ประสบการณ์ทิพยอำนาจจิต "หลวงปู่ผ่าน ปัญญาปทีโป" จากคำบอกเล่าของศิษย์ท่านหนึ่ง..

​

หลวงปู่ผ่านปญฺญาปทีโป (ศิษย์หลวงปู่มั่น)

อายุ 85 พรรษา 61 วัดป่าปทีปปุญญาราม

บ้านเซือม ต.โพนแพง อ.อากาศอำนวย จ.สกลนคร​

​

ประสบการณ์ทิพยอำนาจจิต
ของ “หลวงปู่ผ่าน ปัญญาปทีโป” ​

จากคำบอกเล่าของศิษย์ท่านหนึ่ง ​

เรื่อราวที่ข้าพเจ้าจะเล่าให้สมาชิกทุกท่านได้ทราบถึงประสบการณ์ที่ได้ผ่านมาเกี่ยวกับ ประสบการณ์ทางจิตนั้นมีมากมายนัก ทว่าขอยกขึ้นให้ฟังกันเกี่ยวกับเรื่องที่ข้าพเจ้าได้สัมผัสกับหลวงปู่ผ่าน ปัญญาปทีโป กันฟังสักหนึ่งเรื่อง ​

เมื่อประมาณ 5 ปีที่ผ่านมา ข้าพเจ้าได้รู้จักกับน้องคนหนึ่งซึ่งได้บวชรุ่นเดียวกับน้องชายของข้าพเจ้าที่วัดบวรนิเวศน์ น้องคนนี้เป็นคนที่คร่ำเคร่งในเรื่องอภิญญา ประสพการณ์ทางจิต พลังจิต ฯลฯ เป็นผู้ที่เดินทางแสวงหาความเป็นเลิศทางจิต ส่วนตัวผมนั้นไม่ค่อยจะเข้าทางนี้สักเท่าไหร่ ​

วันหนึ่ง น้องเขาได้โทรมาหา แล้วบอกว่า พี่ยุทธ หลวงปู่ผ่านจะเดินทางลงมากรุงเทพฯ ท่านรับกิจนิมนต์โยมที่กรุงเทพ ​

ได้ยินดังนั้นข้าพเจ้ายังเฉยๆ แต่น้ำเสียงของน้องเขาดีใจมาก ตอนแรกก็สวสัยว่าทำไมน้ำเสียงถึงดีใจขนาดนั้น ​

แล้วน้องเขาได้ชวนผมว่า ไปกราบหลวงปู่กันไหม ท่านเป็นพระที่ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบองค์หนึ่งเลยนะ ​

เอ๊ะ...ใช้สรรพนามแทนว่า “องค์” เลยรึ ในใจคิดว่า น้องเขาก็ทราบดีอยู่ว่าสรรพนามนี้ใช้แทนองค์อรหันต์....งงงวยอยู่ในใจ แต่ก็ไม่คิดอะไรให้เลยเถิด ​

ก่อนวันที่หลวงปู่จะเดินทางมา น้องได้โทรมากำชับอีกครั้ง ว่าพรุ่งนี้ให้ไปเจอ ผมก็เออ...ออ...ห่อหมกไป เพราะภาระกิจช่วงนั้นค่อนข้างมากนัก ​

พอถึงวัน ใกล้เวลาที่นัดหมาย ผมได้เดินทางไปยังสถานที่นัดหมาย ไปบ้านหลังหนึ่งแถวลาดพร้าว เมื่อไปถึง...แม่บ้านบอกว่า หลวงปู่ยังไม่กลับมาจากกิจนิมนต์เลย ​

รอสักแค่เพียงไม่กี่อึดใจ รถก็เลี้ยวเข้ามาในบ้าน น้องเขารีบกุลีกุจอลงเรือนไปรับหลวงปู่ถึงที่รถ ส่วนผมก็เป็นเหมือนไอ้ปื๊ดเดินตาม เพราะไม่รู้จักใคร...ฮึ...หลวงปู่ยังไม่รู้จักเลย...เชยชมัด ​

