วิธีดับทุกข์ เพราะ... พ่อแม่

[FONT=&quot]<TABLE class=alt1 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>[/FONT]
[FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]วิธีดับทุกข์ เพราะ... พ่อแม่[/FONT]​

[FONT=&quot]พ่อ-แม่ จัดว่าเป็น “ปูชนียบุคคล” ของลูกทุกคน พระพุทธเจ้า ทรงเปรียบเทียบฐานะของพ่อแม่ เท่ากับเป็น ”พระ” ของลูก แม้บวชอยู่บิณฑบาตมาเลี้ยง ก็ยังไม่มีโทษ แถมยังได้รับการยกย่องสรรเสริญ จากพระพุทธองค์อีกด้วย[/FONT]

[FONT=&quot]ด้วยเหตุที่พ่อแม่ เป็นผู้มีพระคุณมากล้นเช่นนี้ ผู้ที่ปฏิบัติต่อพ่อแม่อย่างถูกต้อง จึงมีแต่ “สิริมงคล” เป็นที่ยกย่องสรรเสริญ ของคนดีโดยทั่วไป ในทางตรงข้าม ถ้าปฏิบัติกับพ่อแม่ไม่ถูกต้อง ก็ย่อมเกิด “อัปมงคล” หาความเจริญทางจิตใจไม่ได้ และจะได้รับกรรมอันนี้สนองในชาตินี้เป็นส่วนมาก กล่าวคือ ลูกของเรา ก็จะทำต่อเราเช่นนี้เหมือนกัน ดังนั้น ในฐานะลูกที่ดี จึงควรมีความกตัญญูและกตเวทีต่อพ่อแม่ของตน สนองคุณเลี้ยงดูตามธรรม อย่าให้ท่านได้รับความทุกข์ทั้งกายและใจ และผลแห่งกุศลกรรมนี้ ก็ย่อมจะสนองเราทันตาเห็น เช่นเดียวกัน ทั้งรูปธรรมและนามธรรม[/FONT]

[FONT=&quot]วิธีดับทุกข์ เพราะพ่อแม่เป็นเหตุนี้ หมายเอาเฉพาะพ่อแม่ที่ขาดศิลและธรรม เป็นมิจฉาทิฐิ ตกเป็นทาสของสุรา การพนัน นารีหรืออบายมุขต่างๆ เป็นต้น อันเป็นผลพวงที่ลูกๆพลอยเดือดร้อนไปด้วย ลูกๆที่ตกอยู่ในภาวะเช่นนี้ จะต้อง “ทำใจ” ให้ถูกต้อง และปฏิบัติตนให้สมกับเป็น “ลูกที่ดี” อย่าได้เอา “น้ำเน่าไปล้างน้ำเน่า” เป็นอันขาด มิฉะนั้นจะได้ชื่อว่า “ลูกอกตัญญู” หรือ “ลูกเนรคุณ” ไป จะมีแต่เสนียดจัญไร เมื่อตายก็ไปนรกแน่นอน[/FONT]

[FONT=&quot]หลักความจริงมีอยู่ว่า ในชาตินี้เรา ไม่อาจจะเลือกเกิดเป็นลูกคนนั้นคนนี้ได้ เพราะมันได้เกิดมาเสียแล้ว แต่เราก็สามารถเลือกเกิดในอนาคตได้ การที่ทุกคนได้เกิดมาแล้ว เป็นผลมาจากกรรมเก่า ที่เราได้ทำเอาไว้เอง ก่อนส่งผลให้มาเกิดในฐานะเช่นนี้ เราจึงควรยินดีและพอใจใน พ่อแม่ของตน แม้จะอยู่ในภาวะเช่นใดก็ตาม ถ้าเราไม่ยินดี ไม่พอใจต่อพ่อแม่ ผู้ให้กำเนิดเรา เราก็ไม่อาจจะเลือกได้ การไม่ยินดีไม่พอใจ จึงเป็นความทุกข์ประการหนึ่งนอกจากนั้นแล้วการคิดนึกเช่นนี้ ย่อมจะเป็น“เชื้อ”ให้เกิด “อกตัญญู” และเมื่ออกตัญญูเกิด อกตเวทีและ “เนรคุณ” ก็อาจจะตามมาอีกด้วย[/FONT]
[FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] จึงควรรีบกำจัดความคิดเช่นนี้เสียโดยเร็ว[/FONT]
[FONT=&quot]แม้ว่าพ่อแม่จะเป็น คนแสนเลวประการใด โหดร้ายเพียงใด ก็จะต้องถือว่าเป็น “บุคคลต้องห้าม” สำหรับลูก ที่จะเข้าไปแตะต้องด้วย “อกุศลจิต” มิได้เลย ธรรมดาของที่มีคุณทุกชนิด ถ้าปฏิบัติถูกก็เกิดคุณอนันต์ ถ้าปฏิบัติผิดก็เกิดโทษมหันต์ พ่อแม่เปรียบประดุจพระอรหันต์ของลูก เพราะรักลูกด้วยความบริสุทธิ์ใจ ลูกที่มี[/FONT] [FONT=&quot]สัมมาทิฐิ ต้องให้ความเคารพนับถือ เชื่อฟัง และตอบแทนคุณ ถ้าไม่ปฏิบัติก็จะเกิดมลทินไปชั่วชีวิต การที่พ่อแม่ทำผิดทำชั่วอันเป็นผลพวงที่ตกมาถึงเรา ก็เป็นเพราะอกุศลกรรมของเรา ดลจิตให้ท่านทำเช่นนั้น เราอย่าได้เอาความชั่ว ไปตอบแทนพระคุณที่ท่านให้กำเนิดแก่เรา การที่เราได้เกิดมาเป็นลูกของท่าน ก็เป็นผลแห่งบาปกรรมที่เราทำเอาไว้เองให้เป็นไป ถ้าเราไม่ต้องการมาเกิดเช่นนี้อีกก็ควรเร่งทำความดีให้มากขึ้น ในชาติต่อไปเราก็ย่อมพ้นสภาพเช่นนี้[/FONT]

