ประสบการณ์ โอปาติกะ ยามค่ำคึน

ค่ะ หลังจากที่ไม่ได้เข้ามาโพสเรื่องราวของชาวพลังจิตซะนาน วันนี้เลยได้เอาประสบการณ์มาฝากเพื่อน ๆ ชาวพลังจิตกันค่ะ

ดิฉันเป็นคนเชียงใหม่ มาเรียนที่จังหวัดลำปางคี มาเรียนที่นี่ 2 ปี
พอมาปีสุดท้ายที่ดิแฃฉันจะจบ วันนั้นไมได้คิดอะไร เล่นเนทคุยกะแฟนเสร็จ
ก็เข้านอนตามปรกติ ประมาณ เที่ยงคึน เวลาผ่านไป ราว ๆ ตี 2 เท่านั้น

ดิฉันกำลังฝันเพลิน ๆ และมาสดุ้งสุดตัว รู้สึกกึ่ง ๆ หลับกึ่ง ๆ ตึ่น แต่ขยับตัวไม่ได้ ลืมตาก้อไม่ได้ ได้แต่ทำปากพะงาบ ๆ ได้อย่างเดียว ดิฉันรู้ตัวค่ะเพราะว่าตอนนั้นดิฉันสาบานได้เลยว่าสติในตอนนั้นมันอยู่ครบ แต่มันทำอะไรไมได้ดังที่กล่าวไว้ข้างต้นนั่นเอง

ดิฉันรู้สึกเหมือนมีคน น่าจะคนเดียวน่ะค่ะ มาจี๋ตรงบริเวณเอว ตอนแรกมาจี๋แบบเบา ๆ ก่อน แบบว่าใช้มือ2มือมาจี๋เอวทั้ง 2 ข้างแบบเด็ก ๆ อ่ะค่ะ แล้วก้อจี๋มันทั้ง 5 นิ้วเลย ขยำๆๆๆ ดิฉันก้อบอก อย่าๆๆๆ มันจั๊กจี้ จะหัวเราะก้อหัวเราะไม่ออก เขาหยุดไปพักนึงค่ะ เราก้อเบาใจ เดี๋ยวไม่ถึง 5 นาทีเท่านั้น คราวนี้มาแรงกว่าเดิม จี๋ตรงบริเวณเดิม ดิฉันก้อจั๊กจี๋ ก้อเลยบอกว่า อย่าๆๆๆๆๆ อยู่อย่างนั้น ยิ่งฉันพูดคำว่าอย่า เขาไม่ฟังแล้วค่ะ ดูเหมือนจะสนุกใหญ่ก้อเลยจี๋แรงขึ้น จนดิฉันรู้สึกเจ็บ ก็เลยนึกเอา เพราะว่าปากอย่างเดียวที่ฉันสามารถขยับได้

ฉันหายใจแรงตลอดเลย ตั้งแต่เขามาจี๋เอว ฉันนึกอะไรไม่ออก เลยมานึกถึงพระชินราชองค์สีทองเหลืองอร่ามเลย (จู่ ๆ ก็นึกออกน่ะค่ะ) แล้วก็สวดมนต์ธรรมดาน่ะค่ะ อะระหังสัมมา สัมพุธโธ พะคะวา พุทธธังอภิวันตังอภิวาเทมิ (ก็ยังจี๋เอวดิฉันอยู่แรงเท่าเดิม) สวาขาโตพะคะวะโต สาวะคะสังโฆ สังคังนมามิ (ก็ยังจี๋เอวดิฉันอยู่แรงเท่าเดิม) สุปติปันโน ภะคะวะโต...(เขาก็หยุดจี๋เอวแล้วความรู้สึกหนัก ๆ ก็ค่อย ๆ หายไปจากหัวไปทางปลายเท้า) และฉันก็เริ่มรู้สึกตัว ตอนที่ดิฉันเริ่มรู้สึกตัว ปากดิฉันก็ท่องบทสวดมนต์นี้จนจบค่ะ และลืมตาขึ้น