เมื่อหลวงปู่ผ่านลงจากรถ ท่านจัดแจงห่มจีวรใหม่ให้งามเรียบร้อย น้องเขายกมือขึ้นพนม นมัสการหลวงปู่ มือผมก็อัตโนมัติ ยกขึ้นนมัสการหลวงปู่ ​

จากนั้นหลวงปู่กับบรรดาศิษย์ประมาณ 4-5 คน ก็เดินขึ้นเรือน ไปที่ห้องหนึ่งที่โยมหลวงปู่ได้จัดแจงเตรียมการต้อนรับ ในห้องนั้นมีคนนั่งสมาธิรอหลวงปู่อยู่ประมาณ 2-3 คน ​

ในห้องเปิดแอร์เย็นสบาย หลวงปู่เดินไปที่อาสนะ ขยับจีวร นั่งลงยังอาสนะนั้น ​

ส่วนลูกศิษย์ทั้งหลายก็เดินตามไปใกล้หลวงปู่ นั่งลง ก้มลงกราบหลวงปู่กันถ้วนหน้า ​

ส่วนผมนั้นเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบไปนั่งปั้นจิ้มปั้นเจ๋ออยู่ข้างหน้า...ประมาณว่าไม่ค่อยชอบคนเยอะ จึงนั่งรั้งท้ายสุดปลายห้อง ครั้นก้มลงกราบพระพุทธ 3 ครั้งแล้ว ก็หันมากราบหลวงปู่อีก 3 ครั้ง...แฮะ โดยอัตโนมัติอีกละ ​

เมื่อหลวงปู่และศิษย์นั่งเข้าที่เหมาะทาง บรรดาศิษย์ก็เริ่มการสนทนากับหลวงปู่ หลวงปู่ก็สนทนาอย่างโอภาปราศัย น้ำเสียงหลวงปู่นั้นช่างเปี่ยมไปด้วยเมตตาจิตเสียนี่กระไร ในใจคิด... ​

ส่วนลูกศิษย์ที่นั่งสมาธิอยู่ได้ลุกขึ้นกราบหลวงปู่ แล้วก็เข้าสมาธิกันต่อ โดยไม่พูดอะไร ​

เรื่องราวการสนทนากันนั้นผมก็ฟังบ้างไม่ฟังบาง เพราะตามัวแต่มองไปรอบๆ เพ่งจิตไปที่คนนั่งสมาธิบาง ดูหลวงปู่หลับตาเป็นระยะๆ ​

สักพัก...เริ่มเย็นค่ำ แอร์ที่เปิดก็เริ่มเย็นขึ้น ในใจคิดว่า...ทำไมแอร์มันโคตะระหนาวขนาดนี้ว๊ะ... ​

อะนะ...ฮืม...ฮืม หลวงปู่ ซึ่งนั่งสนทนากับบรรดาศิษย์อยู่ หันมาบอกว่า “ถ้าแอร์หนาวเกินก็ไปหรี่ซิ” ไอ้หยา...โดนเข้าแล้วซิ หลวงปู่อ่านจิตเข้าให้แล้ว คงเพราะมั่วแต่นั่งเหม่อมองซุกซนไปทั่ว ไม่ทันระวังจิตให้ดี...โดนซะ... ​

พอสิ้นเสียงหลวงปู่ ผมก็เดินเข่าไปยังสวิตปิด-เปิดแอร์ เอื้อมมือขึ้นไปที่ตัวหรี่หมุนองศาความเย็นให้ลดลง จาก 19 ไป 20 ไป 21 ไป 22 พอถึง 23 ในใจก็คิดว่า “แค่นี้คงพอแล้วมั้ง” ​

เท่านั้นละหลวงปู่ส่งเสียงมาว่า “นั้นแหละ...แค่นั้นพอดีแล้ว” ​

(เหงือตกละงานนี้) เดินเข่ากลับมาที่เดิม ไม่พูดไม่จาอะไร ​

สักพัก รวมสติจิตกลับมาสู่ฐานดังเดิม ก็ยังไม่วายจะซุกซนต่อ ​

ในใจคิดว่า เห็นโดยทั่วไปบรรดาญาติโยมเขาชอบขอของดีจากพระกัน ไหงเราไม่เคยได้ขอของดีจากใครเลย...วันนี้น่าจะขอบ้างเนอะ ​

