พุทธภูมิหากไม่ลาจะสำเร็จพระอรหันต์ชาตินี้ได้หรือไม่

คือหมายถึงว่าในช่วงสร้างบารมีเป็นโพธิสัตว์ก่อนที่จะตรัสรู้เป็น พระพุทธเจ้า สามารถบรรลุมรรคผลจนสำเร็จอรหัตผลก่อนได้หรือไม่ หากได้เป็นพระอรหันต์แบบพิเศษแบบใดหรือที่ยังเวียนเกิดตายต่อไป
หรือว่าจะไม่ได้มรรผลอันใดเลยแม้แต่มรรคผลเบื้องต้นจนกว่าจะตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าถึงซึ่งพระสัพพัญญุตญาณ


ผู้รู้ท่านใดมีความรู้อันยิ่ง โปรดแสดงธรรม เป็นธรรมเสวนาสักครั้ง
ขอบคุณทุกท่านที่ตอบให้ความรู้
ขอให้เจริญในธรรมทุกท่าน

 

ถ้ามีบารมีเพียงพอพุทธภูมิก็ลาไปพระนิพพานในชาตินั้นได้ ยกตัวอย่างเช่น
หลวงพ่อฤาษีลิงดำ หลวงปู่มั่น หลวงปู่แหวน เพราะท่านเห็นภัยในวัฏสงสาร

ถ้ายังไม่ลาพุทธภูมิก็สร้างบารมีต่อไปเรื่อยๆจนเต็ม

 

ขอโทษทีเผอิญเปลี่ยนข้อความที่หัวข้อนิดหน่อยเมื่อกี้นี้ บางทีกลัวว่าพี่น้องอ่านข้อความแล้วอาจไม่ค่อยเข้าใจเท่าไร

เจริญในธรรมทุกท่าน

 

พุทธภูมิหากไม่ลาจะสำเร็จพระอรหันต์ชาตินี้ได้หรือไม่

ไม่ได้ครับ

และไม่เคยมี พุทธภูมิ สำเร็จ พระอรหันต์ ทั้งสิ้นครับ

 

ท่าน อิคคิว ถึงเวลาใช้ หมอง ลอง ปัญญาแล้ว
ที่ท่านตั้งกระทู้นี้ ผมว่า ท่านเองก็น่าจะมีคำตอบในใจ เช่นกัน

เท่าที่ผมจะพอทราบ ๆ มาบ้าง ว่า ...
เมื่อสำเร็จอรหัตผลแล้ว ย่อมที่จะตัดเข้าสู่กระแส พระนิพพาน อย่างเดียวครับ

ขอโทษที ความรู้เรื่องนี้ ผมไม่ค่อยจะมี (ขอติดตามอ่านไปเรื่อย ๆ ล่ะกัน ) :VO

 

