รักมากใจก็ลืมยาก ลำบากใจเหลือเกิน แก้ได้นะ

จะพูดถึงความรักแล้วหากเราได้รักใครสักคนย่อมเกิดความผูกพันธ์เสมอรักมากใจก็ลืมยากจริงๆครับ..บางคนรักมากก็เจ็บมาก..แต่วันเวลาจะช่วยเยียวยาได้ครับ สภาวะที่จิตใจเป็นเช่นนี้เพราะ.ยึดติดครับ...ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์เหรอครับ..ปล่าวครับ..มันอยู่ที่เรารักและเข้าใจรักดีแค่ไหน..รักตัวเองแค่ไหน..ทุกอย่างในโลกนี้ต้องมีการพลัดพรากเป็นธรรมดา ไม่วันนี้หรือวันหน้า..
เพี่ยงแต่เรายอมรับมันว่าทุกอย่างในโลกนี้ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ไม่จีรังยั่งยืนเท่านั้นเอง..ยามที่ต้นไม้ไม่มีใบมันช่างไร้นกกามาเกาะพักเงา แสงแดด ยามที่ต้นไม้มีใบมีผล ช่างมีนกกามาเกาะกิน เปรียบเทียบดวงชะตาคนเรายามมีบุญวาสนาใครๆก็ชื่นชม..ความรักก็เช่นกัน..เมื่อเรารู้เช่นนี้ว่าต้นไม้ของเรามีใบหรือดอกหรือมีผลแค่ไหนให้สังเกตดูรอบๆตัวเรา ว่ามีใครบ้างที่ยืนข้างเรา กิจงานเราเป็นเช่นไร ความรักเราอบอุ่นแค่ไหน เงินทองเราติดขัดไหม นั่นคือต้นไม้ที่เราปลูกนั่นเอง เราต้องหมั่นดูแลตัวเราให้ดี รดน้ำใส่ปุ๋ย..ด้วยทาน ศีล ภาวนา นี่เอง...แล้วต้นไม้จะกลับสภาวะดั่งเดิม นี่คือกฎของธรรมชาติ.จะมีใบเขียวชะอุ่ม มีดอกมีผล แต่หากใส่ปุ๋ยแล้วรดน้ำแล้วต้นไม้ยังเหี่ยวอยู่ เพราะโดนเชื้อโรคกัดกินให้ตาย ก็ต้องยอมรับความเป็นจริง และปลูกต้นใหม่ด้วยใจรัก..อาจจะมีคำตอบที่ดีกว่านี้มากมาย...แต่นี่คือการยอมรับในกฎของธรรมชาติ
การสวดมนต์ไหว้พระจึงเป็นการสวดสรรเสริญคุณงามความดีของพระพุทธเจ้า ผู้ใดได้กระทำทุกๆวันมันเหมือนได้อาบน้ำพระพุทธมนต์ ช่วยได้มากครับ จิตวิญญาณจะมีความสุขได้รับพลังงานที่ดีครับ...ยิ่งทำยิ่งได้ครับยิ่งให้ยิ่งมีครับ
ไม่มีอะไรจะช่วยเราได้ครับนอกจากบุญเท่านั้นครับ...ข้อสำคัญเวลาสวดมนต์ต้องอาราธนาศีล5ก่อนเพราะเหมือนการอาบน้ำชำระร่างกาย ก่อนจะใส่เสื้อผ้า..เมื่อสวดไปแล้วบุญเกิดแผ่เมตตาไปก็จะเป็นบุญที่เย็น..ใครๆรับก็มีความสุขครับ..เมื่อมีบุญเยอะแล้ว นกกาก็จะมาเกาะกินต้นไม้ของเรามากมายครับรวมถึงนกตัวเก่าที่จากไป นั่นคือคนรักของเราเอง...ทีนี้แหละเราจะทำอย่างไรล่ะครับ..อยู่กับปัจจุบันดีกว่า..ทำใจให้สะอาดต่อไป...ดีไหมครับ

 

ได้รักใครสักคนย่อมเกิดความผูกพันธ์เสมอรัก จริงๆวันเวลามันอยู่ที่เรารักและเข้าใจรักดีแค่ไหน นี่คือกฎของธรรมชาติ มีการพลัดพราก

 

ขอบคุณกระทู้ดีๆนะค่ะ ร่วมอนุโมทนา สาธุค่ะ ความรักมีอยู่รอบตัวค่ะ ถ้าเลือกที่จะรัก ไม่ใช่เลือกที่จะเป็นเจ้าของ

 

ขออนุโมทนา สาธุ ค่ะ

ฝากนิดนึงนะ

ถ้าความรักคือความทุกข์ แล้วความสุขคืออะไร

ถ้าความรักคือความเสียใจ แต่ทำไมใจยังต้องการ

 

ที่ไดมีรักที่นั่นมีทุกข์ รักให้มีสติ

เกิดมาใช้เวรเกิดมาใช้กรรม ขออนุโมทนาสาธุ

 

ความรักหนอความรัก...........

 

สาธุค่ะ ตอนนี้ก็กำลังเป็นค่ะ แต่ใกล้จะทำใจได้ ใกล้จะตัดได้แล้วค่ะ

 

การปล่อยวางตัวตน วางจิตใจตนเอง วางลงซึ่ง รัก โลภ โกรธ หลง เป็นวิธีที่ดีครับ
อนุโมธนา