วิทยาทาน หรือ อจินไตย?

การตั้งกระทู้ เกี่ยวกับความรู้

ทั้งทางโลก และ ทางธรรม

มีคนพูดว่า เป็น ธรรมทาน หรือ วิทยาทาน

แต่บางคน บอกว่า คือ อจินไตย

แต่ สันโดษ ชอบศึกษา นะ

เพื่อให้ ความสงสัย หายไป

ให้ความไม่รู้ กลายเป็น ความรู้

เมื่อรู้ จึงเกิดปัญญา

และเข้าใจ สัจธรรม

ของทุกสิ่งและทุกอย่าง โดยถ่องแท้

ด้วยปัญญา มิใช่ ศรัทธา

​

 

มันเป็นเรื่องของจิตขี้สงสัยมั้ง
จิตเขาก็ฝึกของเขาไปเรื่อย
เรามีหน้าที่ดูเขา อย่าไปทำตามเขา
เขาหาอะไรมา ก็ดูอย่าไปสู่รู้กับสิ่งนั้น
ปรุงอารมณ์มา ก็รู้ ก็ดู อย่าไปหม่ำอารมณ์
เด๋วอร่อย ไม่เลิกอีก ใจมันง่าย ชอบหลงหนอ
ห้ามจิตไม่ได้ ได้แต่ตามรู้ ตามดูไปหนอ
ใช่ปะคะ ท่านพี่

 

กระทู้ธรรม เป็นประโยชน์สางอุนสัย
กระทู้โลก เป็นประโยชน์เพิ่มอนุสัย

 

ดีครับ

ภาคปริยัติ

ศึกษาด้วยการได้ยินได้ฟังจากกัลยาณมิตร ครูอาจารย์ = สุ = สุตตะ

ศึกษาด้วยการพินิจพิจารณาใคร่ครวญที่ได้ยินได้ฟังมา = จิ = จินตะ

สงสัยไม่เข้าใจ ก็ซักถามท่านผู้รู้ ครูอาจารย์ = ปุ = ปุจฉา

และจดบันทึกไว้กันลืม = ลิ = ลิขิต

.................

ภาคปฎิบัติ จินตะ และ(ภาวนา)

นำความเข้าใจมาฝึกด้วยตนเองตามที่เข้าใจในปัจจุบัน

สังเกตุ ศึกษาสติปัญญาในปัจจุบันนี้ว่าอยู่กับอารมณ์ของ ตัวรู้ คือสติปัญญานั้นไหม

สังเกตุบ่อยๆ ตัวสังเกตุนี้คือตัวศึกษาในขณะลงมือกระทำในปัจจุบัน



หากมีผิดพลาดขอผู้รู้โปรดชี้แนะ ขออนุโมทนาครับ

...............

 

กระทุ้งธรรมมีประโยชน์ ลดอัตตา
กระทุ้งโลกมีประโยชน์ เพิ่มอัตตา

 

บางสิ่งควรรู้ควรศึกษา
บางสิ่งคนธรรมดาอย่างเราไม่ควรศึกษา เพราะอันตรายต่อการเสียสติ

 

(deejai) ควรศึกษาเพื่อชนะปัญหา

 

อย่างไร่ก็ดีอ่ะครับแต่อย่าทะเลาะกันมากแล้วก็ใช้คำสุภาพๆเข้าไว้ครับ

 

พิจารณา...
ค้นคว้า....
เหตุผล...ที่มองไม่เห็น
จะพบ....สัจจะธรรม หลักเดียวสูงสุด
เป็นเหตุผลของทุกสิ่ง

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** หลักสัจจะธรรม ****

ตัวกระทำมีจริง ตัวกระทำไม่ตาย ตัวกระทำมีผลตอบแทน

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

***พบกันที่งาน "ชุมนุมท้อเซียน" ครับ***