พระพุทธเจ้า บอกเรื่องการปลุกเร้าความเพียร

ในห้อง 'พุทธศาสนา และ ธรรมะ' ตั้งกระทู้โดย misterj, 12 กันยายน 2015.

  1. misterj

    misterj Active Member

    วันที่สมัครสมาชิก:
    11 กันยายน 2015
    โพสต์:
    53
    ค่าพลัง:
    +83
    ภิกษุ ท. ! อารัพภวัตถุ (ที่ตั้งแห่งการปรารภความเพียร) ๘ อย่าง เหล่านี้มี
    อยู่. แปดอย่าง อย่างไรเล่า ? แปดอย่างคือ :-
    ๑. ภิกษุ ท. ! ในกรณีนี้ การงานอันภิกษุจะต้องทำมีอยู่.
    ภิกษุนั้นมีความคิดอย่างนี้ว่า
    “การงานเป็นสิ่งที่เราต้องกระทำ แต่เมื่อกระทำการงานอยู่
    มันไม่เป็นการง่าย ที่จะกระทำในใจ ซึ่งคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า.
    เอาเถิดถ้ากระไรเราจักรีบปรารภความเพียร
    เพื่อบรรลุสิ่งที่ยังไม่บรรลุ
    เพื่อถึงทับสิ่งที่ยังไม่ถึงทับ
    เพื่อกระทำให้แจ้งสิ่งที่ยังไม่กระทำให้แจ้ง”

    ดังนี้. เธอนั้นจึงปรารภความเพียร
    เพื่อบรรลุสิ่งที่ยังไม่บรรลุ
    เพื่อถึงทับสิ่งที่ยังไม่ถึงทับ เพื่อกระทำ
    ให้แจ้งสิ่งที่ยังไม่กระทำให้แจ้ง.
    ภิกษุ ท. ! นี้เป็น อารัพภวัตถุข้อที่ ๑.

    ๒. ภิกษุ ท. ! ข้ออื่นยังมีอีก : การงานอันภิกษุกระทำเสร็จแล้วมีอยู่.
    ภิกษุนั้นมีความคิดว่า
    “เราได้กระทำการงานแล้ว ก็เมื่อเราทำการงานอยู่นั้น
    เราไม่สามารถกระทำในใจ ซึ่งคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า.
    เอาเถิด ถ้ากระไรเราจักรีบปรารภความเพียร
    เพื่อบรรลุสิ่งที่ยังไม่บรรลุ
    เพื่อถึงทับสิ่งที่ยังไม่ถึงทับ
    เพื่อกระทำให้แจ้งสิ่งที่ยังไม่กระทำให้แจ้ง”
    ดังนี้.
    เธอนั้นจึงปรารภความเพียร
    เพื่อบรรลุสิ่งที่ยังไม่บรรลุ
    เพื่อถึงทับสิ่งที่ยังไม่ถึงทับ
    เพื่อกระทำให้แจ้งสิ่งที่ยังไม่
    กระทำให้แจ้ง. ภิกษุ ท. ! นี้เป็น อารัพภวัตถุข้อที่ ๒.

    ๓. ภิกษุ ท. ! ข้ออื่นยังมีอีก : หนทางอันภิกษุต้องเดิน มีอยู่.
    ภิกษุนั้นมีความคิดว่า
    “หนทางเป็นสิ่งที่เราจักต้องเดิน แต่เมื่อเราเดินทางอยู่
    มันไม่เป็นการง่าย ที่จะกระทำในใจ ซึ่งคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า.
    เอาเถิด ถ้ากระไรเราจักรีบปรารภความเพียร
    เพื่อบรรลุสิ่งที่ยังไม่บรรลุ
    เพื่อถึงทับสิ่งที่ยังไม่ถึงทับ
    เพื่อกระทำให้แจ้งสิ่งที่ยังไม่กระทำให้แจ้ง”
    ดังนี้.
    เธอนั้นจึงปรารภความเพียร
    เพื่อบรรลุสิ่งที่ยังไม่บรรลุ
    เพื่อถึงทับสิ่งที่ยังไม่ถึงทับ
    เพื่อกระทำให้แจ้งสิ่งที่ยังไม่กระทำให้แจ้ง.
    ภิกษุ ท. ! นี้เป็น อารัพภวัตถุข้อที่ ๓ .

    ๔. ภิกษุ ท. ! ข้ออื่นยังมีอีก : หนทางอันภิกษุเดินแล้ว มีอยู่.
    ภิกษุนั้นมีความคิดว่า
    “เราได้เดินทางแล้ว ก็เมื่อเราเดินทางอยู่
    เราไม่สามารถกระทำในใจ ซึ่งคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า.
    เอาเถิด ถ้ากระไรเราจักรีบปรารภความเพียร
    เพื่อบรรลุสิ่งที่ยังไม่บรรลุ
    เพื่อถึงทับสิ่งที่ยังไม่ถึงทับ
    เพื่อกระทำให้แจ้ง
    สิ่งที่ยังไม่กระทำให้แจ้ง”
    ดังนี้.
    เธอนั้นจึงปรารภความเพียร
    เพื่อบรรลุสิ่งที่ยังไม่บรรลุ
    เพื่อถึงทับสิ่งที่ยังไม่ถึงทับ
    เพื่อกระทำให้แจ้งสิ่งที่ยังไม่กระทำให้แจ้ง.
    ภิกษุ ท. ! นี้เป็น อารัพภวัตถุข้อที่ ๔.