นั้นเลยคิดในใจว่า “หลวงปู่..ผมอยากได้ชานหมากหลวงปู่ไปบูชา เพื่อเป็นสิริมงคล” คิดได้สักพัก หลวงปู่ก็จัดแจงหมาก เคี้ยวๆๆๆๆๆๆ ​

ปกติแล้ว...เมื่อคนทั่วไปหรือพระรูปใดเคี้ยวหมากแหลก จะบ่วนทิ้งที่กระโถน ทว่า ตอนนั้น...เมื่อหลวงปู่เคี้ยวหมากจนแหลก ได้บ่วนเฉพาะน้ำหมาก ส่วนเนื้อหมากนั้น ผมเห็หลวงปู่ปั้นเป็นคำๆ อยู่ในปาก แต่ยังไม่คาย แล้วหลวงปู่ก็เข้าสมาธิ ไปถึงไหน ตามไม่เจอครับท่านผู้ชม ​

เมื่อหลวงปู่ออกจากสมาธิแล้ว...หลวงปู่ก็พูดว่า ทุกวันเมื่อหลวงปู่เข้าสมาธิ หลวงปู่จะไปที่วิหารเล็กวิหารหนึ่ง เข้าไปนั่ง กำหนดเพลิงเข้าเผากิเลสทุกวัน ด้านหน้าวิหารเล็กนั้น มีวิหารใหญ่อยู่วิหารหนึ่ง ภายในมีพระพุทธรูปองค์ใหญ่ กำลังแสดงพระธรรมเรื่องอริยสัจ 4 อยู่ แต่หลวงปู่ยังไม่เดินเข้าไป ทุกวันที่หลวงปู่ไปที่นั้น มีคนมากมายเดินเข้าไปในวิหารใหญ่นั้น เมื่อได้สดับฟังพระธรรมแล้ว ก็ไม่ออกมาอีกเลย ​

พอหลวงปู่เล่าจบ หลวงปู่ก็คายชานหมากที่ปั้นเป็นก่อนกลมเล็กๆ ออกมาวางไว้ที่ฝากระป๋อง ที่หลวงปู่เก็บของ ผมนึกในใจ...ตอนนี้คนเยอะ ถามเรื่องร้อยแปด เดี๋ยวให้สงบๆ ก่อนจะเอ่ยปากขอ... ​

สักพักเมื่อคนเริ่มสงบ ผมก็เอ่ยปากขอชานหมากหลวงปู่ หลวงปู่ก็ตอบว่า “เข้ามา” ผมก็คลานเข่า เข้าไป แบสองมือรับ พนมมือ คลานเข่าออก กลับมานั่งที่เดิม ​

เมื่อกลับมานั่งประจำที่หลวงปู่กล่าวต่อว่า “ไปตากแดดก่อน ราจะได้ไม่ขึ้น”
ผมก็ตอบไปสั้นๆ ว่า “ครับ” ​

หลวงปู่ผ่านท่านเป็นอริยสงฆ์โดยแท้ แต่ท่านถ่อมตัวครับ ผมขอพรจากท่านประการหนึ่ง ท่านก็บอกว่า “โอ๊ย อันนั้นต้องเป็นพระอรหันต์ถึงจะให้ได้ อาตมาไม่ใช่หรอก” สงสัยท่านคงนึกในใจว่า ไอ้นี่มันขอมากไป (เดี๋ยวไปขอใหม่ อิอิ) ​

ท่านถามผมว่า บวชมานานหรือยัง ตอนนั้นไม่รู้ความนัย ก็บอกไปว่า บวชประมาณ 2 อาทิตย์ครับ แต่ต่อมาได้มารู้ภายหลังว่า ที่ท่านถาม ท่านถามลึกกว่านั้น แต่ตอนนั้นเราตามไม่ทันเอง ​

รอยยิ้มของท่านเมตตามากๆ ส่วนเรื่องชานหมากเนี่ย ลูกศิษย์ตากแดดไว้เลย เตรียมแจกคนที่จะมาขอ ​

