ผิดมากไหม ที่บินได้

สมมุติว่าผม หรือใครสักคน บินได้ ผมคิดว่า...

1. ถ้ามีคนเห็นผมบินได้ จะตกใจ และจะถามว่าทำไมบินได้ เป็นเทพหรือไม่ ผมก็บอกว่าไม่ได้เป็น บินได้เพราะไปทำอะไรบางอย่างมา...
2. เขาจะบอกว่าสอนได้ไหม ผมบอกว่าไม่ได้ ผมไม่คิดจะสอนใคร
3. ผมบินไป บินมา คนเริ่มเห็นมากขึ้น คนเริ่มจะตั้งคำถามว่าบินได้อย่างไร
4. ผมบอกว่าก่อนผมบินไม่ได้ แต่ตอนนี้บินได้เพราะไปทำอะไรมาบางอย่าง
5. เขาถามว่าทำอะไรมา บอกได้ไหม อยากบินบ้าง ผมบอกว่าไม่ได้ ผมจะบินคนเดียว ไม่คิดอยากสอนใคร หรือยุ่งกับใคร
6. คนเริ่มประนามว่าผมเห็นแก่ตัว มีดี ไม่สอนใคร ใจดำ ยกเหตุผล 1008 ว่าถ้าสอนคนก็สบาย ไม่ต้องใช้น้ำมัน ประหยัดเงิน ช่วยโลกร้อน เพราะผมคนเดียวน้ำแข็งบนโลกจะละลายหมด เพราะคนต้องใช้น้ำมันเพราะบินไม่ได้ แต่ท้ายที่สุด พูดต่างๆ นาๆ เพราะอยากบินได้บ้าง
7. จะมีคนอิจฉา คนเกลียดชัง เมื่อเจอผม จะเดิน จะบิน อาจดุด่า เอาของ ขว้างปา เป็นตัวน่ารักเกียจ
8. รัฐบาลอเมริกาจะจับตัวผมไปทดลอง ไปหาคำตอบทางวิทยาศาสตร์ ผมบอกว่าคุณมีสิทธิ์อะไรจะทำแบบนี้ ผมบินแล้วมันหนักหัวใคร คุณไม่มีสิทธิ์ เขาไม่ฟัง เขาจะหาคำตอบ เพราะเขาอยากบินเหมือนกัน เขาคิดว่าความลับนี้อาจทำให้เขารวย หรือเป็นผู้มีอำนาจในโลก และเขาอยากจะเข้าใจว่าทำไมบินได้ ทำไมเขาบินไม่ได้
9. รัฐบาลไทย บอกผมเห็นแก่ตัว มีความรู้บางอย่างไม่บอก กดดันผมต่างๆ นาๆ ให้บอกความลับ อาจถึงทำร้ายร่างกาย ขู่ต่างๆ นา บีบบังคับทุกวิถีทาง...

คำถาม...สมมติว่าผมบินได้ มันจะผิดมากไหม ถ้าผมบินได้ ผมบินได้แล้วมันเกี่ยวอะไรกับใคร ผมบินได้แล้วผมมีหน้าที่จะต้องไปสอนให้คนอื่นๆ บินได้ไหม มีหน้าที่จะบอกความลับว่าทำอย่างไรให้บินได้ไหม ถ้าไม่บอกใครแล้วผมผิดตรงไหน ผมมีหน้าที่ต้องทำให้คนอื่นๆ บินได้เหมือนผมหรือไม่

 

สมมติ

A: พี่ทำยังไงครับ ถึงบินได้ พี่ทำสมาธิอย่างไร ผมนั่งมานาน ไม่เคยแม้แต่ใกล้
B: ผมไม่คิดจะสอนใครครับ ต้องขอโทษด้วย
A: พี่อย่าหวงวิชาเลย ถือว่าทำธรรมาทานละกัน
B: ผมทำทานบ่อยครับ แต่ตั้งใจแล้วว่าจะไม่สอนใครบินเด็ดขาด
A: ทำไมครับ
B: เหตุผลส่วนตัวครับ ผมไปแล้วครับ *บินหายไป*
A: ไอ้ &(%#(* เห็นแก่ตัว $(#$% แม่!!!