[FONT=&quot]มีหลายท่านสงสัยว่าถ้า มีพ่อขี้เหล้ามักด่าและตบตีเป็นประจำ ส่วนแม่ก็เอาแต่เล่นไพ่ เล่นได้ก็หน้าบานใจดี วันไหนเล่นเสียก็พาลด่าจนเข้าหน้าไม่ติดและได้แนะนำให้พ่อเลิกเหล้า ให้แม่เลิกเล่นไพ่ ก็ถูกด่าเปิงแถมจะลงมือลงไม้เอาด้วย หาว่าอวดดีมาสอนพ่อแม่ มึงเป็นลูกอย่าเสือกมาสอนกู กูไม่ดีก็เลี้ยงมึงมาไม่ได้ถ้าพ่อแม่เป็นแบบนี้จะทำอย่างไรดี พ่อแม่ถึงจะเลิกอบายมุขได้ ก็จะให้คำแนะนำว่า[/FONT]

[FONT=&quot]การที่ลูกจะแนะนำพ่อแม่ได้ พ่อแม่นั้นจะต้องมีความนับถือหรือเกรงใจลูกอยู่บ้าง แต่โดยทั่วไปแล้วการสอนพ่อแม่เป็นเรื่องทำได้ยากทั้งนี้เพราะ พ่อแม่มีสำนึกอยู่ว่า “ กูเป็นพ่อ กูเป็นแม่ กูอาบน้ำร้อนมาก่อนมีหน้าที่ต้องสอนลูก เลี้ยงลูก ลูกมีหน้าที่เชื่อฟังและทำตามอย่างเดียว จะมาสอนพ่อแม่ไม่ได้ แม้พ่อแม่จะทำผิดทำชั่วก็ตาม” คำแนะนำของลูกที่ถูกต้อง จึงไม่มีน้ำหนักที่จะเรียกร้องให้ยอมรับฟังหรือทำตามได้ ยกเว้นแต่พ่อแม่ ที่มีสัมมาทิฐิแต่ได้หลงผิดไปชั่วคราว อาจยอมรับฟังและกลับตัวได้[/FONT]

[FONT=&quot]ถ้าเป็นเช่นนี้ ทางปฏิบัติก็มีอยู่ ๒ ประการ คือ วางอุเบกขาปล่อยให้เป็นไปตามกรรม ของท่านเองหรือหาผู้ที่พ่อแม่เคารพนับถือช่วยแนะนำตักเตือนให้ อาจจะเลิกได้ถ้าหมดเวร ขอแต่ว่าให้เราพยายามทำหน้าที่ของลูก ให้ดีที่สุดก็แล้วกัน ถ้าท่านไม่รีบตายจากเราไปเสียก่อน หมดเวรกรรม ท่านก็ต้องเลิกเอง[/FONT]
[FONT=&quot]ทางแก้[/FONT]

[FONT=&quot]๑.ศึกษาเรื่องกฎแห่งกรรม ให้เห็นความจริงว่า ที่เรามาเกิดกับพ่อแม่ที่ไม่ดีนั้น ”เป็นผลของอกุศลกรรมของเราเอง” ถ้าไม่อยากมาเกิดกับพ่อแม่เช่นนี้ ก็ต้องเร่งทำความดีให้มาก ชาติหน้าก็ไม่มาพบกันอีก[/FONT]