พระโพธิสัตว์ ที่ยังทำความปราถนาอยู่ จะยังไม่ได้ บรรลุมรรคผลนิพพาน ถ้าบารมีเต็ม และยังไม่ปราถนา จะตรัสรู้ มาเป็นพระพุทธเจ้า แล้ว ลา พุทธภูมิ มาเป็น สาวกภูมิ เหมือน หลวงปู่หลวงพ่อ ต่างๆที่ท่านลา ในปัจจุบัน มีมากมายที่เห็น พระโพธิ์สัตว์ ท่านก็จำเริญ สมาธิ ฌาณสมาบัติ ให้เกิด ตามขั้น ตอนของพระองค์ และบารมีต่างๆ ให้เต็ม แต่ละชาติ พระโพธิ์ แต่ละองค์ ถ้ายังทำความ ปราถนาอยู่ หมดสิทธิ์ ที่จะได้ ตรัสรู้ เป็นพระอรหันต์ แต่ท่านจะเรียนรู้ อารมย์ ของพระโสดาบรรณ อารมย์ พระสกิทาคามี อารมย์พระอนาคามี และอารมย์ ของพระอรหันต์ กรรมฐานทั้ง ๔๐ และมหาสฏิปัฏฐาน ๔ พระโพธิ์สัตว แต่ละองค์ ต้องเรียน ให้จบ ให้หมดไม่ เหลือสักข้อเดียว แต่ถ้าบารมียัง อ่อนอยู่ ท่านยังทำไม่ถึง หรอกครับ ก็มันมี บารมี ต้น กลาง ปลาย และมี พระโพธิสัตว์ ๓ แบบ ปัญญาธิกะ บำเพ็ญ บารมี ๔ อสงขัย กำไลแสนมหากัป ศรัธาธิกะ บำเพ็ญบารมี ๘ อสงขัย กำไลแสนมหากัป และวิริยะบารมี บำเพ็ญบารมี ๑๖ อสงขัย กำไลแสนมหากัป พระพุทธเจ้ามี ๓ แบบนี้เท่านั้น มนุษย์ บางยุค มีอายุยาวนาน ถึง ๑ แสนปี คนและสัตว์ จะคุยกัน รู้เรื่องหมด เพราะอาศัยที่อายุยืนยาว และต่ำสุด ในเวลานี้ กำลัง เดินเข้าไปหา อายุ สูงสุด ๑๐ ปี เมื่อสิ้น พระศาสนาไป โดยประมาณ พันปีเศษๆ พ่อ แม่พี่น้อง ลูกเมีย สัตว์ทั้งหลาย จะเสพกาม กันเหมือนหมา เพราะไร้ ศิลธรรม ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร เอากันมั่ว ไปหมด คนอายุใน ราว ๔-๕ ปีก็เริ่มเสพกามกันแล้ว ที่คนแก่เฒ่า พูด ออกบ่อยๆว่า ต่อไป มนุษย์จะสอย มะเขือกินนั่นแหละ ใช้ปัญญาพิจรณาเอานะครับ มันยังมาไม่ถึง การนั้น ไม่เชื่อก็ถือว่า เป็นนิทานก็แล้วกันครับ

 

...................................................................
เรื่องนี้ในพระไตรปิฏกเขียนไว้หลายแห่ง แม้บางแห่งเป็นอรรถกถาก็พออ้างอิงได้ โดยเฉพาะสภาวะของพระโพธิสัตว์สุเมธ ดาบส ขณะพบกับพระพุทธเจ้าทีปังกร(การพยากรณ์ครั้งแรก) และสภาวะพระโพธิสัตว์ในชาติที่ได้รับการพยากรณ์ว่าจะเป็นพระพุทธเจ้าอีก 23 ครั้ง ถ้าค้นเจอที่บันทึกไว้จะมาโพสต์ แต่ไม่น่าเป็นพระอรหันต์เพราะหลายๆชาติเป็นสัตว์(สิงห์โต,พญานาค)

 

ขอบคุณผู้รู้ทุกท่านที่ให้ความกระจ่าง เราเองคงไม่มีความเห็นเรื่องที่ถามตามกระทู้เพราะท่านทั้งหลายได้กล่าวไว้อย่างดีแล้ว ข้างบนนี้
การศึกษาเรื่องพุทธภูมิโพธิสัตว์หากคิดจะเป็นโพธิสัตว์ควรคำนึงหลักความจริงนอกจากปฏิปทาควรดูวิถีจิตตนด้วยศึกษาจิตให้ถึงจิตแท้ เพราะอาจจะหลงตำราได้เนื่องจากมีมากเหลือเกินที่สำคัญอาจเกิดความแตกแยกทางความเชื่อว่าสายเถรวาทอย่างนี้มหายานอย่างนี้หรือสายอาจารย์ตนว่าไว้อีกอย่าง เพราะฉะนั้นควรเจริญปัญญาคู่กันดูจิตให้ถึงจิต อันนี้เป็นหลักสากล จะว่าไม่ไปนิพพานแล้วไม่เจริญปัญญามิได้ ศรัทธาที่ไม่ประกอบด้วยปัญญาจะทำให้หนทางเส้นนี้เนิ่นช้าไปอีก แต่หากจะกล่าวตำราควรศึกษาหลักจิตและพระวจนะจากพระพุทธเจ้ามิไช่ตำราส่วนเกินที่มากมายเหลือเกินในยุคนี้
ถึงแม้ มหาญาณ จะปฏิบัติแบบโพธิสัตว์มากกว่าก็จริง ก็มิไช่จะต้องแห่ไปหาเขาเพราะเราต้องศึกษาจิตเราเอง
เราศึกษาวิธีสร้างบารมีจากทุกคนและทุกสิ่งเป็นครูได้ในทางการทำงานสร้างบารมีเราต้องร่วมมือกันทุกคนทุกภพภูมิแต่ทางจิตต้องศึกษาเอง