 

ณ ร้านกาแฟ

A: พี่ที่บินได้ใช่ไหมครับ บินให้ดูหน่อยได้ไหมครับ
B: ขอโทษครับ ผมบินมาทั้งวัน อยากนั่งพักเฉยๆ ครับ
A: เดี๋ยวพี่กินข้าวแล้วจะบินกลับหรือเปล่าครับ ผมจะรอดู
B: เปล่าครับ จะเดินกลับ
A: พี่ช่วยบินแล้ว เอาผมไปด้วยกลางอากาศได้ไหมครับ ผมอยากรู้ว่าการบินมันรู้สึกอย่างไร
B: ไม่ได้หรอกครับ ถ้าผมทำให้คุณ เดี๋ยวก็จะมีคนอยากบินกับผมเต็มไปหมด ผมไม่แบกคนเหนื่อยตายเหรอครับ พอผมทำให้บางคน คนที่ไม่ทำให้ก็จะว่าผมอีก ผมจึงจะบินคนเดียว ไม่เอาใครไปในท้องฟ้าด้วย
A: ...
B: ไปแล้วครับ
A: จะบินไปเหรอครับ
B: ขับรถครับ
A: สอนผมได้ไหมครับ
B: ไม่ได้ครับ ไปแล้วครับ
A: ไอ้ $#U$*! บินอยู่คนเดียว เห็นแก่ตัว! $&$#

 

สรยุทธ: ...คุณบินได้ไม่คิดจะสอนใครเหรอ ผู้ชมทางบ้านผมว่าหลายๆ คนอยากบินเหมือนคุณ ผมก็ยังอยาก รถติดจะได้มาทำงานทันเวลา ไม่ต้องเครียดรถติด
b: ไม่หรอกครับ ผมตั้งใจแล้วว่าจะไม่สอน
สรยุทธ: เพราะอะไร
b: เหตุผล ส่วนตัวครับ
สรยุทธ: มีคนบอกว่าที่คุณไม่สอน เพราะอยากพิเศษคนเดียว ไม่อยากให้คนบินได้เหมือนคุณ คุณจะว่าอย่างไร
b: คนเราจะคิดอะไร จะพูดอะไรก็ได้ทั้งนั้นแหละครับ ผมไม่ได้คิดอะไรมาก
สรยุทธ: ถามจริงๆ สมมุติคุณจะสอนผม หรือใครๆ เนี่ย นานไหมกว่าผมจะเป็น
b: บางคนก็สองอาทิตย์ บางคนมีความสามารถอาจบินได้ทันทีเลยด้วยซ้ำ
สรยุทธ: แค่คุณบอกวิธี บินได้เลยเนี่ยนะ ง่ายอย่างนั้นเลย
b: ครับ
สรยุทธ: แต่คุณไม่สอนใคร
b: ไม่ครับ
สรยุทธ: คนอาจหาว่าคุณอยากได้เงินเยอะๆ หรือเปล่า ไม่สอนเพราะจะเอาเงินหรือเปล่า
b: มีคนดัง ชื่อ "ท" ที่แต่ก่อนอยู่ประเทศไทย จะให้เงินผม พันล้าน ให้สอนเขา ผมไม่เอาครับ ทุกวันนี้ผมเป็นชาวสวนธรรมดาครับ รายได้เดือนนึงก็ไม่ได้รวยอะไร ผมไม่ได้อยากได้เงินครับ
สรยุทธ: ...ไม่สงสารเด็กๆ เหรอ เด็กๆ เห็นคุณแล้วจะเป็นบ้ากันทั้งโลกแล้ว อยากบินกันไปหมด ร้องไห้ จะบิน
b: ถ้าเด็กอยากได้อะไร ต้องสนองหมดทุกอย่างไหมครับ ผมไม่ได้อยากให้เป็นแบบนั้น แต่มันก็เป็นสิทธิ์ของผมที่จะบินไปห้าง ไปวัด ไปเที่ยว ทั่วๆ ไป ใครจะเห็นแล้วอยากบินแบบผม แล้วเป็นทุกข์ ผมผิดตรงไหนครับ
สรยุทธ: เอาละครับ ต้องขอขอบคุณมากนะครับ ที่มารายการเรา กับ "คนบิน" ชื่อดัง วันนี้หมดเวลาแล้วครับ สวัสดีครับ

