พุทธฤทธิ์ชินบัญชร บทที่ 2

ตัณหังกะราทะโย พุทธา อัฏฐะวีสะติ นายะกา
สัพเพ ปะติฏฐิตา มัยหัง มัตถะเก เต มุนิสสะรา

คำแปล

พระพุทธเจ้า 28 พระองค์ มีพระพุทธเจ้าทรงพระนามว่าตัณหังกรเป็นต้นเหล่านั้น ขออัญเชิญพระพุทธเจ้าผู้เป็นจอมมุนีทุกพระองค์มาประดิษฐาณ ณ กลางกระหม่อมของข้าพเจ้า

อุปมาอุปมัย

กลางกระหม่อมเป็นศูนย์กลางแห่งชีวิต เป็นส่วนที่สุดยอดของร่างกาย ถือเป็นอวัยวะที่สูงที่สุด อีกนัยหนึ่งจึงเป็นที่ตั้งเป้าหมายสูงสุดแห่งชีวิตด้วย คนเราต้องมีเป้าหมายและต้องไปให้ถึงเป้าหมายที่ตั้งไว้ให้ได้ ในทางพระพุทธศาสนาสอนไว้ว่า คนที่จะทำอะไรสำเร็จนั้นต้องตั้งอยู่ในคุณธรรมที่เรียกว่า อิทธิบาท แปลว่า คุณเครื่องหรือข้อปฏิบัติที่นำไปสู่ความสำเร็จ มี 4 อย่างได้แก่ ฉันทะ คือ ความพอใจรักใคร่ในงานที่ทำ วิริยะ ความเพียร ลงมือทำด้วยความหมั่นขยันอดทน จิตตะ ความเอาใจใส่ ไม่ทอดทิ้งธุระในกิจการงานที่ทำ วิมังสา หมั่นตริตรองพิจารณาหาเหตุและผลในงานที่ทำว่าดีหรือไม่อย่างไร เมื่อทำได้ทั้งหมดนี้ย่อมมีความสำเร็จเป็นเบื้องหน้า

ที่มา : หนังสือพุทธฤทธิ์ชินบัญชร โดย สุภาพ หอมจิตร