เจริญในธรรมทุกท่าน

 

จีนเชื่อว่า โพธิสัตว์คือ พระอรหันที่ไม่ยอมเข้านิพพาน แต่ขอช่วยเหลือสรรพสัตว์ต่อ

 

เรียน ท่านวังโพธิสัตว์

ท่านผู้มีปัญญา ท่านอาจจะทราบอยู่ในจิตบ้างแล้วแต่ก็เพื่อความแตกฉานกระจ่างรู้แจ้งในปัญญา เราควรพิจารณาปุจฉาดังนี้ว่า

ความเป็นอรหันต์ เป็นอย่างไรเล่า เมื่อเราเข้าใจความเป็นอรหันต์ได้โดยกระจ่างแล้ว
เราก็พิจารณาต่อว่า การที่พระโพธิสัตว์ผู้สั่งสมบารมีมามากแล้วนั้น เข้าถึงพระธรรมมากแล้วนั้น แต่ยังไม่ลาพุทธภูมิ ด้วยเหตุใด แลการไม่สามารถละความเป็นพุทธภูมิได้นั้น มีสภาวะเหมือนหรือแตกต่างอย่างไรกับความเป็นอรหันต์

เราขอวิสัชชนาว่า ก็ด้วยความเป็นอรหันต์ นั้นคือจิตผู้มีสภาวะที่บริสุทธิ์ แลห่างไกลหลุดพ้นจากทุกข์ สุข กิเลส ตันหาอุปทาน รูป นามสิ้นแล้ว นามนี้แม้จะเป็นเวทนา สัญญา สังขาระทั้งหลายก็ดับสิ้นแล้ว ความมีในตนในผู้อื่นและความไม่มีในตนในผู้อื่นอันเป็นอัตตาสักกายะทิฏฐิดับสิ้นแล้ว แลปนิธานสัญญาทั้งหลายดับสิ้นแล้ว

แล้วอันพระโพธิสัตว์ผู้ที่ยังละพุทธภูมิ ยังไม่ได้ยังลาพุทธภูมิยังไม่ได้ มีสภาวะต่างจากพระอรหันต์ ตรงส่วนใดเล่า ต่างกันตรงที่พระโพธิสัตว์ยังละพุทธภูมิไม่ได้ ยังละปนิธานสัญญา ที่ปราถนาจะพาสรรพสัตว์ข้ามพ้นวัฏสงสารไม่ได้ ก็ด้วยเหตุนี้เอง พระโพธิสัตว์จะยังไม่สามารถบรรลุความเป็นอรหัตมรรและอรหัตผลได้ ครั้นเมื่อพระโพธิสัตว์ได้ทำปณิธาณสัญญา บารมีเต็มบริบูรณ์แล้ว ในพระชาติสุดท้ายจึงจะได้ตรัสรู้พระสัมมาสัมโพธิญาณ ตรัสรู้ และตัดกิเลสตัดสัญญาปณิธาณได้โดยสมบูรณ์ สำเร็จเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าครับ


ด้วยเหตุและผลที่เราได้อธิบายท่านขอท่านพึงทำปัญญาให้แจ้งแล้วท่านจักมีดวงตาเห็นในสัจจะธรรมข้อนี้ครับ

 

ตั้งใจจะไปเชียงใหม่ ถ้ายังไม่เลิกความพยายาม ก็ต้องไปถึงเชียงใหม่ มันจะเลี้ยวไปออกเพชรบูรณ์ได้ยังไง ก็ต้องเดินตรงไปเชียงใหม่ซิ
ยกเว้นว่าเดินมาครึ่งทางแล้วเปลี่ยนใจ ไม่ไปแล้วเชียงใหม่ นาน ขี้เกียจรอ เลี้ยวไปนิดเดียวก็ถึงเพชรบูรณ์ ตัดสินใจเลี้ยวเลยก็ถึงเพชรบูรณ์ทันที เข้าใจไหมนี่

 

ขอบคุณท่านนี้และอีกหลายท่านที่ได้ให้ความรู้ว่า
หากไม่ลาพุทธภูมิ จะไม่สำเร็จอรหันต์ หรือแม้แต่มรรคผลเบื้้องต้นใด ๆ เลยแม้แต่ โสดาบันก็ตาม (ตอบกระชับตรงประเด็น)
เราสร้างบารมีมาเนิ่นนานหวังตรัสรู้ด้วยตนเองมิไช่ตรัสรู้ตามผู้อื่น(สาวกภูมิ)
นิพพานนั้นได้มีกล่าวไว้ทุกศาสนาทุกนิกายแต่ความเข้าใจหาได้ตรงกันไม่
นิพพานเป็นเช่นไร นิพพานหาไช่บ้านไช่เมือง มีเข้า ๆ ออก ๆ หรือหนอ