 

ผมคิดว่าถ้ามีคนบินได้จริง เขาคงต้องแอบบินน่าดู คนเห็นละเป็นเรื่อง...ตามข้างบนครับ บินได้แต่ล่องหนไม่ได้แบบ comfx22 พูด สงสัยจะเรื่องเยอะ ใครๆ ก็อยากบิน

 

น่าคิดนะครับ ชอบครับ

ใครๆก็อยากบิน แอร์เอเชีย

 

บินได้จริงก็ดีคะ ขอให้บินสนุกนะคะ
ส่วนทางนี้ ฝัน เอาก็พอใจแล้ว

 

วูดดี้:ถามจริงๆ คุณคิดอย่างไรออกมาบินไปมา คุณก็น่าจะรู้ว่าอาจเกิดปัญหา
b: ผมรู้สึกทุเรศตัวเองครับ บินได้แต่ไม่บิน ต้องมาเหนื่อยนั่งรถ เหนื่อยเดิน ผมเลยตัดสินใจเลิกแคร์คน และบินไปทุกที่ๆ อยากไป
วูดดี้:คุณว่าทำไมคนเกลียดคุณ
b: อาจเพราะผมทำในสิ่งที่คนจำนวนมากอยากทำ แต่ทำไม่ได้ และน่าจะไม่มีวันทำได้
วูดดี้: ตั้งแต่บินไปมาไม่แคร์ใคร มีปัญหาอะไรไหม
b: เยอะครับ เมื่อวาน เจอเด็กแว๊นคุกคาม หาว่าผมแน่มากเหรอบินได้ แล้วขู่ผมให้สอน ไม่สอนจะไปทำร้ายผมที่บ้าน ผมบินหนีเกือบไม่ทัน
วูดดี้: มีอะไรอีกครับ
b: เดือนที่แล้วครับ ผมโดนคนใหญ่โตพาไปกระทืบครับ เขาบอกว่าเขาอยากบินมั่งให้ผมสอน ผมบอกว่าผมไม่สอนใคร ผมบอกไปหลายรอบ ผมหนีรอดมาได้หวุดหวิดครับ มีแต่คนจ้องจะบินแบบผม ผมโดนด่า โดนทำร้ายร่างกายแทบทุกเดือนครับ
วูดดี้: คุ้มไหม
b: ผมว่าคุ้ม ผมจะบินได้ ผมจะบินไปไหน มันเกี่ยวอะไรกับใครครับ ผมใช้ชีวิตปีแรกที่บินได้กับการไม่บิน ไปแอบบินในป่า มันทุเรศตัวเองครับ ผมทำได้ แต่ไม่กล้าทำ เพราะกลัวสังคมจะเกลียดผม จะมารังควานผม...ผมผิดไหมครับ ที่ผมบินได้?
วูดดี้: เขาถามสังคมนะครับว่า เขาบินได้ เขาผิดตรงไหน น่าคิดนะครับ เอาละครับหมดเวลาแล้วครับ พบกันใหม่คราวหน้า สวัสดีครับ

 

ถ้ามีใครบินได้จริงๆก็คงจะดีมากไม่ใช่น้อย แต่มันก็คงเป็นแค่เรื่องสมมุติอย่างที่คุณว่าจริงๆ

ส่วนเราอยากบินได้คงต้องรอพ่อเป็นนายกให้ซื้อเครื่องบินให้ค่ะ เหอๆๆๆๆๆๆ(deejai)

 

สนุกดีครับมีอีกไหม

 

หนึ่งเดือนที่แล้ว...

