เรื่องเด่น พบพระศรีอาริย์

พบพระศรีอาริย์

วันนี้ก็จะมาพูดเรื่อง พระศรีอาริย์ หน่อย เอาสักหน่อยเดียวนะ
พระศรีอาริย์ ท่านบอกว่า

"คนที่ต้องการจะไปเกิดทันสมัยท่านให้ปฏิบัติในศีล ๕ กรรมบถ ๑๐ ให้ครบถ้วน"

ศีล ๕ ด้วยนะ กรรมบถ ๑๐ ด้วย เมื่อกี้นอนคนเดียวหาเพื่อนคุยไม่ได้ ก็ขึ้นไปหาพระที่บ้าน บ้านใหม่นะ (นิพพาน) บ้านที่สร้างไว้นานแล้ว แต่ยังไม่มีโอกาสอยู่
พอจะไปอยู่เข้าจริงๆ เขตปิด ใช่ไหม ไปหาพระท่านแล้ว คุยกับท่าน
พระท่านก็บอกว่า

"อยากจะพบ พระศรีอาริย์ ไหม?"

บอกว่า "อยากพบครับ"

ท่านก็เรียก พระศรีอาริย์ มา
พระศรีอาริย์ น่ะตามปกติสวยมาก เครื่องประดับแพรวพราวมากหลายสี
ก็ถามท่านว่า "ทำไมให้ทำสีขาวใสอย่างเดียว?" (ท่านให้ทำรูปเหมือนของท่าน)
ท่านบอกว่า "จะได้ไม่เกิดกิเลสในสี บางคนก็ชอบสีนั้น บางคนก็ชอบสีนี้ ใช่ไหม ความจริงปฏิบัติเพื่อต้องการบรรลุมรรคผล ท่านบอกไม่ต้องการสี ใช้สีใสอย่างเดียว"
ทีนี้ต่อมาก็ถามท่านว่า "ทำไมจึงแนะนำคนแค่ศีล ๕ กรรมบถ ๑๐?"

◽️ท่านก็บอกว่า "ศีล ๕ ก็ดี กรรมบถ ๑๐ ก็ดี รวมกันแล้วเป็น ๑๑ ข้อ
มีอะไรบ้าง จำได้ไหม

๑. ไม่ฆ่าสัตว์

๒. ไม่ลักทรัพย์

๓. ไม่ประพฤติผิดในกาม

นี่ทางกายนะ ต่อศีล ๕ อีกนิดหนึ่ง คือไม่ดื่มสุราเมรัย

◽️ทางวาจา ไม่พูดปด ไม่พูดคำหยาบ ไม่ส่อเสียดให้เขาแตกร้าวกัน ไม่พูดวาจาเพ้อเจ้อเหลวไหล

ท่านบอกว่า "ทั้งสองตอนนี่ ทั้งทางกายก็ดี ทั้งทางวาจาก็ดี เป็นพื้นฐานของสวรรค์กับพรหมโลก คือว่าถ้าทำได้สองอย่าง ก็ไปเกิดบนสวรรค์ เกิดบนพรหมโลก"

ทั้งนี้เพราะอะไร เพราะว่าทั้งนี้ถ้าเราตั้งใจเพื่อจะละจริงๆ ละการไม่ฆ่าสัตว์ ละการไม่ลักทรัพย์ ละการไม่ประพฤติผิดในกาม ละการไม่ดื่มสุราเมรัย ละเลยนะ
และก็ตั้งใจไม่พูดปด ไม่พูดคำหยาบ ไม่พูดส่อเสียด ไม่พูดเพ้อเจ้อเหลวไหล
ไอ้ตัวตั้งใจไว้นี่จะไม่ละเมิด มันเป็นสมาธิ ถ้าสมาธิอย่างอ่อนเราก็ไปเกิดบนสวรรค์
ถ้าสมาธิเข้มข้นเราก็ไปเกิดบนพรหมโลก

◽️ทีนี้มา ทางจิตใจ ๓ ข้อ
๑. อภิชฌา ไม่คิดอยากได้ทรัพย์สมบัติของบุคคลอื่นโดยไม่ชอบธรรม ตัวนี้เป็นตัว โลภะ ความโลภโดยตรง ยับยั้งความโลภ ตัดรากเหง้าของกิเลส

๒. ไม่ผูกโกรธ ไม่พยาบาท ไม่จองล้างจองผลาญใคร โกรธแล้วก็โกรธไป ความโกรธยังมีอยู่แต่ไม่จองล้างจองผลาญใคร แล้วก็แล้วกันไป

๓. สัมมาทิฏฐิ มีความเห็นชอบ คือ เห็นอริยสัจ ๔

หลวงพ่อพระราชพรหมยาน
ธรรมที่ทำให้หลุดพ้นจากความทุกข์
ธัมมวิโมกข์
ปีที่ ๔๑ ฉบับที่ ๔๖๙ เดือน เมษายน พ.ศ. ๒๕๖๓ หน้า ๒๔-๒๕
ปัณณ์ธรรม