ประสบการณ์และแนวทางสำหรับผู้ที่ต้องลดละเรื่องกาม (NoFap)

ในอดีต ผมมีปัญหาติดการดูหนังโป๊และช่วยตัวเอง (ชตอ.) มาตั้งแต่วัยรุ่นครับ อันที่จริงก็มีความสนใจในพุทธศาสนามาแต่ไหนแต่ไร แต่ก็มาตายที่เรื่องนี้ พยายามใช้ทั้งสมถะ (การพิจารอสุภะ) และวิปัสสนา ( สติปัฏฐาน 4 โดยเน้นหมวดเวทนา) ก็สามารถทำให้ระงับไปบ้าง แต่เมื่อยามที่การปฏิบัติย่อหย่อน ความอยากทางกามนี้มันกลับรุมเร้ารุนแรงกว่าเดิมด้วยซ้ำ เหมือนที่ผ่านมาปฏิบัติแบบเอาหินไปทับหญ้าไว้

ผมพยายามหาวิธีเพื่อลดละเลิกในเรื่องนี้ ซึ่งส่วนมากก็จะบอกว่าให้ไปหากิจกรรมอื่นทำ หรือใช้แนวทางข้างต้น แต่สำหรับผู้ที่มีอาการติด ก็จะพบว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะเอาชนะความต้องการในเรื่องนี้ได้

จนกระทั่งผมไปเจอกลุ่ม Nofap ซึ่งเป็นกลุ่มคนที่รวมตัวกันที่เวบบอร์ดคล้าย ๆ pantip ในอเมริกาที่ http://www.reddit.com/r/NoFap/ โดยมีจุดประสงค์เพื่องดเว้นการดูหนังโป๊และชตอ.เป็นระยะเวลาหนึ่งเพื่อเลิกอาการติดสิ่งเหล่านี้ และมีคนเข้าร่วมนับแสน!

สิ่งนี้ทำให้ผมประหลาดใจมากว่า เป็นไปได้อย่างไรที่อยู่ดี ๆ คนจำนวนมากจะหันมาเลิกสิ่งนี้กัน พออ่านดูก็พบว่ามีการแชร์ความรู้เกี่ยวกับงานวิจัยทางวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้อง ว่าการดูหนังโป๊มีผลกระทบต่อสมองอย่างไร และมีการรายงานผลดีที่เกิดขึ้นหลังจากได้เข้าร่วม Nofap รวมถึงการแชร์เทคนิคในการต่อสู้กับเรื่องนี้ (เช่น การอาบน้ำเย็น การกลั้นหายใจ การกำหนดเป้าหมายที่ชัดเจน) และการช่วยเหลือและคำปรึกษาจากเพื่อน ๆ ในกลุ่ม

โดยทั่วไป กฎในการเข้าร่วม NoFap คือ งดเว้นจากการดูหนังโป๊และช่วยตัวเองในระยะเวลาที่กำหนด แรก ๆ อาจจะแค่ 7 วัน จนถึง 90 วัน ซึ่งถือว่านานพอที่จะทำให้สมองได้ reboot ตัวเอง

สิ่งเหล่านี้เป็นแรงบันดาลใจให้ผมเริ่ม Nofap อย่างจริงจัง ซึ่งช่วงแรก ๆ มันยากมาก เหมือนการพยายามเลิกยาเสพติด ทั้งล้มเหลวในช่วงเวลาไม่กี่วัน หงุดหงิดงุ่นง่าน แต่ก็ไม่ยอมแพ้ เริ่มใหม่ จนกระทั่งงดได้ 90 วัน

สิ่งที่เปลี่ยนแปลงนั้นเกิดขึ้นอย่างช้า ๆ แต่ก็สังเกตได้คือ สมองปลอดโปร่งขึ้น มีความมั่นใจ มีกำลังวังชาเพิ่มขึ้น (ผมเริ่มออกกำลังกายโดยการวิ่งอย่างจริงจัง) รู้สึกชีวิตมีเป้าหมาย และส่งผลให้การปฎิบัติธรรมดีขึ้น

ผมลองปฏิบัติดูและพบว่ามีผลดีกับตนเอง จึงอยากแบ่งปันเรื่องนี้กับเพื่อน ๆ และอยากเห็นชุมชนแบบนี้เกิดขึ้นในประเทศไทย ผมเคยแชร์ไว้ที่ห้องลุมพินี และได้เสียงตอบรับพอสมควร (ทั้งจากผู้ที่เห็นด้วยและไม่เห็นด้วย) สิ่งที่ทำให้ผมตื้นตันก็คือ มีเพื่อน ๆ เข้ามาคุยทางหลังไมค์เป็นจำนวนมาก และบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า เขาก็มีปัญหาเหมือนกันและไม่รู้จะแก้อย่างไร