นายใหญ่: ผมได้ข่าวมาว่าคุณนี้บินได้ใช่ไหม ผมเห็นคลิปดังแล้วนะ
b: ผมไม่โกหก ผมบินได้จริง คุณจับผมมาที่นี่ทำไมครับ...
นายใหญ่: ช่วยบินให้ดูหน่อยได้ไหม ผมจะให้คุณแสนนึง
b: ผมไม่คิดจะบินหาเงินครับ ผมไม่อยากเป็นตัวตลก ผมทำงานขายผลไม้ในสวนก็มีเงินโอเคครับ ไม่ได้อยากรวย
นายใหญ่: เอาละ ไม่เป็นไร ผมเข้าใจ แต่ผมจะพูดตรงๆ นะ ผมมีเงินมากมาย ธุรกิจใหญ่โต ตอนแรกคิดว่าตัวเองมีหมดทุกอย่างแล้ว พอคุณเป็นข่าวนี่ผมเลยรู้ว่าจริงๆ มีบางอย่างผมยังไม่มี ผมเห็นคุณบินแล้ว ผมพูดตรงๆ อิจฉาคุณมาก เห็นหน้าตาคุณในคลิปมีความสุขสบายมาก มันคงสบายน่าดูสินะที่ได้บินแบบนั้น มันเป็นอะไรที่คนอื่นๆ คงไม่มีวันได้เข้าใจเลย
b: พูดจริงครับ แรกๆ ผมก็ตื่นเต้น หลังๆ มันชินเหมือนเดินแหละครับ ไม่ได้ enjoy มากมายขนาดนั้น แต่ก็สบายกว่าเดิน หรือนั่งรถเยอะครับ
นายใหญ่: ผมพูดตรงๆ ผมจะให้คุณ ร้อยล้าน คุณสอนผมเถอะ
b: ผมไม่คิดจะสอนใครครับ ขอโทษด้วย
นายใหญ่: พันล้าน
b: ไม่ครับ
นายใหญ่: อย่าเล่นตัวหน่อยเลย คุณก็รู้ใช่ไหม ประเทศไทยผมคุมหมดแล้ว คุณไม่ทำตามผมต้องการจะลำบากนะ
b: ผมทราบครับ แต่ผมตัดสินใจแล้วว่าไม่สอนใคร จะทำตามนั้นครับ
นายใหญ่: ผมจะทำอย่างไรคุณจะเปลี่ยนใจ
b: ไม่ต้องทำอะไรครับ ผมขอกลับบ้านได้ไหมครับ ผมไม่สอนใครผมว่าไม่ผิดกฎหมายนะครับ
นายใหญ่: 555555555555+ กฏหมาย ผมจะเปลี่ยนกฎหมายใหม่ให้คนที่บินได้ต้องสอนให้เป็นสมบัติของชาติ เพราะผู้ใดทำสิ่งที่คนทำไม่ได้ แต่ไม่บอกวิธีเป็นคนเห็นแก่ตัวทำลายชาติ บ้านเมือง ไม่ช่วยบ้านเมือง เพราะการที่ข้อมูลความลับเป็นของบ้านเมือง ย่อมเป็นประโยชณืแต่ประเทศชาติ ผมจะเปลี่ยนกฎหมายเป็นอย่างนั้นยังได้ เมื่อมันเป็นกฎหมายคุณจะว่ายังไง
b:...
นายใหญ่: เอาละ วันนี้ถือว่าผมยังทำอะไรคุณไม่ได้ คุณโชคดีตอนนี้ผมกำลังเก็บตัว ก็ไม่อย่างสร้างซีนมาก แต่คุณคอยดูอีกไม่นาน คุณจะต้องสอนผมแน่นอน
b:...
นายใหญ่: เด็กๆ เอามันไปส่งบ้าน 555 คนอย่างผม มีอะไรอยากได้ไม่ได้

 

สองอาทิตย์หลังจากถ่ายรายการวูดดี้...

