พลังแห่งการให้

​

มีคนมากมายสงสัยว่า ทำไมคนชอบทำทานถึงได้รวยขึ้นๆ ทั้งๆ ที่เป็นการให้ออกไปจากตัว น่าจะจนลง สาเหตุเป็นเพราะเกิดสุขเวทนาจากการให้นั่นเอง

ยิ่งเห็นผู้รับมีความสุข จิตของเขาจะรับรู้ว่าสิ่งนั้นเป็นสุข และจิตเท่านั้นจะเป็นตัวสร้างจักรวาลใหม่ขึ้นมา เป็นจักรวาลแห่งการให้ เหนี่ยวนำคนรอบข้างอยากให้

และคราวหน้าเขาจะแสดงบทบาทเป็นผู้รับบ้าง คนที่บริจาคหรือทำทานคือคนที่รู้สึกพอ ความรู้สึกพอนี่เองคือฐานสำคัญในการที่จะขับดันให้เจริญก้าวหน้าขั้นต่อๆไป

เพราะจะไปเหนี่ยวนำให้เกิดการให้จากคนรอบข้าง เช่น สมศรีเป็นแม่ค้าไปทำบุญช่วยสร้างวัด ความสุขจากการให้แทรกซึมเข้าไปในเซลล์ทุกเซลล์ของสมศรี

ทำให้เธอมีใบหน้าอิ่มเอิบ ยิ้มแย้ม พูดจาไพเราะ เมื่อเธอกลับมาขายของต่อ เซลล์ความสุขนั้นยังคงอยู่ และสามารถเหนี่ยวนำให้เซลล์ของคนอื่นๆ

ที่เดินผ่านไปผ่านมาเกิดความรู้สึกเหมือนกับสมศรีด้วย ปฎิกิริยาระหว่างเซลล์ต่อเซลล์ของคนสองคนได้รับการพิสูจน์แล้วว่า เกิดขึ้นจริงในระดับจิตใต้สำนึก

จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่วันนั้นสมศรีจะขายของดีเป็นพิเศษ เพราะอารมณ์ดี ยิ้มแย้มแจ่มใส ใครๆก็อยากเข้ามาทักทายซื้อของของเธอ

ในขณะที่เธอเองก็รู้สึกพอ ไม่เกิดกิเลสความอยากใดๆ และถ้าความรู้สึกอิ่มบุญยังอยู่ในใจของสมศรี วันอื่นๆเธอก็คงได้รับอานิสงส์จากผลบูญนั้น เรียกได้ว่า ยิ่งพอยิ่งรวย



ธรรมทาน โดย ทันตแพทย์ สม สุจีรา <!-- End main-->

 

เห็นด้วยค่ะ

 

อนุโมทนา สาธุ ๆ กับการเผยแพร่ธรรมะแบบวิทยาศาสตร์ให้เห็นชัดเจนแบบง่าย ๆ ด้วยครับ

 

• เมื่อจิตเลื่อมใสแล้ว ทักขิณาทานชื่อว่าน้อย ย่อมไม่มี •

​