วิญญาณเปรตตาชุ่ม(บ้านนาขอม)

ณ มูลนิธิชินบัญชร อ.สิชล จ.นครศรีธรรมราช

เวลาประมาณ ๑๐.๓๐ น. วันพฤหัสบดีที่ ๓ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๔๕ แม่ครัวท่านหนึ่งซึ่งนั่งซึมมานานมีอาการหนาวสั่น เหมือนคนเป็นไข้ และล้มตัวลงนอน ชักดิ้น ชักงอ ต้องจับกัน หลายคน ไม่พูดจา ถามอะไรก็ไม่พูด ได้แต่ร้องครางในลำคอ หน้าตาแสดงความเจ็บปวด พุทธบริกรจึงให้กินน้ำอมฤตพระแม่ องค์ธรรมที่ผสมผงทิพย์หน้าพระแท่น ยิ่งดิ้นก็ยิ่งแสดงความเจ็บปวดมากขึ้น
วิญญาณเปรตได้อาศัยร่าง แต่พูดไม่ได้ เพื่อให้วิญญาณพูดจึงให้ดื่มน้ำสิ่งศักดิ์สิทธิ์
ตาหนีเขามา หนีคนหน้าแดง เขาตีเขาไม่ให้เข้ามาในนี้ (หมายถึงในสถานธรรม พุทธสถานทุกแห่งทั่วโลก จอมเทพวินัย ธรสี่พระองค์ปกปักรักษาดูแล คุ้มครองไม่ให้ภูตผีปีศาจเข้ามา ถ้า ท่านไม่ขออนุญาตก็เข้ามาไม่ได้ ที่เข้ามาได้ก็เพราะท่านอนุญาต โดยที่วิญญาณทั้งหลายต้องการมาบอกหรือมาทำภารกิจใด หรือ พุทธบริกรถูกทดสอบรวมหมู่)
ตาชื่อชุ่ม อยู่ตำบลนาขอม อำเภอสิชล ตายตอนอายุ ๖๐ ปี โดนเพื่อนตีตาย
เหตุที่ถูกตีตาย! เพราะเราไปขโมยควายเขา ตายอายุ ๖๐ ปี ตายมา ๕๐ ปีได้แล้ว เป็นเปรต มีรูปร่างตัวยาวๆ หนวดเครามาก หัวเข่าใหญ่ ไข่โต ไม่นุ่งเสื้อผ้า เขาปล่อยมาหลายวันแล้ว มาขอกิน เขาบอกให้มาขอ
ตอนสมัยยังมีชีวิตอยู่ ชอบขโมย พี่น้องเกลียด เขาไม่ให้กิน
ชอบขโมยของวัด ไม่รู้วัดอะไรที่นาขอม (วัดเขาพนมไตย) หลวงพ่อดุ ชื่อพิศ ขโมยกลางวันไม่ได้ โดนเด็กวัดตีตาย เวลาพระขึ้นโบสถ์หมด เราก็ขโมย พระขึ้นโบสถ์ตอนค่ำ ขโมยกิน ข้าวก่อน ขโมยโกร่ง(กล่องอนุโมทนา) ขโมยทั้งโกร่ง ได้ไม่มาก เพราะ สมัยก่อนมีเป็นเงินบาททั้งนั้น มีสตางค์แดง ๑๐ กว่าสตางค์ เอาเงินไปเที่ยว กินเหล้ากัน แล้วก็ตีกัน ขโมยของแม่ด้วย แม่ชื่อพวง
"เหนื่อยแล้วนะ" (ให้น้ำอมฤตของพระแม่องค์ธรรม)
ไม่ว่าอะไรขโมยทั้งนั้น ขโมยข้าวกิน เพราะไม่มีอะไรจะกิน ไม่ได้ทำงานเพราะขี้เกียจ ขโมยข้าวในนาเอาไปขาย ขายคนแถวนั้น มัดละสตางค์ ขายได้ ๕ สตางค์ ได้แล้วก็เอาไปซื้อกัญชาสูบ