เมื่อมีผู้สนใจเป็นจำนวนมาก ผมเริ่มทำเวบบอร์ดขึ้นที่ http://thaifapfree.org/ ซึ่งก็มีคนเข้ามาร่วมเพิ่มขึ้นอย่างช้า ๆ แต่ก็มีเข้ามาเรื่อย ๆ

ผมตระหนักดีว่าการที่ผมโพสต์เรื่องแบบนี้อาจจะมีคนที่ไม่เห็นด้วย หลายคนบอกว่าผมหมกมุ่นกับเรื่องนี้มากเกินไปหรือเปล่า จริงครับ ผมอาจจะเคยหมกมุ่น แต่จากการที่ผมได้คุยกับเพื่อน ๆ ทางหลังไมค์ ทำให้รู้ว่าปัญหานี้มีอยู่จริง แต่เรากลับไม่เคยมีพื้นที่ที่จะคุยกันเรื่องนี้เลย สำหรับคนที่ต้องการเลิก
การมีแนวทางที่ชัดเจน และกลุ่มที่คอยช่วยเหลือ อาจจะช่วยให้เขาหลุดออกมาจากวังวนนี้ได้ในที่สุด

หวังว่ากระทู้นี้อาจจะเป็นประโยชน์กับบางท่าน โดยเฉพาะผู้ที่ต้องการลดละเลิกในเรื่องกาม หากเนื้อหาไม่เหมาะสมก็แจ้งมาเลยนะครับ
้
http://thaifapfree.org/

 

ขอบคุณมากๆครับที่เเนะนำ

 

แปลกมาก จะเป็นก่อนวันพระ และในวันพระ วันอื่นไม่เกิดอารมณ์เลย งงมาก

 

ถ้าดูหนัง แต่ไม่ fap ได้มั้ย ? เหมือนฝึกให้เฉยชา
fap แต่ไม่หลั่งได้มั้ย ?

จะดู advance กว่าป่ะ ฮ่าๆ

 

555 ผมเคยทำมาแล้วครับ แบบนั้นในวงการ Nofap เขาจะเรียกว่า "Edging" ซึ่งสุดท้ายก็แพ้ครับ ในกลุ่ม การทำแบบนี้ถือว่าหลุดครับ ต้องเริ่มนับหนึ่งใหม่:'(

ทางที่ดีไม่ควรดูแต่แรก ตัดไฟแต่ต้นลมดีที่สุดครับ

 

ผมเดามั่วนะครับ เพราะวันพระเป็นวันพระจันทร์เต็มดวง มีผลต่อระดับน้ำขึ้นน้ำลง ซึ่งอาจจะมีผลต่อร่างกายและฮอร์โมนของมนุษย์ซึ่งมีน้ำเป็นส่วนมาก

อีกแง่หนึ่งคือเป็นวันที่ทดสอบกำลังใจครับ ก่อน nofap หลาย ๆ คนก็เฉย ๆ แต่พอเริ่ม nofap การหักห้ามใจก็กลายเป็นเรื่องยากกมากกกๆ ขึ้นมามันที แต่ถ้าทำได้ ก็ได้บารมีถึง 6 ข้อเลยนะครับ (เนกขัมมะ, ปัญญา, วิริยะ, ขันติ, สัจจะ, อธิษฐาน)

 

เป็นเรื่องดีนะคะ

ทุกวันนี้ ปัญหาต่างๆ
ทั้งเรื่องผิดศีลธรรม จากเรื่องแบบนี้
มีเยอะ เกิดจากปัญหา ตัณหา ราคะ
จนมีการทำผิดตามมามากมาย
ตามที่ข่าวเสนอให้รับรู้ก็บ่อยๆ
ที่น่าสะเทือนใจก็เยอะแยะ ไม่เว้นแม้กระทั่ง
คนในครอบครัวก็มี โดยส่วนตัว
เวลาได้รับรู้ข่าวแบบนี้ก็อดด่าทอไม่ได้
และคิดอยากให้คนหมดความรู้สึกแบบนี้ไป
ปัญหาจะได้ไม่มี จริงอยู่ธรรมชาติสร้างคนเรามา
เพื่อให้ดำรงเผ่าพันธ์ แต่ถ้าคนเราอยู่ในขอบเขต
ก็ไม่มีปัญหาหลายอย่างตามมา
ขออนุโมทนากับ จขกท กับทุกๆคน
ที่เห็นปัญหาจากเรื่องนี้ด้วยนะคะ
ความสุขของคนเรา ไม่ใช่แค่เรื่องแบบนี้
ถ้าเราค้นพบ เราจะรู้ว่า สุข ที่เกิดจากความสงบ
สุขจากทางธรรม เป็นสุขที่แท้จริง