    ๕. ภิกษุ ท. ! ข้ออื่นยังมีอีก : ภิกษุเที่ยวบิณฑบาตในบ้านหรือนิคม
    ไม่ได้โภชนะเลวหรือประณีตเต็มตามที่ต้องการ.
    ภิกษุนั้นมีความคิดอย่างนี้ว่า
    “เมื่อเราเที่ยวบิณฑบาตในบ้านหรือนิคม ไม่ได้โภชนะเลวหรือประณีตเต็มตามที่ต้องการ
    แต่กายของเรากลับเป็นกายที่เบา ควรแก่การงาน.
    เอาเถิด ถ้ากระไรเราจักอาศัยกายที่เบาควรแก่การประกอบการงานนั้นๆ รีบปรารภความเพียร
    เพื่อบรรลุสิ่งที่ยังไม่บรรลุ
    เพื่อถึงทับสิ่งที่ยังไม่ถึงทับ
    เพื่อกระทำให้แจ้งสิ่งที่ยังไม่กระทำให้แจ้ง”
    ดังนี้.
    เธอนั้นจึงปรารภความเพียร
    เพื่อบรรลุสิ่งที่ยังไม่บรรลุ
    เพื่อถึงทับสิ่งที่ยังไม่ถึงทับ
    เพื่อกระทำให้แจ้งสิ่งที่ยังไม่กระทำให้แจ้ง.
    ภิกษุ ท. ! นี้เป็น อารัพภวัตถุข้อที่ ๕.

    ๖. ภิกษุ ท. ! ข้ออื่นยังมีอีก : ภิกษุเที่ยวบิณฑบาตในบ้านหรือนิคม
    ได้โภชนะเลวหรือประณีตเต็มตามที่ต้องการ.
    ภิกษุนั้นมีความคิดอย่างนี้ว่า
    “เมื่อเราเที่ยวบิณฑบาตในบ้านหรือนิคม ได้โภชนะเลวหรือประณีตเต็มตามที่ต้องการ
    แต่กายของเราก็ยังเป็นกายที่เบา ควรแก่การงานอยู่.
    เอาเถิด ถ้ากระไรเราจักอาศัยกายที่เบาควรแก่การประกอบการงานนั้นๆ รีบปรารภความเพียร
    เพื่อบรรลุสิ่งที่ยังไม่บรรลุ
    เพื่อถึงทับสิ่งที่ยังไม่ถึงทับ
    เพื่อกระทำให้แจ้งสิ่งที่ยังไม่กระทำให้แจ้ง”
    ดังนี้.
    เธอนั้นจึงปรารภความเพียร
    เพื่อบรรลุสิ่งที่ยังไม่บรรลุ
    เพื่อถึงทับสิ่งที่ยังไม่ถึงทับ
    เพื่อกระทำให้แจ้งสิ่งที่ยังไม่กระทำให้แจ้ง.
    ภิกษุ ท. !นี้เป็น อารัพภวัตถุข้อที่ ๖.

    ๗. ภิกษุ ท. ! ข้ออื่นยังมีอีก : อาพาธเล็กน้อยที่เกิดขึ้นแล้วแก่ภิกษุ
    มีอยู่.
    ภิกษุนั้นมีความคิดอย่างนี้ว่า
    “อาพาธเล็กน้อยนี้เกิดขึ้นแล้วแก่เราแต่มัน
    อาจเป็นไปได้ว่า อาพาธนั้นจักลุกลาม.
    เอาเถิด ถ้ากระไรเราจักรีบปรารภความเพียร
    เพื่อบรรลุสิ่งที่ยังไม่บรรลุ
    เพื่อถึงทับสิ่งที่ยังไม่ถึงทับ
    เพื่อกระทำให้แจ้งสิ่งที่ยังไม่กระทำให้แจ้ง”

    ดังนี้. เธอนั้นจึงปรารภความเพียร
    เพื่อบรรลุสิ่งที่ยังไม่บรรลุ
    เพื่อถึงทับสิ่งที่ยังไม่ถึงทับ
    เพื่อกระทำให้แจ้งสิ่งที่ยังไม่กระทำให้แจ้ง.
    ภิกษุ ท. ! นี้เป็น อารัพภวัตถุข้อที่ ๗.

    ๘. ภิกษุ ท. ! ข้ออื่นยังมีอีก : ภิกษุเป็นผู้หายจากความเจ็บไข้แล้วไม่นาน มีอยู่.
    ภิกษุนั้นมีความคิดอย่างนี้ว่า
    เราหายจากความเจ็บไข้แล้วไม่นาน
    แต่มันอาจเป็นไปได้ว่า อาพาธนั้นจักหวนกลับมาอีก.
    เอาเถิด ถ้ากระไรเราจักรีบปรารภความเพียร
    เพื่อบรรลุสิ่งที่ยังไม่บรรลุ
    เพื่อถึงทับสิ่งที่ยังไม่ถึงทับ
    เพื่อกระทำให้แจ้งสิ่งที่ยังไม่กระทำให้แจ้ง”
    ดังนี้.
    เธอนั้นจึงปรารภความเพียร
    เพื่อบรรลุสิ่งที่ยังไม่บรรลุ
    เพื่อถึงทับสิ่งที่ยังไม่ถึงทับ
    เพื่อกระทำให้แจ้งสิ่งที่ยังไม่กระทำให้แจ้ง.
    ภิกษุ ท. ! นี้เป็น อารัพภวัตถุข้อที่ ๘.
    ภิกษุ ท. ! เหล่านี้แล อารัพภวัตถุ (ที่ตั้งแห่งการปรารภความเพียร) แปด
    อย่าง.
    - อฏฐก. อํ.๒๓/๓๔๕/๑๘๖.
     

แชร์หน้านี้

Loading...