ฟ้าหัวเราะเยาะข้า กระไรหรือ?

ฟ้าเอ๋ยฟ้า หัวร่อ กระไรหรือ
บุญนั้นฤๅ สิ่งที่สร้าง กว้างหนักหนา
ไม่จำเป็น ต้องเอื้อนเอ่ย ด้วยวาจา
บุญของข้า ยิ่งใหญ่ กว่าใครเทียม

วันนี้ฟ้า หัวเราะ ยิ้มเย้ยหยัน
หากฟ้าต่ำ ลดลงมา อย่าทำเขียม
ฟ้าเพียงดิน หล่อมากมาย แต่ฟ้าเจียม
ด้วยความเยี่ยม แห่งความหล่อ ลากดินไง

(cry)

 

(f) (f) (f) (f) (f)

 

อืม..

 

ขอปลอบฟ้า ถูกก่นด่า ว่าเย้ยหยัน
ฟ้ารำพัน ร่ำไห้ เป็นสายฝน
โอ้หละหนอ หล่อลากดิน สิ้นแล้วคน
เกิดสับสน ดึงฟ้าสูง แผ่นดินเทียม

(cry) (cry) (cry)

ขอขมา ต่อฟ้า อย่าถือโกรธ
นับเอาโทษ น้องหล่อดิน สิ้นเสงี่ยม
ขอฟ้าสูง ยืนยง คนไม่เทียม
ฟ้าเสงี่ยม คนสงบ สบประไพ
(cry) (cry) (cry)

 

แว่วสำเนียง ยินเสียง สายฟ้าฟาด
ฟ้าผงาด แว่วคะนึง ตะลึงหนา
ฟ้าพิโรธ โกรธแล้ว ไม่เมตตา
พสุธา ชุ่มด้วยหยาด หยดน้ำตา

ฟ้าเอ๋ยฟ้า ฟ้าเอ๋ย จงโปรดเถิด
ข้ากำเนิด ท่ามกลางภ้ย ทุกข์หน้กหนา
หากว่าฟ้า ปราณี มีเมตตา
ฟ้าจงมา อยู่ในใจ หล่อลากดิน

ยินเสียงเพรียก ร้องร้อง พี่น้องเพื่อน
ผู้มาเยือน ย่อมได้ยิน กู่ร้องหนา
เพื่อนเอ๋ยเพื่อน เวลานี้ อย่านิทรา
เพื่อนจงมา ร่วมด้วย เพื่อช่วยกัน

ภัยพิบัติ นั้นไม่เกิด จริงแท้หนอ
อย่าเฝ้ารอ ว่าจะเกิด โปรดเชื่อฉัน
วันเวลา นั้นผ่านไป เนิ่นนานครัน
ฝันคือฝัน คือฝันร้าย กลายเป็นดี
(cry)

 

ไม่หล่อไม่สวยแต่มีสัจจะ

 

สัจจะไม่ถูไม่ลากแต่นำพ้นทุกข์

 

ขออำนาจสัจจะอยู่คู่หล่อลากดินผู้กระทำ

 

ขอพลังสัจจะธรรมส่องปรากฏในหลุดดำที่มืดมิด

 

ฟ้าหัวเราะเยาะข้ากระไรหรือ
ฟ้าร้องไห้ฮือ

 

ฟ้าหัวเราะเยาะข้ากระไรหรือ
ฟ้าร้องไห้ฮือฮือเพราะใครเล่า
ฟ้ายิ้มยิ้มหยอกเล่นเพราะเป็นเรา
ฟ้าเศร้าเศร้าถูกใครเขามารังแก