 

ผมว่า อดกลั้น กับกดข่ม ก็เหมือนกันครับ ความอยาก มันต้องสนอง แบบ ทำให้พอ เอาให้พอ จนกว่า จะเบื่อกันไปข้างนึง มั้งครับ ....จึงจะสาสมกับความอยาก อิอิ

ตอนสมัยผมเป็นวัยรุ่น ผมคนนึงล่ะ ที่ ฮอร์โมนในร่างกาย มันเหมือนซุเปอร์แมนครับ โด่ไม่รู้ล้มเลย

 

ถ้า พวกก่อคดี มันรู้จัก ช่วยตัวเอง ผมว่า คดีการล่วงละเมิดทางเพศ ก็คงไม่เกิด
แต่พวกปัญญาชนที่สำส่อนทางเพศ ที่ล่วงละเมิดศีลข้อสาม เนี่ยสิครับ....มันไม่ไช่พวกบ้ากาม แต่สันดานมันคือพวกสำส่อน....จะทำยังไงครับ

 

ขอร่วมแชร์ประสบการณ์หน่อยละกันนะครับ

ถ้าสังเกตให้ดี เวลาดูหนัง ไม่ว่าหนังประเภทไหน
ไม่เว้นแม้หนังโฆษณาก็ตาม จะเห็นความพยายามของคนทำหนัง
ที่พยายามจะตะล่อมคนดูให้มีอารมณ์ร่วมคล้อยตามสื่อเสมอ

ทีนี้พูดถึงหนังอย่างว่าละกันครับ พอตากระทบรูป รู้ไม่ทัน
ใจหวั่นไหว เลือดสูบฉีด องคาพยพก็เริ่มมีปฏิกิริยาตอบสนอง
มีเสียว นี่ไฟราคะจุดติดละ พอกายเกิด กายก็ไปช่วยกระตุ้นสังขาร
หรือความปรุงแต่ง ให้ปรุงมีรสชาติมากขึ้น กายยิ่งเกิดอาการ
ความคิดยิ่งจมดิ่ง ทั้งตาก็ดู หูก็ฟัง กายช่วยกระตุ้น
ความคิดยิ่งพุ่งพล่านไปกันใหญ่ มันก็มีอยู่แค่นี้ล่ะครับ

ถ้าไม่ได้ดูตั้งแต่แรกก็ไม่เกิดอะไร พอเผลอไปดูเพราะมันผ่านตามาพอดี
หรือไปเจอของจริงเข้า มันเย้ายวน มันโดนใจ ต้องรู้ทัน
สังเกตดู ถ้ามาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย ตอนยังไม่ทันมีอารมณ์
ตอนแรกมันจะเฉย ๆ แต่พอเริ่มอินเริ่มคล้อยตาม นั่นเริ่มแล้ว
ปฏิกิริยาตอบสนองทางกายมาทันที แล้วก็เข้าสู่วงจรเสพติดเดิม ๆ

เรื่องนี้จะว่าไปแล้วมันละเอียดอ่อนพอสมควร เหตุส่งเสริมมันมีมาก
เช่นอาหารการกิน กลิ่น บรรยากาศ อุณหภูมิในร่างกาย ความคุ้นชิน
แต่ถ้ารู้ว่ากำลังโดนย้อม โดนกล่อม โดนชักจูง โฆษณาชวนเชื่อ
รู้ว่ากำลังถูกหลอกให้จม มันจะถอยออกมาทันที หรือ
ถ้าไม่ทัน ไปถึงขั้นกายเกิดปฏิกิริยา ความคิดเริ่มปรุงตามกายไม่หยุด
ถ้ารู้ทันจุดนี้ ก็หลุดได้เหมือนกัน