รุ่งเช้าดิฉันเลยเอาไปเล่าให้พ่อฟัง พ่อบอกว่า แกบนอะไรไว้หรือเปล่า ดิฉันก็บอกว่า ได้บนไว้กับเจ้าพ่อขุนตาลว่า ขอให้ลูกได้เรียนที่ลำภปางนี่ ขอฝากตัวเป็นลูกท่านด้วยคน หากว่าเรียนจบแบบไม่มีปัญหาอะไร ลูกจะนำช้าง 9 เชือกมาถวายท่าน ซึ่งตอนนั้น ดิฉันยังไมได้ทำการใด ๆ หากพ่อไม่พูดแบบนี้ออกมา ก็คงลืม พ่อบอกว่า ท่านอาจส่งเด็กมาเตือน เหมือนกับคนเราน่ะค่ะ มาทวงในสิ่งที่เคยพูดไว้

ตอนแรกคิดนะคะว่าอาจจะเป็นลูกของดิฉันหรือเปล่า (เพราะว่าเคยเกิดการผิดพลาดขึ้นในชีวิตตอนอายุ 17 ทำแท้งน่ะค่ะ แต่ก็ผ่านมานับ 10 ปีแล้ว) จะเป็นเด็กก็ไม่ใช่นะเพราะว่าผ่านมานาน หากว่าเขาคิดจะหลอกหลอนด้วยวิธีนี้คงโดนตั้งแต่แรก ๆ แล้วล่ะค่ะ รายนั้นดิฉันทำบุญให้น้องเขาทุก ๆ วันเกิดของดิฉัน และหากมีโอกาสก็จะทำให้เรื่อย ๆ นะค่ะ จะเป็นกุมารทองหรือก็ไม่ใช่นะคะ เพราะว่าดิฉันไมได้เลี้ยง น้องลักยมก็ไปแล้วน่ะค่ะ ขวดเขายังอยู่แต่น้ำมันในขวดนั้นไม่แห้งแล้ว เลยคิดว่าเขาไปแล้วน่ะค่ะ เรื่องยังไม่จบแค่นี้นะคะ

 

ขอบคุณ พี่มากนะ ที่ เล่า เรื่องนี้ ให้ฟัง..

พี่ ใจกว้าง มาก ที่ เคย บอก ว่า ตัวเอง เคยทำ ผิดพลาด ตอน อายุ 17 ปี

ใจ มาก มาก

ขอบคุณ มาก คร้าบ

 

กรรม...

 

เลือดจะไปลมจะมา มักเป็นตอนกึ่งหลับกึ่งตื่น (ภวังค์) จิตเปิดเลยรับมาสารพัด เห็นไปทั่ว มีสติประครองไว้จะหายเอง รักษาศีล 5 ให้บริสุทธิ์ หมั่นอารธนาทุกวันได้ยิ่งดี สวด พาหุง ๆ มหากา ต่อด้วย ชินบัญชร แผ่เมตตา จะได้เป็นสุขทั้งหลับ และตื่น อนุโมทนา

 

เขาได้พูดออกมาในสิ่งที่กระทำแล้วรู้สึกถึงกรรมแล้วยินดีในการรับผลของกรรมแล้วย่อมยุติกรรมใดๆที่เคยกระทำเป็นความผิดบาปในการฆ่าผู้อื่นให้ได้รับทุกขเวทนาตัดชาติภพที่จะเกิดนั้นแล้วเมื่อเขาสำนึกและยอมรับผลของกรรมนั้นด้วยใจที่เปี่ยมด้วยความแน่วแน่ อกุศลกรรมนั้นเปรียบเสมือนได้หยุดเพียงเท่านั้นเอง เฉกเช่น พระอรหัน พระองค์นึงซึ่งมีนามว่า องคุลีมาล
อนุโมทนา ครับ