[FONT=&quot]๒.ต้องปฏิบัติหน้าที่ระหว่างลูกกับพ่อแม่ให้ถูกต้องคือ มีความกตัญญูและกตเวที พยายามให้พ่อแม่มีศิลธรรมให้ได้ อย่าได้เอาความชั่วไปต่อความชั่ว มิฉะนั้นในชาติหน้า เราจะต้องไปเกิดและชดใช้บาปกรรมร่วมกันอีก[/FONT]

[FONT=&quot]๓.การทำให้พ่อแม่ทุกข์กายและใจ บ่น ด่า ทุบตี หรือ ฆ่า เป็นการปิดทางสวรรค์และนิพพานของลูก พร้อมกันนั้นก็เปิดทางอบาย ทุคติ วินิบาต และนรกไว้รอด้วย[/FONT]

[FONT=&quot]๔.การที่เราอยู่กับพ่อแม่ ที่ขี้บ่น หรือ ด่า นั้น ถ้าเจาะให้ลึกถึง “ก้นบึ้งหัวใจ” ก็จะพบความจริงว่า เกิดจากความ “หวังดี” คืออยากให้ลูกได้ดี ถ้าท่านไม่รักเราจริง ท่านจะบ่นจะด่าทำไม ให้มันเมื่อยปาก ปล่อยให้เรา ”ขึ้นช้าง ลงม้า” คอหักตายไปมิดีกว่าหรือ คำด่าของพ่อแม่จึงเป็นพรอันประเสริฐ ที่ลูกควรรับฟังและพิจารณาด้วยใจที่เป็นกลาง คือ[/FONT]

[FONT=&quot]ก.ถ้าท่านด่าหรือบ่น โดยเราไม่ผิดหรือไม่จริง ก็อย่าได้สวนขึ้นในขณะนั้น รอให้ท่านอารมณ์ดีแล้วค่อยชี้แจงเหตุผลให้ฟัง[/FONT]

[FONT=&quot]ข.ถ้าท่านด่าหรือบ่น โดยเราเป็นฝ่ายผิด ก็ต้องรีบแก้ไขปรับปรุงตน อย่าได้ทำเช่นนั้นอีก ท่านจะเลิกบ่นไปเอง[/FONT]

[FONT=&quot]ค.ถ้าท่านบ่นหรือด่า โดยหาสาระมิได้ ก็ควรสงบใจ วางอุเบกขาเสีย ว่ามันเป็นการระบายอารมณ์ของคนที่มีภาระมากและวางไม่ลง ได้บ่นหรือด่าใครนิดหน่อย อารมณ์ก็จะดีขึ้น เป็นธรรมดาของคนที่ห่างวัด ขาดธรรมะ จะต้องเป็น “เช่นนี้เอง”[/FONT]

[FONT=&quot]๕.คำบ่นหรือคำด่าของพ่อแม่ ไม่มีพิษภัยเท่ากับคำเยินยอของ หนุ่มหรือสาว ถ้าเราทนได้ ปล่อยวางอุเบกขาได้ ก็เป็นการบำเพ็ญ “ขันติบารมี” ไปในตัว ควรหัดทำให้ได้[/FONT]

 

[FONT=&quot]"คำบ่นหรือคำด่าของพ่อแม่ ไม่มีพิษภัยเท่ากับคำเยินยอของ หนุ่มหรือสาว ถ้าเราทนได้ ปล่อยวางอุเบกขาได้ ก็เป็นการบำเพ็ญ “ขันติบารมี” ไปในตัว ควรหัดทำให้ได้"

[/FONT]สาธุค่า

 

ดีมากเลยครับบทความนี้

หน้าจะมีคนเข้ามาอ่านเยอะๆนะครับ

อนุโมทนากับเจ้าของกระทู้ด้วยครับ

 

anumothana sathu kha

 

ไม่รู้ว่าอะไร ดลใจคุณ จขกท ให้เขียนบทความนี้นะ
แต่ก็ขอบคุณมาก ที่จริงก็คิดมานานแล้วว่าถ้าทะเลาะ
กับ "ผู้ทรงคุณ" อย่าง "แม่" แล้ว มันจะหาความเจริญ
ในชีวิตได้ยาก, ตอนนี้กำลังงงๆ เหมือนหมัดฮุกต่อย
เข้าปลายคาง แต่ก็คิดนะว่าเป็นเพราะกรรมของเรา
ได้ก่อไว้เอง ถึงได้มาเจอบุพการีที่มีความเห็นขัดแย้ง
กับเรา เอาตัณหาของเขามากระแทกเรา พอเราทำตาม
ไม่ได้ เราก็ซวยอยู่ดี ใช้ขันติอยู่ร่วมกันไป แต่จิตใจเรา
ก็หมองเศร้า นรกก็เรียกหาอยู่ดี หลายครั้งมันยากนะ
ที่จะชดใช้กรรมเก่า โดยที่ไม่ไปสร้างกรรมใหม่เพิ่ม
ก็พยายามทน สร้างกรรมใหม่ดีๆ อธิษฐานให้มาก
นึกถึงพระบ่อยๆ ก็คิดว่าจะทนจนกว่าจะตายจากกันไปละกัน
ยังไงก็ขอบคุณพวกคุณมากนะ ได้เข้ามาเวปพลังนี่
ก็เห็นว่าคนอื่นเค้าก็มีปัญหามากกว่าเราเสียอีก...