พระสุปฏิปันโนในประเทศไทยเยอะจริงๆ มีทั่วทุกภาค ทางปราจีนบุรีก็มีเยอะนะครับ แต่ผมยังไม่ได้ไป ทางเหนือก็มี โดยเฉพาะทางอีสานมีเยอะมากที่สุด พระสุปฏิปันโนบางรูปนั้น ท่านอยากอยู่เงียบๆ ไม่เป็นที่รับรู้ของคนทั่วไปมากนัก แต่บางท่านก็ต้องการสงเคราะห์คนนะครับ นี่แหละครับ ถ้าพระสงฆ์ปฏิบัติตามพระธรรมคำสั่งสอนอย่างจริงจัง ก็ไม่ไร้ซึ่งพระสุปฏิปันโน ไม่ว่าจะบนผืนแผ่นดินไทย หรือที่ไหนในโลกนี้ ​

----------------------------

ผมเคยอ่านประวัติหลวงปู่ผ่าน ครับไม่แน่ใจว่าเป็นนิตยสารโลกทิพย์
หรือเปล่า (ขออภัยลืมครับ) ความว่า ตั้งแต่สมัยหลวงปู่มั่นยังไม่มรณภาพ ตอนนั้นหลวงปู่ผ่าน อยู่กับหลวงปู่มั่น และได้จาริกธุดงค์อยู่ในป่าเขา หลวงปู่มั่น มาปรากฏทางนิมิตภาวนา แนะว่า "จิตท่านผ่าน ยังอยู่อนาคามี นะ"
หลวงปู่ผ่าน รู้แล้วก็เร่งบำเพ็ญเพียรต่อเพื่อความหลุดพ้น..
ผมว่าตั้งแต่หลวงปู่มั่น มรณภาพมาก็ 58 ปีนี้แล้ว ผมว่านะหลวงปู่ผ่านนี้ท่านสุดยอดแล้วละครับ...

ปล.องค์หลวงปู่ผ่านนี้ผมเชื่อท่านสุดหัวใจครับ
เคยมีเหตุการณ์สงเคราะห์ญาติโยมรายหนึ่งที่ผมเห็นมากับตา
โยมรายนี้ป่วย ไม่รู้เป็นไร ไม่หายสักที ญาติก็นำมาหาหลวงปู่ผ่าน
ท่านก็เมตตานั่งภาวนาสัก 2 นาที ท่านก็ตอบว่า "กรรม" ชาติก่อน
ไปฆ่าวัวควายมามาก ชาตินี้เขาเลยมาทวง งั้นก็ให้ทำบุญ สังฆทานกรวดน้ำ แผ่เมตตา นะ...

ตอนนี้หลวงปู่ก็จำพรรษาที่วัดป่าประทีปปุญญาราม
อ.อากาศอำนวย จ.สกลนคร
วัดท่านไปมาสะดวกเรียนเชิญไปกราบหลวงปู่นะครับ

กราบหลวงปู่ผ่าน
ถ้ากระผมพิมพ์ผิดพลาดประการใด
ขอคุณพระพุทธ พระธรรม พระอริยสงฆ์
มีหลวงปู่ผ่าน ปัญญาปทีโป เป็นที่สุด
ได้ยกโทษอโหสิกรรมให้กระผมด้วยสาธุ​

 

อนุโมทนาครับ

ผมเคยไปกราบท่านก่อนจะเข้าพรรษา
ก่อนที่จะฉันจังหันเช้า ท่านจะเทศนาโปรดญาติโยม ผมได้แต่นึกในใจขอให้ท่านโปรดสอนกรรมฐานอะไรก็ได้
ปรากฎว่าท่านสอนเรื่องการเดินจงกรม ซึ่งเป็นเรื่องที่ผมติดค้างในใจก่อนที่จะเดินทางไปกราบท่าน ผมรู้สึกสะดุ้งเล็กน้อยที่ได้รับเมตตาครั้งนี้

กราบมนัสการท่านอีกครั้ง

 

