พุทธภูมิกับการบริจาคโลหิต

การบริจาคโลหิตคือ การสละโลหิตส่วนเกินที่ร่างกายไม่จำเป็นต้องใช้ เพื่อให้กับผู้ป่วยที่มีความต้องการ เป็นสิ่งที่ไม่เป็นอันตรายต่อร่างกายเลย

ผู้บริจาคโลหิต สามารถบริจาคได้ในทุกๆ ๓ เดือน ( สำหรับผู้ที่มีร่างกายแข็งแรง ผมแนะนำให้บริจาค เกล็ดเลือดครับ เกล็ด เป็นของจำเป็นสำหรับผู้ที่มีปัญหาเกี่ยวกับเกล็ดเลือดต่ำ และผู้ที่มีการผ่าตัดใหญ่ต่างๆ ครับ ส่วนตัวผม บริจาคมา 25 ครั้งแล้วครับไม่มีปัญหาใดๆ สามารถ บริจาคได้เดือนละครั้ง ที่สภากาชาติไทย อังรีดูนัง หรือ โรงพยาบาลประจำจังหวัดก็ไม่ผิดกติกาครับ ) เพราะเมื่อบริจาคออกไปแล้ว ภายในระยะเวลาที่กำหนด ไขกระดูกจะเป็นส่วนสำคัญในการสร้างเม็ดโลหิต ขึ้นมาทดแทนส่วนที่ขาดหายไป ให้โลหิตในร่างกายมีปริมาณเท่าเดิม ถ้าไม่ได้บริจาคหรือถ่ายเทออกไป ร่างกายก็จะขับเม็ดโลหิตที่สลายตัว ซึ่งไม่มีประโยชน์ต่อร่างกายแล้วเพราะหมดอายุ ออกมาในรูปของปัสสาวะ อุจจาระ หรือเหงื่อ อยู่เป็นประจำทุกวัน

เมื่อโลหิตมีความสำคัญยิ่งสำหรับชีวิตคนและสัตว์ เมื่อขาดโลหิตทุกชีวิตต้องตาย ให้ความหมายคล้ายต้นไม้ขาดน้ำ มีแต่จะช้ำเหี่ยวเฉาและแห้งตายไปในที่สุด
ผู้ป่วยที่มีอาการทรุดหนัก สามารถดำรงชีวิตอยู่ต่อไปได้เมื่อได้รับโลหิตทันต่อเวลา จากชีวิตสู่ชีวิต มอบโลหิตช่วยผู้ป่วย ให้เลือดให้ชีวิต บริจาคโลหิตเสริมชีวิตให้เป็นบุญ
กรณีผู้บริจาคโลหิตตามกำหนด นอกจากจะได้รับการตรวจหาเชื้อไวรัสตับอักเสบ บี ไวรัสตับอักเสบ ซี เชื้อไวรัสเอดส์ และเชื้อซิฟิลิส (กามโรค) แล้ว ยังเป็นการช่วยสร้างเสริมเพิ่มพูนทานบารมีที่ยิ่งใหญ่ ซึ่งยากที่ใครจะทำให้เกิดให้มีขึ้นได้ ย่อมได้รับอานิสงส์ส่งผลตามมาภายหลัง ดังคำที่ว่า ผู้ให้ย่อมได้รับการให้ตอบ ผู้ไหว้ย่อมได้รับการไหว้ตอบ เช่นเดียวกับการให้ทานที่ยิ่งใหญ่อื่นๆ

๑.ทำให้ชีวิตมีความสุข
๒.เป็นรากฐานของสมบัติ
๓.เป็นบ่อเกิดแห่งโภคทรัพย์
๔.ช่วยต้านภัยให้ชีวิตได้
๕.ช่วยคุ้มครองป้องกันอันตราย
๖.ช่วยปูทางไปสู่สุคติ
๗.เป็นที่อาศัยได้
๘.เป็นที่พึ่งพิงได้
๙.ช่วยเสริมพลังใจให้เข้มแข็งได้
๑๐.เป็นทางเดินของบัณฑิต
๑๑.ได้เป็นเชื้อสายของพระพุทธเจ้า
๑๒.ทำให้ได้สมบัติในสวรรค์
๑๓.ทำให้ได้สมบัติพญามาร
๑๔.ทำให้ได้สมบัติพระพรหม
๑๕.ทำให้ได้สมบัติพระเจ้าจักรพรรดิ
๑๖.ทำให้ได้สาวกบารมีญาณ
๑๗.ทำให้สำเร็จปัจเจกโพธิญาณ
๑๘.ทำให้สำเร็จอภิสัมโพธิญาณ



เอวัง ก็มีด้วยประการ ฉะนี้

ที่มา �ҹ�ʧ����ú�ԨҤ���ʹ

 

เลยมานานแล้วครับ อีก 4-5 วันจะวันเกิด จะไปบริจาคในวันเกิดเลย
เจ้ากรรมนายเวรมารับได้นะครับ อย่าต้องให้ sms ไปเปลืองตังค์ ฮะๆๆ

 