พอเห็นบ่อย ๆ รู้ตามได้บ่อย ๆ (แต่ไม่ใช่ไปหาเรื่อง เอาอะไรมาเสพนะ)
เอาแค่เวลาตาไปกระทบรูป หูไปกระทบเสียง จมูกได้กลิ่น ลิ้นรับรส
กายถูกต้องสัมผัส ใจสัมผัสรับรู้ (บางทีมันมาทางธรรมารมณ์) แล้วกายใจเป็นยังไงก็พอ
หากมีสติตั้งมั่นพอ ได้พิจารณาตามความเป็นจริงแล้ว จะพบว่า
แท้จริงเป็นเรื่องธรรมชาติของธาตุขันธ์ เป็นธรรมดา
ธาตุขันธ์มันทำงานกันแบบนี้เอง มีสิ่งเร้ามันก็เกิด ไม่มีสิ่งเร้ามันไม่เกิด
ถ้าไม่ไปดิ้นรนผลักไสให้ค่า ไม่หลงตรึกถึง สักพักก็หมดแรงสืบต่อไปเอง
พอไม่หลงเติมเชื้อฟืน ไฟก็ค่อย ๆ มอด มันก็มีเท่านั้นเอง
พาให้เห็นเกิดเห็นดับเป็นธรรมดา คลายความยึดมั่นถือมั่นลงไปได้
เรื่องกามราคะมันละเอียดอ่อน มีทั้งหยาบและละเอียดเลยทีเดียว

แต่ที่ว่า เอาเสียให้พออะไรนั่น มันไม่มีทางอิ่มเลยนะ กามเนี่ย
เดี๋ยวเบื่อเดี๋ยวอยาก ๆ ๆ นั่นแหละคือมันไม่อิ่มสักที
ขั้นแรกต้องละอดงดเว้นก่อนอย่างเดียว จึงจะพอมีกำลังตั้งมั่นครับ

 

ทุกวันนี้ ผู้หญิงก็แต่งตัว สวยขึ้น ล่อตาล่อใจ ขาสั้น คอกว้าง เนื้อผ้าบาง
ปากแดง แต่งสวย ไม่แคร์สายตา คนอื่น

ส่วนใจหรือความคิด มันย่อมปรุงแต่งไปตามภาพที่เห็น
ผู้หญิงบางคน แต่งตัวเหมือนพร้อมที่จะผสมพันธุ์.....

แต่ถ้าเป็นไปตามวัย คือ วัยเจริญพันธ์ มันก็ย่อมมีความอยาก เป็นธรรมดา
แต่ที่ไม่ธรรมดาก็คือ ทำผิดศีลธรรม

สมัยวัยรุ่น ผมก็คนนึงล่ะที่บ้ากามคืออารมณ์มาก แต่ผมไม่สำส่อน ไม่ผิดศีลธรรม
พยายามอย่างเต็มที่ในการ ไม่ดูไม่มอง แต่ร่างกายมันเหมือนมีอารมณ์เสมอ

อิอิ เคยอธิฐานขอแบบ ล้มไม่รู้โด่....ตอนนี้มัน เลย ล้มไม่ยอมโด่..ฉมตัวเอง


ดังนั้น ยอมรับนะครับว่า อารมณ์กามความอยากมันแรงมาก
อิอิ

ก็ลองอธิฐานดูนะครับ เผื่อได้เหมือนผม อิอิ

 

ดังนี้..

 

ก็คงต้องทำใจแหละ
หรือจะนั่งทำฌานแล้วสาปแช่งคนพวกนี้ไปให้หมดทั้งโลก ให้รับกรรม ให้ติดโรค 5555+ ไหนที่มันจะฆ่ากันตายเพราะเรื่องนี้ก็มีเยอะแยะ

เพราะดูแล้วก็เป็นเรื่องของคนอื่น และอยู่ที่ความพอใจ ต้องการ ทั่ง 2 ฝ่าย
-เว้นแต่ฝ่ายนึงจะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายมีคู่ครองแล้ว

ถ้าทั้งสองฝ่ายไม่มีคู่ครอง คอยหวงแหน ก็ว่าไปอย่าง หรือโตๆแล้ว ไม่ใช่ยังเป็นเด็ก ยังเรียน หรือวัยรุ่นต้นๆอยู่ ตามค่านิยมทางสังคมที่พ่อแม่ยังหวงแหนอยู่

 

ดูๆแล้วมันไปตัดที่ปลายเหตุ มันไม่ใช้ที่ต้นเหตุ
เหมือนปิดหู ปิดตาไม่ต้องไปเห็นไปรับรู้อะไร
เพราะจริงๆแล้วมันอยู่ที่ความคิดดำริ คำนึงถึง พอใจและไปกำหนัดยินดี ของเราไม่ใช่หรอ

ปล.ยังหาที่เขียนแบบนี้เป็นข้อความเต็ม ในพระไตรปิฏกไม่เจอ ใครเจอแปะหน่อย (เหมือนเอามาเรียบเรียงอีกที)