ตำรวจ: หยุด เจ้าหน้าที่ตำรวจล้อมไว้หมดแล้ว! เอามือไว้บนศรีษะ!!!
b: พวกคุณบุกมาบ้านผมทำไมครับ ผมยังไม่ได้ทำอะไร
ตำรวจ: เรามีหมายจับ คุณมียาบ้าไว้ในครอบครอง
b: ผมปล่าวครับ
ตำรวจ: ปล่าวอะไร เมื่อกี้ลูกน้องผมไปค้นหลังบ้านคุณเจอมาเกือบล้านเม็ด
b: โห เล่นอย่างนี่เลยเหรอ
ท่านเป็ด: โอ้โห ไม่น่ามันบินได้ มันกินยาบ้าจนตัวลอย 5555555555
ตำรวจ: 5555
ท่านเป็ด: คุณเข้าคุกแน่ คุณก็รู้โทษยาเสพติดมันหนักนะ คงไม่ได้ออกมาบินอีกนาน
b: มันไม่ใช่ของผมนะครับ คุณก็รู้
ท่านเป็ด: รู้อะไร ผมรู้ว่าผมเจออยู่หลังบ้านคุณ ไม่ใช่ของคุณแล้วจะเป็นของใคร
b: ...
ท่านเป็ด: บอกไม่ใช่ของตัวเอง มีหลักฐาน พยานไหม ผมมีเพียบ จะเอากี่คน มาทั้งโรงพัก เออ!
b: ...
ท่านเป็ด: เออ คนอะไรวะ บินได้ ไม่สอนใคร คนแบบนี้มันเนรคุณแผ่นดิน แทนที่จะสอน ชาติได้เจริญ ประหยัดน้ำมันมั่ง ประโยชณ์ 108 ไม่สอนใคร เออ คนแบบคุณไปเข้าคุกก็ดีแล้ว
b: ท่านมันชั่ว
ท่านเป็ด: ผมชั่ว? คุณมีหลักฐานอะไรไหม ไปจ้างทนายมาฟ้องผมเลยว่าผมชั่ว ชั่วยังไง ผิดกฎหมายไหม ไม่รู้กฎหมายพูดมั่วๆ อย่างนี้ระวังนะ คุณก็รู้ผมเป็นใคร
b: ท่านจะบีบให้ผมสอนนายใหญ่ใช่ไหม...
ท่านเป็ด: ผมไม่ได้บีบ บีบอะไร ผมทำตามหน้าที่ พูดอะไรไม่รู้เรื่อง นักข่าวเต็มไปหมด ระวังผมจะฟ้องหมิ่นประมาท จับไปเลย มันบินจนเป็นบ้าไปแล้ว!

 

บอส: แม่ คนที่บินได้ เขาโดนตำรวจจับ แม่
แม่: ตาย จุ๊ มาดูแล้ว ไอ้คนบินได้มันออกข่าวมันโดนตำรวจจับแล้ว มันขายยาบ้า
ป้าจุ๊: โอ้โห กะแล้วมันต้องไม่ใช่คนดี คนอะไรบินได้ไม่สอนใคร มันคงกะจะบินส่งยาบ้าจนรวยละมั้ง วันนั้นเห็นมันที่ big c เห็นแล้วหมันไส้ บินเลือกซื้อของ ขึ้นชั้นสองลงชั้นหนึ่ง ถุย เดินเหมือนคนธรรมดามั่งก็ได้ บินจัง ไม่เกรงใจใครเลยมัน
แม่: จำได้ไหมที่เคยเล่าวันนั้น แหมเห็นมันไปตลาดนัด มันบินข้ามแยกไปมา เด็กนี่ร้องอยากจะบินอย่างมันกันเป็นแถว นี่วันก่อนเห็นเด็กตกจากชั้น 4 ตาย ไม่รู้เพราะไปเห็นมันแล้วจะบินแบบมันบ้างหรือเปล่าไม่รู้ คนอะไรบินได้ ไม่สอนใคร คนแบบนี้มันคนดีที่ไหนกัน หมันไส้ เดินเหมือนคนธรรมดาไม่เป็นแล้วมั้งนั่น อยู่ในคุกเขาคงล่ามโซ่ไม่ให้มันบิน เดี๋ยวมันบินหนีไปยุ่งเลย!