แต่ที่เขาตีตายครั้งนี้ไปขโมยควายเขา เขาว่าเราขโมย เราไม่ได้ขโมย เราจูงไปให้คนที่ซื้อของเรา ถูกเขาจับได้เขาก็รุมซ้อม แล้วเขาก็ตีลูกเดียว เขาตีกันหลายคน ดังตุ๊บตั๊บๆ
ตอนตายวิญญาณออกจากร่างไป ใครก็ไม่รู้ มารับไป ๒ คน หน้าตาดุ ตัวดำทะมึนเลย สูงเป็นวา เขาพาลงไป( นรก) เขาว่าตาขโมยของแม่ตัวเอง ขโมยของเพื่อน ขโมยของพระด้วย บาปหนักกว่าเพื่อน ขโมยของพ่อแม่แต่แม่ก็ไม่ถือโทษโกรธลูก (ร้องไห้สะอื้นเมื่อพูดถึงแม่)
แม่มาขอ อย่าทำลูกแม่ แม่ยังรักลูก แม่ว่าอย่าริขโมยของ คนอื่น ของของแม่ๆ ไม่โกรธ (ร้องไห้สะอื้นหนักขึ้นไปอีกเพราะ ระลึกความดีของแม่)
เขาพาไปคุกเข่าบนแผ่นเหล็กร้อนเป็นไฟ(ร้องไห้) พอเรา ตายไป เขาเป่าๆ ให้ฟื้นให้มาอีก เขาก็เอาน้ำอะไรไม่รู้สีแดงกรอก ให้กิน สมัยตอนเป็นคนเรากินน้ำเมาด้วย เราขโมยน้ำเมาบนต้น ตาลโตนด ขึ้นไปขโมยบนต้น สมัยนั้นเขาทำบนต้นเลย แล้วเขาก็ เลยให้กินเหล้าเมืองนรก เหล้าเมืองนรกร้อนไปหมด ตายแล้วเขา เป่าให้ฟื้นใช้เวลาในที่นี่นาน เขาก็พาไปที่อื่นอีก พาไปให้หมามัน ควักท้องกินไส้!
ทำความผิดอะไรไม่รู้! เขาไม่บอก!
เราอยู่ที่...เขาพาไปหลายแห่ง จำไม่ค่อยได้ พาไปตรงนั้น มีงู มีหมา งูเจาะลูกตา หมาเจาะท้อง พอตายแล้วฟื้นขึ้นมาอีก มาที่นี่(สถานธรรม)ได้เพราะยมบาลเขาให้เรามาที่นี่เขาจะเรียกกลับแล้ว
วันที่ ๓ ตุลาคม ยังอยู่ในเทศกาลส่งตายายอยู่ ในนรกเขา เรียกให้ขึ้นมาน่ะสิ คนอื่นเขาให้ขึ้น แต่เราเขาไม่ให้ขึ้น เขาบอกว่า ค่อยขึ้นทีหลัง ให้คนอื่นขึ้นก่อน
เราวิ่งหนีมา เราหิว เห็นเพื่อนกิน ก็อยากกินบ้าง เคยเห็น แต่เขากินกัน อยู่ในนรกไม่ได้กินเลย
อยู่ที่ร่างนี้ ตาแอบอยู่ จอมเทพวินัยธรตีเราวิ่งหนีทุกที
แล้วคนแก่หนวดขาวด้วย เขาดุจะตาย (หมายถึงเทพเจ้า เตาครัว) เขาไม่ให้เรากิน ยังไม่ถึงเวลา ญาติพี่น้องก็ไม่ให้กิน เขาไม่ให้เรากินนานแล้ว เขาลืมเราแล้ว
ไปที่วัดมาแล้ว ไปดูที่วัดเขาพนมไตยไปยืนดูเขากิน คนโน้นเขาเรียก กับเราเขาไม่เรียก ข้างนอกพวกโน้นแย่งหมด พวกข้างนอก......เยอะ! มีข้าวบ้าง ขนมบ้าง เขากรวดน้ำเอ่ยชื่อ แต่กับเราเขาไม่เอ่ยชื่อ