 

ความจริง จะเรียกว่าหมกม่น ก็ไม่ถูก นั่นเพราะสื่อทางเพศ มันมีเยอะ ยิ่งพอมีอินเตอร์เนต ยิ่งง่าย
แต่ก่อน คนเราจะมีแฟน มันต้องเรียนจบปริญญามีงานทำ แต่ทุกวัน มันเริ่มมีแฟนตั้งแต่ ประถม อาจเพศสัมพันกันแล้ว มามัธยมยิ่งแย่ พอขึ้นปริญญาเนี่ย เป็นแม่คนแล้ว หรือ ตอนนี้ เด็กประถมมันแต่งงานกันแล้ว ...เนี่ย ระบบสังคมทุกวันนี้ ไม่มีการชี้แนะ ห้ามปราม รักษาวัฒนธรรม


เพราะอ้าง ความเจริญของฝรั่ง ฟรีเซ็ก บ้าบอ....จากผู้บริหารรัฐบาล ที่อ้างตนว่าเรียนจบจากเมืองนอกมาอิอิ.....เจริญลงๆ

 

การดำริ ก็อันเดียวกันกีบ ความอยาก หรือตัณหา นั่นเอง
ซึ่งความยินดีในกาม เมื่อได้ระบาย.....เสพสม...มันก็เหมือน ความอยากอื่นๆ เช่น ความหิว ความสบาย....ความร่ำรวย .....

เพราะทุกวันนี้...ระบบสังคม ถือว่า ล้มเหลวแล้ว ได้มั้ยล่ะ

มันถึงกลียุค แล้ว ได้มั้ยล่ะ

 

ของพุทธก็อุโบสถศีล

 

ถ้ามีอารมณ์ทางเพศ ผมแนะนำ อยู่ทางเดียวครับ คือ มีครอบครัว แต่งงาน จะได้มีที่ระบาย ถูกต้องตามความเป็นสัตว์โลกครับ จะได้ไม่เลียนแบบ เหมือน สุนัขที่แห่แหนตามตัวเมีย ต้อยๆ อิอิ

 

กามมารมณ์นั้นตัดยากแสนยิ่งนัก
หากจะละต้องปลงใจไม่ลุ่มหลง
ละอย่างไร ก็เพียงแค่ใจไม่อยากเวียนวน
ในวัฏฏะสงสารนี้คงลดลงเมื่อหมดกาม

มีข้อแม้นแล้วทำไมเราต้องละ
ละเพื่อจะแหนงหน่ายเพื่อคลายถอน
หรือเพื่อละเพราะเห็นโทษภัยมีแน่นอน
หรือเพื่อละเพื่อตัดตอนถอนเวรกรรม

หากรู้แล้วเหตุอันใดจึงต้องละ
เหตุนั้นแหละเป็นอุบายให้คลายถอน
บอกสอนใจตนเองแน่วแน่ไม่คลายผ่อน
สัจจะสอนให้ใจไม่ไหวไหลเอนเอียงตาม

นั้นเป็นเพียงแค่การฝึกหัดเบื้องต้น
ล้มไม่ล้มอยู่ที่สติรู้ตัวด้วยทุกท่วงท่า
แน่แน่วกว่าสติรู้ก็ยังไม่สู้พระกรรมฐาน
ทั้งสามสิ่งนั้นรวมกันเป็นหินดาน
เทียบทานเท่าความแข็งแกร่งของจิตใจ

เป็นทางเลือกอีกแนวทางหนึ่งคะ แต่ต้องหนักแน่นมาก ๆ

 

เดี๋ยวผมว่างๆอารมย์ดีๆ จะมาขยาย ปล่อย อารมย์ ให้พี่ๆน้องๆ ได้ คอมเม้นกันบ้างนะครับ คุยกันเรื่องนี้ คุยกันกี่ปี รับรองไม่หมดแน่ๆครับ จะมา ใช้ประสบการณ์ จากของจริงกันเลยดีกว่า ว่าเป็นไปอย่างไรกันบ้าง และมีวิธี ที่จะระงับได้ไหม ทุกอย่าง เกิดแต่เหตุ พระพุทธเจ้า ให้ดับของต้นเหตุของธรรมนั้นๆครับ มีเวลาจะเข้ามาคุย ผมว่า ดีมากๆ ที่ เจ้าของกระทู้นำมาแชร์ครับขอบคุณ ผมว่าดี มีประโยชน์มากๆครับ ผมขอสนับสนุน กระทู้นี้ครับ