 

นักโทษ a: มึงที่บินได้ใช่เปล่า
b: ...
นักโทษ a: แหม ทำเป็นหยิ่ง นึกว่าดังนักเหรอวะ
b: ผมไม่ได้อยากดังครับ
นักโทษ a: ไม่อยากดัง บินไปบินมา อย่างนี้ไม่อยากดังแล้วเรียกว่าอะไร!
b: ...ผมขี้เกียจพูด
นักโทษ a: ได้ข่าวว่าขายยาบ้าไม่ใช่เหรอเอ็งอะ ทำเป็นคนดี บินไป บินมา ไม่ยุ่งกะใคร จริงๆ ขายยาบ้า! ถุย
b: พี่จะเอาอะไรกับผมเนี่ย
นักโทษ a: อ้าวพูดจาแบบนี้ หาเรื่องนี่ รู้หรือเปล่าในนี้มันคุก คิดว่าจะบินไปไหน ไม่ทราบ เดี๋ยวๆ ได้เจอดี คนบินได้ คนดัง
b: ...เอาเป็นว่าผมขอโทษละกัน
นักโทษ a: ขอโทษมันหายไหม ไอ้คนบินได้ เดี๋ยวๆ ตอนกินข้าวเดี๋ยว ต้องให้รู้กฎในคุกหน่อยละ

 

b: พอแล้วครับ! โอ๊ยๆ! ผมกลัวแล้วครับ!
นักโทษ b: ทำไมมันไม่บินหนีวะ
นักโทษ a: ก็เขาล่ามโซ่สะขนาดนั้นมันจะบินไปไหน นี่! นี่!
b: โอ๊ย! โอ๊ย!!!!!!
นักโทษ c: มันสลบไปแล้ว
นักโทษ d: ถอดกางเกงมัน

 

เสียงในความมืด


b: ฮือๆๆๆๆ
b: ฮือๆๆๆ ผมบินได้มันผิดตรงไหน.....ฮือๆๆๆ
b: ...ฮือๆๆๆๆ...ผมมันเลวมากใช่ไหม ที่ไม่ทำตามสังคม
b: ....ฮือๆๆๆๆ....ผมกล้าจะบินผมผิดไหม ผมไม่เสียใจที่ผมได้ทำไป...ผมไม่เสียใจ...ผมบินไปแล้ว ผมไม่เสียใจ...

 

เห้ยเปลี่ยนจากบินเป็นมุดดินดีกว่าว่ะ ถ้าแกบินได้จงอย่าคิดบินเลย โดนสไนเปอสอยแน่ ไม่เหลือ มุดดินสิดีสุดไม่มีคัยเห็น

 

อันที่จริงทุกวันนี้เราก็บินไปนู้นไปนี่กันอยู่แทบทั้งวันเท้าแทบไม่ติดดิน เพียงแต่ว่าเราอาศัยเครื่องยนต์บินเอา จะไปใกล้ใกล้ก็ขี่มอไซค์ ใกลไปอีกก็โดยรถยนต์ และเครื่องบิน สบายไม่ต้องตากแดดตากลม ขำขำ นะครับ แต่ถ้าทุกคนบินบินได้เหมือนนกคงวุ่นวายน่าดู

 

ถ้าบินได้จริงก็คงไม่ผิดหรอกค่ะ แต่อย่าใส่แค่ กกน กับมีปีกเป็นกระด้งนะ

 

ถ้าผมเห็นคุณบินคุรเจอคลื่นเต่าผมแน่ระวังนะอย่าให้เจอ