พระครูวิเวกพุทธกิจ (เสาร์ กันตสีโล)

++ วัดเลียบ อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี

หลวงปู่เสาร์ กันตสีโล พระบุรพาจารย์สายวิปัสสนาผู้มีความเพียรเป็นเลิศ มีกิริยามารยาทอ่อนน้อม สุขุมเยือกเย็น มีเมตตาธรรมสูง จิตใจของท่านดุจสายน้ำที่ใสสะอาด คติธรรมของท่านลึกซึ้งน่าปฏิบัติตามเป็นอย่างยิ่ง ท่านเป็นอาจารย์รูปหนึ่งของพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต เคยออกเดินธุดงค์เคียงบ่าเคียงไหล่ร่วมกันหลายครั้ง

ท่านกำเนิดเมื่อวันที่ 2 พฤศจิกายน พุทธศักราช 2404 ณ บ้านข่าโคม ตำบลหนองขอน อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี นามเดิม เสาร์ (สมัยนั้นยังไม่มีนามสกุล) ท่านเป็นบุตรคนโตในจำนวนพี่น้อง 5 คน หลวงปู่เสาร์ในวัยเด็กมีความสนใจและเลื่อมใสในบวรพุทธศาสนา บรรพชาเป็นสามเณรในคณะมหานิกายเมื่ออายุ 15 ปี พุทธศักราช 2417 ท่านได้พากเพียรท่องมนต์ เรียนมูลกัจจายน์ ศึกษาพระธรรมวินัยทั้ง 5 คัมภีร์พระธรรมบท ทศชาติ มงคลทีปนีวิสุทธิมรรค อีกทั้งอักษรไทยน้อย ไทยใหญ่ ตัวธรรม อักษรขอม ก็ล้วนชำนาญแตกฉานไปเสียทุกอย่าง ได้อุปสมบท ณ วัดใต้ พุทธศักราช 2442 และจำพรรษาอยู่ที่นั่น 10 พรรษา ต่อมาได้เปลี่ยนญัตติเป็นธรรมยุตที่วัดศรีทอง (วัดศรีอุบลรัตนาราม) มีพระครูทา โชติปาโล เป็นพระอุปัชฌาย์ เจ้าอธิการสีทา ชยเสโน เป็นพระกรรมวาจาจารย์

หลังจากที่ท่านได้ไปธุดงค์อยู่ตามป่าเขาอยู่หลายพรรษา ท่านก็กลับมาเปิดสำนักปฏิบัติธรรม ณ วัดเลียบ อำเภอเมือง จังหวัดอุบลฯ ต่อมาได้เป็นเจ้าอาวาสที่วัดนี้ในระหว่างพุทธศักราช 2435-2445 ในชีวิตของหลวงปู่เสาร์ท่านมีความภูมิใจอย่างยิ่งที่ได้รับพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต เป็นศิษย์เพื่อเรียนกรรมฐาน ท่านทั้งสองมีความสนิทสนม รักและเคารพซึ่งกันและกันเป็นอย่างมาก เคยเดินธุดงค์ร่วมกันหลายแห่ง ที่สำคัญที่สุดก็คือที่ถ้ำภูผากูด ในเขตอำเภอคำชะอี จังหวัดมุกดาหาร ณ สถานที่นี้ท่านทั้งสองตกลงกันว่าจะมุ่งสู่นิพพานให้ได้ในชาตินี้เสียทีเดียว เนื่องจากการท่องเที่ยวในวัฏสงสารนี้ยาวนานมาก หลวงปู่เสาร์ดับขันธ์เมื่อวันที่ 3 กุมภาพันธ์ พุทธศักราช 2485 ในอิริยาบถนั่ง ที่วัดมหาอำมาตยาราม นครจำปาศักดิ์ ประเทศลาว สิริรวมอายุ 80 ปี 42 พรรษา