ขอบคุณทุกท่านที่ใขความกระจ่าง เจริญในธรรมทุกท่าน

 

อนุโมทนากับทุกคำตอบและทุกท่านมาให้ความรู้กับผู้มีปัญญาน้อยอย่างเรา สาธุ

 

..คุณปราถนาแบบไหนหล่ะ คุณปราถนาพุทธภูมิแต่ทำไม่ไหวเปลี่ยนใจเอาสาวกภูมิก้อได้ ต้องเข้าใจคำว่าอรหันต์ผู้ไม่มีกิเลสไม่กลับมาเกิดแล้ว โพธิสัตว์ก็โพธิสัตว์ยังไม่หมดกิเลสต้องเวียนว่ายตายเกิดสร้างบารมีกันอีกต่อไป นัยความของคุณคือโพธิสัตว์อรหันต์หรือเปล่า คือบำเพ็ญสร้างบารมีแบบพระโพธิสัตว์ช่วยเหลือคนเพื่อหวังพระนิพพานแม้จะไม่ถึงโพธิญาณแต่ก็เข้าพระนิพพานได้เหมือน"มหายาน" ทุกอย่างมันอยู่ที่เจตนาทำเพื่อมุ่งหวังอะไร

 

ความปรารถนา ทุกคนปรารถนากันได้ทั้งนั้น แต่จะเป็นไปได้หรือไม่นั้น

ขึ้นอยู่กับความมั่นคงในจิตใจ ระหว่างที่ยังไม่ได้รับพยากรณ์จากองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ย่อมเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลาค่ะ จะสำเร็จหรือไม่ขึ้นอยู่กับกำลังใจแห่งตน ที่จะดั้นด้นค้นหาใจให้เจอ ค้นหาพระสัทธรรมให้เจอ จนสามารถพิสูจน์ได้ว่ามีความเหมาะสมสมควรที่จะช่วยเหลือสรรพสัตว์ให้พ้นทุกข์ได้หรือไม่

หากยังโลเล สงสัย หวั่นไหวไปตามกระแสโลก กระแสแห่งกามกิเลส เต็มไปด้วยอวิชชาลุ่มหลง อุปทานปรุงแต่ง ในแต่ละชาติที่อุบัติขึ้นเพื่อบำเพ็ญให้บรรลุมรรคผล ก็เอวังค่ะ

การบรรลุธรรมไม่มีการข้ามขั้นตอน ต้องดำเนินไปทีละขั้นอยู่แล้ว ถึงแม้พระอรหันต์ก็ต้องผ่านด่าน โสดาปัตติมรรค-โสดาปัตติผล สกทาคามิมรรค-สกทาคามิผล อนาคามิมรรค-อนาคามิผล อรหันตมรรค-อรหันตผล

การบรรลุพระโพธิญาณก็เช่นกัน ทรงบำเพ็ญจนบรรลุอรหันตผลแล้ว ดำเินินจิตต่อไป บำเพ็ญเพียรต่อไปจนสู่การบรรลุพระโพธิญาณ ในกรณีที่ปรารถนาโพธิญาณ จึงได้ชื่อว่า "พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า"

ดังนั้น หนทางนี้จึงยาวไกลเป็น...อสงไขย...แสนกัป ต้องใช้ญาณบารมีที่สูงจริงๆ ในระัดับปรมัตถบารมี ใช่ว่าบำเพ็ญบารมีถึงระดับปรมัตถบารมีแล้วในชาติเดียวจะสำเร็จได้ ต้องบำเพ็ญอย่างนี้ซ้ำๆ จนกว่าจะเต็มตามที่ได้ปรารถนาไว้ในอธิษฐานบารมีเดิม

เราเองก็ยังไปไม่ถึงไหนหรอก เพียงเราพิจารณาเองจากปัญญาในชาติปัจจุบันนี้เท่านั้นด้วยจิตที่เป็นกลาง

 