อนุโมทนาครับ
เมื่อวันก่อนผมก็ไปกราบหลวงปู่ผ่านมาครับ
แต่ก่อนจะไปกราบหลวงปู่ผมได้เห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งเขาอเรื้อรังมานานเกินกว่า 5 เดือนแล้ว ไปหาหมอที่ไหนเขาก็ยังไม่หายเลยครับ
เขาเลยกะว่ามากราบขอความเมตตาหลวงปู่ก่อน แล้วจะไปหาหมอภายหลัง
เขาก็เล่าอาการให้หลวงปู่ฟัง..หลวงปู่ก็เมตตาท่านก็นั่งหลับตาดู.ท่านก็บอกว่าปอดมันเหลืองหมดแล้วนะหนู รีบไปหาหมอนะ....แล้วเด้กคนนั้นก็ถามขึ้นว่า..หลวงปู่ครับผมเคยมีกรรมมีเวรกับใครไหมครับ มาชาตินี้ถึงได้ไอหนักอย่างงี้..
หลวงปู่เเลยเข้าที่ภาวนาท่านหลับตาประมาณ 3-4 นาที ท่านก็กำหนดจิตถามความตัวนั้นว่า ทำไมมารบกวนเขา ..ท่านก็ถามไป..แล้งหลวงปู่ก็เมตตาตอบว่า..ไม่มีนะ..มีแต่ควายมันอยากได้ส่วนบุญ..มันเลยมาทำให้มีอาการ..ให้แก้ดังนี้นะ..ไปหาซื้ผัก..ที่คิดว่าความยกินได้..ไปทำบุญถวายพระนะ..แล้วมันก็หายนะ......

อันนี้ผมได้ยินกับหูครับ

เพราะจิตที่ท่านฝึกมาดีแล้ว..ท่านย่อมสงเคราะห์คนได้ครับ...


สมัยท่านอยู่กับหลวงปู่มั่นนั้น ...ตอนหลวงปู่มั่นยังมีชีวิตอยู่ท่านเตือนหลวงปู่ผ่านว่า ..ท่านผ่าน จิตท่านยังอยู่ในขั้นอนาคามี นะ..ให้รีบนะ...

ผมว่านะตอนนี้จิตท่านคงอยู่ในขั้นหมดแล้วชึ่งกิเลสแล้วละครับ

------------------------------------------

หลวงปู่มักถูกนิมนต์ไปเทศน์ที่กรุงเทพประจำครับ..แต่ท่านก็ไม่ค่อยอยากจะไปท่านให้เหตุผลว่าเหนื่อยแล้วแก่แล้วอายุก็ 85 ปีแล้วมันเหนื่อย ..ก็จะมีบางท่านที่ซื้อตั๋วเครื่องบินให้ท่าน..นิมนต์ท่านไปกรุงเทพ..ท่านก็เมตตาไปครับ..เพราะนั่งเครื่งบิยไม่ค่อยเหนื่อยถึงไวครับ

 

ขอกราบบูชาหลวงปู่เหนือเศียรเกล้า

ขออนุโมทนาบุญกับท่านผู้ตั้งกระทู้ และขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านร่วมอนุโมทนาครับ
สาาาาา...ธุ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่ครับ
อนุโมทนากับเจ้าของกระทู้ด้วยครับ

 

อนุโมทนา สาธุ สาธุ สาธุ

 

ประวัติหลวงปู่ผ่าน ที่กล่าวว่า หลวงปู่มั่นเตือนหลวงปู่ผ่านว่า ยังอยู่ในอนาคามี ขณะที่หลวงปู่มั่นยังมีชีวิตอยู่นั้น ไม่ถูกต้องตามความเป็นจริงครับ

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่หลวงปู่ผ่านเล่าให้ผมฟัง เมื่อ พ.ศ.2537 ซึ่งผมได้บันทึกเทปไว้และนำมาถอดเขียนเป็นประวัติหลวงปู่ ว่า ท่านได้นิมิตว่า หลวงปู่มั่น (ซึ่งมรณภาพไปนานแล้ว) มาเตือนว่า "ท่านผ่าน อยู่ในสะกะ (หมายถึง สกทาคามี) ยังอยู่ในกามะนะ"

ส่วนปัจจุบัน ท่านจะอยู่ในภูมิธรรมขั้นใด ท่านย่อมรู้ตัวของท่านเอง ไม่สมควรที่ใครๆจะไปคาดเดาเอาเอง ด้วยเหตุผลต่างๆ(ที่มักเข้าข้างตัวเอง)ครับ