต่อเขา

หากเรามาปรุงต่อเราก็ติดพิษไปด้วย

ศัตรูคือใครหว่า

จากนู๋โง่จัง นามสกุลโง่จิงๆนะ

 

khajonsak9999<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1149757", true); </SCRIPT>
สมาชิก ถูกแบน

เข้ามาครั้งสุดท้ายเมื่อ: วันนี้ 04:15 PM
วันที่สมัคร: Jan 2008
ข้อความ: 2,453 <!-- Start Post Thank You Hack -->
ได้ให้อนุโมทนา 1,627 ครั้ง
ได้รับอนุโมทนา 3,109 ครั้ง ใน 1,645 โพส <!-- End Post Thank You Hack -->
พลังการให้คะแนน: 0

------------------------------------------------------------------------*

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 2 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 0 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ] ​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>Emptyme, k.kwan </TD></TR></TBODY></TABLE>


ขวัญ น้อยมา วิ้งอะไรคนเดียว ในหลุมดำ

ทำไมไม่ขึ้นไปผุดไปเกิด...เร่ร่อน..เร่ร่อน

 

เคยมาเล็งที่นี้ไว้ทีนึงแล้ว
กะจะมาให้จิตไว้แสดง...
อิอิ จะชวนตัวเองด้วยนะ
เขียน pm ไปชวนแล้วกดส่งดันลืมใส่ชื่อ
ไม่รู้ไปอยู่ขุมไหนแล้ว
เลยตามเลย
ชอบ สัปปายะดี

 

สัปปายะดี หุหุ

 

จาร.หลง ชอบที่สัปปายะกะเค้ามั่งป่าวอะ
อิอิหนอ
นู๋เอง

 

วิ้ง..วิ้ง..เจอเเล้ว

เมื่อกี้ จับไม่ทัน..ทำไร

 

ทำไรกันคะ

 

คนเร่ร่อนไง....วิ้ง..วิ้ง...แพร๊มมมๆ ไปเรื่อยๆ..ออกจะ เเจ่ม

 

โอเค๊ โอเค

 

นึกว่าท่องนรกนะ หุหุ