อรหัตมรรค-อรหัตผลและโพธิญาน สำเร็จครั้งเดียวในชาติสุดท้ายชาติเดียวกันช่วงเวลาเดียวกัน ทั้งนี้อาจมีความเชื่ออื่นที่หลากหลายซึ่งต้องพิจารณาระหว่างความเชื่อและสัจจะความจริง

ข้าพเจ้าอนุโมทนากับทุกท่านที่ไม่ละทิ้งอธิษฐานและสร้างบารมีด้วยกรุณา
ข้าพเจ้าเองก็จะรอวันสุดท้ายวันนั้นเช่นกันถึงแม้นสัก 100 อสงไขยก็จะรออย่างเบิกบาน
ไม่มีทางจากไปไหนจะกว่าจะถึงโพธิญาณ สาธุ

 

อนุโมทนากับความมุ่งมั่นอันแรงกล้าของทุกๆท่านครับ
.......................................................................
ฯลฯ
แม้สำหรับผู้ที่สมบูรณ์ด้วยการกระทำอันยิ่งใหญ่ ความปรารถนาย่อมจะสำเร็จแก่ผู้มีฉันทะ อุตสาหะ ความพยายามและการแสวงหาอันยิ่งใหญ่ เพื่อประโยชน์แก่ธรรมอันกระทำความเป็นพระ<WBR>พุทธ<WBR>เจ้าเท่านั้น คนนอกนี้หาสำเร็จไม่.
ในข้อที่ฉันทะจะต้องยิ่งใหญ่นั้น มีข้อความอุปมาดังต่อไปนี้ :-
ก็ถ้าจะพึงเป็นอย่างนี้ว่า ผู้ใดสามารถที่จะใช้กำลังแขนของตนข้ามห้องจักรวาลทั้งสิ้นซึ่งเป็นน้ำผืนเดียวกันหมด จนถึงฝั่งได้ ผู้นั้นย่อมบรรลุความเป็นพระ<WBR>พุทธ<WBR>เจ้าได้, ก็หรือว่าผู้ใดจะสามารถกวาดห้องจักรวาลทั้งสิ้นซึ่งปกคลุมด้วยกอไผ่แล้วเหยียบย่ำไปด้วยเท้าจนถึงฝั่งได้ ผู้นั้นย่อมบรรลุความเป็นพระพุทธเจ้าได้, หรือว่าผู้ใดสามารถเอาหอกปักห้องจักรวาลทั้งสิ้น แล้วเอาเท้าเหยียบห้องจักรวาลซึ่งเต็มด้วยใบหอกติดๆ กันจนถึงฝั่งได้ ผู้นั้นย่อมบรรลุความเป็นพระ<WBR>พุทธ<WBR>เจ้าได้, ก็หรือว่า ผู้ใดสามารถเอาเท้าทั้งสองเหยียบห้องจักรวาลทั้งสิ้น ซึ่งเต็มด้วยถ่านเพลิงอัน<WBR>ปราศ<WBR>จาก<WBR>เปลวจนถึงฝั่งได้ ผู้นั้นย่อมบรรลุความเป็นพระ<WBR>พุทธ<WBR>เจ้าได้, ฯลฯ
..........................................................
.. อรรถกถา ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๑ เถราปทาน ๑. พุทธวรรค ๑. พุทธาปทาน
อ่าน อรรถกถาหน้าต่างที่ [หน้าสารบัญ] [๑] [๒] [๓] [๔] [๕] [๖] [๗] [๘] [๙] [๑๐] [๑๑]

อ่าน เนื้อความในพระไตรปิฎก
http://www.84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=32&A=1&Z=146
- -- ---- ----------------------------------------------------------------------------

 

ขอบคุณที่นำความรู้มาบอกกัน สาธุ

 

พุทธภูมิหากไม่ลาจะสำเร็จพระอรหันต์ชาตินี้ได้หรือไม่

ความเห็นผม ผมว่าไม่ได้นะครับ
ในอดีตก็ไม่เคยมี
ปัจจุบันหรืออนาคตกาล ก็คงจะไม่มีนะครับ
(หรือว่า...อะไรๆก็เป็นไปได้ แต่ผมว่าคงเป็นไปได้ยาก)










เวลาอันยาวนานจะเป็นเครื่องพิสูจน์

อนุโมทนาครับ

 

เป็นอย่างนั้น ตามที่กล่าวมา
สาธุ