 

ผมก็เคยมีประสพการณ์แบบเดียวกันนี้เหมือนกันครับ ตอนสมัยอยู่บ้านหลังเก่าครับ แต่ตอนนี้ย้ายมาอยู่ที่บ้านหลังใหม่อาการถูกจี้เอวตอนนอนหลับก็หายไปครับ ไม่ทราบเหมือนกันว่าเป็นเพราะอะไรผู้รู้ช่วยตอบที่ครับ

 

จะเป็นแบบในหนังรึป่าวอ่าคะ
เรื่องนี้มีจริงหรอเนี่ย

 

อืมแก้บน ดีแล้ว อย่าแก้ล่างมันจะยุ่ง 555 ก็ตามนั้นแหละครับ แก้บน ตามที่บนไว้จะดีครับ

 

จิตสำนึก ดี

 

อ่านะผมก็เคยเป็นครับ

 

เป็นสุขๆๆๆๆๆๆๆนะคะ

 

สัมมาอรหัน....
หากเกิดครั้งต่อไป ลองขออำนาจ พุทธ ธรรม สงฆ์ ช่วยบันดาลให้ผู้ที่มาหลอกหลอนจงหยุดการกระทำนี้ซะ! แล้วจะหายทันทีที่พูดจบ ลองดูนะ

 

ถือศีลแผ่เมตตาให้กับบุคคลที่เราเคยล่วงเกิน เคยก่อกรรมไว้ ในอดีตก็ดี ปัจจุบันก็ดี ที่เสวยความสุขอยู่ก็ดี เสวยความทุกข์ก็ดี ให้บุคคลที่เราเคยล่วงเกินไว้ แล้วจิตใจก็จะสบายครับ

 

satu ka

 

กรรมที่ทำแท๊งค์ พระท่านว่าเป็นกรรมหนัก ต้องหมั่นทำสังฆทานให้เขาทำเสร็จกราดน้ำ ออกชื่อเขา หรือถ้าบวชเนกขัมมะ แล้วนั่งสมาธิภาวนา แผ่ส่วนบุญให้เขา ทุกครั้งที่นั่งสมาธิเสร็จทำการอุทิศส่วนบุญให้เขาตลอด กรรมหนักก็จะเป็นเบา เขาจะให้อภัย ไม่งั้นวิญยาณเขาจะตามจองเวรไม่สิ้นสุด ทำมาหากินไม่เจริญ เขาจะคอยขัดขวางไม่ไห้มีความสุขความเจริญ ไม่ประสพความสำเร็จตามที่ได้สดับมาจากพระหลายๆรูปครับ แต่ก็เป็นความใจกล้าที่สารภาพว่าทำ

 

คนเราทำผิดพลาดกันได้ค่ะ ทำบุญให้เค้าเยอะๆนะคะ

 

น่าหนุก แต่ก้อน่ากลัว

 

ขอบคุณทุก ๆ ความเห็นและ อนุโมทนาด้วยค่ะ เรื่องมันเกิดมานานแล้วก้อทำบุญให้น้องเขาทุก ๆ ครั้งที่ได้มีโอกาสเข้าวัดน่ะค่ะ ตอนนี้ก้อยังมีปัญหาเรื่องสุขภาพหลายอย่างร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไหร่ ตอนนี้มีสามีอย่างเป็นทางการแล้ว และช่วงปลายปีที่ผ่านมาก้อได้มีน้องออกมาอีก คราวนี้เขาหลุดหรือว่าแท้งออกมาเองน่ะค่ะ 1 เดือน กับอีก 15 วัน ทั้ง ๆ ที่อยากจะมี แต่ก้อไม่มีน่ะค่ะ ผู้รู้ช่วยตอบหน่อยได้ไหมคะว่า บาปหรือไม่
หรือว่าที่เราแท้งครั้งนี้ เกิดจากการกระทำของลูกคนเก่าของเราคะ