เราจะกลับแล้ว
วัตถุประสงค์ของเรา มาขอข้าวกิน ไม่ได้มาทำร้ายใคร
เราเป็นเปรตที่หิวโหย สูง ลิ้นห้อย ตวัดแมลงกินได้เลย เขาให้กินแต่แมลง ปากไม่เท่ารูเข็มหรอก ที่พูดไม่ได้ มีคนแก่ขาวๆ เขาบีบไว้
ข้าวที่ข้างนอกวัด เราก็ไม่ได้กินเหมือนกัน กินแต่ของเหลือ ถ้าไม่เหลือเราก็อดอีก เราหิวไม่ได้กินมาหลายปีแล้ว(ร้องไห้) พี่น้องก็ไม่อยู่
ลูกหลานอย่าทำเหมือนตาน่ะ ของพ่อของแม่ก็อย่าขโมย ของพระด้วยอยู่เหมือนตาน่าเวทนาจริงๆ ลูกเวทนาจริง อดก็อด พี่น้องก็ไม่ดูแล(ร้องไห้) อย่าทำจำไว้ ไม่รู้ได้ผุดได้เกิดเมื่อไหร่ (ร้องไห้ )
เราก็เล่าแค่นี้ อย่าเอาเป็นตัวอย่างน่ะ ไม่ว่าอะไรอย่าไปขโมย ของเขา
เราเป็นเปรตอยู่ในน้ำสกปรกทั้งนั้น เขาให้กินน้ำปัสสาวะ ให้กินอุจจาระด้วย ถ้าไม่กินเขาก็ตี เขาอนุญาตให้มาที่นี่ เมื่อถึง เวลาเขาเรียกกลับอย่าให้เกินเวลาที่เราขออนุญาตเขาไว้
เดี๋ยวเขาก็พาเรากลับไปอีก พาไปกินอุจจาระหลายวันทำ ให้กินอยู่อย่างนั้น อาเจียนแล้ว เราก็ต้องกลืนต้องฝืนทน จำไว้นะ ลูกอย่าทำเหมือนตา
เปรตที่ตาเห็นอยู่เยอะ ทั้งหญิงทั้งชาย อยู่กันแก้ผ้าหมดแต่ไม่ได้มีอะไรกัน ผู้หญิงก็แก้ผ้าผู้หญิงไม่มากเท่าไหร่ เพราะ ไม่ได้ขโมยของคนอื่น เด็กไม่มี
นรกขุมนี้เขาเรียกว่าเปรต แต่เปรตอะไรไม่รู้ อยู่ขุมที่ ๙ ที่ ๑๐ ตรงนั้นแหละจำไม่ได้
อย่าเอาเป็นตัวอย่างจำให้ดี(ร้องไห้)
อิ่มแล้ว ข้าวไม่ต้องกินแล้ว(เมื่อตะกี้ให้กินน้ำ)ไปแล้ว






ขอบคุณข้อมูลจาก
http://palungjit.org/
​

 

ที่ค่ายเขาชนไก่ก็มีนะตนนึง สูงเท่าต้นไม้เป็นวิญญาณคนสมัยก่อย ยังไม่มีพุทธศาสนา เลยช่วยลำบาก ตอนไปเรียน ร.ด.เข้าเวรพอดี เห็นวิ่งผ่านทางโล่งๆแต่ไกล เห็นแล้วเลยไปจับกลุ่มกับพวกที่เข้าเวร ปกติให้ประจำจุดละคน พอเห็นเข้าเกิดกลัวเลยไปหาพวกดีกว่า

 

เปรต = หิวไม่สร่าง
มนุษย์ หิวไม่สร่าง >> มนุสสเปโต

 

น่าสงสารจังเลยค่ะ เวลากรวดน้ำก้ออย่าลืมแผ่ส่วนบุญส่วนกุศลไปให้เฮียๆเค้าด้วยนะค่ะ เค้าอาจจะได้รับ