โมทนาด้วยนะคะ

บริจาคไม่ได้ เพราะเราเป็นพาหะธาลัสซีเมีย...ซะงั้น แถมค่าเลือดบางตัวต่ำกว่าเกณฑ์ด้วย

 

สาธุครับ

-มหาโมทนากับกุศลจิตทุกท่านครับ

-ผมบริจาคทุก ๓เดือน ครับ

สาธุ

 

ผมกำลังจะไปวันนี้ครับ

 

สิ้นเดือนนี้ก็จะได้เวลาบริจาคค่ะ แต่มีปัญหาคือน้ำหนักลดไม่ถึงเกณฑ์กำลังกังวลอยู่ เพราะถ้าไ่ม่ได้บริจาคเหมือนชีวิตขาดอะไรไปสักอย่างหนึ่งค่ะ ติดเป็นนิสัยไปซะแล้ว ....

 

พรุ่งนี้เลยครับแพลนไว้แล้วพอดี อิอิ

 

อนุโมทนากับทุกท่านที่ไปบริจาคเลือดด้วยนะคะ
ส่วนเราจะไปบริจาคปลายเดือนนี้ ขอให้บริจาคได้ด้วยเถิด สาธุ...

 

พระพุทธศาสนากับการบริจาคอวัยวะ - พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต)

 

ไปบริจาคมาเมื่อวานค่ะ ขอโมทนาบุญกับทุกท่านที่จะไปบริจาคด้วยนะคะ

 

วันนี้ไปรับเข็มบริจาคโลหิตครบ 36 ครั้ง ที่โรงเรียนนายร้อย จปร. นครนายก จากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาค่ะ พระองค์ท่านอนุโมทนาบุญกับผู้ที่บริจาคโลหิตช่วยชีวิต..ทุกท่านค่ะ
ตอนนี้บริจาคได้ 45 ครั้งแล้วค่ะ
ขอเชิญชวนบริจาคโลหิต..เพื่อช่วยชีวิต..ร่วมกับพระองค์ท่านนะคะ

 

บริจาคโลหิต 41 ครั้ง
ผมบริจาคอวัยวะ และ ดวงตา แล้วครับ
ด้วยบุญกุศลเหล่านี้จงปัจจัยให้การบริจาคอวัยวะและดวงตาของข้าพเจ้าจงเป็นผลสำเร็จเมื่อข้าวายชนม์ด้วยเถิด
และขออนุโมทนากับทุกท่านด้วยครับ

 

เรื่องของการบริจาคโลหิตนี้พักหลังนี้ก็พยายามจะบริจาคทุก ๔ เดือนครับ ซึ่งก็แล้วแต่เราสะดวกบางทีพวกเค้ามารับบริจาควันนี้ แต่บังเอิญเรามีธุระที่อื่นหรือไม่ได้ไปทำงาน ก็ไม่ได้ไปบริจาค

ผม บริจาคตั้งแต่ครั้งเป็นทหารแล้ว และก็บริจาคมาเรื่อยๆตามโอกาส...ไม่เคยเก็บบัตรครั้งแรกซักที ไปเห็นเค้าบริจาคก็บริจาคเลยตามจังหวะนั้น พยาบาลถามก็บอกว่าบริจาคหลายครั้งแล้วไม่มีปัญหาหรอกครับ เธอก็บอกออกบัตรให้ใหม่เก็บไว้ไปรวมกับอันเก่าได้ค่ะ ผมก็เก็บๆไปไม่เคยเอามารวมกันซักที หายมั่งอะไรมั่ง...เป็นสิบๆครั้งแล้วมั้งผมก็จำไม่ได้ เพิ่งมีพักหลังนี้เป็นกิจจะลักษณะหน่อย รวมแล้วได้ ๔ ครั้ง ครั้งหลังสุดนี่ก็ ๒ ก.ค. ๒๕๕๓ นี่แหละครับ

ถึงจะเริ่มนับใหม่ผมก็ ไม่ได้สนใจอะไรมากมายนัก แค่ว่ามีบัตรมันไม่ต้องมานั่งสอบประวัติ กรอกประวัติใหม่อีกให้มันเสียเวลา มีบัตรมันก็เร็วดีครับ
บริจาคก็ไม่ได้ จะหวังทำลายสถิติ หรือ จ้องจะรับเหรียญรับเข็มอะไร (แต่สำหรับผมถ้าได้ก็คงไม่ไปรับอยู่ดี...ไม่ใช่ไม่ให้เกียรติอะไร แต่ผมว่ามันไม่ได้มีความหมายอะไรสำหรับผม) เพราะจุดประสงค์ในการบริจาคโลหิต ก็เพื่อต่อชีวิตของเพื่อนมนุษย์ใครก็ได้ ไม่จำกัดว่าคนไหน ชาติไหน ศาสนาอะไร แค่นี้เท่านั้นแหละครับแล้วผมก็ไม่ได้หวังอะไรหรือให้ใครต้องมาตอบ แทน...เลือดนี้สำคัญนักในยามวิกฤติ ชี้เป็นชี้ตายคนได้ทันทีในยามนั้น...ผมเคยเป็นทหารมาก่อนผมเข้าใจดีมันมีคุณ ค่ามาก...