 

พ่อ-แม่เป็นพระอรหันต์ของลูก ขอโมทนาสาธุคับ
...หันหลังคืนฝั่ง พ้นจากทะเลทุกข์...

 

พ่อ-แม่เป็นพระอรหันต์ของลูก ขอโมทนาสาธุคะ

รักแม่มากๆๆ ถึงจะบ่นจะว่าอาราย หนูก็รัก

 

อนุโมทนาครับ...

ที่เห็นส่วนใหญ่จะเป็น "น้ำเน่าไปล้างน้ำเน่า" ซิครับ ไม่ได้คิดเรื่อง กฎแห่งกรรม เลย

 

Anumo...tana...satu..naka.

 

ขอบคุณบทความนี้มากๆเลยนะค่ะ จะได้ไปปรับปรุงแก้ไขก่อนทำบาปไปมากกว่านี้ค่ะ

 

:boo:สาธุๆครับพุทธองค์ทรงยกย่องว่าความกตัญญูุรู้คุณเป็นคนดี
^_^

 

ขออนุโมทนาสาธุค่ะ อยากให้ลูกได้อ่านบทความนี้จัง พ่อแม่คือพระอรหันต์ของลูกจริงๆ

 

ขออนุโมทนาสาธุ ครับผมติดเรืองนี้อยู่กลุ้มใจอย่างมาก

ขอขอบพระคุณครับ

 

อนุโมทนาสาธุครับ ขอบคุณสำหรับบทความดีๆครับ เพราะผมกำลังหาทางออกอยู่พอดีเลยครับ

 

ผมขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาเยื่ยมชมกระทู้และอ่านบทความครับ

ผมขอให้ทุกท่านที่มีทุกข์กับคุณพ่อ-คุณแม่ จงมีความสุขกับคุณพ่อ-คุณแม่ ของท่านตลอดไปนะครับ

 

อีกเรื่องหนึ่งที่ผมอยากจะแนะนำคือ อยากให้ทุกท่านได้สวดมนต์ตามแนวของหลวงพ่อ จรัญ ฐิตธัมโม วัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี ผมเชื่อว่าถ้าได้สวดทุกวันแล้วจะทำให้เรื่องทุกข์ต่างๆของท่านเบาบางลงหรือหายไป

 

เป็นบทความที่ดีมาก อ่านไว้เตือนสติลูก ๆ ทุกคน

หางานรายได้เสริม หางานทำ | หาอาชีพเสริม หางานเสริมงานประจำ

 

ขออนุโมทนากับบทความที่โพสต์มาเป็นบทความที่ดีสามารถนำไปประยุกต์ใช้ปฎิบัติได้จริง
ขอเสริมสำหรับลูกที่มีบิดามารดา ที่ยังมีมิจฉาทิฎฐิอยู่ขอแนะนำว่า อย่าไปโต้ตอบท่านเดี่ยวมันจะเป็นปาปเอา ฉะนั้นเมื่อเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นจะถูกหรือผิดอดทนไว้ เชื่อว่าความดีหรือกุศลที่ทำลงไปสักวันหนึ่งมันคงจะบังเกิดให้เราผู้เป็นลูกเห็นว่านี้...........คือผลความดี แต่ถ้าเรายังมัวแต่ไปยึดถือเอาความด่างพร้อย ความโกรธ ความเสียใจที่เกิดให้บังเกิดในจิตใจของเราเมื่อมันปรุงแต่งขึ้นไปอีกมันจะเป็นอกุศลข้ามภพข้ามชาติวนเวียนตายไปไม่รู้จบเป็นกรรมวนเวียนไปมาไม่รู้จบ ดังนั้นจะคิดจะพูดจะทำอะไรจงมีสติตามรู้ให้ทันกุศล อกุศลที่เกิด มันจะไม่ทำให้เกิดความอกุศลที่มีต่อบิดา มารดาท่าน

 

อนุโมทนาสาธุ จะนําความรู้นี้ไปสอนลูกว่า พอ่แม่รักลูกเสมอดั่งดวงใจ.

 

อนุโมทนากับบทความของท่านจขกท.ค่ะ
ไม่มีผู้กตัญญูกตเวทีคนไหนที่มีชีวิตตกต่ำ