แต่ครั้งที่จำได้แม่นเลย ตอนไปบริจาคโลหิต ระหว่างที่บวชอยู่.

 

เราจะอยู่ตรงกลางผ่อนแบบสบายนั้น เราต้องรู้จัก"หนักที่สุดและเบาที่สุด"ก่อนนะครับ
เราถึงจะรู้จักตรงกลาง ไม่งั้นเราเจอแต่บทโหดอย่างเดียว มันก็ตึงไป จนธาตุแตกดับได้
หรือเราเอาแต่รักสบายอย่างเดียว มันก็หาสาระแก่นสารอันมีคุณค่าไม่ได้

ดังนั้นแล้วผมคิดว่าเราจะต้องเจอและผ่านทั้งสองรูปแบบมาก่อน เราจึงจะรู้ว่าอันไหนตึงไป หย่อนไป
และกลางๆนั้น(สายกลาง)จริงๆแล้วสำหรับเรามันอยู่ตรงไหน...?

ตอนผมบวชลองอดอาหาร ๗ วัน ฉันท์แต่น้ำอย่างเดียว.....มันโคตรเลยครับ...

"อด อาหารเอาเจ็ดวัน"ทราบดีว่าไม่ใช่ทางดำเนินที่ถูกต้องอยู่แล้ว แต่ก็อยากจะลองดูแค่ว่าตนเองมีความเพียรพยายาม มานะ และถือสัจจะได้หรือไม่...

ความจริงแล้วไม่มีประโยชน์ในเรื่องมรรคผลนั้นก็ใช่อยู่ แต่ผลที่ทำนั้น(อดอาหาร)ก็ไม่ได้เสียเปล่าไปเสียทีเดียวแต่ประการใด

ยัง ทำให้เราเกิดปัญญาอีกอันมากมาย ในการฟาดฟันกับกิเลสที่ถาโถมรุกกระหน่ำเราอย่างไม่ลดละได้เป็นอย่างดี ถ้าเราใช้ปัญญาและตั้งมั่นอย่างสูง

เมื่ออยู่คนเดียวเจ็ดวัน ร่างกายลำบากท่าน"คิด"ถึงสิ่งใดบ้าง ท่าน"อยาก"จะทำอะไรบ้าง กิเลสตัวไหนเด็กๆ(ไม่ละเอียด)เล่นท่านไม่ได้แน่
แล้วท่านก็จะรู้จักกิเลสตัวเป้งๆ(ละเอียด)มีอุบายในการยั่วยุท่านอย่างไร

๗ วัน ๗ คืน พิจารณาร่างกายไป,กิเลสไป..วนไปวนมาซ้ำไปซ้ำมา ก็พอจะได้ปัญญาฟาดฟันกันได้บ้าง ก็คงแค่นั้นที่ผมต้องการ...

...แสบกว่า นั้นอีกนิดครับ ผมไปบริจาคโลหิต ในวันที่ ๒ ที่อดอาหาร...และเมื่อผมกลับมาที่โบสถ์ผมก็ได้รู้จักกับการ"เป็นลม" เป็นครั้งแรกในชีวิต...

แต่ก่อนผมก็ว่าคนที่ เป็นลมนี่สำออย...อยู่ๆก็ทิ้งตัวลงนอน เพราะคิดว่าตัวเองร่างกายแข็งแรงเป็นทั้งนักกีฬาที่เก่งกาจ เป็นทหารก็โดนทรมาน โหดๆต่างๆนานา ไม่เห็นมันจะเป็นลมหรือเครื่องน็อกกลางครัน พอตัวเองเป็นบ้างจึงเข้าใจ ว่าเออโลกมันหมุนเราตัวเรานี้เคว้งคว้างหาหัวหาเท้าไม่ได้ ไม่รู้ลอยอยู่ทิศไหน หน้ามืดชั่วขณะ อุ อิ แต่ตอนนั้นผมไม่ล้มหรอกครับ สติผมครั้งสุดท้าย มือซ้ายผมไปเกาะขอบหน้าต่างโบสถ์ไว้ เลยไม่ร่วง ไม่งั้นคงล้มตึงไปเหมือนกัน...

เรื่องมันจึงเกี่ยวกับการ บริจาคโลหิต ด้วยประการฉะนี้เองครับ

 

ขออนุโมทนา สาธุ สาธุ
ผมก็รอรับเหรียญจาก สมเด็จพระเทพฯ 36 ครั้ง ตอนนี้ผมบริจาคได้ 44 ครั้งแล้ว
คงปลายปีนี้ หรือต้นปีหน้า คงจะได้รับเหรียญครับ
บริจาคโลหิต แล้ว รู้สึกดีครับ
ได้ทั้งบุญ และกุศล

 

เยี่ยมมากๆเลยครับท่าน

 

ขออนุโมทนากับทุกท่านครับ สาธุ...

ตัวเองก็พึ่งไปบริจาคมาครบ 35 ครั้ง เมื่อ 19 พ.ย. 53 นี่เอง